ตอนที่ 1874: วิญญาณมนุษย์
เลือดไหลออกมาจากส่วนหัวของเกราะ สายตาของบรรชนครอบครัวโม่ไม่กระจ่างใสอีกต่อไป เส้นเลือดฝอยที่ดวงตาของเขาแตกออกมาอบ่างชัดเจนพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาจากดวงตา
บรรพชนครอบครัวโม่ตกลงมาจากฟ้าอย่างไร้พลังและกระแทกพื้นอย่างรุนแรง หลังจากตกลงมา เขาได้สร้างหลุมที่ราวกับปากปล่องภูเขาไฟทำให้ฝุ่นดินฟุ้งกระจายเต็มอากาศ
เจี้ยนเฉินเก็บกระบี่สายรุ้งกลับไป ขณะที่ร่างกายของเขาก็ซวนเซเช่นกัน
เขามาถึงหลุมปล่องภูเขาไฟที่บรรพชนครอบครัวโม่สร้างขึ้น ฝุ่นหายไปทันทีที่เมื่อเขายืนอยู่ที่นั่น ไม่นานร่างกายของบรรพชนครอบครัวโม่ก็ลอยขึ้นจากหลุมด้วยแรงที่มองไม่เห็น เลือดยังคงไหลออกมาจากชุดเกราะอย่างต่อเนื่อง
เจี้ยนเฉินถอดเกราะออกจากร่างของบรรพชน เจี้ยนเฉินจึงมองเห็นหัวของเขา
หัวของเขาแหลกเหลว มีน้ำสีขาวและแดงผสมกัน มันน่ารังเกียจอย่างมาก
นอกจากหัวแล้ว แม้แต่ครึ่งบนของร่างกายาของเขาก็ยังกลายเป็นเนื้อบุบ ๆ บี้ ๆ และมีแต่เลือด เขาไม่ได้มีร่างกายที่ทรงพลังเท่ากับเจี้ยนเฉิน ดังนั้นแม้แต่ร่างกายของเขาก็แทบจะกลายเป็นชิ้นเนื้อรุ่งริ่ง
โชคดีที่แหวนมิติที่นิ้วของบรรพชนครอบครัวโม่ไม่ได้ถูกทำลาย มีรอยร้าวเล็ก ๆ ด้านบนเท่านั้น
ตอนนี้แหวนมิติใกล้จะพังเต็มที
“แหวนมิตินี้อาจจะพังได้ตลอดเวลา ดังนั้นข้าจะต้องเอาทุกอย่างข้างในออกให้เร็วที่สุด” เจี้ยนเฉินเอาของที่อยู่ด้านในแหวนมิติออกทั้งหมดโดยไม่มีความลังเลในทันที
อย่างไรก็ตามมันมีทั้งความประหลาดใจและความสุขใจ เมื่อเขาเห็นเหรียญผลึกระดับสูงจำนวนมากในแหวนมิติของบรรพชน มันมีเกือบจะสิบก้อน
ยิ่งไปกว่านั้นยังมีเหรียญผลึกระดับกลางอีกนิดหน่อย เหรียญผลึกระดับกลางไม่ได้มีค่ามากนักสำหรับขึ้นเหนือเทพสำหรับการบ่มเพาะ ดังนั้นมันจึงมีไม่กี่พันก้อนเท่านั้นในแหวนมิติของบรรพชน แต่ละก้อนมีขนาดเท่านิ้วมือเท่านั้น
เจี้ยนเฉินยังพบวิธีการบ่มเพาะและทักษะการต่อสู้ภายในแหวนมิติ อย่างไรก็ตามทุกอย่างต่างก็เป็นสิ่งชั่วร้ายหรือสิ่งที่เกี่ยวข้องกับทักษะปีศาจชั้นฟ้าที่ฮุสตันฝึกฝน เจี้ยนเฉินขมวดคิ้วเมื่อเห็นพวกมัน
สุดท้าย เจี้ยนเฉินก็ทำลายมันทิ้งทั้งหมด พวกมันน่าขยะแขยงเกินไป
เจี้ยนเฉินมองไปที่วัสดุและสมบัติสวรรค์และพวกมันก็ไม่ได้มีคุณภาพสูงเท่าใดนัก หลังจากนั้นเขาก็เอาพวกมันทั้งหมดใส่ในแหวนมิติของเขา
