ฉินสือโอวส่งจิตสำนึกแห่งโพไซดอนไปยังทะเลสาบเฉินเป่าเพื่อทำการดูลาดเลา หลังจากที่คนของพิพิธภัณฑ์ฟอสซิลและสถาบันวิจัยแห่งชาติกลับไป ทะเลสาบเฉินเป่าก็กลับมาสงบอีกครั้ง
ทะเลสาบขนาดใหญ่แห่งนี้กลายเป็นเครื่องจักรในการทำเงินแห่งหนึ่งของเมืองแห่งนี้ ที่นี่เป็นหนึ่งในสถานที่ของโครงการการพัฒนาการท่องเที่ยวที่สำคัญ น้ำของทะเลสาบเฉินเป่านั้นใสยิ่งกว่าน้ำในมหาสมุทร ดังนั้นโครงการล่องแก่งในทะเลสาบจึงเป็นที่นิยมเป็นอย่างมาก
ทะเลสาบเฉินเป่าได้สร้างอาชีพมากกว่าห้าสิบตำแหน่ง ส่วนใหญ่แล้วเป็นพนักงานทำความสะอาด หลังจากที่วินนี่รับตำแหน่งนายกเทศมนตรี เธอยังคงพยายามอย่างหนักในการปกป้องระบบนิเวศและสิ่งแวดล้อมของทะเลสาบเฉินเป่า
จิตสำนึกโพไซดอนแหวกว่ายไปมาทั่วทะเลสาบเฉินเป่า มันแตกต่างจากตอนที่เขามาที่นี่ครั้งแรก ตอนนี้มีพืชน้ำจำนวนมากเติบโตอยู่ที่ก้นทะเลสาบ ทุกอย่างอุดมสมบูรณ์มาก ในบางพื้นที่มีพืชน้ำอยู่รวมกันอย่างหนาแน่น และด้านในพืชน้ำพวกนั้นก็มีปลามาหาอาหารเป็นจำนวนมาก
ปลาสายพันธุ์หลักในทะเลสาบเฉินเป่ายังคงเป็นปลาคาร์ฟเอเชีย ปลาคาร์ฟขนาดใหญ่ ปลาคาร์ฟสีดำ ปลาเฉาฮื้อ ปลาซ่งและปลาทอง นอกจากนี้ยังมีปลาท้องถิ่นของแคนาดาอย่างเช่นปลาแบสดำ ปลาควาย ปลาไพค์ ปลานอร์ทเทิร์นไพค์และอื่นๆ อีกมากมายที่มีจำนวนเพิ่มมากขึ้น ซึ่งต่างจากครั้งแรกที่เข้ามาที่นี่ ซึ่งปลาท้องถิ่นพวกนี้เกือบจะหายไปหมด
นอกจากนี้ ชาวเมืองยังไปนำปลานิลมาปล่อยไว้ในทะเลสาบ ซึ่งก็คือปลาทองแอฟริกัน มันเป็นปลาน้ำจืดที่มีเนื้อแน่นรสชาติอร่อย แต่ว่าจุดประสงค์ของการเพาะพันธุ์ปลาชนิดนี้ ก็คือให้พวกมันมาแข่งกับปลาคาร์ฟเอเชีย เนื่องจากปลาชนิดนี้มีความสามารถในการผสมพันธุ์ที่โดดเด่น และเจริญเติบโตได้ดี
ฉินสือโอวหาปลาบรีมยุโรปเจอแล้ว ก่อนหน้านี้เขาได้เพิ่มพลังโพไซดอนให้ปลาพวกนี้ ปลาบรีมดูมีชีวิตชีวาขึ้นเป็นอย่างมาก ความสามารถในการสืบพันธุ์ก็เพิ่มมากขึ้นด้วย ในทะเลสาบมีปลาบรีมอยู่จำนวนไม่น้อย ไปๆ มาๆ เขาเจอฝูงปลาบรีมขนาดใหญ่เข้าไปแล้วหลายสิบฝูง
ปลาบรีมมีจำนวนค่อนข้างเยอะ การตกปลาไม่ส่งผลกระทบต่อประชากรปลาอย่างแน่นอน ฉินสือโอวจึงพยักหน้าให้ชาร์ค แล้วพูดว่า “ไม่มีปัญหา ฉันจะไปร่วมงาน”
