ตอนที่ 1926 – ผู้ซุ่มโจมตี
ด้วยเสียงอันดัง การโจมตีเพียงครั้งเดียวจากราชาเทพที่สวมหน้ากากก็ทำให้ปราณกระบี่ทองคำของเจี้ยนเฉินแตกกระจาย มิติสั่นสะเทือนเมื่อพลังงานออกมาอาละวาด
แสงกระพริบรอบ ๆ ราชาเทพที่สวมหน้ากาก เขาใช้พลังของกฎเพื่อป้องกันตัวเอง รับคลื่นกระแทกจากการโจมตีได้อย่างง่ายดาย
เขาจู่โจมครั้งที่สองทันทีหลังจากครั้งแรก เขาพุ่งเข้ามาหาเจี้ยนเฉินด้วยความเร็วสูงดุจสายฟ้า เนื่องจากพลังงานที่น่ากลัวที่ควบแน่นลงบนดาบของเขา เขาเหวี่ยงมันเมื่อพลังของกฎหมุนรอบตัวดาบ
ดวงตาของเจี้ยนเฉินเปล่งประกายและสายตาของเขาก็คมชัดราวกับปราณกระบี่ที่พุ่งออกมาจากพวกมัน มันน่าตกใจ
พลังบรรพกาลแผ่ออกมาโดยรอบตัวเขา ไม่เพียงแต่เขาจะไม่รู้สึกกลัวเมื่อเผชิญหน้ากับราชาเทพ แต่ความตั้งใจในการต่อสู้ของเขาก็ยังเพิ่มขึ้น เขาคำรามออกมาและพุ่งเข้าหาพร้อมกับกระบี่สายรุ้งโดยตรง ในการต่อสู้กับราชาเทพที่สวมหน้ากาก
เจี้ยนเฉินทรงพลังอย่างยิ่งหลังจากผ่านไปสู่ขั้นที่ 11 เขาอยู่ยงคงกระพันในหมู่ขั้นเหนือเทพ แม้ว่าเขาจะเผชิญกับราชาเทพ เขาก็สามารถต่อสู้ได้ แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บมาก่อน
พวกเขาทั้งสองคนต่อสู้กันอย่างหนักหน่วงจนถึงจุดที่ดวงอาทิตย์หรี่แสงลง คลื่นกระแทกที่รุนแรงของพลังงานพุ่งผ่านมิติค่ายกลทำให้เกิดการสั่นสะเทือน
ราชาเทพที่สวมหน้ากากนั้นตกใจมากขึ้นและเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ พวกเขาต่อสู้กันมากขึ้น ความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินเหนือความคาดหมายโดยสิ้นเชิง เจี้ยนเฉินไม่เพียงแต่จะต่อสู้อย่างต่อเนื่องในระยะเวลาที่ยาวนาน แต่เขาก็ยิ่งต่อสู้ก็ยิ่งดุร้ายมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเวลาผ่านไป
เลือดของเจี้ยนเฉินไม่ได้ดูเหมือนมาจากเขา เห็นได้ชัดว่าเขาบาดเจ็บหนักมาก แต่เขาก็ดูเหมือนไม่ได้รับบาดเจ็บ พลังของเขาไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย
“ เหตุผลที่เจี้ยนเฉินมีความสามารถในการต่อสู้ที่น่ากลัวนั้นเกิดมาจากพลังงานแปลก ๆ พลังงานนั้นคืออะไร ทำไมถึงทรงพลัง ? เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้เป็นราชาเทพ แต่เขาก็สามารถยืนหยัดต่อสู้ได้ …“
“วิธีการบ่มเพาะที่โดดเด่นแบบไหนกันที่ทำให้ฝึกฝนพลังอันยิ่งใหญ่เช่นนี้…” ราชาเทพที่สวมหน้ากากคิดอย่างรวดเร็ว ในขณะนั้นเขารู้สึกอยากรู้เป็นอย่างมากเกี่ยวกับวิธีการบ่มเพาะของเจี้ยนเฉิน
