ตอนที่ 3410

War sovereign Soaring The Heavens

ตอนที่ 3410 : ลี่เฟย ต้วนเนี่ยนเทียน หานเฉวี่ยไน่!

 

นอกจากเค่อเอ๋อกับลี่เฟยแล้ว เจ้าตัวเล็กทั้ง 3 ไม่ว่าจะเสียวเฮย เสี่ยวไป หรือเสี่ยวจินก็สนิทสนมกับเพิ่งเทียนหอู่และหลัวมากที่สุด

 

หลังจากผ่านไปนับร้อยๆปี พอมาได้เห็นเพิ่งเทียนหวู่กับลี่หลัวอีกครั้ง ไม่เพียงแต่เสี่ยวไปเท่านั้นที่ตื่นเต้นยินดี กระทั่งเสี่ยวเฮยเองใบหน้ายังยิ้มร่าออกอาการชัดเจน

 

“ พี่สาวเทียนหวู ป้าหลัว ลุงเฟิง!”

 

ใบหน้าที่เคยเย็นชาเคร่งขรึมของเสี่ยวเฮย จังหวะนี้หายไปไม่เหลือเค้า เอาแต่ยิ้มแก้มปริปานเด็กน้อย

 

เสียวไปเองก็ร่ําไห้ออกมาด้วยความยินดี

 

“ผู้เฒ่าหัว พวกเราไปกันต่อเถอะ”

 

หลังจากเสี่ยวเฮยและเสี่ยวไปเข้าโลกใบเล็กเพื่อพบหน้ากับครอบครัวแล้ว ต้วนหลิง เทียนก็หันไปเอ่ยทักผู้เฒ่าหัวก่อนจะมุ่งหน้าไปยังค่ายกลเคลื่อนย้ายข้ามระนาบเทวโลกของพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์งี้เมียเทียนทันที

 

ในขณะเดินทาง ใจต้วนหลิงเทียนก็รู้สึกหนักอึ้งนัก

 

การออกเดินทางตามหาครอบครัวและมิตรสหายครั้งนี้ ถึงแม้จะได้พบเรื่องน่ายินดีมากมายแต่ก็พบว่ามีแค่เฟิงหบู่เต้ากับบิดาเขาต้วนหรูเฟิง เท่านั้นที่สถานการณ์ค่อนข้างราบรื่น

 

ทั้งมารดาเขา หรือศิษย์น้องหญิงมู่อีอี ล้วนตกอยู่ในสถานการณ์ไม่ค่อยจะสู้ดีทั้งคู่

กับมารดาเขายังไม่เป็นไรเพราะเขามาได้ทันเวลา ยังไม่เกิดโศกนาฏกรรมที่ไม่อาจย้อนคืน

 

แต่มู่อีอีเป็นเขามาสายเกินไป

 

“เสี่ยวเฟยเอ๋อ เนียนเทียน เฉวี่ยนไป…”

 

ต้วนหลิงเทียนได้แต่ลอบภาวนาในใจ หวังให้คนที่เหลือแคล้วคลาดปลอดภัย

 

ถึงแม้ลูกแก้ววิญญาณของลี่เฟย ต้วนเนียนเทียน และหานเฉวียไนจะยังอยู่ดี แต่ตัวนหลิงเทียนก็ไม่อาจมั่นใจได้เลย เพราะจะมารดาเขาหรือมู่อีอี ไม่ใช่ว่าลูกแก้ววิญญาณของทั้งคู่ก็อยู่ดีหรือไร?

 

สุดท้ายเกิดอะไรขึ้นกับทั้งสองคนล่ะ?

