บทที่ 1695 พ่ายแพ้หนีตาย
หยางเฉินเพิ่งหยุด ผู้แข็งแกร่งของตระกูลติงก็ไล่ตามมาทันแล้ว และได้ล้อมเขาไว้ตรงกลาง
“เจ้าหนุ่ม แกวิ่งเก่งมากใช่มั้ย? วิ่งต่อสิ！”
ชายวัยกลางคนผอมแห้งคนหนึ่ง จ้องหยางเฉินอย่างเยาะเย้ยและพูด
ในสายตาของคนอื่นๆเองก็เต็มไปด้วยความดูถูกเยาะเย้ย
หยางเฉินไม่พูดไร้สาระอะไรเลยสักคำ ตำราเทพสงครามก็ได้เริ่มทำงานในร่างกายแล้ว จู่ๆพลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ก็ได้แผ่กระจายออกมาจากตัวเขา
เขาในตอนนี้ แดนบูโดของเขาได้ก้าวเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นยอดแล้ว ในตอนที่ไม่ขับเคลื่อนสายเลือดคลั่ง อย่างน้อยก็สามารถระเบิดพลังได้สูงมากกว่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นต้น
ผู้แข็งแกร่งทุกคนของตระกูลติงที่เมื่อกี้ในสายตายังเต็มไปด้วยความดูถูก ในเวลานี้เองก็สามารถรู้สึกได้ถึงพลังในร่างกายของหยางเฉินที่แข็งแกร่งมากขึ้นไม่หยุด รอยยิ้มบนใบหน้าของแต่ละคนค่อยๆหายไป และมีความตกตะลึงเพิ่มมากขึ้น
“เจ้าหนุ่มคนนี้แปลกประหลาด ทำไมฉันดูระดับแดนบูโดของมันไม่ออกละ?”
ชายวัยกลางคนผอมแห้งคนนั้น จู่ๆก็พูดออกมาด้วยความเคร่งเครียด
ผู้แข็งแกร่งคนหนึ่งข้างกายเขาเองก็สีหน้าเคร่งเครียด พูดเสียงทุ้มว่า “เพราะว่ากำลังของเขา เก่งมากกว่านาย”
ชายวัยกลางคนผอมแห้งมีสีหน้าไม่เชื่อ “เป็นไปได้ยังไงกัน? ฉันเป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก เจ้าหนุ่มนี้เก่งยังไงก็คงไม่เกินกว่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกหรอกมั้ง?”
เห็นได้ชัดว่า ติงชางไม่ได้บอกพวกเขา ว่าพลังของหยางเฉินแข็งแกร่งมากแค่ไหน
และในเวลานี้ เนื่องจากติงชางถูกหยางเฉินใช้มีดพกอาถรรพ์ทำร้ายสาหัส จนตอนนี้จึงยังไล่ตามไม่ทัน
ผู้อาวุโสนำหน้าคนหนึ่ง พูดอย่างเคร่งเครียดว่า “เจ้าหนุ่มนี้แปลกประหลาดจริงๆ แม้แต่ฉันเอง ฉันดูไม่ออกเลย”
ผู้อาวุโสที่พูด เป็นผู้ที่มีพลังแข็งแกร่งมากที่สุดในกลุ่มผู้แข็งแกร่งพวกนี้ ระดับแดนบูโดอยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นปลาย
เมื่อได้ฟังคำพูดของเขา คนอื่นๆต่างก็ตกใจ ชายวัยกลางคนผอมแห้งคนนั้นกลื่นน้ำลาย พูดอย่างไม่น่าเชื่อว่า “หรือว่า พลังของเขา ได้เกินกว่าระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นปลายแล้วงั้นหรอ?”