“ข้าไม่สามารถถ่วงเวลาได้อีกต่อไป ข้าต้องทำให้การต่อสู้จบลงอย่างรวดเร็วเผื่อในกรณีที่มีอะไรเกิดขึ้น” ราชาเทพที่สวมหน้ากากเริ่มตื่นตระหนกเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นว่าเขาไม่สามารถเอาชนะเจี้ยนเฉินได้สักที เขาตัดสินใจและใช้ทักษะการต่อสู้
ทันใดนั้นพลังของโลกลดลง ราชาเทพผู้สวมหน้ากากยกดาบขึ้นเหนือหัวในขณะที่พลังงานที่ไม่มีที่สิ้นสุดควบแน่นลงอย่างรวดเร็ว แรงกดดันที่น่ากลัวปรากฏอยู่เต็มสภาพแวดล้อม ทำให้มิติหนาขึ้น
ในเวลาสั้น ๆ ราชาเทพได้เพิ่มพลังทักษะการต่อสู้ของเขา เขาเหวี่ยงดาบของเขาซึ่งมีพลังอย่างน่ากลัวอย่างมากออกมาตรง ๆ ไปที่เจี้ยนเฉิน
สภาพแวดล้อมดูเหมือนจะหรี่แสงลงเมื่อเขาแทงดาบออกมา พลังงานบนดาบเปลี่ยนเป็นกระแสน้ำเชี่ยวกรากที่พุ่งไปหาเจี้ยนเฉินโดยตรงด้วยพลังทำลายล้าง
การจู่โจมน่ากลัวอย่างยิ่ง ทุกที่ที่มันผ่านไป มิติก็จะบิดเบือนและพลังงานดั้งเดิมก็จะแตกสลายไป ดูเหมือนว่ามิติมันจะฉีกได้ทุกเวลา ช่องว่างขนาดใหญ่ที่ไร้ก้นปรากฏขึ้นบนพื้น
เจี้ยนเฉินเคร่งเครียดอย่างมาก ราชาเทพที่ใช้ทักษะการต่อสู้นั้นทรงพลังมากจนเขาต้องเจอกับอันตรายที่ยิ่งใหญ่
“ ทักษะกระบี่ไทยี่ ! ”
เจี้ยนเฉินสร้างตราประทับด้วยมือของเขาและเขาหลอมรวมกับกระบี่ของเขา เขาพุ่งออกมาเป็นแนวลำแสงปราณกระบี่อันสว่างจ้าใหญ่โต
ในขณะเดียวกัน กระแสปราณกระบี่ขนาดหนึ่งนิ้วก็พลันโผล่ขึ้นมาบนหัวของเขาทันที
ปราณกระบี่ปรากฏตัวขึ้น มันเปล่งประกายออกมาด้วยเจตจำนงกระบี่ที่น่าตกใจ ทำให้มันน่ากลัวอย่างยิ่ง
อย่างไรก็ตาม ทักษะการต่อสู้ที่ราชาเทพที่สวมหน้ากากใช้นั้นมีพลังของโลก ดังนั้นปราณกระบี่จึงไม่โดดเด่นนัก
บูม !
ทักษะการต่อสู้ของราชาเทพนั้นทรงพลังเกินไป การโจมตีของทั้งสองปะทะกันและเจี้ยนเฉินก็ถูกส่งตัวปลิวออกไปในขณะที่เลือดพุ่งออกมาจากปากของเขา มีเครื่องหมายสีขาวปรากฏบนเสื้อเกราะที่เขาสวมใส่
แม้ว่าชุดเกราะจะไม่ได้ครอบครองพลังของวัตถุเทพอีกต่อไป แต่มันก็ยังคงทนทานอยู่ เป็นผลให้แม้แต่ทักษะการต่อสู้จากราชาเทพก็ไม่สามารถสร้างความเสียหายได้เลย
อย่างไรก็ตามแรงทั้งหมดที่เกิดขึ้นภายในการโจมตีถูกส่งเข้าสู่ร่างของเจี้ยนเฉิน ทำให้บาดแผลของเจี้ยนเฉินนั้นแย่ลง
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่การโจมตีของทั้งสองปะทะกัน กระแสปราณกระบี่เล็ก ๆ ที่อยู่เหนือหัวของเจี้ยนเฉินก็กลายเป็นแสงสีขาวที่พุ่งทะลุผ่านพายุพลังงานด้วยความเร็วที่เร็วยิ่งกว่าสายฟ้า มันมุ่งตรงไปยังหน้าผากของราชาเทพ
ปราณกระบี่เคลื่อนที่เร็วเกินไป มันใช้พลังแห่งทักษะการต่อสู้และพลังงานที่อาละวาดเป็นที่กำบัง ดังนั้น ราชาเทพที่สวมหน้ากากจึงไม่ทันสังเกตในตอนแรก เป็นผลให้มันสายเกินไปเมื่อเขาสังเกตเห็น
ปุ !
