“ชิ่ว!”
เมื่อเห็นว่ามีดสั้นกำลังจะแทงลงในหัวใจของหยางเฉิน ธนูน้ำก็พุ่งตรงไปที่ด้านหลังศีรษะของนักฆ่าเหมือนกับธนูจริง
ใบหน้าที่อยู่ภายใต้หน้ากากของนักฆ่า สีหน้าของเขาก็แข็งทื่อในทันใด
เนื่องจากความเฉื่อยของร่างกาย มีดในมือของเขา แทงไปตรงตำแหน่งหัวใจของหยางเฉิน แต่ก่อนที่เขาจะลอบสังหารหยางเฉิน ธนูน้ำได้แทงทะลุเข้าไปในด้านหลังศีรษะของเขาแล้ว ดังนั้น มีดสั้นในมือจึงไม่มีเรี่ยวแรงมากนัก เพียงแค่ทำให้ผิวหนังในตำแหน่งหัวใจของหยางเฉินได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น
แม้ว่าหยางเฉินจะยังไม่ตื่นขึ้นมา แต่เขาก็เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นต้นอย่างแท้จริง และร่างกายของเขาก็ไม่ได้อ่อนแอเลย ผู้แข็งแกร่งที่อยู่ต่ำกว่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปด ด้วยความเฉื่อยของมีดสั้นนั้น ไม่สามารถแทงเข้าไปในร่างกายของเขาได้เลย
ในเวลานี้ นักดาบเงาเพชฌฆาตที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดที่กำลังจะลงมือ เบิกตากว้าง
ตั้งแต่วินาทีที่นักฆ่าเข้าไปในลานที่หยางเฉินอยู่ เขาก็ตกเป็นเป้าหมายของนักดาบเงาเพชฌฆาตแม้ว่าหยางเฉินจะไม่ได้สังหารนักฆ่าด้วยธนูน้ำที่ควบแน่นด้วยพลังแห่งธาตุน้ำ นักดาบเงาเพชฌฆาตก็จะลงมือเช่นกัน
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
นักดาบเงาเพชฌฆาตยังคงซ่อนตัวอยู่ในความมืด ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย
เขารู้ว่าหยางเฉินได้ฝึกฝนพลังแห่งธาตุน้ำออกมาแล้ว แต่เขาคิดไม่ถึงว่าหยางเฉินสามารถใช้พลังแห่งธาตุน้ำถึงขั้นนี้ ใช้น้ำควบแน่นเป็นธนูในการฆ่าคน
ในฐานะผู้แข็งแกร่งบูโด เขารู้ดีว่ามันยากแค่ไหนที่จะฝึกฝนพลังแห่งธาตุน้ำให้ถึงระดับนี้ได้
“ไม่ใช่!”
Smart address bar. th.readeraz.com The king of War บทที่ 1738 ผนึกจุดตันเถียน – th.readeraz
นักดาบเงาเพชฌฆาตส่ายหัวทันที ความเคร่งขรึมบนใบหน้าของเขาก็เพิ่มมากขึ้น และเขาก็พูดกับตัวเองเบาๆ “คนที่ฆ่านักฆ่าด้วยธนูน้ำ ไม่ใช่หยางเฉิน”
“ถ้าเป็นเขาจริงๆ แสดงว่าเขาฟื้นแล้ว แต่เมื่อนักฆ่าถูกธนูน้ำฆ่า หยางเฉินซึ่งนอนอยู่บนเตียงก็ไม่ได้หลบ ตอนนี้ ศพของนักฆ่านอนทับอยู่บนร่างของเขา”
“ดังนั้น คนที่ฆ่านักฆ่าด้วยพลังแห่งธาตุน้ำเมื่อกี้นี้ ไม่ใช่หยางเฉิน แต่เป็นคนอื่น!”