 

พอคิดถึงจุดนี้ ต้วนหลิงเทียนก็อดเหงื่อตกไม่ได้

 

ณ ผู้โหย่วเทียน

 

แดนล่องฟ้า

 

พระราชวังจักรพรรดิ์สวรรค์

 

พระราชวังจักรพรรดิสวรรค์แห่งผู้โหย่วเทียน ตั้งอยู่บนเกาะที่ลอยล่องบนฟ้าเหนือมหาสมุทรเกาะลอยฟ้าอันเป็นรากฐานดังกล่าวมีขนาดค่อนข้างใหญ่โตไม่น้อย ให้บรรยากาศไม่ต่างอะไรจากพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์สือฉีเทียนสักเท่าไหร่

 

กระทั่งพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ของระนาบเทวโลกส่วนใหญ่ ก็นิยมปลูกสร้าง ไว้บนเกาะลอยสูงขึ้นไปบนฟ้าเหนือทะเลเมฆเช่นนี้ เพราะนี่ไม่เพียงแต่จะแสดงให้เห็นถึงความสูงส่งของพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ แต่ยังปกปิดซุกซ่อนพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์เอาไว้หลังม่านเมฆไม่ให้ใครมาพบเจอได้ง่ายๆ

 

ภายในบ้านลานหลังเล็กๆที่ตั้งอยู่ในหุบเขาอันเงียบสงบมุมหนึ่งของเกาะลอยฟ้ามหึมา ปรากฏร่างสตรีในชุดสีม่วงสะคราญโฉมลักษณะท่วงท่ามั่นใจ แลดูสง่างามนางหนึ่งกําลังยืนใต้ต้นไม้ใหญ่มือขาวกระจ่างเรียวบางโน้มเกี่ยวกิ่งไม้เล่นอย่างเหม่อลอย…

 

“ไม่ทันรู้ตัว ข้าก็มาอยู่พระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ฟูโหย่วเทียนเกือบ 300 ปีแล้ว..รออีกไม่นานให้ข้าบรรลุถึงขอบเขตจักรพรรดิอมตะเมื่อไหร่ ข้าจะได้ออกจากฝูโหย่วเทียนไปตามหาตัวเลวร้าย กับพวกท่านพ่อท่านแม่และซื้อหลิงได้เสียที”

 

พอสตรีในชุดม่วงปล่อยมือ กิ่งไม้เล็กๆก็แตกเป็นผง ใบไม้ไม่กี่ใบร่วงหล่นลงมา สองตาสตรีชุดม่วงดังกล่าวก็มองจ้องใบไม้ร่วงฉวัดเฉวียนว่อนไปว่อนมากระทั่งร่วงถึงพื้น สายตาแลดูเลื่อนลอยนัก

 

“พี่สาวเฟยเอ๋อ!”

 

จนเมื่อมีเสียงเรียกทักหนึ่งโพล่งดังขึ้นจากนอกลานบ้าน สตรีในชุดม่วงที่เหม่อลอยก็ ผงะเล็กน้อยค่อยดึงสติกลับมาเอ่ยขึ้นเบาๆว่า “เฉวี่ยไม่?”

 

จากนั้นไม่ทันไร ก็ปรากฏสตรีร่างหนึ่งเหินร่างมาหยุดลงบนลานบ้านใกล้ๆต้นไม้อันมีสตรีในชุดม่วงยืนอยู่ หน้าตาสตรีนางนี้นับว่างดงามไม่น้อย ท่วงท่าลักษณะแลดูมีชีวิตชีวาร่าเริงและสีหน้ายังฉายชัดถึงความตื่นเต้นยินดีมากกว่าที่เคย

 

“เฉวี่ยไน เกิดอะไรขึ้น ไฉนเจ้ายิ้มร่ามาแต่ไกลเลยเล่า?”

 

สตรีในชุดสีม่วงไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นลี่เฟยที่ออกจากระนาบโลกียะ หนามม่วง เมื่อเกือบ 300 ปีก่อน และมาถึงพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ฟูโหย่วเทียนแห่งนี้

 

และในตอนนั้น ลี่เฟยก็พาลูกชาย ต้วนเนี่ยนเทียน และหานเฉลี่ยในมาด้วย

 

“พี่สาวเฟยเอ๋อ ข้าได้รับข้อความจากพี่สาวเทียนหวี่แหล่ะ!

 

หานเฉวี่ยไม่เร่งกล่าวบอกลี่เฟยด้วยท่าทางตื่นเต้นคึกคัก “เมื่อครูอยู่ๆข้าก็ได้รับข้อความของพี่สาวเทียนหอู่ตอนนี้พี่หลิงเทียน กับทุกคนได้เดินทางมาถึงฝูโหย่วเทียนแล้วและได้ลองติดต่อมาดูว่าพวกเราใช่อยู่ที่ผู้โหย่วเทียนรึเปล่า!”