“ฆ่า！”
จู่ๆหยางเฉินก็ตะโกนออกมา ฝีเท้าเคลื่อนที่ พุ่งใส่คนพวกนั้นก่อน
คนพวกนี้ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งของตระกูลติง แล้วยังมุ่งเป้ามาที่เฝิงเสียวหว่านอีกด้วย หยางเฉินไม่มีทางปล่อยให้รอดไปได้แน่นอน
ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ทั้งหลาย ยังไม่ทันได้ตั้งสติ หยางเฉินก็ได้พุ่งไปถึงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นปลายที่นำหน้าคนนั้นแล้ว
“รนหาที่ตาย！”
อีกฝ่ายตะคอกอย่างโมโหทันที เหมือนกับไม่คาดคิดว่า หยางเฉินจะกล้าเริ่มลงมือกับเขาก่อน
เห็นเพียงว่าอีกฝ่ายเหวี่ยงหมัดออกมา พุ่งเล็งตรงหัวของหยางเฉิน
เมื่อเห็นว่าหมัดของเขากำลังจะต่อยเข้าที่หัวของหยางเฉินแล้ว แต่ในช่วงวินาทีนี้เองที่หัวของหยางเฉินเอียงลงเล็กน้อย ทำให้หมัดของอีกฝ่ายเฉียดไปที่ผมของหยางเฉิน
ขณะเดียวกัน หมัดของหยางเฉินได้พุ่งตรงเข้าที่หน้าอกหัวใจของอีกฝ่ายอย่างหนัก
“ปึก！”
เสียงดังสนั่น ร่างกายของผู้อาวุโสนำหน้าคนนั้นเหมือนถูกค้อนหนักทุบใส่ ดวงตาของเขาเบิกโต รู้สึกเพียงแค่ว่าหัวใจของเขา เหมือนถูกพลังบ้าคลั่งอย่างหนึ่งกำลังฉีกทิ้ง
“ผู้อาวุโสหู！”
ผู้แข็งแกร่งของตระกูลติงคนอื่นๆเมื่อได้เห็นภาพนี้แล้ว สีหน้าต่างก็เปลี่ยนไป
ผู้อาวุโสหูเป็นคนที่มีพลังแข็งแกร่งมากที่สุดในกลุ่มพวกเขา แต่ว่าตอนนี้ กลับแบกรับหมัดของหยางเฉินเพียงหมัดเดียวไม่ไหว ร่างกายได้กระเด็นลอยออกไปไกล ร่างเพิ่งร่วงลงพื้น ก็กระอักเลือดออกมา แล้วลมหายใจในร่างกายก็ค่อยๆหายไป
“ตายไปแล้ว！”
มีผู้แข็งแกร่งที่หันไปเห็นผู้อาวุโสหูที่นอนตายตาไม่หลับอยู่บนพื้นไกลหลายสิบเมตร ในแววตาต่างก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง
หยางเฉินไม่คิดจะให้โอกาสพวกเขา ใช้โอกาสที่ผู้แข็งแกร่งของตระกูลติงยังไม่ได้สติจากความตกตะลึง เขาก็เคลื่อนตัว แล้วก็พุ่งเขาไปหาผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดอีกคนหนึ่ง
นอกจากผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นปลายคนที่ถูกเขาฆ่าเมื่อกี้นี้แล้ว ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นกลางอีกคนหนึ่ง เป็นคนที่แข็งแกร่งมากที่สุดในกลุ่มคนที่เหลืออยู่
จะฆ่าทั้งที ก็ต้องฆ่าที่เก่งที่สุด！
“ไม่ดีละ มันจะฆ่าผู้อาวุโสเฝิง！ทุกคน ลงมือพร้อมกัน！”
มีคนสังเกตเห็นความต้องการของหยางเฉิน แล้วตกตะลึงขึ้นมาทันที ตะคอกเสียงดัง แล้วก็พุ่งเข้าไปใส่หยางเฉินก่อน
ผู้แข็งแกร่งคนอื่นๆเองก็พุ่งเข้าไปทางหยางเฉิน
แต่ในเวลานี้ หยางเฉินได้ถพุ่งเข้าไปอยู่ตรงหน้าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นกลางคนนั้นแล้ว และเหวี่ยงหมัดออกไป
สัมผัสได้ถึงความน่ากลัวที่มากับหมัดของหยางเฉินแล้ว สีหน้าของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นกลางคนนี้ก็ได้ตกตะลึงทันที เขาตะคอกเสียงดัง ใช้พลังทั้งหมดในร่างกาย โจมตีเข้าใส่หยางเฉิน
หมัดของทั้งสองคนกระทบกัน อีกฝ่ายรู้สึกเพียงแค่ว่าพลังมหาศาลที่ไม่สามารถต่อต้านได้ กำลังแทรกผ่านหมัดของเขา ซึมเข้าไปทั่วทั้งแขนของเขา
“กร๊อบแกร๊บ！”
แขนของเขามีเสียงแตกหักดังต่อเนื่อง
“อ๊าก…..”
