“หวางเฉียน เจ้าโชคดีได้มันมาแล้วยังมีหน้ามาอวดอ้างตัวอีกหรือ! ต่อให้เจ้าจะผสานกับคลื่นกำเนิดไปแล้วเจ้าคิดหรือว่าพวกเราทั้งหลายนั้นจะเอาชนะเจ้าลงไม่ได้?” ไป๋ชุยซานกล่าวขึ้นมาด้วยความกล้าหาญแต่ในใจของเขานั้นกำลังหวาดกลัว
ก่อนหน้าเจ้าหมอนี่มันเป็นเหมือนสุนัข
แต่ตอนนี้มันกลับผงาดขึ้นมาได้อีกครั้ง!
เขานั้นไม่อาจจะเข้าใจได้เลยว่าทำไมเย่หยวนถึงได้ปล่อยให้อีกฝ่ายนั้นผสานกับผลึกคลื่นกำเนิดไป
ตอนนี้มันกลายเป็นว่ามีเขาใหญ่มาตั้งวางอยู่ตรงหน้าพวกเขาทั้งหลายแล้ว
หวางเฉียนนั้นทำหน้าตาเหมือนลืมเรื่องก่อนๆ ไปสิ้นและกล่าวขึ้น “โชคดีมันก็ต้องอวดอ้างตัวเองสิ ผิดอะไร? ข้านั้นไม่ได้ก้มหัวขอให้มันยอมให้ข้าลองด้วยซ้ำ! ไอ้เจ้าหมอนี่มันก็ไม่ได้คิดดีอะไรหรอก มันคงคิดจะให้ข้าลองแล้วพลาด จะได้ขายหน้าผู้คนอีก! มันคงไม่นึกเลยสิว่าข้าหวางเฉียนคนนี้มีพรสวรรค์เหนือล้ำและจะสามารถผสานมันได้จริงๆ! ฮ่าๆๆ เย่หยวน ชื่อเสียงที่ข้าเสียไปก่อนหน้านั้นมันจะขอทวงคืนให้หมดสิ้นแล้ว!”
คนทั้งหลายนั้นต่างได้แต่ต้องแอบด่าความหน้าไม่อายของหวางเฉียนแต่ก็ไม่กล้าทำอะไรลงไป
เพราะว่าเจ้าหมอนี่มันเหมือนตัวร้ายที่ผงาดกลับขึ้นมาด้วยท่าทางเย้ยหยันคน เป็นใบหน้าที่ทำให้คนต้องกำหมัดแน่น
แต่เย่หยวนนั้นกลับยิ้มกล่าวขึ้นมา “พี่ไป๋ ไปเล่นกับมันหน่อยเถอะ”
ไป๋ชุยซานทำหน้าเหยเกตอบกลับไป “ข้าสู้มันไม่ได้!”
เย่หยวนกล่าวขึ้นต่อ “สบายใจเถอะ ข้านั้นจะอย่างไรก็เป็นคนควบคุมห้วงมิตินี้ไว้! หากมันคิดทำร้ายท่านหนักหน่วงจริงๆ แล้วข้านี่แหละจะสังหารมันให้เอง!”
หวางเฉียนได้แต่ต้องหุบปากลง
ส่วนตัวไป๋ชุยซานนั้นเบิกตากว้างขึ้น “เรื่องจริง?”
เย่หยวนพยักหน้ารับพร้อมขยับฝ่ามือขึ้น
ตูม!
ฝ่ามือใหญ่กระแทกลงมาจากท้องฟ้ากดหัวของหวางเฉียนจนจมดิน
หวางเฉียนนั้นคับแค้นใจอย่างถึงที่สุดได้แต่ต้องร้องออกมา “เย่หยวน ไอ้พ่อตาย! อ่า ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไปแน่!”
ไป๋ชุยซานนั้นยิ้มกว้างขึ้นเมื่อได้เห็น
สะใจเสียจริงๆ!
พวกเขานั้นคิดว่าหวางเฉียนที่ผสานคลื่นกำเนิดไปแล้วนั้นจะกลายเป็นคนควบคุมมิติแห่งนี้
แต่ที่แท้มันยังคงเป็นเย่หยวน!