 

“แถมพี่สาวเทียนหวี่ยังบอกอีกว่า ตอนนี้ป้าหลัว ลุงเฟิง แล้วก็ลุงหรู่เต้า ก็ได้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตากับพี่หลิงเทียนเรียบร้อย!”

 

“อ่อจริงสิ…เจ้าพวกตัวแสบอย่าง เสี่ยวเฮย เสี่ยวไป แล้วก็เสี่ยวจินก็มาด้วยกัน!”

 

วาจาที่หานเฉวียไนกล่าวรั่วออกมารวดเดียวจบ ได้บอกประเด็นสําคัญที่เพิ่งงเทียนหวี่ส่งมาทั้งหมดเรียบร้อย “ข้าได้บอกพี่สาวเทียนหวูไปแล้วด้วย ว่าท่านกับเนี่ยนเทียนเองก็อยู่กับข้า!”

 

“พี่สาวเทียนหวี่ยังถามมาอีกด้วยว่าตอนนี้พวกเราอยู่ที่ไหนกัน…พวกเราจะตอบนาง กลับไปเลยไหม?”

 

ขณะที่เอ่ยถามเรื่องนี้ หานเฉวี่ยไม่ก็แลดูลังเลอยู่บ้าง

 

“ตอบสิ! ต้องตอบให้เร็วเลย! ไฉนจึงไม่ตอบเล่า! สุดท้ายหากตัวเลวร้ายไม่มาหาข้าตอนนี้หลังด่านพลังข้าทะลวงถึงขอบเขตจักรพรรดิอมตะข้าก็จะออกไปตามหาเองแต่แรกแล้ว!”

 

สองตาลี่เฟยแดงก่ําไปด้วยความตื่นเต้น หยาดน้ําตาแห่งความปิติยินดียังไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ขณะเดียวกันนางก็ไม่รอให้หานเฉวี่ยไม่เป็นคนส่งข้อความ กุลีกุจอหยิบลูกแก้ววิญญาณของเฟิงเทียนหวี่ออกมาแล้วส่งข้าความไปหาเพิ่งเทียนหวี่เองทันที “เทียนหวี่! ตอนนี้พวกเราอยู่ที่พระราชวังจักรพรดริสวรรค์ของผู้โหย่วเทียนเจ้าใช้ค่ายกลเคลื่อนย้ายข้ามระนาบเทวโลกมายังเขตคฤหาสน์ต้าถงในแดนล่องฟ้าได้เลย พอมาถึงแล้วเจ้าก็ไปหาเมืองที่อยู่ใกล้ที่สุดจากนั้นค่อยติดต่อมาบอกข้าว่าเมืองไหน ข้าจะรีบพาเนี่ยนเทียนกับเฉลี่ยในไปหาพวกเจ้า!”

 

หลังส่งข้อความไปแล้ว ท่าทางของลี่เฟยยก็แลดูตื่นเต้นกระวนกระวายอยู่บ้าง

 

นางตื่นเต้นมากจริงๆ

 

“พี่สาวเฟยเอ๋อ!”

 

เพิ่งเทียนหอู่พอได้รับข้อความจากลี่เฟยก็ตื่นเต้นไม่น้อย แม้เมื่อครู่นางจะได้รับทราบจากข้อความของหานเฉวียในแล้วว่าอยู่กับเฟย แต่พอได้รับข้อความเสี่ยงจากลี่เฟยจริงๆก็อดตื่นเต้นไม่

 

“พี่ใหญ่ด้วน!”

 

ขณะเดียวกัน เพิ่งเทียนหวี่ก็รีบส่งลูกแก้ววิญญาณของลี่เฟยให้ต้วนหลิงเทียนทันที “พี่สาวเฟยเอ๋อ อยู่ยูโหย่วเทียนแห่งนี้!”

 

“เสี่ยวเฟยเอ๋อ?”

