“ไม่มีการคืนเงิน? ! ”

เมื่อนางาฮิโกะ อิโตะ ได้ยินเช่นนี้ ผมเสยอันแวววาวของเขาก็แทบจะระเบิด

เขากุมหน้าอกแล้วชี้ไปที่เย่เฉิน และด่าว่า:”ไอ้แซ่เย่ คุณเอาแต่พูดว่าจะปฏิบัติตามกฎหมาย นี่คือวิธีที่คุณปฏิบัติงั้นเหรอ? ฉันโอนเข้าบัญชีของบริษัทผลิตยาโคบายาเป็นเงิน 4.5 พันล้านดอลลาร์ แบ่งหุ้นให้ฉัน ไม่ให้หุ้นส่วนก็คืนเงินฉัน หรือคุณอยากจะหลอกเงินฉัน ไม่ให้ฉันเหรอ?”

เย่เฉินพยักหน้าและพูดนิ่งๆว่า:”ใช่ ฉันอยากเงินของคุณ เงินเข้ากระเป๋าของฉัน และทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับฉัน คุณให้ฉันเอาออกมาคืนให้คุณ ฉันก็ต้องเอาออกมาคืนเหรอ?ฉันเย่เฉินไม่เอาหน้ารึไง?”

“คุณ คุณ……”

นางาฮิโกะ อิโตะ รู้สึกเจ็บปวดใจมาก

เขาไม่เคยเห็นคนที่หน้าด้านแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต

ดังนั้น เขากัดฟันด่าว่า:”ฉันไม่เชื่อหรอก เงินจำนวนมหาศาลสี่สิบห้าพันล้านดอลลาร์ คุณคิดว่าคุณจะกลืนกินไหวเหรอ?”

เย่เฉินพยักหน้าและยิ้มพูดว่า:”ฉันกลืนกินเข้าไปแล้วไม่ใช่หรือ? และคุณเป็นคนป้อนฉันเองด้วย”

นางาฮิโกะ อิโตะแทบจะสำลักเป็นเลือด

ทันใดนั้นเย่เฉินพูดกับเฉินจื๋อข่ายว่า:”เหล่าเฉิน เชิญคุณอิโตะออกไป”

เฉินจื๋อข่ายพยักหน้า และพาคนของเขาสองสามคนไปหานางาฮิโกะ อิโตะทันทีและพูดนิ่งๆว่า:”คุณอิโตะ เชิญคุณไปเองดีกว่า อย่าบังคับให้ผมลงมือ มิฉะนั้นร่างกายแบบคุณ เดี๋ยวถ้านอนออกไปล่ะก็ คงจะลุกไม่ได้สัก3-5เดือน”

“แก…..แกกล้าขู่ฉันเหรอ? ! ”

เฉินจื๋อข่ายยิ้มพูดว่า:”ฉันไม่เท่าไหร่ ก็แค่ขู่คุณ อาจารย์เย่มักจะอารมณ์ไม่ดี หากคุณยังไม่ออกไป ไม่แน่เขาอาจจะทุบตีคุณก็ได้”

นางาฮิโกะ อิโตะกัดฟันแน่น โกรธในใจ แต่เขาไม่กล้าตอบโต้ตรงนี้ ทำได้เพียงระงับความโกรธ และพูดอย่างเย็นชา:”ดี! ดีมาก! ไอ้แซ่เย่ ฉันจะคอยดู ใครมีความสามารถนี้ เอาเงิน 4.5 พันล้านดอลลาร์ของฉันไป! ฉันจะไม่มีวันจบเรื่องนี้แน่!”

พูดจบ นางาฮิโกะ อิโตะเอามือไขว้หลัง เดินออกจากห้องประชุมด้วยใบหน้าบึ้ง

เย่เฉินมองแผ่นหลังของเขา และยิ้มอย่างแผ่วเบา

เขาได้ยินมาว่านางาฮิโกะ อิโตะอยากลงทุนกับบริษัทผลิตยาโคบายา ดังนั้นจึงอยากให้ลูกสาวของเขาอิโตะ นานาโกะแต่งงานกับโคบายา ชิจิโร่

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินรู้สึกไม่สบอารมณ์ในใจเล็กน้อย

อิโตะ นานาโกะ สวยและอ่อนโยนราวกับน้ำ เธอคือยามาโตะนาเดชิโกะที่มาตรฐานเลย ให้เธอแต่งงานกับโคบายา ชิจิโร่? นางาฮิโกะ อิโตะคงจะตาบอดไปแล้ว

ในความเห็นของเขา นางาฮิโกะ อิโตะและแม่สามีของเขาหม่าหลัน ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก พวกเขาทั้งคู่ต่างเป็นคนที่ยอมเสียสละความสุขของลูกสาว และแสวงหาผลประโยชน์เพื่อตนเอง

ดังนั้น โดยธรรมชาติแล้วเขาไม่มีความประทับใจที่ดีต่อนางาฮิโกะ อิโตะ เรื่องมูลค่า 4.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ นี้ ให้เขาลองลำบากบ้างหน่อยก็ดี

ตอนนี้ทานากะโคอิจิมาหาเย่เฉิน และพูดด้วยความเคารพ:”คุณเย่ เรื่องนี้ขอโทษจริงๆด้วยนะครับ ไม่นึกเลยว่าตอนนี้คุณคือหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทผลิตยาโคบายา ถ้าวันนี้มีอะไรที่ทำไม่ดี โปรดให้อภัยกันด้วยครับ…..”

ในฐานะบุคคลที่ได้เห็นความแข็งแกร่งของเย่เฉิน ทานากะโคอิจิมีความเกรงกลัวต่อเย่เฉินอย่างมาก

กำจัดยามาโมโตะ คาซึกิด้วยฝ่ามือเดียว และทำให้ผู้คุ้มกันของนางาฮิโกะ อิโตะสูญเสียประสิทธิภาพในการต่อสู้ คนแบบนี้ ในสายตาของทานากะโคอิจินั้น ทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่ออยู่แล้ว

ดังนั้น แม้ว่าตอนนี้จะอยู่ในญี่ปุ่น และแม้ว่าตระกูลอิโตะจะมีอิทธิพลอย่างเต็มที่ในญี่ปุ่น แต่ทานากะโคอิจิยังคงรู้สึกว่า ตระกูลอิโตะไม่ควรยั่วยุเย่เฉินเลย มิฉะนั้น จะไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับทั้งตระกูลอิโตะ