หลังจากผ่านหมอกหนาเข้ามาแล้วคนทั้งหลายก็รู้สึกเหมือนตัวเองได้เข้ามาสู่สรวงสวรรค์!
บนท้องฟ้านั้นมันมีมังกรฟ้าบินว่อนให้เห็นเต็มไปหมด
ที่แห่งนี้มันคือโลกของมังกร!
“หยุด! บุกเข้าเกาะมังกรสวรรค์เช่นนี้มันเป็นความผิดใหญ่หลวง!” จู่ๆ มันก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากในหมอกหนา
จากนั้นสองมังกรฟ้ามหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ก็บินออกมาปิดทางคนทั้งหลายไว้
แต่ไม่นานจากนั้นสีหน้าของพวกเขาก็ต้องเปลี่ยนสีไป
เพราะว่าหลังจากนั้นมันได้มีคนอีกนับพันเดินตามหลังเข้ามายังเกาะมังกรสวรรค์
และแต่ละคนนั้นช่างทรงพลังอย่างมากล้ำ!
ชายแก่ตรงหน้าที่นำมานั้นยิ่งเป็นตัวตนที่ทำให้พวกเขาต้องสั่นกลัว
“หลงหมิน เจ้ามันเก่งกาจดีจริงๆ กล้ามาขวางทางข้าผู้นี้!” หลงหรานกล่าวขึ้นมา
แน่นอนว่าคนทั้งหลายนี้ย่อมจะเป็นพวกหลงหรานที่มุ่งหน้ามาจากเกาะมังกรเลือดเพื่อถามหาคนรับผิดชอบในครั้งนี้
เดิมทีแล้วหลงหรานคิดจะมาคนเดียวแต่หลังจากได้ยินคำเตือนของเย่หยวนแล้วเขาจึงได้พาคนนับพันนี้ตามมายังเกาะมังกรสวรรค์ด้วย
นอกจากตัวเขาแล้วผู้นำของเผ่าต่างๆ ในแดนตรังค์ตะวันออกรวมไปถึงสี่เจ้าโลกเผ่ามังกรที่เหลือก็มาด้วย
เพื่อที่จะกดดันเกาะมังกรสวรรค์!
คนทั้งหลายนั้นคือตัวแทนของแดนตรังค์ตะวันออกทั้งหมด!
“เรื่องนั้น…ผู้อาวุโสหลงหรานกลับมาแล้วหลงหมินย่อมจะไม่กล้าขวางทางท่าน เพียงแค่ว่าคนพวกนี้…แต่ละคนนั้นต่างมีหน้าตาอัปลักษณ์เป็นตัวประหลาด มีหรือที่จะปล่อยให้เข้าเกาะมังกรสวรรค์ไปได้? ผู้อาวุโสหลงหรานมีธุระใดก็เชิญท่านและผู้อาวุโสทั้งหลายเข้าไปเถอะ ส่วนคนอื่นๆ นั้นให้รอด้านนอกจะดีกว่า!” คำพูดของหลงหมินนั้นกล่าวขึ้นด้วยเสียงปกติ
แต่ความหมายในคำพูดของเขานั้นมันช่างเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน
ตัวประหลาดที่เขาพูดถึงนั้นมันย่อมจะเป็นพวกจ้าวเยว่ทั้งหลายแล้ว
คนทั้งหลายนั้นมีคลื่นพลังแปลกประหลาดอยู่ในร่าง
ในความคิดของหลงหมินนั้น มันย่อมจะไม่มีค่าให้เข้าเกาะมังกรสวรรค์อยู่แล้ว!
เกาะมังกรสวรรค์นั้นคือดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามังกรในสามสิบสามสวรรค์ และยังถือว่าเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์อีก
ตัวประหลาดพวกนี้ย่อมจะไม่มีสิทธิ์ไปถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์นั้น!