 

ต้วนหลิงเทียนเองก็สงสัยอยู่บ้าง ว่าไฉนอยู่ๆเพิ่งเทียนหวูถึงเรียกเขาจากในโลกใบเล็กแถมส่งลูกแก้ววิญญาณให้เขาอีก หรือว่ามีใครตอบกลับมาแล้วอยากให้เขาคุย? จนเมื่อได้ยินคําพูดของเพิ่งเทียนหวูใบหน้าต้วนหลิงเทียนก็ฉายชัดถึงความสุขความยินดีออกมาทันที!

 

เสี่ยวเฟยเอ๋อ!

 

ในชีวิตนี้ของเขามีภรรยาประเสริฐ 2 คน หนึ่งก็คือเค่อเอ๋อ ส่วนอีกคนก็คือลี่เฟย

 

ที่สําคัญสี่เฟยยังคลอดบุตรชายให้เขาแล้วด้วย!

 

ถึงแม้เขาคิดปันน้ําใส่ชามให้เท่ากัน แต่ในใจเขาจะอย่างไรน้ําหนักของเค่อเอ๋อกับลี่เฟยก็ยังมากกว่าสตรีคนอื่นอยู่บ้าง…

 

สุดท้ายแล้วเค่อเอ๋อกับลี่เฟยก็เป็นสตรีที่เขารักและติดตามเขามาตั้งแต่ช่วงแรกๆ สําหรับเพิ่งเทียนหวูหรือส่วนเอ๋อนั้น ทําให้เขารู้สึกผิดอยู่บ้างเป็นเขารู้สึกผิดต่อเค่อเอ๋อกับเฟย

 

“เสี่ยวเสี่ยวเฟยเอ๋อ…รอข้า! ข้าจะไปหาเจ้าเดี๋ยวนี้!”

 

หลังต้วนหลิงเทียนส่งข้อความให้ลี่เฟยแล้ว เขาก็ส่งลูกแก้ววิญญาณของลี่เฟย เข้าไปในโลกใบเล็กเพื่อคืนให้เพิ่งเทียนหวี่ทันที

 

ขณะเดียวกัน ตัวนซื้อหลิง ต้วนหรูเฟิง กี่หลัว และคนอื่นๆภายในโลกใบเล็กเขา ก็ได้รับทราบข่าวดีพร้อมเพรียงว่าพบเจอลี่เฟยแล้ว

 

“พี่สาวเฟยเอ๋ออยู่ที่ผู้โหย่วเทียนแห่งนี้เหรอ?!”

 

“จะได้เจอพี่สาวเฟยเอ๋อแล้ว!?”

 

สองตาของเจ้าตัวแสบทั้ง 3 ฉายชัดถึงความยินดีไม่น้อย ใบหน้าซื้อหลิงเองก็เผยความตื่นเต้นออกมาชัดเจน “แม่รอง! พบแม่รองแล้วหรือ!?”

 

ทั้งเค่อเอ๋อกับลี่เฟยล้วนเป็นภรรยาของต้วนหลิงเทียน

 

อย่างไรก็ตาม ลี่เฟยที่รู้ว่าตัวมาทีหลัง ก็ยกให้เค่อเอ๋อมีลําดับสูงกว่าเสมอ

 

แม้ว่าเค่อเอ๋อจะไม่เคยสนใจเรื่องคําเรียกหาเลย แต่ลี่เฟยก็บอกให้ตัวนชื่อหลิงลูกสาวของเค่อเอ๋อคอยเรียกหานางว่าแม่รอง และนางก็บอกให้ตัวนเนียนเทียนลูกชายของตัวเองเรียกเค่อเอ๋อว่าแม่ใหญ่

 

แต่เป็นธรรมดาว่านางให้ลูกชายเรียกตัวเองว่าแม่เฉยๆ

 

ตอนที่นางอยู่กับตัวนชื่อหลิงและต้วนเนียนเทียนพร้อมหน้าพร้อมตา ด้วยความที่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน ลี่เฟยก็แลดูสนิทสนมและเอ็นดูต้วนชื่อหลิงมากกว่าลูกชายตัวเองอย่างต้วนเนี่ยนเทียนเสียอีก…ด้วยเหตุนี้ความสัมพันธ์ระหว่างลี่เฟยกับตัวนซื่อหลิงจึงดีมาก และตัวนซื่อหลิงเองก็เห็นลี่เฟยไม่ต่างอะไรจากมารดาบังเกิดเกล้าเลย

 

“เสี่ยวเฟยเอ๋ออยู่ในระนาบเทวโลกแห่งนี้รึ?”

