ขณะที่ตบอย่างแรง ก็ด่าด้วยความขุ่นเคือง:”ขงเต๋อหลง มึงแม่งอยากตายเหรอ! ขนาดคุณเย่ยังกล้าด่า! เดี๋ยวกูจะตบมึงจนปากฉีก!”
หน้าของขงเต๋อหลงเต็มไปด้วยเลือด และแก้มที่บวมทันที ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึง แต่เขาไม่สามารถพูดอะไรได้
ในเวลานี้ มีหญิงวัยกลางคนเดินออกมาจากห้องน้ำข้างห้องโถง ขณะกำลังทาครีมบนมือ พอเห็นขงเต๋อหลงถูกตบ นางก็อุทานทันที วิ่งไปแล้วด่าว่า:”ไอ้สารเลวที่ไหน กล้าตบลูกฉัน!”
คือแม่ของขงเต๋อหลง น้าของต่งรั่งหลิน ชื่อตงซิ่วหัว
ตงซิ่วหัวรักลูกชายมาก เห็นว่าลูกชายของเธอถูกทุบตี ก็เข้ามาจะสู้กับกู้เหว่ยเลี่ยงทันที
กู้เหว่ยเลี่ยงรู้สึกขุ่นเคืองในใจ เมื่อเห็นเธอวิ่งเข้ามา ยกเท้าขึ้น เตะเธอจนลอยออกไป
ตงซิ่วหัวกรีดร้อง ตัวล้มลงกับพื้น คราวนี้ถูกเตะไม่เบาเลย และล้มลงไม่เบาอีกด้วย ทำได้แค่ร้องไห้อยู่บนพื้น:”พวกแกยืนบื้อทำบ้าทำอะไรกัน ฆ่าไอ้สารเลวนี้สิ! ปล่อยให้เขารังแกเสี่ยวหลงในตระกูลต่งได้ไง!”
พี่ใหญ่ของต่งซิ่วหัวตะโกนเสียงเข้ม:”เธอตาบอดรึไง? ไม่เห็นเหรอว่านี่คือคุณชายกู้?!”
ต่งซิ่วหัวผงะ เมื่อกี้เธอเห็นแค่มีคนทุบตีลูกชาย ดังนั้นจึงรีบเข้าไปช่วย สุดท้ายพอเข้าไปก็ถูกเตะทันที ไม่เห็นหน้าของกู้เหว่ยเลี่ยงเลย
ตอนนี้ ฟังสิ่งที่พี่ชายพูด เธอรีบมองไป พอมอง ก็ตกใจจนวิญญาณล่องลอยทันที
แม่งเอ้ย!
คุณชายใหญ่ของตระกูลกู้จริงๆด้วย!
ครอบครัวกู้แข็งแกร่งมาก! แม้ว่าตระกูลต่งและตระกูลขงจะรวมกัน และคูณสอง ก็อาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา
ดังนั้น ถ้าคุณชายกู้ตีลูกชายของเธอ ก็ตีได้เลยไม่ใช่เหรอ? ตนจะพูดอะไรได้?
แต่ว่า มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? !
ลูกชายบอกว่า วันนี้เขาอุตส่าเชิญคุณชายตระกูลกู้มาเข้าร่วมไม่ใช่เหรอ?
ถ้าอย่างนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างลูกชายและคุณชายใหญ่ของตระกูลกู้ อย่างน้อยก็เป็นเพื่อนธรรมดาไม่ใช่เหรอ?
แล้วทำไมคุณชายกู้ถึงตีเขา? ! มันไม่สมเหตุสมผลเลยนี่!
ดังนั้น เธอจึงไม่สนความเจ็บปวดของร่างกาย ร้องไห้และอ้อนวอน:”คุณชายกู้ เสี่ยวหลงเป็นเพื่อนของคุณ เขาทำไม่ดีตรงไหน คุณน่าจะปล่อยเขาไปเพราะเป็นเพื่อนของคุณ ไม่จำเป็นต้องทุบตีเขาให้ถึงตายเลย! ”
กู้เหว่ยเลี่ยงยังคงตีขงเต๋อหลงไม่หยุด ตบจนฝ่ามือของเขาเจ็บ และข้อศอกของเขาเป็นตะคริว แต่เขายังไม่หายเกลียด และกัดฟันด่าว่า:”ไอ้สารเลวนี้ กล้าดูถูกคุณเย่ ฉันตบหน้าเขาก็ถือว่าเบาแล้ว ทำเขาตายฉันก็ไม่หายแค้น!”
“นี่……นี่……”
ตงซิ่วหัวถามอย่างใจร้อนและประหลาดใจ:”คุณเย่คือใคร แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
ตอนนี้ต่งรั่งหลินก็ได้สติกลับมา และรีบเข้ามาหาเย่เฉินและขอร้องว่า:”เย่เฉิน ได้โปรดพูดอะไรหน่อย อย่าปล่อยให้คุณชายกู้ตบแบบนี้ต่อไป ทำแบบนี้จะตายได้นะ…..”
เมื่อเย่เฉินเห็นสีหน้าเป็นกังวลของต่งรั่งหลิน ก็รู้ว่าเธอก็เป็นห่วงลูกพี่ลูกน้องของเธอ ดังนั้นเจึงพูดกับกู้เหว่ยเลี่ยงว่า:”พอได้แล้ว หยุดตี”
กู้เหว่ยเลี่ยงรอคำพูดนี้ของเย่เฉินอยู่
เพราะเขาด่าเย่เฉินว่าไอโง่ตามขงเต๋อหลง ดังนั้นเขารู้ดีอยู่ในใจ ว่าถ้าเยาเฉินไม่พอใจ ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่สามารถหยุดได้
เมื่อเห็นว่าในที่สุดเย่เฉินก็บอกหยุด เขาก็โล่งใจ และเตะขงเต๋อหลงลงไปที่พื้น พร้อมกับด่าว่า:”ถ้าไม่ใช่เพราะความเมตตาของคุณเย่ ฉันจะฆ่าแก!”