ปราณกระบี่ยิงตรงไปยังหน้าผากราชาเทพที่สวมหน้ากากแล้วทิ้งหลุมเลือดไว้ด้านหลัง
“โอ๊ะ ! ”
ราชาเทพที่สวมหน้ากากร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ขณะที่พลังของราชาเทพที่ควบแน่นรอบตัวเขาก็แตกสลายกันไปในขณะนั้น แม้แต่ดาบก็ตกลงสู่พื้น เขากุมศีรษะด้วยมือทั้งสองขณะที่เขากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ขณะที่ใบหน้าของเขาซีดมาก
หน้ากากบนใบหน้าของเขาแตกเป็นเสี่ยง ๆ เผยให้เห็นใบหน้าอันชรา
เขาเป็นชายชราและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยริ้วรอย อย่างไรก็ตามกล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวดจากวิญญาณทำให้ร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรง
“ข้าไม่เคยคิดเลยว่าจิตวิญญาณของเขาจะยังคงอยู่ไม่เป็นอะไรหลังจากโดนปราณกระบี่ลึกซึ้ง ราชาเทพนั้นทรงพลังจริง ๆ ” เจี้ยนลุกขึ้นมาด้วยเท้าของเขาในระยะไกลพร้อมกับใบหน้าที่ซีด เขาโคจรพลังบรรพกาลของเขาไปอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่เขาเดินไปหาราชาเทพอย่างช้า ๆ
เลือดหยดลงมาจากร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่องโดยทิ้งรอยเลือดไว้ขณะที่เขาเดินไป
ในไม่ช้าเจี้ยนเฉินก็มาถึงตรงหน้าราชาเทพที่ส่งเสียงกรีดร้อง
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเห็นรูปลักษณ์ของราชาเทพ เขาก็ตกตะลึงในตอนแรก จากนั้นใบหน้าของเขาก็เย็นชามาก
ในขั้นต้นเขาเชื่อว่าราชาเทพผู้ซึ่งได้ซุ่มโจมตีเขานั้นเป็นหนึ่งในผู้อาวุโสจากสำนักจิตวิญญาณปฐพี อย่าลืมว่า เขาได้ทะเลาะกับสำนักจิตวิญญาณปฐพีหลังจากที่ผู้หญิงคนที่ถือพัดเปิดตัวโจมตีเขา
ผลก็คือมันสมเหตุสมผลถ้าผู้อาวุโสของสำนักจิตวิญญาณปฐพีต้องการที่จะฆ่าเขา
อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยคิดเลยว่าราชาเทพที่วางกับดักขังเขาไว้ที่นี่ก่อนที่จะพยายามฆ่าเขาน่าจะเป็นคนผู้นี้
“ข้าไม่ได้สร้างไม่พอใจให้กับลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างของเจ้า ทำไมเจ้าถึงต้องการฆ่าข้า ? ” เจี้ยนเฉินจ้องที่ชายชราอย่างเยือกเย็นในขณะที่เขาพูดด้วยเสียงที่เย็นชามาก
ชายชราเป็นหนึ่งในผู้อาวุโสจากลัทธิเต๋าเมฆกระจ่าง
เจี้ยนเฉินเดาได้หลายอย่างว่าราชาเทพเป็นใคร เขาได้พิจารณาความเป็นไปได้ว่าเขาไม่ได้มาจากสำนักจิตวิญญาณปฐพีและจากค่ายสำนักอื่น ๆ แทน อย่างไรก็ตามเขา ไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นผู้อาวุโสของลัทธิเต๋าเมฆกระจ่าง
ในห้องโถงใหญ่ก่อนหน้า ลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างเป็นเพียงกลุ่มเดียวที่ดูเหมือนจะเป็นมิตรกับเขา พวกเขายังยืนเคียงข้างเขาเพื่อทำให้ผู้อาวุโสของสำนักจิตวิญญาณปฐพีเสื่อมเสียชื่อเสียง