ตอนที่ 2659 ลูกคนที่สอง
ร้านกาแฟเพิ่งเปิดใหม่รสชาติธรรมดามากแต่เค้กร้านนี้รสชาติดีไม่หยอก เหมยเหมยมาทุกครั้งก็จะสั่งเค้กก้อนใหญ่พร้อมกาแฟมานั่งวาดรูปเพื่อฆ่าเวลาตลอดทั้งบ่ายไปกับเรื่องนี้ที่มีความสุขแบบนี้
ฉีฉีเก๋อตกหลุมรักเค้กที่นี่ไปอีกคนเพราะคำแนะนำจากเหมยเหมย จึงมานั่งเล่นที่ร้านเป็นระยะ ๆ
“ฉันต้องทานเค้กอีกชิ้น อร่อยมาก”
ฉีฉีเก๋อเขมือบเค้กชาเขียวหมดหนึ่งชิ้นไวดั่งสายลมก่อนจะสั่งไปอีกชิ้นแล้วเริ่มอ้าปากทานคำโต ชิ้นของเหมยเหมยยังเหลืออีกครึ่งหนึ่งซึ่งเธอค่อย ๆทานไป
“เธอทานน้อยหน่อย ระวังอ้วน!” เหมยเหมยเตือน
พวกเธอเป็นผู้หญิงที่ผ่านการคลอดลูกมาแล้ว หากไม่ระวังตัวก็จะเกิดไขมันสะสมเลยไม่กล้าทานตามใจปากอย่างวัยสาว ๆอีก
ฉีฉีเก๋อกลืนเค้กคำโตลงท้องไปอย่างไม่ใส่ใจ “ไม่กลัว ฉันวิ่งทุกวันแถมไปออกกำลังกายที่ยิมด้วย ทานเยอะหน่อยไม่เป็นไรหรอก!”
ฉีฉีเก๋อที่กลับมาโสดดูมีชีวิตชีวากว่าหญิงแก่หน้าหมองคนเก่าอยู่มากโข บุคลิกเจ้าตัวก็ดูมั่นใจและสวยขึ้นเรื่อย ๆเปลี่ยนไปจากเดิมมาก
“ใช่แล้ว เหมยเหมยเมื่อไหร่เธอจะมีลูกที่สองล่ะ? เล่อเล่อใกล้จะสี่ขวบแล้วนะ ถ้าเธอยังอยากมีคนที่สองก็รีบ ๆเข้าล่ะ” ฉีฉีเก๋อถาม
เหมยเหมยใจกระตุก ลูกคนสองหรือ…เริ่มคิดได้แล้วจริง ๆด้วยสินะ!
“สามีฉันไม่อยากมี เขาบอกว่ามีเล่อเล่อก็พอแล้ว!” เหมยเหมยมุ่นคิ้ว
เหยียนหมิงซุ่นพูดมาตลอดว่าไม่ต้องมีแล้ว เฮ่อเหลียนชิงเองก็เร่งเร้าอยู่ทุกปีแต่เหยียนหมิงซุ่นทำเป็นหูทวนลม ควรทำอะไรก็ทำไปแต่ไม่ว่าอย่างไรก็จะไม่ยอมมีลูกอีก เฮ่อเหลียนชิงก็ทำอะไรเขาไม่ได้ ได้แต่โมโหสะบัดตูดไปพักร้อนทางตอนใต้ ถือคติว่าไม่เห็นเลยจะดีกว่า
“มีได้ทำไมถึงไม่มีล่ะ ไม่ว่าจะคลอดออกมาเป็นเพศไหนก็ถือว่าให้เป็นเพื่อนเล่อเล่อก็ยังดี หรือว่าเธอจะลองทำก่อนค่อยบอกทีหลังล่ะ? ท้องแล้วเหยียนหมิงซุ่นคงไม่ให้ทำแท้งหรอกมั้ง!” ฉีฉีเก๋อเสนอความเห็น เหมยเหมยตาเป็นประกายทันทีเพราะเธอเองก็คิดแบบนี้เช่นกัน
จะว่าไปตอนเล่อเล่อก็ท้องแบบนี้เหมือนกันนี่นา!
วิธีเก่าก็ไม่เลวแค่ได้ผลก็พอ!