 

กี่หลัวกับต้วนหรูเฟิงก็ตื่นเต้นไม่น้อย อดถามออกมาด้วยความร้อนใจไม่ได้ “แล้วเนี่ยนเอ๋อเล่าเนี่ยนเอ๋ออยู่ที่นี่ด้วยรึเปล่า!?”

 

พอได้รับทราบว่าทั้งลูกสะใภ้และหลานชายก็อยู่ที่นี่ด้วย ทั้งต้วนหรูเฟิงและลี่หลัวก็ดีใจนักแต่ในขณะเดียยวกันก็อดไม่ได้ที่จะเป็นกังวลขึ้นมา เร่งถามออกมาต่อว่า “แล้วตอนนี้ทุกคนสบายดีกันหรือไม่?”

 

“ป้าหลัวขอท่านอย่าได้กังวล.ตอนนี้พวกพี่สาวเฟยเอ๋ออยู่ดีมาก นางเป็นศิษย์ที่แท้จ ริงของจักรพรรดิอมตะหนามม่วงซึ่งเป็นศิษย์ที่แท้จริงของจักรพรรดิสวรรค์แห่งผู้โหย่วเทียน และจักรพรรดิอมตะหนามม่วงอาจารย์ของพี่สาวเฟยเอ๋อ ก็เป็น 1 ใน 2 จักรพรรดิอมตะสมญานามที่แข็งแกร่งที่สุดในพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ผู้โหย่วเทียน”

 

เพิ่งเทียนหอู่เร่งกล่าวออกมาโดยละเอียด เพราะนางรู้ดีว่า ไม่ว่าจะเป็นพี่ใหญ่ต้วน ป้าหลัวลุงเฟิงและคนอื่นๆ หลังได้รับทราบว่าลีเฟยอยู่ที่ระนาบเทวโลกแห่งนี้ ทุกคนต้องกังวลถึงสถานการณ์ในปัจจุบันก่อนใดอื่น

 

“พี่สาวเฟยเอ๋อบอกให้พวกเราใช้ค่ายกลเคลื่อนย้ายข้ามระนาบเทวโลกไปยังคฤหาสน์ต้าถงในแดนล่องฟ้าจากนั้นก็ให้พวกเราไปหาเมืองใกล้ๆที่สุดแล้วติดต่อกลับไป นางจะเร่งรุดมาหาพวกเราเอง”

 

เพิ่งเทียนหวี่กล่าว

 

ได้ยินคําพูดของเฟิงเทียนหวี่ ต้วนหลิงเทียนก็หันไปกล่าวคํากับผู้เฒ่าทั่วทันที “ผู้เฒ่าหัวพวกเราไปหาค่ายกลเคลื่อนย้ายข้ามระนาบเทวโลกที่อยู่ใกล้ๆกัน!”

 

“มีข่าวแล้วหรือ!?”

 

ก่อนหน้านี้ผู้เฒ่าหัวก็สังเกตเห็นท่าที่ผิดปกติของต้วนหลิงเทียนแต่แรก พอได้ยินคําพูดของต้วนหลิงเทียนสองตามันก็ลุกวาวขึ้นมาทันที

 

“ใช่! แถมอีก 3 คนที่ข้ากําลังตามหา ก็อยู่ระนาบเทวโลกแห่งนี้หมด ทุกคนยังอยู่ด้วยกัน!”

 

ต้วนหลิงเทียนคลี่ยิ้ม

 

อันที่จริงระนาบฝูโหย่วเทียน ก็เป็นระนาบเทวโลกระนาบที่ 78 แล้วที่ต้วนหลิงเทียนมาเยือนนอกจากที่นี่ที่เหลืออีกแค่ 3 ระนาบเทวโลกเท่านั้นที่ต้วนหลิงเทียนยังไม่ได้ไป

 

ตอนนี้ถือว่าได้เจอทุกคนครบ ก่อนที่จะไปเยือนครบทุกระนาบเทวโลก

 