การแข่งขันตกปลาในครั้งนี้จัดขึ้นช่วงสุดสัปดาห์ บ้านเรือนเกือบทุกครัวเรือนจะเข้าร่วมการแข่งขันนี้ งานนี้ฮิวจ์คนน้องเป็นคนเริ่ม ดังนั้นเขาจึงต้องเป็นคนจัดหารางวัล การแข่งขันแบ่งออกเป็นสองหัวข้อ นั่นก็คือน้ำหนักของปลาบรีมที่จับได้และระยะเวลาในการจับ การแข่งขันครั้งนี้ถูกจัดรางวัลเป็นอันดับหนึ่ง สองและสาม
เช้าวันเสาร์ ฉินสือโอวนำอาร์ติโชคที่ดองจนได้ที่แล้วมาดื่มกับโจ๊ก จากนั้นก็ขับรถพาวินนี่ ลูกสาวและเด็กๆ ไปยังทะเลสาบเฉินเป่าเพื่อที่จะเตรียมตัวเข้าร่วมการแข่งขันตกปลา
พูดถึงการแข่งขัน อันที่จริงแล้วมันคือกลุ่มคนที่มารวมตัวกันเพื่อท่องเที่ยวในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ผู้เข้าแข่งขันทุกคนนำอาหารมาจากที่บ้าน ในตอนเที่ยงพวกเขาสามารถนั่งรับประทานอาหารกลางวันบนสนามหญ้าข้างทะเลสาบได้แบบสบายๆ
หลังจากลงจากรถ ฉินสือโอวก็เริ่มออกใบอนุญาตตกปลา นี่คือข้อแตกต่างระหว่างแคนาดาและจีน ที่ประเทศจีนทรัพยากรธรรมชาติทุกอย่างเป็นของประชาชนทุกคน เช่นเดียวกันกับปลาและกุ้งที่อยู่ในทะเลสาบ เว้นแต่บ่อปลาส่วนตัวบางแห่งที่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการจัดกิจกรรม ส่วนสถานที่อื่นๆ นั้นสามารถตกปลาได้อย่างอิสระ และยังสามารถใช้ไฟฟ้าและอวนได้อีกด้วย ไม่มีกฎให้ปฏิบัติตามและไม่มีอำนาจของใครมาห้าม
แต่ที่แคนาดาไม่เหมือนกัน พวกเขาเชื่อเหมือนกันว่าทรัพยากรพวกนี้เป็นของประชาชนทุกคน ดังนั้นจึงไม่ได้รับอนุญาตให้ตกปลาสุ่มสี่สุ่มห้า เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่ยุติธรรมสำหรับผู้ที่ไม่ได้ตกปลา นอกจากนี้การทำแบบนี้ยังเป็นการปกป้องทรัพยากรประมงและรักษาสมดุลของการสืบพันธุ์ของปลาอีกด้วย การพัฒนาที่ยั่งยืนไม่ใช่สโลแกนของแคนาดา ที่นี่ถือมาตรฐานที่ทุกคนต้องปฏิบัติตาม
ด้วยเหตุนี้ ทางแคนาดาจึงได้ออกกฎบัญญัติทางกฎหมายออกมา น่านน้ำทั้งหมดไม่สามารถตกปลาได้ตามใจชอบ นักตกปลาทุกคนต้องขอใบอนุญาตตกปลา และนั่นก็คือ ‘บัตร’ ที่ฉินสือโอวกำลังแจกจ่ายให้กับพวกวัยรุ่นทั้งหลาย
แต่ว่า นี่ไม่ได้เป็นการอนุญาตให้ตกปลาตามใจชอบ ข้อจำกัดในการตกปลาคือเรื่องของสายพันธุ์ ปลาบางชนิดไม่สามารถตกได้ตามใจชอบ เช่นปลาคาร์ฟเอเชีย ไม่เพียงแต่เป็นการตกปลาที่ผิดกฎหมายเท่านั้น แต่ยังสามารถได้รับรางวัลอีกด้วย
