ตอนที่ 2623 ผู้ชายข้างบ้าน
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนเองก็สับสนไปบ้างเหมือนกัน เธอไม่ค่อยแน่ใจนัก “เหมือนจะกรุ๊ปเลือดโอบอมอะไรสักอย่างนี่แหละ ตอนนั้นฉันเป็นคนไปลงทะเบียนที่คลังเลือดกับฉีฉีเก๋อเอง คุณหมอที่นั่นบอกว่ากรุ๊ปเลือดของเป่ารื่อน่ามีน้อยกว่าเลือดของหมีแพนด้าเสียอีก”
ฉีฉีเก๋อพยักหน้ารัว ๆ “ใช่ คือกรุ๊ปเลือดโอบอมเบย์ มีน้อยมาก ๆ”
เหมยเหมยมีความทรงจำในเรื่องนี้ค่อนข้างลึกซึ้งเพราะเรื่องกรุ๊ปเลือดโอบอมเบย์เล่อเล่อถึงถูกพวกนักฆ่าของหัตถ์พระเจ้าเข้าใจผิดนึกว่าเป็นเป่ารื่อน่าเลยลักพาตัวไป นับว่าโชคดีที่ไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้น เพียงแค่นึกหวาดกลัวตื่นตูมไปก่อนเอง และสุดท้ายเล่อเล่อก็กลับมาอย่างปลอดภัย
“พี่หนิวบอกว่าลูกในท้องของเจินหวานหว่านมีกรุ๊ปเลือดที่หาเจอได้น้อยมาก คุณหมอกำลังตรวจดูเพื่อความแน่ใจแต่ปัญหาก็คือกรุ๊ปเลือดของพ่อแม่ฉางชิงซานก็เป็นกรุ๊ปเลือด ABO ปกตินะ” เหมยเหมยกล่าว
“หมายความว่าไง” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนเกิดความฉงนขึ้นมา
ฉีฉีเก๋อเองก็ฟังไม่เข้าใจเช่นกัน “กรุ๊ปเลือดลูกในท้องมีน้อยก็เป็นการยืนยันว่าเป็นลูกของฉางชิงซานไม่ใช่เหรอ? เขาน่าจะมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับเป่ารื่อน่าสินะ?”
“ใช่แล้ว…กรุ๊ปเลือดของเป่ารื่อน่าหาได้น้อยมาก ตอนนั้นที่ฉีฉีเก๋อไม่ไปตรวจกรุ๊ปเลือดเพราะต้องการประหยัดเงิน ไม่อย่างนั้นคงไม่ถึงขั้นคลอดลูกออกมาถึงจะรู้กรุ๊ปเลือดของลูกตัวเองหรอก”
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนพูดถึงเรื่องในอดีตก็นึกโมโหขึ้นมา ตอนที่ฉีฉีเก๋อตั้งท้องไม่ได้ทานอะไรดี ๆเสื้อผ้าดี ๆก็ไม่ได้ใส่ แม้แต่ชุดคลุมท้องยังไม่มีปัญญาซื้อ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงค่าใช้จ่ายตรวจครรภ์บางส่วนที่ไม่ได้ทำเช่นกัน
ไอ้สารเลวฉางชิงซานนี่ใจดำจริง ๆ หาเงินได้นิดหน่อยก็ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ในสถานะไหนแล้ว!
เหมยเหมยเขกกะโหลกพวกเธอสองคนแล้วเอ่ยอย่างหัวเสียว่า “พวกเธอโง่หรือไง กรุ๊ปเลือดลูกในท้องของเด็กคนนั้นเหมือนกับเป่ารื่อน่า ฉะนั้นหมายความว่าเป็นกรุ๊ปเลือดที่ถ่ายทอดมาจากฉางชิงซาน ซึ่งก็หมายความว่ากรุ๊ปเลือดของฉางชิงซานก็ต้องเป็นกรุ๊ปเลือดโอบอมเบย์ด้วยแน่นอน แต่ปัญหาก็คือ…กรุ๊ปเลือดโอบอมเบย์ของฉางชิงซานมาจากไหน?”