“ได้! ข้าจะไปเล่นกับมันเอง!” ไป๋ชุยซานร้องตอบไป
ฝ่ามือนั้นหายไปปล่อยทิ้งไว้แค่หวางเฉียนที่ตาแดงก่ำ “เย่หยวน ข้าจะสังหารเจ้าลงให้ได้!”
ปัง!
เขานั้นถูกกดจมดินอีกครั้ง
“เจ้าใจเย็นๆ ก่อนเถอะ ในที่แห่งนี้ข้าสามารถทำอะไรกับเจ้าก็ได้ตามใจชอบ!” เย่หยวนตอบ
หวางเฉียนจึงได้แต่ต้องหุบปากลง
ตอนนี้เขาคิดจะเอาความคับแค้นที่มีทั้งหมดไปลงกับไป๋ชุยซานตรงหน้าแทน
เขาและไป๋ชุยซานนั้นก็มีความคับแค้นต่อกันมาตั้งแต่รอบทะเลเพลิงแล้ว
เพราะว่าไป๋ชุยซานนั้นซัดเขาจนปลิวลิ่วมาก่อน!
มันทำให้เขาแทบสิ้นใจ
เมื่อทำอะไรเย่หยวนไม่ได้ เขาจึงได้แต่ต้องหันความคับแค้นใจมาใส่ไป๋ชุยซาน
ต่อให้เขาจะสังหารอีกฝ่ายลงไม่ได้มันก็ยังทำให้อีกฝ่ายเสียกำลังใจที่จะมีชีวิตอยู่ได้!
เมื่อสัมผัสถึงความคับแค้นของหวางเฉียนนั้นไป๋ชุยซานก็ต้องขนลุกตั้ง
หวางเฉียนนั้นมีชื่อเสียงว่าเป็นยอดฝีมือมาตั้งแต่ก่อนแล้ว
เพราะในหมู่ผู้มีร่างวิญญาณกึ่งอมตะนั้น เขาก็เป็นคนระดับสูงคนหนึ่ง
พรสวรรค์ของเขานั้นย่อมทำให้แม้แต่เจ้าโลกบู๋เมี่ยยังต้องเอ่ยปากชม
ไป๋ชุยซานนั้นย่อมจะกลัวเมื่อต้องมาเจอกับหวางเฉียนตอนนี้
แม้ว่าเขานั้นจะฝึกตัวในเจดีย์เจ็ดสีมาอย่างถึงที่สุด
แต่ว่ามันก็ไม่มีอะไรมายืนยันว่าเขานั้นพัฒนาพลังการต่อสู้ขึ้นไปจริงๆ
เขานั้นรู้ว่าตัวเองเก่งกาจขึ้นแน่นอน แต่ไม่รู้เลยว่ามันพอที่จะรับมือกับหวางเฉียนที่ผสานคลื่นกำเนิดหรือไม่
ที่สำคัญไปกว่านั้นหวางเฉียนเองก็มีพลังบ่มเพาะที่เหนือล้ำกว่าตัวเขาไปมาก
“ฮ่าๆ ไป๋ชุยซาน เตรียมตัวรับความพิโรธของข้าไปได้!”
หวางเฉียนนั้นหัวเราะลั่นพร้อมปล่อยสายลมรุนแรงออกมา!
ลมร้ายพัดรุนแรงล้ำจนทำให้ร่างวิญญาณของคนที่ดูอยู่ไม่ไกลรู้สึกแสบขึ้นมา!
เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นวิชานี้พวกเขาก็ต้องอ้าปากค้างขึ้น
ลมศักดิ์สิทธิ์สังหารโลกันตร์!
กระบวนท่านี้มันเป็นวิชาวิญญาณที่เจ้าโลกบู๋เมี่ยนั้นทิ้งไว้ให้คนผู้มีร่างวิญญาณกึ่งอมตะได้ฝึกฝน
ที่สำคัญไปกว่านั้นหวางเฉียนคนนี้เองก็ยังได้ฝึกฝนการเปลี่ยนร่างหมอกเป็นลมด้วย!
พลังของมันจึงรุนแรงขึ้นกว่าก่อนหน้าหลายเท่าตัว
“เฮ้อ แค่กระบวนท่านี้มันก็เหนือล้ำกว่าพวกเราคนใดแล้ว!”
