ตอนที่ 2767 ไม่สนใจเรื่องแต่งงาน
ครั้นปัญหาที่น่าหนักใจของเหยียนหมิงต๋ามีข่าวดีแล้ว ทั้งครอบครัวต่างจึงเริ่มปฏิบัติการ คุณย่าหยางก็เลยแบ่งหน้าที่ให้สองสามีภรรยาเหมยเหมยไปทำ
เหมยเหมยรับผิดชอบเรื่องติดต่อเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนสืบถามความคิดเห็นของอิงซานหง แน่นอนว่าทางด้านเหยียนหมิงซุ่นต้องรับหน้าที่สอนอยู่แล้ว ใช้ความสามารถของเขาในการจีบเหมยเหมยในปีนั้นมาสอนน้องชายทั้งหมด ส่วนจะเรียนรู้ได้มากเท่าไหร่ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของตัวเหยียนหมิงต๋าเองแล้ว
“ถ้าแกเรียนรู้ความสามารถของพี่ชายแกได้สักครึ่งหนึ่ง ฉันยังต้องกังวลอะไรอีก!” คุณย่าหยางหันไปถลึงตาใส่หลานชายคนเล็กจอมซื่อบื้อด้วยท่าทีเข้มงวดหวังว่าเขาจะได้ดี ไม่รู้จริง ๆว่าเหมือนใคร!
พ่อแม่ต่างก็ไม่ใช่คนที่ต้องมาคอยเป็นกังวลเรื่องนี้ โดยเฉพาะเจ้าบ้าเหยียนโฮ่วเต๋อนั่นแม้ถูกส่งไปทำงานยังเขตภูเขาพื้นที่ห่างไกลก็ยังมีมาไม่ขาด ซ้ายกอดคนขวากอดคน ใช้ชีวิตสุขสำราญจะตายไป!
เหยียนหมิงต๋าลูบท้ายทอยพลันนึกปวดใจเล็กน้อย เขาเกี้ยวพานว่าที่ภรรยาได้เร็วกว่าพี่ชายคนโตอีก แต่สายตาไม่ค่อยดีดันได้งูสาวอสรพิษมาแทน…เฮ้อ!
ผู้หญิงอย่างอิงซานหงเหมาะกับเขามากกว่า อย่างน้อยก็สบายใจ!
เหมยเหมยนัดเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนออกมาในวันรุ่งขึ้นแล้วเอ่ยถึงความจริงใจของเหยียนหมิงต๋า “น้องสามีฉันเคยถูกหักอกมาก่อน ใช้เวลาหลายปีกว่าจะหายเลยนะ เขาเป็นคนจริงจังและจริงใจ หากชอบใครสักคนก็จะพุ่งเข้าใส่ทันที พวกเธอไม่ต้องกังวล หากเหยียนหมิงต๋าเขากล้าที่จะทำไม่ดีกับน้องสามีเธอ ฉันเป็นคนแรกที่จะไม่ยกโทษให้เขาเอง!”
“พวกเราวางใจแล้วมีประโยชน์อะไร เมื่อวานกลับไปคุยกับอิงจวี้กัง แถมยังโทรหาพ่อแม่สามีด้วยนะ พวกเขาต่างพอใจน้องสามีเธอมาก แต่ปัญหาก็คือ…น้องสามีของฉันไม่เห็นด้วย…ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ!”
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนจนปัญญาแล้วจริง ๆ เมื่อคืนเธอและอิงจวี้กังพูดกันจนน้ำลายแห้งเหือดหมดแต่อิงซานหงจิตใจแข็งแกร่งดั่งหอยแมลงภู่พันปียังไงอย่างนั้น พูดอะไรไปก็ไม่สนท่าเดียว เอาแต่บอกว่าไม่อยากคบกับใคร…แล้วก็ไม่อยากแต่งงานด้วย
“น้องสามีเธอเคยโดนหักอกมาก่อนหรือเปล่า?” เหมยเหมยสงสัย
ไม่อย่างนั้นช่วงอายุอย่างอิงซานหงในตอนนี้ถือเป็นช่วงเวลาที่หญิงสาวจะเต็มไปด้วยห้วงอารมณ์แห่งรัก แล้วจะไม่มีความรู้สึกเพ้อฝันเรื่องความรักเลยได้อย่างไรกัน?