กรุ๊ปเลือดของลูกหากไม่ได้มาจากคุณพ่อก็ต้องได้มาจากแม่ นี่เป็นความรู้ทั่วไปทางการแพทย์เลย
พ่อแม่ของฉางชิงซานล้วนมีกรุ๊ปเลือดธรรมดาแต่ฉางชิงซานมีกรุ๊ปเลือดหายาก…นี่ต้องมีเงื่อนงำอะไรแน่
“พระเจ้า…หรือว่าจะเป็นผู้ชายข้างบ้านจริง ๆ?” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนดวงตาเป็นประกายราวกับกินยากระตุ้นความตื่นเต้นเข้าไป แล้วเธอก็มีท่าทีสดใสขึ้นมาในชั่วขณะ
ฉีฉีเก๋อกลับตกใจจนอ้าปากค้าง ทำอย่างไรเธอก็ไม่อยากเชื่อเลยจริง ๆว่ายายแก่ปีศาจหน้าตาอัปลักษณ์แบบนั้น ไม่น่าเชื่อว่าตอนเป็นสาวจะกล้าทำเรื่องใจกล้าใหญ่โตขนาดนี้เลยเหรอ?
เหมยเหมยแสยะยิ้ม “เรื่องนี้แปลกตรงไหนกัน เดิมทียายแก่ปีศาจก็เป็นคนสำส่อนอยู่แล้ว เมื่อก่อนตอนที่ฉีฉีเก๋อตั้งท้องเธอก็แอบไปหาชู้นอกบ้านไม่ใช่หรือไง?”
“ฉันลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิทเลย น่าขยะแขยงจริง ๆ…ในที่สุดฉันก็รู้แล้วว่าฉางชิงซานไปหาชู้เหมือนใคร แม่เป็นแบบไหนลูกก็เป็นแบบนั้น ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริง ๆ…” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนแสดงสีหน้าดูถูก
ฉีฉีเก๋อทุบอกแล้วเอ่ยเสียงดีใจในฉับพลัน “โชคดีที่ฉันเห็นธาตุแท้คนตระกูลนี้เร็ว ฉันจะเอาเป่ารื่อน่าออกมาจากพวกเขาให้ไกล จะไม่ให้พวกเขามามีผลต่อการเติบโตของเป่ารื่อน่าเด็ดขาด!”
“แน่นอนสิ ครั้งนี้ต้องจัดการทำให้ฉางชิงซานทุกข์ทรมานไปตลอดชีวิต แล้วต้องชิงสิทธิ์ในการปกครองบุตรของเขามาด้วย อย่าให้เป่ารื่อน่ารู้ว่าเขามีพ่อแบบนี้ วันหลังถ้าเป่ารื่อน่าถามก็บอกไปว่าพ่อตายแล้ว” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนยู่ปาก
เธอเกลียดที่สุดก็เหล่าผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นที่บอกอย่างเต็มปากเต็มคำว่าต่อให้เลิกกันไปแล้วก็ห้ามทำลายภาพลักษณ์ความเป็นพ่อหรือแม่ต่อหน้าลูก ต้องทำให้ลูกมีแต่ความทรงจำที่งดงาม…
ถุย…!
คนเลวอย่างฉางชิงซานต้องสร้างภาพลักษณ์ฮีโร่ดั่งต้นไม้ที่เติบใหญ่ทอประกายแสงด้วยหรือไง?
บอกว่าตายไปแล้วเลยดีกว่าจะได้จบ ๆไป!
พวกเธอทั้งสามคนต่างไม่เข้าใจเรื่องกรุ๊ปเลือดเลยมุ่งหน้าไปโรงพยาบาล พี่หนิวกำลังรอพวกเธออยู่ที่นั่น
……………………………………………..
ตอนที่ 2624 มีเรื่องสนุกๆ ให้ดูแล้ว
“ผลทั้งหมดอยู่ในนี้ เพียงแต่กรุ๊ปเลือดของลูกในท้องยุ่งยากนิดหน่อย เห็นบอกว่าต้องเอาไปตรวจต่ออีก คงต้องรออีกหลายวันกว่าผลจะออก”
พี่หนิวส่งรายงานผลตรวจไปให้เหมยเหมยด้วยสีหน้าสับสน เธอจัดการเรื่องพวกเมียน้อยมาก็มาก นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเจอเรื่องแบบนี้ ทำไปทำมาดันขุดเรื่องอื่นมาด้วย!