“แดนวิญญาณกลางมันช่างสูงส่งดีจริงๆ ด้วยวิชาเฉพาะของท่านบรรพบุรุษบู๋เมี่ยแล้วเราจะตอบโต้อะไรได้?”
“ภายใต้กระบวนท่านี้แล้วไป๋ชุยซานย่อมจะต้องบาดเจ็บสาหัสแน่นอนต่อให้จะรอดชีวิตไปได้ก็เถอะ! ที่น่ากลัวกว่านั้นคือหวางเฉียนนั้นยังไม่ได้ใช้พลังของคลื่นกำเนิดออกมาด้วยซ้ำ!”
…
เสียงถอนใจยาวดังขึ้นรอบด้าน
เมื่อได้เห็นกระบวนท่านี้ คนทั้งหลายต่างก็คาดเดาผลลัพธ์ได้ทันที
แดนวิญญาณกลางนั้นอาจจะไม่ได้เหนือกว่าแดนอื่นไปทุกด้าน
แต่ว่าในเรื่องของร่างวิญญาณกึ่งอมตะนี้พวกเขาไร้เทียมทาน!
หวางเฉียนนั้นยิ้มตอบกลับไป “เย่หยวน เปิดตาหมาๆ ของเจ้าดูให้ดี! ต่อให้พ่อเจ้าจะไม่ได้ใช้พลังของคลื่นกำเนิดข้าก็สังหารเจ้าโง่นี่ได้เหมือนปอกกล้วยเข้าปาก!”
เย่หยวนยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไรตอบกลับไป ราวกับว่าเขานั้นไม่ได้กังวลใดๆ เลย
ไป๋ชุยซานนั้นเองก็มิใช่คนธรรมดาทั่วไปแต่ด้วยพลังของกระบวนท่านี้มันทำให้เขาได้แต่ต้องป้องกันตัว!
ในชั้นที่ห้านั้นมันคือการฝึกแปลงหมอกเป็นดิน
ในวินาทีความเป็นความตายนี้ไป๋ชุยซานได้เปลี่ยนร่างของตัวเองให้กลายเป็นดินไปอย่างไม่ทันรู้ตัว
ตูม!
คลื่นพลังรุนแรงที่ไม่น่าเชื่อว่าเป็นการปะทะของเผ่าวิญญาณกระแทกออกมา
แต่ผลลัพธ์มันกลับเหนือคาดทุกผู้คน!
เพราะตอนนี้ไป๋ชุยซานยังยืนมั่นเหมือนดั่งขุนเขา!
ส่วนหวางเฉียนนั้นกำลังกระอักเลือด นอนกลิ้งอยู่บนพื้น!
คนทั้งหลายต่างต้องเบิกตากว้างขึ้นทันที
นี่มัน…เรื่องบ้าอะไรกัน?
หมอกเปลี่ยนเป็นดินมันกลับทรงพลังได้มากขนาดนี้?
แม้แต่ตัวไป๋ชุยซานเองก็ยังได้แต่ยืนมึน ตัวเขานั้นเตรียมตัวรับอาการบาดเจ็บสาหัสไว้ก่อนแล้ว
แต่ใครจะไปคิดว่ามันกลับไม่เกิดอะไรขึ้นและเป็นฝ่ายหวางเฉียนเองที่ลงไปนอนกอง
เจ้าบ้านี่มันกลับเจ็บเสียเอง!
ไป๋ชุยซานกลับมาเป็นร่างวิญญาณอีกครั้งและถามขึ้น “หวางเฉียน ทำไมเจ้าอ่อนแอขนาดนี้?”
หวางเฉียนที่ได้ยินนั้นต้องกระอักเลือดออกมาอีกครั้งทันที!
‘อ่อนแอ?’
‘นอกจากไม่ใช่คลื่นกำเนิดแล้ว พ่อเจ้านี้ก็ใช้กำลังออกไปสุดตัว!’
การโจมตีเมื่อครู่นั้นมันสุดแสนที่จะรุนแรงแต่ใครจะไปคิดว่าเขานั้นกลับพบว่าตัวเองต่อยเข้าใส่เหล็กกล้า
ศัตรูนั้นยืนมั่นแต่ว่าร่างวิญญาณของเขาเองที่ได้รับความเสียดายกระแทกกลับออกมา
ทำให้สุดท้ายเป็นเขาที่บาดเจ็บเอง!