ข้อจำกัดในการตกปลาส่วนใหญ่มักจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับช่วงเวลาในการตกปลา เช่นปลากะพงสามารถตกได้เพียงช่วงวันที่สิบห้าเดือนมิถุนายนถึงเดือนกันยายนของทุกปี และยังต้องใช้เบ็ดคันเดียวหรือไม่ก็ใช้วิธียิงปลาเท่านั้น ในการใช้กระแสไฟฟ้าหรืออวนถือว่าผิดกฎหมาย
การทำประมงโดยไม่ได้รับอนุญาตถือว่าเป็นการทำผิดกฎหมาย เทศบาลท้องถิ่นมีหน่วยงานการประมง ซึ่งคนที่รับผิดชอบก็คือวินนี่ ช่วยไม่ได้ เนื่องจากจำนวนข้าราชการน้อย จึงทำให้คนหนึ่งคนต้องรับผิดชอบหลายๆ งาน
กิจกรรมการตกปลาจำเป็นที่จะต้องมีเจ้าหน้าที่หน่วยงานประมงเข้ามาดูแล เพื่อป้องกันผู้ที่ไม่มีใบอนุญาตเข้ามาตกปลา หรือมีการจับปลาขนาดใหญ่เกินกว่าที่กฎหมายกำหนดและรวมถึงการจับปลาที่ผิดกฎหมายด้วย
วินนี่ขับรถเอสยูวีมา ส่วนฉินสือโอวขับกระบะมา รถกระบะของเขาบรรทุกเรือเด็คมาด้วย เมื่อไปถึงทะเลสาบเขาก็ทักทายคนสองสามคนแล้วให้พวกเขาช่วยยกเรือลงมา ที่ด้านหลังยังมีเรือฟักทองอยู่ด้วย วันนี้เหล่าเด็กๆ จะพากันนั่งเรือฟักทองออกไปตกปลา
หลังจากที่ใส่สารกันบูดลงไปเรือฟักทองจะสามารถใช้งานได้สองถึงสามปี ก่อนหน้านี้มีการแข่งขันเรือฟักทองบนเกาะแฟร์เวล ดังนั้นหลายครอบครัวจึงมีเรือฟักทองอยู่ในบ้าน การแข่งขันตกปลาครั้งนี้ พวกเขาขนเรือฟักทองมากันทุกคน ที่ทะเลสาบแห่งนี้จะต้องมีการแก่งแย่งกระแสน้ำกันอย่างแน่นอน
การล่องเรือฟักทองและตกปลาไปด้วยเป็นอะไรที่สนุกมาก นักท่องเที่ยวต่างก็สนใจในกิจกรรมนี้ จึงมีการเริ่มต้นทำธุรกิจขึ้นด้วยความฉลาด โดยมีการให้เช่าเรือฟักทองที่นี่ ดังนั้นผู้คนจำนวนมากที่ล่องลอยอยู่กลางแม่น้ำส่วนใหญ่จึงเป็นนักท่องเที่ยว
วินนี่และฮิวจ์คนน้องจัดกลุ่มพนักงานรักษาความปลอดภัยขึ้นมา รวมถึงจัดเตรียมเสื้อชูชีพและห่วงชูชีพมากมายริมฝั่ง นักท่องเที่ยวที่จะล่องเรือในทะเลสาบจะต้องสวมเสื้อชูชีพทุกคนเพื่อป้องกันการเกิดอุบัติเหตุ
เรือฟักทองของเด็กๆ มีขนาดใหญ่เป็นพิเศษ จึงเป็นที่ดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยวได้เป็นอย่างดี จู่ๆ ก็มีคนถามขึ้นมาว่า “ไม่ทราบว่าเรือฟักทองของพวกคุณให้เช่าหรือไม่?”