หลงหรานและเจ้าโลกคนอื่นๆ นั้นย่อมจะเป็นตัวตนระดับสูงในเผ่ามังกรอย่างไม่ต้องสงสัย
เพียงแค่ว่าพวกเขานั้นมีอายุมากและไม่อาจจะทำใจลาจากเผ่าของตัวเองได้
พวกเขาจึงเลือกที่จะไม่เข้ามาอยู่ในเกาะมังกรสวรรค์แทน
แต่พวกเขานั้นก็ถือว่าเป็นผู้อาวุโสของเกาะมังกรสวรรค์ ย่อมมีสิทธิ์เข้าออกตามใจชอบ
“โฮ่ก!”
จ้าวเยว่ที่ด้านหลังเย่หยวนนั้นร้องขึ้นมาพร้อมด้วยคลื่นพลังชั่วร้ายที่ส่งไปทั่วทั้งเกาะ
หลงหมินนั้นต้องหน้าซีดขาวลงทันทีเพราะสัมผัสได้ถึงกลิ่นแห่งความตาย
และตอนนี้มันมิใช่แค่จ้าวเยว่เท่านั้นแต่คำพูดของหลงหมินนั้นมันทำให้คนทั้งหลายต่างร้อนรุ่มขึ้นมาสุดใจ
“มันต้องเป็นพวกเดียวกับหลงเฉียนเซียงแน่!”
“สังหารมัน แก้แค้นให้พี่น้องเราที่ต้องตายไป!”
“พ่อเจ้าจะขอสละชีวิตสู้กับเกาะมังกรสวรรค์มันวันนี้แหละ!”
…
ได้ยินคำว่าของหลงหมินนั้นพวกเขาทั้งหลายก็แทบคลั่งขึ้นมาทันที
หลงหมินเองก็ไม่อาจจะทนรับแรงกดดันนี้ได้เช่นกัน
ถึงแม้ว่าเขาจะมียศสูงส่งเหนือล้ำฟ้าดิน แต่เขาก็เห็นชัดเจนว่าคนทั้งหลายที่มานี้มีพลังเหนือล้ำกว่าตัวเขาไปมาก
แม้จะไม่ต้องให้จ้าวเยว่ลงมือแต่แค่ตัวประหลาดด้านหลังนั้นมันก็มิใช่เล่นๆ แล้ว
แค่ตัวเดียวมันก็คงสังหารเขาลงได้ทันที!
“ไสหัวไป! ไม่เช่นนั้นข้าจะสังหารเจ้าถือว่าเป็นการสังเวยให้วิญญาณที่สูญเสียไป!” หลงหรานกล่าวขึ้นด้วยความคับแค้นใจ
หลงหมินหน้าเปลี่ยนสีไปทันที “ผู้อาวุโสหลงหราน ที่นี่มันคือเกาะมังกรสวรรค์! ท่านจะทำอะไรท่านต้องคิดถึงผลที่ตามมาด้วย!”
หลงหรานหัวเราะขึ้นก่อนจะตอบสวนไป “หากมิใช่เกาะมังกรสวรรค์ข้าก็คงไม่มาหรอก! เพราะวันนี้ข้าจะมาถามหมี่เจิ้นว่าเขานั้นยังนับข้าคนนี้เป็นคนเผ่าเดียวกันอยู่หรือไม่!”
พูดจบเขาก็ซัดพลังส่งร่างหลงหมินปลิวออกไปไม่คิดพูดคุยให้เสียเวลาต่ออีก
จากนั้นคนนับพันก็เดินหน้าเข้าสู่เกาะมังกรสวรรค์พร้อมๆ กัน
แน่นอนว่าภาพนี้มันย่อมทำให้คนบนเกาะมังกรสวรรค์แตกตื่นไปตามๆ กัน!
คนมากมายนั้นไม่เข้าใจเรื่องราวเห็นเช่นนี้ก็คิดไปว่าศัตรูบุก
ฟุบ!
ฟุบ!
…
คลื่นพลังรุนแรงหลายสายพุ่งออกมาจากห้วงมิติ
หนึ่ง!
สอง!
สาม!
สามสิบเจ็ดเจ้าโลก!
เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องอ้าปากค้าง นี่มัน…ทรงพลังเกินไปแล้ว!
ทั้งสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมีเจ้าโลกเพียงแค่หกสิบกว่าคนเท่านั้น
ส่วนเกาะมังกรสวรรค์ที่เดียวนี้กลับมีเจ้าโลกออกมาได้ถึงสามสิบเจ็ดคน!