“ถึงแม้ว่าสิ่งของเหล่านี้จะไม่มีประโยชน์กับข้า แต่ข้าก็สามารถเก็บไว้ให้กับตระกูลเทียนหยวนได้ ไม้ว่าจะเป็นสมบัติสวรรค์หรือวัตถุ เอาให้ผู้อาวุโสในตระกูลใช้ก็ยังไม่พอ”เจี้ยนเฉินกล่าว
“หืม ? ” ทันใดนั้นเจี้ยนเฉินก็อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ เขาพบกล่องดำในแหวนมิติ มันวางอยู่ในมุมที่ไม่เด่นนักซึ่งได้รับการป้องกันจากค่ายกล
เจี้ยนเฉินหยิบกล่องดำออกมา หลังจากที่ตรวจสอบมันอย่างใกล้ชิดในมือของเขา เขาก็ลบค่ายกลออกไป
ทันใดนั้นมีความเย็นแผ่ออกมาจากกล่องดำ ในขณะนั้นเจี้ยนเฉินราวกับได้ยินเสียงกรีดร้องและร่ำไห้ของภูตผีนับไม่ถ้วน มันเป็นเสียงที่เย็นสะท้านทรวงมาก
เจี้ยนเฉินขมวดคิ้วและเขาก็จริงจังขึ้นเรื่อย ๆ เขาเปิดกล่องอย่างช้า มีหมอกสีดำพุ่งออกมาจากกล่องและห้อมรอบเจี้ยนเฉิน
สายตาของเจี้ยนเฉินเปล่งประกายสดใจทันที หมอกสีดำนี้ไม่ได้บดบังการมองเห็นของเขา เขาสามารถมองเห็นผ่านหมอกดำได้สบาย ๆ และมีธงอยู่กล่องดำ
เมื่อเจี้ยนเฉินเห็นธง เสียงที่หลากหลายก็ดังขึ้นมาภายในหัวของเขา เขาได้ยินเสียงกรีดร้องของผี, เสียงสาปแช่งจากผู้หญิงและเสียงคร่ำครวญอย่างไม่รู้จบ
เขาเริ่มเห็นสิ่งต่าง ๆ ในหัวของเขา ภาพที่โหดร้าย พวกเขาช่างน่าสมเพชหรือไม่ก็เป็นปีศาจที่ทำให้ขนหัวลุกและจิตวิญญาณกระเจิง มีพวกมันหลายตัวที่กลายเป็นหมอกดำขนาดใหญ่บดบังแสงอาทิตย์ มันดูราวกับนรกบนดิน
“สะสมวิญญาณของมนุษย์และช่วยข้าสร้างวัตถุปีศาจ ข้าจะให้ของขวัญกับเจ้าและโชคลาภรวมทั้งการเปลี่ยนแปลงเพื่อที่เจ้าจะได้บรรลุสิ่งที่ยิ่งใหญ่….”
ในขณะนี้ก็มีเสียงที่ครุมเครือดังขึ้นในหัวของเจี้ยนเฉิน มันดูเหมือนกับว่าเสียงของมันมีเสน่ห์ลึกลับชวนหลงใหล แม้แต่ตาของเจี้ยนเฉินก็ยังสับสนราวกับว่าเขาหลงทาง
ในห้วงจิตใต้สำนึกของเจี้ยนเฉิน เสียงที่ดูคลุมเครือนี้ราวกับเป็นเสียงของโลก ดูเหมือนว่ามันจะเป็นตัวแทนจากความประสงค์ของจักรวาลที่ไม่อานต้านทานได้ มันดังขึ้นไปทั่วห้วงจิตใต้สำนึกของเจี้ยนเฉินและส่งผลต่อความคิดของเขา
ดูเหมือนว่าเสียงนั้นยัดเยียดความตั้งใจของมันให้กับเจี้ยนเฉิน เพื่อทำให้มันรบกวนการตัดสินใจทางความคิดของเขา
อย่างไรก็ตามจิตวิญญาณของเจี้ยนเฉินไม่ธรรมดา มันถูกสร้างขึ้นจากการหลอมรวมระหว่างนักสู้และเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง ดังนั้นมันจึงผ่านการเปลี่ยนแปลงทำให้เกิดการกลายพันธุ์ มันแตกต่างกับวิญญาณของคนอื่นเป็นอย่างมากและสามารถใช้พลังวิญญาณนักรบได้
