คลื่นพลังกดดันกัดกร่อนรุนแรงนั้นมันตัดขาดสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดออกจากกองทัพเผ่าเลือดไป
ระยะของสามสิบสามทุกข์แห่งหายนะนั้นมันยิ่งใหญ่กว้างไกลจนเหมือนเป็นกำแพงกั้นระหว่างโลกได้
แน่นอนว่าในหัวใจของเย่หยวนนั้นเขายังกลัวว่าเมื่อสิ้นสามสิบสามทุกข์แห่งหายนะลงแล้วศิลาโลหิตนั้นมันจะบุกเข้ามาสังหารคนสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดอีกครั้ง
เพราะพลังอำนาจของศิลาโลหิตในวันนี้มันสามารถทำลายทั้งสวรรค์ลงได้ง่ายๆ!
แต่เขาเองก็ไม่มีทางจะไปหยุดได้เช่นกัน!
หากวันนี้เขาไม่อาจทนรับสามสิบสามทุกข์แห่งหายนะไว้ได้แล้วสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดด้านหลังของเขานี้ก็คงแตกสลายลงไปแน่!
เต๋าทุกข์แห่งหายนะนั้นมันมิใช่เรื่องเล่นๆ
นี่มันคือปัญหาที่ไร้ทางออกอื่น หากผ่านมันไปไม่ได้ก็จะต้องเจอแต่หายนะ!
“สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดและข้านั้นเป็นตายด้วยกัน! พวกเจ้าพร้อมรับหรือไม่!” เย่หยวนกล่าวลั่นขึ้นมาอย่างไม่คิดหันหน้ากลับไป
“ได้แน่นอน!” พวกเขาทั้งหลายตอบกลับมาอย่างไม่คิดลังเล
เพราะนี่มันคือทางรอดเดียวของพวกเขา!
เมื่อศิลาโลหิตได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ต้องขมวดคิ้วแน่น
เพราะเขานั้นคิดหมายว่าจะไปไล่สังหารคนระหว่างที่เย่หยวนกำลังเผชิญหน้ากับหายนะทำให้จิตใจของเย่หยวนปั่นป่วนและล้มเหลวลงในที่สุด
ไม่นึกว่าเย่หยวนนั้นกลับจะเด็ดเดี่ยวกลับลากทั้งสวรรค์เข้าทุกข์แห่งหายนะไปกับตัวเองด้วย
แต่มันก็ดี เพราะทำเช่นนั้นทุกข์แห่งหายนะที่เย่หยวนเจอมันย่อมจะทรงพลังมากขึ้น!
เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ!
เสียงสายฟ้าลั่นขึ้นบนเมฆเต๋าทุกข์ราวกับว่ามันไม่พอใจการกระทำของเย่หยวน
การกระทำของเย่หยวนนั้นมันเหมือนท้าทายสวรรค์!
ในเมฆดำนั้นมันมีสายฟ้าวิ่งผ่านไปมาราวกับว่าวันสิ้นโลกได้มาถึง
“หนวกหู!”
เย่หยวนขมวดคิ้วแน่นก่อนจะต่อยหมัดขึ้นฟ้าไป!
หมัดนี้มันมีพลังของสี่ภูตแท้จตุรทิศผสานกันพุ่งตรงขึ้นฟ้าไป!
อี้เฉียนั้นต้องเบิกตากว้างเมื่อได้เห็นภาพนี้
เพราะว่าพลังของหมัดนี้มันเทียบเคียงได้กับอาณาจักรล้ำสวรรค์!
แม้จะเป็นยอดเจ้าโลกก็คงไม่อาจรอดชีวิตได้หากโดนหมัดนี้เข้า
เทียบกับตอนที่พวกเขาถอนทัพไปจากสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดแล้วเย่หยวนในเวลานี้ดูจะทรงพลังมากขึ้นหลายเท่าตัวนัก!
นี่มันคือความพิโรธของสวรรค์!