รวมกับพวกหลงหรานห้าคนแล้วด้วยมันก็มีถึงสี่สิบสองคน!
เย่หยวนรู้ดีว่ามันยังมีเจ้าโลกอีกหลายคนที่เก็บตัวและไม่ได้ออกมาดูความวุ่นวายครั้งนี้
แต่ดูท่าแล้วแค่เผ่ามังกรเผ่าเดียวมันก็มีคงเจ้าโลกอยู่ไม่ต่ำกว่าหกสิบคนแล้ว!
นี่มันเป็นพลังที่เหนือล้ำฟ้าดิน!
เช่นนั้นแล้วเจ้าโลกบนสวรรค์ศาลโมฆะส่องสว่างทั้งหมดนั้นมันจะมีกี่คนกัน?
ไม่แปลกเลยว่าทำไมเผ่าเลือดนั้นมันถึงไม่กล้าเปิดศึกตรงๆ กับสวรรค์นี้
เพราะหากพวกเขาไปทำให้เผ่าสัตว์เทวะทั้งสี่ทิศไม่พอใจขึ้นมาแล้ว…
เจ้าโลกหลายร้อยคนคงได้ไปไล่ล่าเผ่าเลือดจนสุดฟ้าแน่!
เบื้องหน้าของคนทั้งหลายนั้นมีเจ้าโลกยืนอยู่สามสิบเจ็ดคนมันย่อมจะสยบพวกเย่หยวนไว้ได้ทันที
เจ้าโลกที่ทรงพลังคนหนึ่งถามหลงหรานขึ้น “หลงหราน เจ้าคิดกบฏหรือ? พาสัตว์ประหลาดเช่นนี้ขึ้นเกาะมังกรสวรรค์มา เจ้าต้องการอะไรกันแน่?”
เย่หยวนนั้นรู้เลยว่าอีกฝ่ายนั้นคงเป็นถึงยอดเจ้าโลกแน่นอน!
“กบฏ? ฮ่าๆๆ หลงเจี้ยน เฒ่าคนนี้ไม่ได้โง่ขนาดนั้นหรอก พาคนมาแค่นี้ข้าก็จะกบฏได้หรือ? เฒ่าคนนี้มาเพื่อถามหาความยุติธรรมให้เด็กหนุ่มสาวจากแดนตรังค์ตะวันออก! หากเกาะมังกรสวรรค์นั้นคิดว่าแดนตรังค์ตะวันออกไม่มีค่าอะไรก็สังหารพวกเราลงให้หมดเสีย! จากวันนี้ไปเกาะมังกรสวรรค์และแดนตรังค์ตะวันออกนั้นจะขอตัดขาดจากกัน!
จากวันนี้ไปเกาะมังกรสวรรค์ก็เป็นเกาะมังกรสวรรค์ แดนตรังค์ตะวันออกก็เป็นแดนตรังค์ตะวันออก เราจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวใดๆ กันอีก! จะอย่างไรเสียในสายตาของพวกเจ้าเหล่าเจ้าโลกที่อยู่เหนือฟ้าดินนี้มันก็คงมองเราเป็นแค่มดปลวกอยู่แล้ว!” หลงหรานนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยความคับแค้นสุดหัวใจ
บนเกาะมังกรเลือดนั้นเขาได้รู้ทุกอย่าง
ดูสภาพของเด็กๆ ทั้งหลายตรงหน้าเขานี้แล้ว หัวใจของเขาแทบจะแตกสลายลง
แสนกว่าปีที่ผ่านมานี้มันมียอดอัจฉริยะต้องตายไปกี่คนแล้ว?
ในหมู่คนทั้งหลายนั้นมันอาจจะมีคนที่ก้าวไปถึงเจ้าโลกได้ หรือต่อให้จะไร้ความสามารถแค่ไหนมันก็คงเป็นถึงยอดฝีมือคลื่นกำเนิดได้สิ้น
แต่พวกเขานั้นกลับต้องตายด้วยมือของคนเผ่าเดียวกัน!