“คุณพ่อของฉางชิงซานมีเลือดกรุ๊ป A ยายแก่ปีศาจกรุ๊ปเลือด B งั้นคนรุ่นต่อมาของพวกเขาก็อาจจะมีทั้งกรุ๊ปเลือด A, B, AB และ o สี่กรุ๊ปเลือดนี้ แต่ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าฉางชิงซานไม่ได้มีกรุ๊ปเลือดธรรมดา”
เหมยเหมยมุ่นคิ้ว ถ้าเอาเลือดของฉางชิงซานมาตรวจได้ก็ดีสิ
พี่หนิวพยักหน้าพลางเอ่ย “ใช่ เพื่อนที่เป็นหมอของฉันก็บอกแบบนี้เหมือนกัน แต่เพื่อนที่เป็นหมอของฉันคนนั้นก็บอกว่าอาจจะเป็นยีนด้อยอะไรนั่นก็ได้ อาจเป็นไปได้ว่าในเลือดของเมียน้อยนั่นมียีนด้อยของกรุ๊ปเลือดหายากอยู่ด้วยเลยทำให้เปลี่ยนแปลงได้ ตอนนี้ยังบอกอะไรไม่ได้ ต้องรออีกสามวันถึงจะรู้ผล”
“ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเจินหวานหว่านหรอก กรุ๊ปเลือดหายากต้องได้มาจากฉางชิงซานแน่นอน และเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นยีนด้อยด้วย” เหมยเหมยมั่นใจมาก
ถ้าเป็นยีนด้อยจริง ถ้าอย่างนั้นเป่ารื่อน่าก็คงมีความเป็นไปได้น้อยมากที่จะมีกรุ๊ปเลือดหายาก แต่ตอนนี้กลับชัดเจนทั้งสองคน เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ยีนด้อยแต่เป็นยีนเด่นต่างหาก
พี่หนิวฟังไม่เข้าใจ เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนเลยกระซิบบอกกรุ๊ปเลือดของเป่ายรื่อน่าไป พี่หนิวชะงักอยู่นาน จากนั้นก็ตบต้นขาอย่างแรงพร้อมสบถด่า “แม่ลูกคู่นี้แอบไปมีชู้งั้นสิ…”
“ตอนนี้ยังมั่นใจอะไรไม่ได้ รอกรุ๊ปเลือดของลูกในท้องออกมาก่อนค่อยว่ากัน ถ้าใช่ก็เป็นอย่างที่เราเดากันไว้…เหอะ เดี๋ยวคงมีเรื่องสนุก ๆให้ดูกันแน่!”
เหมยเหมยทำสีหน้าประมาณว่ารอดูเรื่องสนุก คุณพ่อของฉางชิงซานพูดเต็มปากเต็มคำว่าเป่ารื่อน่าเป็นหลานของตระกูลฉาง ถ้าแม้แต่ลูกก็ไม่ใช่ของเขา…ดูสิจะว่าจะทำอย่างไรต่อ?
ถูกสวมเขามาเกือบสามสิบปี คิดว่าตาแก่ฉางคงสุขสำราญใจน่าดู!
หลังจากนั้นสามวันผลก็ออก เจินหวานหว่านมีกรุ๊ปเลือดธรรมดาแต่ลูกในท้องกลับมีกรุ๊ปเลือดโอบอมเบย์เหมือนเป่ารื่อน่า ทางโรงพยาบาลให้ความสำคัญมากจึงให้เจินหวานหว่านเป็นเคสพิเศษโดยจัดทำเอกสารขึ้นให้โดยเฉพาะ
ยายแก่ปีศาจไม่เข้าใจเรื่องเหล่านี้เลยสักนิดแต่กระนั้นกลับได้ใจ เธอรู้สึกว่าสมแล้วที่เจินหวานหว่านเป็นลูกสะใภ้ที่เธอหมายปอง มีบุญบารมีดีจริง ๆ คนอื่นตรวจครรภ์ต้องจ่ายเงินเองแต่เจินหวานหว่านกลับไม่ต้องเสียเงินสักแดงเดียว ทางโรงพยาบาลบอกแล้วว่าทุกอย่างฟรี!