ทั้งคู่ทานเค้กจนหมดก้อนดื่มกาแฟหมดแก้วก็เช็ดปากก่อนจะไปรับลูกที่โรงเรียนด้วยกัน เป่ารื่อน่าอยู่กับเล่อเล่อมาหลายวันซึ่งก็เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างชัดเจน ใจกล้าขึ้นไม่น้อยไม่ได้ขี้กลัวเท่าเมื่อก่อนอีกต่อไป ฉีฉีเก๋อปลื้มใจอย่างมาก
เมื่อแยกทางกับสองแม่ลูกฉีฉีเก๋อ เหมยเหมยก็จูงมือเด็ก ๆคนละข้างกลับบ้าน
“เสี่ยวเป่า เล่อเล่อ มีน้องชายหรือน้องสาวอีกคนดีไหม?” เหมยเหมยอดถามความเห็นของเด็ก ๆไม่ได้
“ดีครับ…ผมเป็นพี่ใหญ่นะ!” เสี่ยวเป่ายิ้มอ่อนโยน ไม่ว่าจะน้องชายหรือน้องสาวเขาก็เป็นพี่ชายอยู่ดี เยี่ยมไปเลย!
“มีน้องสาวแล้วเอาน้องชายสิ!” เล่อเล่อตะโกนบอก เธอมีน้องสาวอย่างเป่ารื่อน่าแล้ว ไม่อยากได้น้องสาวแล้วแต่มีน้องชายได้
เหมยเหมยหยิกแก้มอูมของลูกสาวด้วยรอยยิ้มพลางเอ่ย “งั้นลูกก็อธิษฐานสิ อธิษฐานให้แม่ของลูกท้องสำเร็จ จะได้มีน้องชายให้ลูกอีกคนไง!”
เธอลูบหน้าท้องไปมาแล้วคำนวณรอบเดือนของตัวเองในใจ เหมือนใกล้จะถึงช่วงไข่ตกแล้ว…คืนนี้ลองยั่วสักหน่อยดีไหมนะ?
อย่างแรกต้องทำการบางอย่างกับถุงยางทั้งหมดในบ้านก่อน…
เมื่อถึงเวลามื้อเย็นคุณย่าหยางก็เริ่มพูดเร่งให้มีลูกอีกคนอย่างทุกวันอีกครั้ง ตั้งแต่รู้ว่าเหมยเหมยเป็นชนกลุ่มน้อยคุณย่าก็เร่งเร้าหลานชายคนโตอยู่บ่อย ๆ
“มีเล่อเล่อก็พอแล้ว ถ้าคุณย่ามีแรงเหลือก็ไปคิดเรื่องหมิงต๋าดีกว่า จนตอนนี้หมิงต๋ายังโสดอยู่เลย!”
เหยียนหมิงซุ่นโยนปัญหาไปให้น้องชายอย่างไม่ลังเลใจด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง
เล่อเล่อคนเดียวก็เทียบเท่าลูกชายสิบกว่าคน ไม่มีความจำเป็นต้องมีอีกคนเลย!
คุณย่าหยางรู้สึกอัดอั้นใจนัก หลานชายคนเล็กวัน ๆเอาแต่วิ่งทำงานวุ่นจนไม่เห็นเงา แม้แต่โทรศัพท์ยังโทรไม่ติด เธอเองก็ต้องเจอเจ้าตัวถึงจะแนะนำคู่ดูตัวได้นี่นา ส่วนทางหลานชายคนโตก็ไม่ยอมมีเหลนอีกคนให้เธอ แต่ละคนทำเอาเธอโมโหแทบตาย!
“ฉันไม่สนใจพวกเธอแล้ว อยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ!” คุณย่าหยางนั่งโมโหคนเดียว เหยียนหมิงซุ่นกลับทานข้าวต่อด้วยท่าทีเฉยเมย คุณย่าอายุมากแล้วควรจะให้เลือดในร่างกายสูบฉีดบ้าง ดีจะตายไป
เหมยเหมยกลอกลูกตาแล้วตักน้ำซุปให้เหยียนหมิงซุ่นอย่างขยันขันแข็ง พร้อมอมยิ้มให้น้อย ๆ…
…………………..