พลังของสายฟ้าทั้งหลายนั้นเองมันก็สามารถสังหารยอดเจ้าโลกลงได้ในคราเดียวเช่นกัน!
สองคลื่นพลังนั้นกระแทกเข้าหากันอย่างรุนแรง
ตูม!
สายฟ้ามากมายนั้นแตกสลายลงไปในพริบตา!
แต่มันยังไม่จบแค่นั้นเพราะว่าพลังหมัดของเย่หยวนนั้นมันยังคงพุ่งขึ้นฟ้าไป
ตูม!
เมฆเต๋าทุกข์จางหายไปทันที!
ทุกข์แห่งหายนะแรกนั้นยังไม่ทันได้ปล่อยพลังใดๆ ออกมามันก็ถูกเย่หยวนขจัดไปด้วยหมัดเดียว!
คนที่ได้เห็นนั้นต่างอ้าปากค้างตกตะลึงกับพลังของเย่หยวนในตอนนี้
ก่อนหน้านี้พวกเขาต่างคิดว่าเย่หยวนคงจะถูกทำลายสิ้นแน่แล้ว
เพราะพวกเขานั้นสัมผัสได้ว่าทุกข์แห่งหายนะนั้นมันรุนแรงแค่ไหน
แต่เย่หยวนกลับหยุดมันไว้ด้วยแค่หมัดเดียว?
“นี่มัน…จะไม่แข็งแกร่งไปหรือ? ไหนเจ้าบอกว่าทุกข์แห่งหายนะมันรุนแรงนักหนาเล่า?”
“ข้าสัมผัสได้เลยว่าเย่หยวนยังไม่ได้เอาจริงด้วยซ้ำไป ทุกข์แห่งหายนะนี้ดูจะไม่ได้ทรงพลังอย่างที่เล่าลือกันแล้ว!”
“ข้าเองก็คิดเช่นนั้น พวกเจ้าว่าเย่หยวนคงจะไม่ได้ผ่านทุกข์แห่งหายนะมาได้จริงๆ หรอกใช่หรือไม่?”
…
ยอดฝีมือเผ่าเลือดทั้งหลายต่างเกิดความสงสัยขึ้นมาในใจกับพลังของทุกข์แห่งหายนะ
มันมิใช่ว่าทุกข์แห่งหายนะนั้นไม่ทรงพลังแต่มันเป็นท่าทางสบายๆ ของเย่หยวนนั้นที่ทำให้พวกเขาใจหายวาบ
อี้เฉียนั้นหัวเราะขึ้นมาขัดเสียงคนทั้งหลาย “พวกเจ้ามันไม่ได้รู้อะไร! แม้ว่าข้านั้นจะไม่อยากยอมรับแต่เย่หยวนมันนั้นก็เป็นผู้บ่มเพาะนอกรีตอันดับหนึ่งในประวัติศาสตร์! ก่อนที่มันจะเข้าเก็บตัวนั้นกำลังของมันคงเหนือล้ำกว่าโมฟานไปมากแล้ว! หายนะแรกนี้ย่อมจะไม่มีทางทำอะไรมันได้ แต่ว่าสามสิบสามทุกข์แห่งหายนะนั้นยิ่งไปหลังๆ มันก็จะยิ่งรุนแรงขึ้น! อีกไม่นานเจ้าก็จะได้รับรู้ถึงความน่ากลัวของสามสิบสามทุกข์แห่งหายนะเอง! นอกจากนั้นแล้วทุกข์แห่งหายนะที่พวกเจ้าเห็นเมื่อครู่นั้นมันก็มีพลังถึงล้ำสวรรค์แล้ว! พวกเจ้าลองไปรับมันดูเองไหมเล่า?”