สําหรับคนอื่นๆนอกเหนือจากนี้ ถ้าไม่ใช่คนรอบกายเขาไม่มีลูกแก้ววิญญาณพกติดตัว ก็ตกตายกันไปหมดแล้ว

 

และในขณะที่ต้วนหลิงเทียนกับผู้เฒ่าหัวเร่งรุดไปหาค่ายกลเคลื่อนย้ายข้ามระนาบเทวโลกด้านลี่เฟยที่อยู่ในพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ยูโหย่วเทียนก็ติดต่อเรียกลูกชายของนางต้วนเนี่ยนเทียนให้มาหานางทันที

 

“เนียนเทียน พ่อของเจ้ามาหาพวกเราแล้ว”

 

ลี่เฟยไม่พูดพร่ําทําเพลง ยิ้มบอกข่าวดีกับลูกชายทันที

 

“ท่านพ่อ!?”

 

ดวงตาต้วนเนียนเทียนเปล่งประกายจ้า จากนั้นใบหน้าหล่อเหลาก็เผยรอยยิ้มสดใส “ข้าหลงคิดว่าต้องรอให้ท่านแม่ทะวงถึงขอบเขตจักรพรรดิอมตะก่อนเสียอีก พวกเราถึงจะได้ออกไปตามหาท่านพ่อกับคนอื่นๆไม่คิดเลยว่ากลับเป็นท่านพ่อที่ออกตามหาพวกเราเจอก่อน!”

 

ถึงแม้ตอนนี้เฟยก็มีความสามารถมากพอจะไปตามหาต้วนหลิงเทียนและคนอื่นในระนาบเทวโลกต่างๆได้แล้ว

 

อย่างไรก็ตามพออาจารย์ของนาง จักรพรรดิอมตะหนามม่วงล่วงรู้ความคิดดังกล่าว ก็ไม่ยอมให้นางไปทําอะไรแบบนั้นโดยเด็ดขาด และจักรพรรดิอมตะหนามม่วงก็ได้ส่งคนมาลอบติดตามคุ้มครองลีเฟยอย่างลับๆตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา

 

ทันทีที่ลี่เฟยออกจากเขตพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ ยอดฝีมือดังกล่าวจะลอบติดตามไปให้ความคุ้มครองลี่เฟยทันที

 

และขอเพียงลี่เฟยไม่ออกจากฝูโหย่วเทียน จักรพรรดิอมตะหนามม่วงก็ไม่ว่าอะไร แต่ หากลี่เฟยคิดออกจากฝูโหย่วเทียนเมื่อไหร่ ยอดฝีมือดังกล่าวจะจับตัวลี่เฟยกลับมาทันที

 

“ข้านัดกับพ่อเจ้า น้าหวู่แล้วก็คนอื่นเอาไว้แล้ว ว่าจะไปพบเจอกันที่เขตคฤหาสน์ต้าถง.. รอให้พวกของพ่อเจ้ามาถึงเมืองใดเมืองหนึ่งในเขตคฤหาสน์ต้าถงแล้วติดต่อมา พวกเราก็จะเร่งไปที่นั่นทันที”

 

ลี่เฟยกล่าว

 

ต้วนเนี่ยนเทียนพยักหน้าเร็วไว สองตาฉายชัดถึงความตื่นเต้นมีสุข ชั่วชีวิตนี้มันชื่นชมก็แต่บิดา! ถึงแม้ว่าหลายปีที่ผ่านจะพบพานจักรพรรดิอมตะสมญานามที่ร้ายกาจมามากมายแล้วก็ตาม

 

ทว่าในความรู้สึกของมัน บิดาที่เป็นแบบอย่างของมันเก่งกล้าสามารถที่สุด!

 

“พี่สาวเฟยเอ๋อ”

 

ตอนนี้เองหานเฉวี่ยไนที่อยู่ข้างๆ พลันขมวดคิ้วกล่าวออกมาว่า “ข้ารู้ว่าท่านคิดไปพบพี่หลิงเทียน…อย่างไรก็ตามหากเจ้า ข่งโย่วอี้ นั่นมันรู้เรื่องพี่หลิงเทียน…ข้าเกรงว่ามันจะไปกลั่นแกล้งให้พี่หลิงเทียนต้องอับอายขายหน้า”