ไม่ปกติเลยสักนิด!
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนกลอกตามองบน “เคยโดนหักอกบ้าอะไรล่ะ เธอก็แค่หัวรั้นเท่านั้น เธอบอกว่าแผนการชีวิตของเธอในห้าปีนี้ไม่มีแฟนหรือเรื่องแต่งงานอะไรทั้งนั้น และเธอไม่มีความคิดที่จะเปลี่ยนแผนด้วย”
เหมยเหมยแปลกใจมาก “แผนการห้าปีของเธอคืออะไร?”
“เรียน เรียน แล้วก็เรียน แล้วก็เตรียมสอบชิงทุนไปเรียนที่สหรัฐอเมริกา…หนอนหนังสือจริง ๆ!” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนจนปัญญาอย่างแท้จริงแล้ว
น้องสามีคนนี้ชอบเรียนหนังสือมากกว่าพี่ชาย คาดว่าเรียนจบปริญญาโทแล้วจะต้องเรียนปริญญาเอกต่ออีกแน่นอน หลังจากจบปริญญาเอกแล้วคงเรียนนักวิจัยหลังปริญญาเอกต่ออีก เส้นทางชีวิตมีแต่การศึกษา…ไม่จำเป็นต้องแต่งงานแล้วจริง ๆ
ในหนังสือมีสามีหล่อ ๆหรือไงกัน!
เหมยเหมยและเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนสบตากันไปมา พวกเธอสองคนต่างก็ไม่ใช่เด็กเรียนดีอะไร ช่างไม่เข้าใจวงจรความคิดของพวกเด็กเรียนเก่งเลยจริง ๆ วัน ๆเอาแต่อ่านหนังสือมีความสุขตรงไหน?
ชีวิตมีเรื่องราวงดงามตั้งมากมาย ความรัก การเดินทาง อาหาร เลี้ยงลูก สร้างปฏิสัมพันธ์กับเพื่อน…การอ่านหนังสือและความสุขการใช้ชีวิตไม่ได้เป็นคนละเรื่องกันสักหน่อย ทำไมต้องเอาแต่ทุ่มเทไปกับแค่เรื่อง ๆเดียวด้วย?
“ปกติน้องสามีของเธอชอบอยู่ลำพังคนเดียวใช่ไหม?” เหมยเหมยถาม
แต่ทว่า——
“เธอเดาผิดแล้ว น้องสามีของฉันมีเพื่อนตั้งเยอะแยะ เข้ากับคนได้ไม่เลวด้วย และหล่อนก็ไม่ได้เป็นหนอนหนังสือจริง ๆซะทีเดียว เพราะเธอก็เข้าทำงานของสโมสรนักศึกษามหาวิทยาลัย ทั้งยังเข้าร่วมสมาคมสุนทรพจน์ เมื่อก่อนถือเป็นคนดังของโรงเรียนด้วยนะ!”
คำตอบของเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนทำเอาเหมยเหมยประหลาดใจมาก เดิมทีคิดว่าอิงซานหงเป็นหนอนหนังสือที่ไม่ค่อยพูดค่อยจาเท่าไหร่ แต่ความจริงแล้วเธอคิดมากไป อิงซานหงไม่สนใจเรื่องการแต่งงานจริง ๆต่างหาก
“ช่างเถอะ…แล้วแต่พวกเขาแล้วกัน ไม่สนใจแล้ว จะทำอะไรก็เอาเลย!”
เหมยเหมยหมดความสนใจแล้ว เรื่องที่ฝืนทำไปอย่างไรก็ไม่มีทางลงเอยได้ด้วยดีหรอก เรื่องความรู้สึกมันฝืนกันไม่ได้ บางทีพรหมลิขิตของเหยียนหมิงต๋าอาจจะยังมาไม่ถึงมั้ง!