เด็กๆ พากันส่ายหัว พวกเขาสามารถหารายได้จากการทำงานที่ฟาร์มปลาทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ และไม่ได้ขาดแคลนเงิน กอร์ดอนเป็นคนที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็คิดถึงเรื่องเงินตลอดเวลา แต่เมื่อเขาครุ่นคิดดีแล้วว่ารางวัลสำหรับแชมป์ตกปลาคือหนึ่งพันดอลลาร์ จะให้เขาสละเงินตรงนี้แล้วไปสนใจเงินเล็กๆ น้อยๆ จากการให้เช่าเรือได้อย่างไร
นักท่องเที่ยวกลุ่มนั้นคือพ่อแม่ลูกสามคน คนเป็นแม่เจรจาว่า “พวกเราอยากไปตกปลาพร้อมกันทั้งครอบครัว แต่ว่าเรือฟักทองลำอื่นๆ ค่อนข้างเล็กไปหน่อย จะเช่าเรือของพวกเธอได้ไหม?”
เชอร์ลี่ย์ไม่ได้สนใจเรื่องตกปลาอยู่แล้ว เธอมองไปยังเด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดของผู้เป็นแม่ที่มองมายังเรือฟักทองด้วยความตื่นเต้น จึงตอบกลับไปด้วยความใจดีว่า “พวกคุณใช้ของฉันก็ได้ ฉันเป็นผู้ช่วยตกปลาของฉินก็ได้”
ผู้ปกครองทั้งสองรีบขอบคุณเชอร์ลี่ย์ทันที ผู้เป็นแม่ให้เงินค่าเช่าเรือฟักทองแก่เชอร์ลี่ย์ห้าสิบดอลลาร์และค่ามัดจำอีกสองร้อยดอลลาร์ จากนั้นเรือฟักทองลำใหญ่ก็ถูกลากออกไป
ฉินสือโอวหัวเราะออกมาแล้วพูดว่า “เธอไปเป็นผู้ช่วยมิเชลเถอะ ฉันมีฉงต้าแล้ว”
เรือฟักทองของมิเชลถูกส่งให้คนอื่นไปนานแล้ว เขาทำได้เพียงเฝ้ามองดูเพื่อนๆ พายเรือฟักทองในทะเลสาบอย่างมีความสุขเท่านั้น ยังดีที่ยังมีเชอร์ลี่ย์อยู่เป็นเพื่อน
ไวส์ถามออกมาด้วยความคาดหวังว่า “เชอร์ลี่ย์ เธออยากมาเป็นผู้ช่วยฉันไหม? พวกเรามาเป็นโจรสลัดชายหญิงผู้ท่องเรือในทะเลสาบเฉินเป่ากันเถอะ ไม่แน่ว่าต่อไปในอนาคตพวกเราอาจจะเป็นตำนานก็ได้นะ”
เชอร์ลลี่ย์โมโหเขาเป็นอย่างมาก “อย่ามาพูดจาไร้สาระนะ โจรสลัดชายหญิงอะไรกัน? หากจะไปขโมยก็ไปขโมยเองสิ ฉันจะช่วยฉิน ฉงต้าช่วยไม่ได้หรอก ฉงต้ามีใบอนุญาตตกปลาเหรอ?”
คำถามนี้ค่อนข้างยุ่งยาก บัตรตกปลาของแคนาดาก็คือใบอนุญาตตกปลาซึ่งมีกฎระเบียบเข้มงวดมาก นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นเลย ไม่เพียงแต่จะตกปลาไม่ได้เท่านั้น แม้แต่ผู้ช่วยก็ไม่สามารถเป็นได้
ที่แคนาดา การตกปลาช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ถือว่าเป็นกิจกรรมสำหรับครอบครัว ผู้คนมักจะมากันเป็นครอบครัว ถ้าหากว่าผู้ใหญ่ไม่มีใบอนุญาตตกปลา พวกเขาก็จะทำได้เพียงดูการตกปลาได้จากระยะไกลเท่านั้น ไม่สามารถเข้ามาช่วยดึงคันเบ็ดหรือว่าช่วยแบกถังตกปลาได้ สิ่งเดียวที่ทำได้คือการเตรียมเหยื่อไว้ให้เท่านั้น
เป็นธรรมดาที่ฉงต้าจะไม่มีใบอนุญาต แต่ว่ามันไม่ใช่คน ดังนั้นกฎหมายนี้จึงใช้กับมันไม่ได้
………………………