หลงเจี้ยนกล่าวขึ้นมาพร้อมขมวดคิ้วแน่น “หลงหราน เจ้าเสียสติไปแล้วหรืออย่างไร? แดนตรังค์ตะวันออกและเกาะมังกรสวรรค์นั้นคือหนึ่งเดียวกัน! เราต่างเป็นคนเผ่ามังกร! เจ้าไปเอาคำพูดพวกนี้มาจากไหนกัน?”
หลงหรานหัวเราะลั่นขึ้นมาด้วยน้ำตาที่ไหลนองหน้า “หนึ่งเดียวกัน? ฮ่าๆๆ ช่างเป็นหนึ่งเดียวกันได้ดีเสียจริงๆ! หลงเจี้ยน เจ้าเบิกตาถั่วๆ ของเจ้าดูพวกเขาเหล่านี้เสียเถอะ! หลงเย่และหลงเฉียนเซียงนั้นเปลี่ยนให้พวกเขานั้นกลายเป็นสิ่งที่มิใช่ผีมิใช่คนเช่นนี้! เจ้าลองพูดมาอีกครั้งสิว่าเราเป็นหนึ่งเดียวกัน!? เจ้าคงจะไม่พูดว่าหลงเย่และหลงเฉียนเซียงนั้นมันมิใช่คนเกาะมังกรสวรรค์หรอกใช่ไหม?”
หลงเจี้ยนที่ได้ยินนั้นต้องทำหน้าเหยเกขึ้นมาทันที “หลงหราน เจ้าพูดเช่นนี้ขึ้นมาเจ้าต้องรับผิดชอบด้วยนะ!”
“หลงหราน! ข้ารู้ดีว่าเจ้านั้นคิดจะแยกตัวจากเราแต่มากล่าวหากันเช่นนี้เจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าลงมือสังหารคนแล้ว?” ในเวลานั้นเองที่มียอดเจ้าโลกอีกคนกล่าวเสริมขึ้นมาว่าหลงหราน
“โฮ่ก!”
ได้เห็นหน้าคนผู้นี้จ้าวเยว่ก็พุ่งตัวเข้าไปใส่อย่างไม่รอคำเย่หยวนทันที
คนทั้งหลายนั้นสัมผัสได้ถึงความแค้นของจ้าวเยว่!
“ปัง!”
ห้วงมิติสั่นสะท้านพร้อมร่างของจ้าวเยว่ที่ปลิวออกมา
แต่ยอดเจ้าโลกผู้นั้นเองก็ต้องถอยหลังกลับไปหลายก้าวด้วยการโจมตีนี้ของจ้าวเยว่เช่นกัน!
“สัตว์นรก! ข้าจะสังหารเจ้าเสีย!” ยอดเจ้าโลกผู้นั้นร้องลั่นขึ้นมาอย่างไม่พอใจคิดสังหารจ้าวเยว่ลง
“โฮ่ก!”
จ้าวเยว่เองก็ตอบรับพร้อมเข้าปะทะอีกครั้ง
“จ้าวเยว่ หยุด!” เย่หยวนร้องสั่งขึ้น
“โฮ่ก!”
จ้าวเยว่ร้องกลับมาเหมือนไม่คิดยอม
เย่หยวนจึงต้องพุ่งตัวขึ้นมาหยุดตรงหน้าจ้าวเยว่และกล่าวขึ้น
“ข้ารู้ว่าเจ้านั้นคับแค้นใจแค่ไหน แต่ข้าสัญญาว่ามันจะต้องชดใช้ในสิ่งที่มันทำไป!”
“โฮ่ก!”
จ้าวเยว่นั้นเหมือนเข้าใจคำพูดของเย่หยวนและร้องลั่นขึ้นมาอีกครั้งแต่ครั้งนี้กลับไม่คิดจะพุ่งตัวเข้าไปอีก
บนท้องฟ้านั้นกลุ่มเจ้าโลกทั้งหลายได้แต่ต้องเบิกตาค้าง
เพราะพวกเขานั้นเห็นชัดเจนว่าสัตว์ร้ายตัวนี้มันไม่มีสติปัญญาใดๆ
แต่มันกลับเชื่อฟังคำของมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์คนหนึ่งอย่างมาก!
…………………………