…………………………………………..
ตอนที่ 2768 แสดงเป็นเห็ดตัวใหญ่
พอคุณย่าหยางได้ฟังคำตอบของเหมยเหมยก็ผิดหวังมาก แต่เธอเป็นหญิงชราที่มีความคิดเปิดกว้างและรู้ว่าเรื่องแบบนี้รีบร้อนไม่ได้ ในเมื่อหญิงสาวไม่ได้มีใจคิดเช่นนั้น งั้นก็ไม่ฝืนแล้วกัน!
แต่เหยียนหมิงต๋ากลับดื้อรั้นและบอกพวกเธอว่าอย่าสอดมือเข้ามายุ่ง
“ผมจะจัดการเอง พวกคุณย่าไม่ต้องเข้ามายุ่งหรอก มีข่าวดีเมื่อไรผมจะบอกเอง” เหยียนหมิงต๋ากลับมั่นใจมาก เขารู้สึกว่าอิงซานหงก็มีความรู้สึกดี ๆให้เขาเช่นกัน ตอนนี้น่าจะกำลังทดสอบเขาอยู่ เขาต้องพยายามให้มากกว่านี้
“ขอให้นายสำเร็จในเร็ววัน!” เหมยเหมยอวยพรจากใจจริงของเธอ
ฝั่งเล่อเล่อกะพริบตาปริบ ๆแล้วถามด้วยความสงสัย “คุณอา กำลังหาอาสะใภ้ให้หนูเหรอ?”
เหยียนหมิงต๋ายิ้มอย่างเขินอาย “ตอนนี้ต้องเรียกว่าคุณอาเฉย ๆก่อน วันหลังถึงจะเรียกว่าคุณอาสะใภ้ได้”
เหมยเหมยเบะปาก หน้าไม่อายจริง ๆ ผู้หญิงยังไม่ทันตกลงเลยด้วยซ้ำ
เล่อเล่อกะพริบตาปริบ ๆอีกครั้ง พูดอย่างดีใจว่า “งั้นคุณอาพาเขามาดูการแสดงของหนูได้ไหมคะ?”
ครั้นเหมยเหมยเห็นท่าทีลำบากใจของเหยียนหมิงต๋าจึงช่วยพูดกู้หน้าให้ “อีกไม่นานคุณอาก็จะไปทำงานที่อื่นแล้วจะไปดูการแสดงของลูกได้อย่างไร แม่กับปู่ทวดย่าทวด และคุณยายฟางจะไปให้กำลังใจลูกเองนะ!”
ใกล้ถึงวันเด็กแล้ว ทางโรงเรียนเลยจัดแสดงนิทรรศการด้านศิลปะขึ้นโดยแสดงละครเวทีเรื่องสโนว์ไวท์ เล่อเล่อโชคดีได้เข้าร่วมแสดงด้วย แต่ว่าเธอเล่นเป็นเห็ดอ้วนหัวหนึ่งและไม่มีบทพูดตลอดการแสดง แค่ยืนอยู่บนเวทีเฉย ๆเท่านั้น
เป่ารื่อน่ากลับได้รับบทเป็นตัวเอก เธอเล่นเป็นสโนว์ไวท์ สาวน้อยทั้งอ่อนโยนและน่ารัก เหมาะสมที่จะเล่นเป็นสโนว์ไวท์มากทีเดียว
ถึงแม้จะไร้คำพูดกับบทบาทที่ลูกสาวได้รับแต่ก็ยังต้องไปให้กำลังใจ จุดสำคัญคือต้องไปร่วมงาน ขอแค่เล่อเล่อมีความสุขก็พอแล้ว
เหยียนหมิงต๋ากลับดวงตาเป็นประกาย อิงซานหงชอบเด็กมาก ถ้าพาเธอไปดูหลานสาวแสดงคงดีไม่น้อย วันไหนไปมหาวิทยาลัยชวนเธอหน่อยดีกว่า ส่วนคำพูดที่อิงซานหงสั่งห้ามไม่ให้เขาไปมหาวิทยาลัย เหยียนหมิงต๋าลืมเสียสนิทแล้ว
“เล่อเล่อ…ทำไมถึงเล่นเป็นเห็ดล่ะ?”