คนทั้งหลายที่ได้ยินก็ต้องเงียบปากลง
เพราะทุกข์แห่งหายนะแรกนี้มันทรงพลังจนถึงระดับของล้ำสวรรค์จริงๆ
ระลอกหลังๆ มันย่อมจะยิ่งทรงพลังกว่านี้ไปมาก
ส่วนกำลังของเย่หยวนนั้นคงสามารถรอดไปได้อย่างน้อยๆ ถึงระลอกที่เจ็ดแน่
ระลอกแรกมันย่อมจะไม่อาจต่อต้านพลังของเย่หยวนได้แต่ไม่นานเมฆเต๋าทุกข์มันก็ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นอีกครั้ง
พลังกดดันรุนแรงนั้นมันปะทะเข้าหน้าคนทั้งหลายอีกครั้งหนึ่ง
แต่ครั้งนี้มันรุนแรงกว่าครั้งก่อนอย่างมากล้ำ!
“ช่างเป็นพลังกดดันที่รุนแรงนัก ข้าแทบไม่อาจหายใจได้แล้ว!”
“ดูเมฆเต๋าทุกข์นั่นเถอะ มันเหมือนว่ามีเมฆอีกชั้นซ้อนมาด้วย! นี่มันคือทุกข์แห่งหายนะสองชั้นแล้ว!”
“ช่างเป็นพลังต้นกำเนิดที่รุนแรงอะไรเช่นนี้ ข้ารู้สึกเหมือนว่าสิ่งนี้มันคือต้นกำเนิดแห่งเต๋าทั้งหลายเลย!”
…
ยอดฝีมือทั้งหลายในโลกนั้นรวมไปถึงตัวเย่หยวนต่างเงยหน้าขึ้นมองดูทุกข์แห่งหายนะ
พวกเขานั้นสัมผัสได้เลยว่าเย่หยวนต้องรับภาระหนักแค่ไหน
เพราะว่าพลังกดดันที่พวกเขาได้รับนี้มันรุนแรงกว่ารอบก่อนเป็นสิบเท่า!
หลงเจี้ยนนั้นมองดูทุกข์แห่งหายนะสองชั้นนั้นด้วยใบหน้าเหยเก “เฉียนไท่ชิง เจ้าคิดว่าสามารถรับเต๋าทุกข์นี้ได้หรือไม่?”
เฉียนไท่ชิงนั้นเป็นคนจากเผ่าเต่าดำ พลังป้องกันของเขานั้นโดดเด่นที่สุดในหมู่ภูตแท้
แต่เขานั้นกลับส่ายหัวออกมาทันที “ข้าคงรับไม่ไหว!”
หลงเจี้ยนนั้นยิ่งหน้าซีดเมื่อได้ยิน “นี่มันคือหายนะที่สองเท่านั้นแต่กลับทรงพลังขนาดนี้ไปแล้ว ระลอกหลังๆ ไปมัน…คงเหนือล้ำจินตนาการแล้ว!”
เฉียนไท่ชิงที่ได้ยินก็ต้องพยักหน้ารับกล่าวขึ้นตอบ “การแบ่งแยกกำลังของล้ำสวรรค์นั้นมันแตกต่างห่างไกลกันสิ้นเชิง หากเราเทียบพลังของเรากับพลังของบรรพบุรุษหมี่เทียนแล้ว เอาช่องว่างนี้แยกออกเป็นเก้าระดับข้าคิดว่าหายนะที่สองนี้มันคงมีพลังถึงระดับที่สามทีเดียว! ต่อให้เจ้าหรือข้าจะทนฝืนรับมันไว้ได้มันก็คงทำให้เราบาดเจ็บสาหัสไป!”
ฟุบ!