เสียงร้องโอดครวญเสียงหนึ่งดังออกมาจากปากของอีกฝ่าย กระดูกทั่วทั้งแขนของเขา ได้แตกหักจนละเอียด พิการไปแล้ว
ขณะเดียวกัน การโจมตีของคนอื่นๆเองก็เข้ามาพร้อมกัน หยางเฉินไม่มีความหวาดกลัวเลยสักนิด สายเลือดคลั่งได้ตื่นขึ้นในทันที พลังบ้าคลั่งอย่างหนึ่งได้ระเบิดออกมาจากตัวของเขาในพริบตา
“ปึกๆๆ！”
การโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมาย ทุบลงเข้าที่ร่างกายของหยางเฉินพร้อมกัน
แต่หยางเฉินในตอนนี้ เหมือนดั่งปีศาจใหญ่ตัวหนึ่ง มองข้ามการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายพวกนี้ เห็นเพียงแค่ในดวงตาที่แดงเดือดของเขา เต็มไปด้วยความเย็นชาที่ไร้ปรานี
เขายกเท้าขึ้น กระทืบลงพื้นอย่างหนัก
“โครม！”
พื้นสั่นสะท้าน เห็นเพียงตำแหน่งที่เท้าใหญ่ของเขากระทืบลงเกิดเป็นหลุม พลังที่เหมือนดังสิ่งทำลายล้าง ได้แผ่กระจายออกไปทั่ว ตำแหน่งที่เขากระทืบเท้านับเป็นใจกลาง รอยร้าวที่มีความกว้างเท่ากับแขนได้กระจายออกรอบด้านเหมือนดั่งใยแมงมุม
วินาทีนี้ ในแววตาของผู้แข็งแกร่งทุกคน ล้วนเต็มไปด้วยความตกตะลึงอย่างหนัก
“ไม่ดีละ เขาคือผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปด ไม่ใช่ศัตรูที่พวกเราจะสู้ได้ รีบถอยเร็ว！”
มีคนรู้ได้ถึงความผิดปกติของสถานการณ์ สีหน้าตกตะลึง ตะโกนเสียงดัง แล้วก็ถอยหลังจากไป
“พรุ่บ！”
แต่ว่าเขาเพิ่งถอยได้เพียงก้าวเดียว ร่างกายของหยางเฉินเหมือนดั่งปีศาจโบราณ ที่มาปรากฏตัวต่อหน้าของเขา แล้วจับเข้าที่คอของเขา
วินาทีต่อมา ร่างกายของเขาก็ได้ถูกยกลอยขึ้น
คนอื่นๆได้ตกตะลึงจนถึงขั้นสุดไปแล้ว สีหน้าของแต่ละคนเต็มไปด้วยความนิ่งอึ้ง
“หาเรื่องฉัน อาจจะได้รอด！แต่หาเรื่องคนรอบกายของฉัน ตาย！”
น้ำเสียงเย็นยะเยือกเสียงหนึ่ง ดังผ่านออกมาจากลำคอของหยางเฉิน
“กร๊อบ！”
เสียงกระดูกหักที่คมชัดดังขึ้น อีกฝ่ายได้ถูกหักคอทิ้ง และร่างกายก็ได้ถูกโยนร่วงลงกับพื้น
ในตอนนี้ ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์สิบสองคนที่เดิมทีมาไล่ฆ่าหยางเฉิน ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดสามคน ล้วนถูกฆ่าตายหมดแล้ว
ยังเหลือผู้แข็งแกร่งอีกเก้าคน ผู้ที่แกร่งที่สุด ระดับแดนบูโดก็อยู่เพียงแค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหกชั้นต้นเท่านั้น
หยางเฉินกวาดสายตามองดู ผู้แข็งแกร่งที่ถูกเขากวาดมองล้วนตัวสั่นระริกกันหมด สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“พวกแก ล้วนสมควรตายทั้งนั้น！”
หยางเฉินพูดอย่างโมโห สีเลือดในดวงตาของเขายิ่งเข้มข้นมากขึ้น
“แย่ละ มันจะฆ่าพวกเราทิ้งจนหมด หากพวกเราอยากจะมีชีวิตรอด ก็ต้องแยกย้ายกันหนี ไม่อย่างนั้นทุกคนต่างก็ต้องตายอยู่ใต้กำมือของมัน”
ผู้แข็งแกร่งคนหนึ่ง พูดออกมาเสียงดัง
พูดจบ เขาก็มุ่งหน้าวิ่งออกไปที่ทิศทางหนึ่งอย่างสุดแรง
ผู้แข็งแกร่งคนอื่นๆเห็นเช่นนั้นแล้ว ต่างก็แยกย้ายกันไปแต่ละทิศ พ่ายแพ้หนีตาย