ตอนทานมื้อเย็นเหมยเหมยยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจ เธอถามคุณครูแล้วหล่อนบอกว่าเล่อเล่อเป็นคนเลือกที่จะเล่นบทเห็ดเอง ไม่เข้าใจวงจรความคิดของลูกสาวเธอเลยจริง ๆ
“ไม่ต้องพูด สบาย”
เล่อเล่อคว้าเนื้อแกะมาทานอย่างเอร็ดอร่อยแล้วเจียดเวลามาตอบว่าเธอแค่เห็นว่าเล่นเป็นเห็ดก็สบายดี ไม่อย่างนั้นเธอไม่แสดงหรอก!
“งั้นทำไมลูกต้องขึ้นแสดงด้วยล่ะ ไม่แสดงเลยจะไม่สบายกว่าเหรอ?” เหมยเหมยยิ่งรู้สึกสับสน
“เล่นเป็นเพื่อนน้องเป่ารื่อน่าเพราะจะปล่อยให้คนนิสัยไม่ดีมารังแกเป่ารื่อน่าไม่ได้” เล่อเล่อมีเหตุผล น้องสาวก็เหมือนก้อนแป้งหมี่ ไม่มีเธอปกป้องจะต้องถูกคนรังแกแน่นอน
เหมยเหมยมุมปากกระตุก ในโรงเรียนมีแต่เด็กน้อยจะมีคนไม่ดีได้อย่างไร?
เหลือเวลาอีกหนึ่งสัปดาห์ก็จะถึงงานแสดงวันเด็กแล้ว เหมยเหมยไม่ได้ใส่ใจนักและไม่กระตือรือร้นที่จะมีส่วนร่วมเหมือนพ่อแม่คนอื่น ลูกสาวของเธอเป็นแค่เห็ดใหญ่หัวหนึ่งเท่านั้น อย่างมากก็แค่ใส่หัวเห็ดยืนอยู่เฉย ๆ มีอะไรน่าสนใจกัน!
เหมยเหมยให้ความสนใจเรื่องของเซียวเซ่อมาตลอด เธอบอกว่าเธอจะกลับมาเดือนนี้ แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีสายโทรเข้ามา ไม่รู้ว่าตกลงผู้หญิงคนนี้จะกลับมาไหม เธอครุ่นคิดดูแล้วก็ตัดสินใจไปดูที่บ้าน
ประตูปิดแน่นเหมือนเมื่อก่อนไม่มีผิด เหมยเหมยยกพรมขึ้นแต่ทว่ากุญแจด้านล่างหายไป หัวใจของเหมยเหมยเต้นตึกตัก เธอไม่แน่ใจว่าเซียวเซ่อกลับมาแล้วหรือโดนคนอื่นขโมยไปกันแน่
เธอหยิบกุญแจสำรองออกมาแล้วเปิดประตู ในบ้านเงียบสงัดไม่เห็นแม้แต่ผีสักตัว เหมยเหมยถอนหายใจอย่างผิดหวัง ดูเหมือนว่าจะมีคนอื่นเอากุญแจไป แต่ว่าในบ้านก็ไม่มีอะไรหายไป คนที่เอากุญแจไปถือว่ายังรู้จักบาปบุญคุณโทษอยู่สินะ
เหมยเหมยที่กำลังจะเตรียมตัวออกบ้านหางตาเหลือบไปเห็นชั้นวางรองเท้า บนนั้นมีรองเท้าผ้าใบไนกี้สีดำคู่หนึ่งวางอยู่ซึ่งเป็นรุ่นรองเท้าที่เธอคุ้นเคยดี อีกอย่างเป็นรุ่นที่มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใครและมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ครอบครอง!
……………………