ระหว่างที่พูดกันอยู่นั้นเย่หยวนก็พุ่งตัวขึ้นฟ้าไป
ทุกข์แห่งหายนะที่สองนั้นตอบกลับมาด้วยสายฟ้ารุนแรงอีกครั้ง
เพียงแค่ว่าสายฟ้าครั้งนี้มันหมุนวนกระแทกลงอย่างรุนแรง
พลังของมันแตกต่างจากก่อนหน้าไปสิ้นเชิง
เย่หยวนเอามือยกขึ้นพร้อมด้วยพลังของมังกรฟ้า หงส์แดง พยัคฆ์ขาวและเต่าดำที่พุ่งทะยาน
สี่เงาร่างของภูตแท้นั้นมันประจำอยู่ที่ตำแหน่งเหนือ ใต้ ออก ตก ตามทิศของตนเองพร้อมด้วยพลังสายเลือดรุนแรงที่ปะทุขึ้นมาจากร่างของเย่หยวนผสานกลายเป็นม่านพลังศักดิ์สิทธิ์
ภาพนี้มันสวยงามอย่างถึงที่สุด
เมื่อศิลาโลหิตได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ต้องอ้าปากค้างขึ้นมา
เพราะเขานั้นไม่คิดว่าคลื่นกำเนิดเลือดของเย่หยวนมันจะทรงพลังได้ถึงขนาดนี้!
ในฐานะทูตสวรรค์ตัวเขาสามารถควบคุมเต๋าเลือดได้สิ้นเชิง ทำให้เขานั้นเข้าใจพลังของสายเลือดอย่างดีเช่นกัน
คลื่นกำเนิดเลือดของเย่หยวนนั้นมันใกล้เคียงกับยอดเต๋า!
ที่สำคัญไปกว่านั้นเย่หยวนยังมีเต๋าที่แตกต่างจากเขาไปสิ้นเชิง
เพราะเต๋าของเขานั้นคือเต๋าแห่งการฆ่าสังหารทำลายล้าง
แต่คลื่นกำเนิดเลือดของเย่หยวนนั้นมันกลับสูงส่งและมีเมตตา!
ศิลาโลหิตนั้นเองก็มีสายเลือดภูตแท้ทั้งสี่เช่นกัน นั่นมันคือกุญแจสำคัญที่ทำให้เขานั้นสามารถควบคุมเต๋าแห่งเลือดได้
แต่เขานั้นก็ยังไม่อาจจะควบคุมพลังของสี่สายเลือดออกมาใช้ได้
แต่เย่หยวนกลับทำมันได้!
ม่านพลังที่เกิดขึ้นจากพลังของสี่เงาร่างนั้นมันทรงพลังอย่างมาก
ไม่ว่าสายฟ้านั้นจะรุนแรงเพียงใดมันก็ยังรับไว้ได้ไม่หวั่นไหว!
หลงเจี้ยนและพวกนั้นต่างมองดูภาพตรงหน้าด้วยปากที่อ้าค้าง
“ไม่นึกเลยว่าการผสานสี่สายเลือดมันกลับจะสร้างพลังที่แข็งแกร่งได้ขนาดนี้!” หลงเจี้ยนนั้นมองดูภาพตรงหน้าอย่างตกตะลึง
หลวนชิงเหอกล่าวขึ้นตาม “พลังสายเลือดของเย่หยวนนั้นมันเหนือล้ำกว่าพวกเขาไปมากแล้ว! มีเพียงแค่เขาเท่านั้นที่จะใช้พลังของสี่สายเลือดออกมาได้อย่างถึงที่สุด! ม่านพลังนี้ต่อให้ทุกข์แห่งหายนะมันจะทรงพลังกว่านี้เป็นร้อยเท่าก็คงสามารถรับไว้ได้สิ้น!”
หมี่เทียนพยักหน้ารับขึ้นตาม “แม้ว่าเย่หยวนนั้นจะมีพลังบ่มเพาะไม่สูงส่งล้ำแต่ว่าเขานั้นเข้าใจเต๋าอย่างลึกซึ้ง เขานั้นใช้พลังของดาบเต๋านั้นควบคุมพลังแห่งต้นกำเนิด! นี่มันคือรากฐานพลังของเขา! อาณาจักรบ่มเพาะนั้นมิใช่เรื่องสำคัญต่อเขาอีกต่อไปแล้ว!”
………………………..