ตอนที่ 2660 เอาชนะด้วยสติปัญญาและความกล้า
หลังมื้อเย็นเหยียนหมิงซุ่นก็ไปสะสางงานที่ห้องหนังสือตามปกติ ส่วนเหมยเหมยก็อยู่ช่วยเก็บกวาดห้องครัว พอกล่อมทูนหัวทั้งสองนอนหลับเสร็จสรรพแล้วถึงกลับไปแช่น้ำมันกุหลาบหอมฉุย ให้ทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้าอาบไปด้วยกลิ่นหอมของดอกกุหลาบที่แสนเย้ายวน…
จะว่าไปเหมยเหมยไม่ได้แต่งตัวดี ๆมาสักพักใหญ่แล้ว ชุดที่สวมใส่ออกบ้านทุกวันยังคร้านจะคิดหยิบจับอะไรได้ก็ใส่มันตามนั้น ยังดีที่หน้าตาดีหุ่นดีใส่อะไรก็ยังดูสวย
เดิมทีเหมยเหมยค่อนข้างมีความสุขกับสภาวะเช่นนี้ที่แม้จะไม่พิถีพิถันนักแต่สบายใจดี พอวันนี้พูดถึงเรื่องลูกคนที่สองเหมยเหมยถึงค้นพบว่า…ที่แท้เธอเข้าสู่ชีวิตวัยทองหลังเกษียณก่อนล่วงหน้าแล้ว!
ตอนนี้วงจรชีวิตเธอหลังมื้อเช้าทุกวันก็ไปส่งลูกที่โรงเรียนแล้วกลับมางีบอีกสักหน่อย พอทานมื้อเที่ยงเสร็จก็หาร้านกาแฟหรือสวนสาธารณะเพื่อวาดรูป บางทีก็อาจนัดพูดคุยกับเพื่อน ๆ พอถึงเวลาก็ไปรับลูกที่โรงเรียนหลังเลิกเรียน…
จากนั้นก็ทานมื้อเย็น…อาบน้ำเข้านอน…แน่นอนว่าเรื่องบนเตียงของเธอกับเหยียนหมิงซุ่นก็ยังเข้ากันได้ดี เพราะเหยียนหมิงซุ่นไม่เคยรู้สึกเบื่อหน่ายและเหนื่อยกับเรื่องนี้มาโดยตลอด
แต่ชีวิตจำเจที่วนเวียนไปมาอยู่สองที่แบบนี้ไม่ว่าจะดูอย่างไรก็เหมือนชีวิตหลังเกษียณของคนสูงวัย เหมยเหมยชักเริ่มกลัวขึ้นมาบ้างแล้ว…เธออายุยังไม่ถึงยี่สิบห้าด้วยซ้ำ ทำไมถึงไม่มีความกระปรี้กระเปร่าขนาดนี้นะ?
ไม่ได้การ เธอต้องสร้างความกระปรี้กระเปร่าให้ตัวเองบ้าง!
มีลูกคนที่สองแล้วกัน!
เริ่มต้นสงครามที่ต้องเอาชนะด้วยสติปัญญาและความกล้าต่อไป!
เหมยเหมยให้กำลังใจตัวเองแล้วค้นตู้หาชุดนอนลูกไม้สีดำสุดเซ็กซี่ที่ถูกพับอยู่ล่างสุดออกมา เธอมีประสบการณ์มาแล้ว ทุกครั้งที่สวมชุดนอนแบบนี้เหยียนหมิงซุ่นต้องกลายร่างเป็นสัตว์ป่าทุกที…
ไม่มีพลาดแน่!
จากนั้นค่อยแต่งหน้าเสริมความเย้ายวนให้ตัวเองอีกหน่อย เหมยเหมยขยิบตาให้ตนที่ดูยั่วยวนในกระจก…แล้วก็หยิบเอาอาวุธสุดท้ายขึ้นมา–เทียนหอมปลุกอารมณ์
เธอสั่งซื้อมาจากทางเน็ตซึ่งได้ยินมาว่าช่วยกระตุ้นฮอร์โมนชายหญิงได้อย่างไม่รู้ตัว โดยเฉพาะผู้ชายยังหนุ่มยังแน่นต้องได้ผลร้อยเปอร์เซ็นต์
จุดเทียนปลุกอารมณ์เสร็จเหมยเหมยก็สูดจมูกดมฟุดฟิด กลิ่นหอมใช้ได้ เธอวางเทียนหอมไว้ตรงมุมห้องแล้วยิ้มอย่างได้ใจ
ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว เหลือแค่รอเหยียนหมิงซุ่นกลับมา!