จากคำพูดของนางฟ้าเฮายู่ แม้ในสายตาของโลกเซียน พลังวิญญาณนักรบก็ยังเป็นตำนาน คนที่สามารถใช้มันได้นั้นนับได้ด้วยนิ้วมือทั้งสองข้าง
มีความงุนงงปรากฏในสายตาของเจี้ยนเฉินไม่กี่วินาทีก่อนที่มันจะหายไป
อย่างไรก็ตามเสียงปีศาจก็ยังคงพยายามยัดเยียดความคิดให้กับเจี้ยนเฉินโดยไม่รับรู้อะไรเลย มันยังคงพูดราวกับหุ่นยนต์และยังบอกให้เจี้ยนเฉินรู้ถึงวิธีการเก็บเกี่ยววิญญาณ
หลังจากได้ยินอย่างนั้น เจตนาสังหารก็ปรากฏอยู่ในใจของเจี้ยนเฉินทันที เขาพูดอย่างเย็นชา “ช่างเป็นวิธีที่ชั่วร้าย พวกเขาเอาหญิงสาวที่เกิดในช่วงเวลาหยิน วันหยิน เดือนหยิน และให้มีอะไรกับผู้ชายที่เกิดในเวลาหยิน วันหยิน เดือนหยิน ทำให้เกิดการตั้งครรภ์ แล้วก่อนที่เด็กจะเกิด พวกเขาจะเลือกเวลาหยิน วันหยิน เดือนหยิน เพื่อฆ่าแม่เด็กและเด็กอย่างไร้ความปราณี จากนั้นพวกเขาก็ใช้วิธีการที่ชั่วช้าเพื่อดึงวิญญาณของพวกเขา ทั้งหมดนี้เพื่อสร้างวัตถุปีศาจ”
เจี้ยนเฉินมองไปที่ธงอีกครั้ง เขาสัมผัสถึงวิญญาณที่ก่อนตัวเป็นหมอกสีดำ เขารู้สึกเศร้าจากก้นบึ้งของหัวใจ
จำนวนวิญญาณนั้นหลายแสนดวง ทุก ๆ ดวงเป็นวิญญาณหญิงตั้งครรภ์ขณะที่พวกนางยังมีชีวิตอยู่ พวกเขาเป็นหญิงสาวที่ไม่ได้รับการบ่มเพาะและถูกฆ่าตายท้องกลม
“ช่างเป็นปีศาจร้ายยิ่งนัก เพียงเพื่อสร้างวัตถุปีศาจ จำเป็นต้องสังหารคนบริสุทธิ์เป็นจำนวนมาก เนื่องจากบรรพชนครอบครัวโม่มีธงนี้ วิญญาณบางส่วนต้องมาจากเขา บรรพชนครอบครัวโม่สมควรตาย” เจี้ยนเฉินกล่าวอย่างเย็นชา
มนุษย์และผู้บ่มเพาะนั้นแตกต่างกัน เมื่อผู้บ่มเพาะเริ่มทำการบ่มเพาะ พวกเขาจะต้องมือเปื้อนเลือดเพื่อต้องการความแข็งแกร่งให้มากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นทวีปเทียนหยวนหรือโลกเซียน ผู้เชี่ยวชาญทุกคนต้องผ่านซากศพที่กองสูงเป็นภูเขาเพื่อมายังจุดที่พวกเขาอยู่ ความจริงที่อยู่เบื้องหลังของพวกเขาคือการสังหารอย่างไม่สิ้นสุด
นี่คือสาเหตุที่ผู้บ่มเพาะตาย พวกเขาไม่ควรได้รับความเห็นใจ
อย่างไรก็ตาม มนุษย์นั้นแตกต่างกัน พวกเขามีชีวิตที่สั้นและควรจะสนุกกับชีวิตที่แสนสั้นของพวกเขา
“ครอบครัวโม่” เจี้ยนเฉินกัดฟัน จิตสังหารวาบผ่านดวงตาของเขา เขาปิดกล่องและปิดผนึกด้วยต่ายกลก่อนที่จะรีบไปยังแคว้นนทีครามพร้อมกับศพของบรรพชนครอบครัวโม่