“มันมิใช่ว่าเขาอ่อนแอหรอก แต่เป็นท่านต่างหากที่แข็งแกร่งขึ้น!” เย่หยวนกล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้ม
ไป๋ชุยซานสะดุ้งตัวขึ้นมาทันทีที่ได้ยิน “ใช่แล้ว มันเป็นข้าที่เก่งขึ้น! แต่ข้า…ข้าเก่งขนาดนี้ได้ยังไงกัน? ฮ่าๆ หวางเฉียน รับไป!”
ตูม ตูม!
ไป๋ชุยซานนั้นเข้าปะทะโจมตีอีกฝ่ายอย่างไม่รอให้หวางเฉียนได้ตั้งตัวตอบกลับใดๆ มาแม้แต่น้อย
หวางเฉียนได้แต่ต้องทำหน้าเหยเกเพราะเขาสัมผัสได้ถึงความตาย!
พลังสายฟ้าตรงหน้านี้มันรุนแรงเสียยิ่งกว่าประหารห้าสายฟ้าของเฟิงรุ่ยเสียด้วยซ้ำ!
วินาทีนั้นเองที่พลังคลื่นกำเนิดได้ปะทุขึ้นมา!
ตอนนี้มันเกิดลมรุนแรงขึ้นมาหมุนวน!
ภายใต้พลังของคลื่นกำเนิดนั้นพายุคลั่งนี้มันได้พัดหมุนรุนแรงขึ้นกว่าแต่ก่อนอย่างมาก!
คลื่นกำเนิดของเจ้าโลกบู๋เมี่ยนั้นมันมิใช่ของเล่น
“ลมหมุนกระจายเมฆ! ไป๋ชุยซาน เจ้าบังคับข้าเอง!” หวางเฉียนร้องขึ้นมาพร้อมต่อยเข้าใส่ไป๋ชุยซาน
สีหน้าของคนทั้งหลายเปลี่ยนสีไปอีกครั้งทันที!
เพราะว่าการปะทะของคนทั้งสองนั้นมันอยู่คนละระดับกับพวกเขาไปสิ้นเชิงแล้ว
เพียงแค่ว่าตอนนี้ตัวหวางเฉียนนั้นยังดูน่ากลัวกว่ามาก!
แต่พริบตาต่อมาคนทั้งหลายก็ต้องอ้าปากค้าง
“อ้าก!”
หวางเฉียนกรีดร้องขึ้นพร้อมด้วยร่างกายที่ถูกสายฟ้าช็อตปลิวลิ่วออกไป
ไป๋ชุยซานนั้นยิ้มกว้างขึ้นอย่างตื่นเต้นและปล่อยพลังวิญญาณออกมาพร้อมกับเปลี่ยนมือกลายเป็นก้อนไฟพุ่งตามหวางเฉียนไป
หกกระบวนท่านั้นแต่ละอย่างมันช่างแข็งแกร่งล้ำ!
ที่สำคัญคือไป๋ชุยซานไม่ต้องใช้กระบวนท่ายุ่งยากใดๆ
เขาเพียงแค่ใช้การเปลี่ยนแปลงธาตุจากร่างหมอกที่แสนตื้นเขินเท่านั้น
แต่หวางเฉียนนั้นกลับไม่อาจรับแรงกดดันจากไป๋ชุยซานได้แม้แต่น้อย
ไม่มีแรงจะตอบโต้ใด!
เสียงกรีดร้องนั้นมันดังก้องไปทั่ว!
“ข้าเองก็จะใช้ลมหมุนกระจายเมฆด้วย!”
“อ่าว รับดาบสายฟ้าไป!”
“ดูข้า! วิชาลมหายใจมังกร!”
…
ไป๋ชุยซานนั้นยิ่งสู้ไปเท่าไหร่ก็ยิ่งตื่นเต้นและไม่อาจจะหยุดมือลงได้
‘แข็งแกร่ง!’
‘สะใจ!’
‘ศัตรูข้านั้นมีพลังคลื่นกำเนิด!’
‘แต่ต่อหน้าพ่อเจ้านี้มันกลับไม่อาจตอบโต้ใดๆ ได้แม้แต่น้อย!’
‘ฮ่าๆๆ สะใจจริงๆ!’