เหมยเหมยซุกเข้าที่นอนแล้วรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ…กระทั่งเสียงฝีเท้าอันคุ้นเคยดังขึ้นจากข้างนอกเหมยเหมยก็เริ่มใจเต้นรัว เป็นสามีภรรยากันมานานนมแต่เธอกลับตื่นเต้นและตั้งตาคอยราวกับสาวน้อยวัยแรกแย้มเสียได้…ตื่นเต้นจัง!
เหยียนหมิงซุ่นเปิดประตูเข้ามาด้วยเสียงเบาหวิว ปกติเวลานี้เหมยเหมยเข้านอนแล้วเลยกลัวว่าจะเสียงดังจนทำให้เหมยเหมยตื่น เขาอาบน้ำเสร็จถึงกลับเข้ามาแต่เพิ่งเปิดประตูก็ได้กลิ่นหอมแปลก ๆ
ไหนจะบรรยากาศในห้องที่ดูผิดแปลกไปจากเดิม
ภรรยาที่ปกติเข้านอนแล้ว…ตอนนี้กลับนอนคว่ำตัวอยู่บนเตียงสวมกระโปรงชุดนอนตัวบางที่เขาชอบที่สุด เผยให้เห็นทรวดทรงแสนเย้ายวนใจแล้วยิ้มให้เขาอย่างน่าหลงใหล ดวงหน้าเล็กแดงระเรื่อ
เหมยเหมยในตอนนี้ถูกเทียนหอมปลุกอารมณ์กระตุ้นการหลั่งฮอร์โมนเลยรู้สึกลำคอแห้งผาก ใบหน้าหยาดเยิ้ม…หวังเพียงเหยียนหมิงซุ่นรีบ ๆกระโจนใส่เธอสักที…
เหยียนหมิงซุ่นกลืนน้ำลายอึกใหญ่รู้สึกเหมือนเลือดกำเดาจะพุ่ง…เพราะไม่ได้รับสวัสดิการดี ๆแบบนี้มาตั้งนานแล้ว!
หรือว่าวันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานหรือ?
ไม่สิ วันครบรอบแต่งงานผ่านไปตั้งนานแล้ว หนำซ้ำเหมยเหมยก็ไม่ได้มอบสวัสดิการดี ๆเช่นนี้แก่เขาด้วย
“พี่…ร้อนเหลือเกิน…” เหมยเหมยเรียกขานด้วยเสียงออดอ้อนที่ทำเอาเหยียนหมิงซุ่นรู้สึกลำคอแห้งผากมากกว่าเดิม แต่หนังศีรษะชาวาบหนักเข้าไปอีก
จากประสบการณ์บอกเขาไว้ทุกครั้งว่าถ้าเหมยเหมยเป็นฝ่ายมอบสวัสดิการให้เอง…ปกติจะไม่มีเรื่องดี ๆนักหรอก!
แต่ไม่ว่าอย่างไร…สิ่งที่ควรกินก็ต้องกินต่อไป จะปล่อยไปเฉย ๆโดยไม่ทำอะไรสักอย่างไม่ได้!
เหยียนหมิงซุ่นกระตุกยิ้มมุมปากพลางกระโจนเข้าหาอย่างรวดเร็ว…
ถึงช่วงเวลาสำคัญที่เหมยเหมยหยิบเอาถุงยางผ่านกระบวนการพิเศษที่เธอใช้เวลาทั้งบ่ายในการทำออกมาจากลิ้นชักอย่างรู้หน้าที่ มองเหยียนหมิงซุ่นอย่างคาดหวัง…แต่แล้ว…เหยียนหมิงซุ่นกลับล้วงถุงยางมาจากลิ้นชักหัวเตียงอีกฟาก…
เหมยเหมยใจหายวาบ ทำไมลิ้นชักนั่นถึงมีอีกล่ะ?
วันนี้ทุกอย่างเสียเปล่าเลย!
………………