คนพวกนี้ลืมเรื่องที่เป่ารื่อน่ามีกรุ๊ปเลือดหายากเสียสนิท ทุกคนต่างจดจ่ออยู่กับลูกในท้องของเจินหวานหว่านอย่างเดียว
หลังจากที่ฉางชิงซานได้ยินเช่นนั้นก็นึกสงสัยอยู่บ้าง ฉับพลันเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อก่อนฉีฉีเก๋อก็เคยบอกว่ากรุ๊ปเลือดของลูกสาวก็พิเศษเหมือนกัน ตอนนี้ลูกที่ยังไม่ได้ลืมตาดูโลกก็มีกรุ๊ปเลือดพิเศษนี้ด้วย หรือว่ากรุ๊ปเลือดของเขาก็พิเศษเหมือนกันเหรอ?
พูดถึงจนถึงตอนนี้ฉางชิงซานก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองกรุ๊ปเลือดอะไรเพราะแต่ไรมาไม่เคยคุ้นชินกับการตรวจเลือด เขาไม่เคยป่วยไม่เคยบาดเจ็บอะไร แล้วใครจะไปตรวจเลือดกันล่ะ?
“พ่อก็คงไม่ได้มีกรุ๊ปเลือดพิเศษเหมือนกันหรอกมั้ง หรือว่าคนในครอบครัวเราเป็นคนมีกรุ๊ปเลือดพิเศษกันหมดงั้นเหรอ?” ฉางชิงซานพึมพำกับตัวเอง
สบกับยายแก่ปีศาจที่กำลังยกถ้วยซุปไก่ออกมาได้ยินคำพูดของฉางชิงซานก็ใจเต้นระส่ำจนเกือบทำถ้วยซุปคว่ำ เวลานี้เธอถึงจะเพิ่งนึกได้ว่ากรุ๊ปเลือดเกี่ยวข้องกับความเป็นความตายของเธอด้วยเลยอดหวาดกลัวไม่ได้
แต่เธอก็สงบสติอารมณ์ลงมาได้ในเวลาอันรวดเร็ว ตาแก่คงมีกรุ๊ปเลือดพิเศษเหมือนกัน เขากับคน ๆนั้นก็มีสายเลือดเดียวกัน ฉะนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีปัญหา
“พ่อของแกจะมีเลือดกรุ๊ปไหนได้ ต้องเป็นกรุ๊ปเลือดเดียวกับหลานอยู่แล้วสิ!”
ยายแก่ปีศาจกลอกตามองบนใส่ลูกชายแล้วส่งถ้วยซุปไก่ไปให้เจินหวานหว่าน พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “หวานหว่านรีบดื่มซุปไก่เร็วเข้า อย่าปล่อยให้หลานแม่ต้องหิวเลย”
เจินหวานหว่านเหลือบมองซุปไก่ที่มีน้ำมันลอยอยู่ก็พยายามอดกลั้นต่ออาการสะอิดสะเอียนไว้ ถ้าไม่ใช่เพื่อเอาใจฉางชิงซาน แม้แต่มองเธอก็ไม่อยากมองยายแก่นี่สักนิด ทั้งอัปลักษณ์ทั้งสกปรก แค่เห็นก็อยากอาเจียนออกมาแล้ว
อาหารที่ทำออกมาก็เหมือนกันนั่นแหละ!
“ขอบคุณค่ะแม่ ซุปไก่นี้แม่ทานเถอะค่ะ หมู่นี้แม่ดูแลฉันจนผอมโซแล้ว คุณหมอบอกว่าช่วงนี้จะทานดีมากไม่ได้ ไม่เช่นนั้นลูกในท้องจะตัวใหญ่เกินไปจนอาจจะทำให้คลอดก่อนกำหนดได้ เรื่องทางชิงซานเองก็ยังจัดการไม่เรียบร้อย ฉันไม่อยากให้หลานของคุณแม่ต้องเกิดมาเป็นเด็กกำพร้านะคะ…”
เจินหวานหว่านพูดสื่อนัยยะบางอย่างออกไป พอเห็นว่าคนตระกูลฉางหวั่นไหวกับคำพูดของตนก็ได้ใจเหลือเกิน
…………………………