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ในใจของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ และเขามองไปรอบๆด้วยความกลัว แต่เขายังไม่รู้สึกถึงว่ามีผู้แข็งแกร่งอื่นอยู่ระแวกนี้
นักดาบเงาเพชฌฆาตจ้องมองไปทางหยางเฉินอยู่นาน จากนั้นก็กระโดดลงมา เหมือนกับใบไม้ที่ร่วงหล่น ค่อยๆตกลงไปที่พื้นจากนั้นเข้าไปในห้องของหยางเฉินจากทางหน้าต่าง และนำศพของนักฆ่าออกไป
จวนมู่ ในห้องของเจ้าเมืองมู่
บนพื้น มีศพที่สวมชุดดำนอนอยู่ ใบหน้าของศพที่สวนหน้ากากไว้ได้ถูกถอดออก
“มันเป็นมู่เฉิงเย่! เขากล้าดียังไง ถึงกล้าแอบผมไปลอบสังหารหยางเฉิน โชคดีที่หยางเฉินไม่เป็นอะไร ไม่เช่นนั้น จวนมู่คงจะถูกคนอื่นทำลายล้างไปแล้ว”
เจ้าเมืองมู่จ้องมองไปที่ศพ และพูดอย่างโกรธเคือง
นักดาบเงาเพชฌฆาตได้บอกทุกอย่างที่เขาเห็นด้วยตาของเขาเองให้กับเจ้าเมืองมู่ และได้พูดการคาดเดาของเขาด้วย
เจ้าเมืองมู่มองไปที่นักดาบเงาเพชฌฆาตอีกครั้งและกล่าวว่า “นักดาบเงา ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณมาก มิฉะนั้น เกิดเรื่องใหญ่แน่”
นักดาบเงาเพชฌฆาตส่ายหัวและพูดอย่างเคร่งขรึม “เบื้องหลังหยางเฉิน มีผู้พิทักษ์อยู่จริงๆด้วย หยางเฉินอยู่ในจวนมู่เป็นเวลานานขนาดนี้ เรายังไม่พบอีกฝ่าย เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายอยู่เหนือเราสองคน เกรงว่าได้เข้าสู่แดนนภาแล้ว”
เจ้าเมืองมู่พยักหน้า “ต้องเป็นผู้แข็งแกร่งแดนนภา แน่นอน ภูมิหลังของหยางเฉินใหญ่มาก ใหญ่มากจนเราไม่อาจจินตนาการได้เลย ผู้พิทักษ์กลับเป็นผู้แข็งแกร่งแดนนภา ”
หยางเฉินคงคิดไม่ถึงว่า ตนเองใช้พลังแห่งธาตุน้ำ ควบแน่นเป็นธนูน้ำและฆ่านักฆ่าจนตาย กลับถูกมองว่าเป็นผู้พิทักษ์ที่แม้แต่เขาก็ไม่รู้จักด้วยซ้ำ
ในเวลานี้ เขากำลังนอนอยู่บนเตียง ในใจเต็มไปด้วยความกังวล
เขารู้ว่า ตอนนี้มีคนจำนวนมากที่ต้องการจะฆ่าเขา และยังมีคนในจวนมู่ที่ต้องการจะฆ่าเขาด้วย
ถ้าหากว่า คนที่ถูกเขาฆ่าตายในเมื่อกี้นี้เป็นผู้แข็งแกร่งจากจวนมู่ จวนมู่จะไม่โจมตีเขาเพราะเหตุการณ์นี้หรือ?
ยิ่งคิดก็ยิ่งกังวล เขาพยายามขยับ แต่เหมือนก่อนหน้านี้ ยังคงขยับไม่ได้
เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น เจ้าเมืองมู่นั่งในรถเข็นและถูกคนดันมา
“เสียวหว่าน วันนี้หยางเฉินเป็นอย่างไรบ้าง?”
เจ้าเมืองมู่มองไปที่เฝิงเสียวหว่านและถามด้วยรอยยิ้ม
เฝิงเสียวหว่านส่ายหัว ราวกับว่าเธอชินกับมันแล้ว และพูดด้วยสีหน้าที่สงบว่า “อาการบาดเจ็บนั้นหายเป็นปกติแล้ว แต่ยังไม่ตื่นขึ้นมาสักที”
เจ้าเมืองมู่พยักหน้าเล็กน้อย มองหยางเฉินที่นอนอยู่บนเตียงคนป่วย ถอนหายใจและกล่าวว่า “หวังว่าเขาจะตื่นขึ้นมาโดยเร็วที่สุดนะ!”
หลังจากพูดจบ เขามองไปที่เฝิงเสียวหว่านอีกครั้งและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เสียวหว่าน ผมเห็นพวกคุณไม่ได้ออกไปจากบ้านเลย ต้องเบื่อมากเลยใช่ไหม?”
เฝิงเสียวหว่านและหวยหลันมองหน้ากัน เฝิงเสียวหว่านกล่าวว่า “หากพี่หยางไม่ฟื้นขึ้นมา ฉันก็ไม่อยากไปไหนเลย”
หวยหลันก็กล่าวว่า “ฉันแค่อยากให้พี่หยางตื่นขึ้นมาเร็วๆ เราอยู่ในจวนมู่นานเกินไปแล้ว ไม่อยากรบกวนเจ้าเมืองมู่มากไปกว่านี้”
เจ้าเมืองมู่พูดอย่างรวดเร็ว”พวกคุณกำลังพูดอะไรกัน?รบกวนผมตรงไหน? มีคนพูดอะไรกับพวกคุณหรือเปล่า?พวกคุณบอกผมได้เลย ผมจะสั่งสอนพวกเขาเอง”
หวยหลันพูดอย่างรวดเร็วว่า “ไม่ ไม่ เรารู้สึกเอง อยู่ในจวนมู่ อาจนำปัญหาที่ไม่จำเป็นมาให้ท่าน”
เจ้าเมืองมู่กล่าวว่า “พวกคุณอยู่ในจวนมู่อย่างสบายใจได้เลย อยากอยู่นานแค่ไหนก็อยู่ หากใครกล้าดูหมิ่นพวกคุณ บอกผมได้เลย”
ผู้หญิงสองคนรีบกล่าวขอบคุณ
เจ้าเมืองมู่อยู่เพียงชั่วครู่ แล้วให้คนใช้ดันเขากลับ
เจ้าเมืองมู่เพิ่งจากไป หวยหลันมองไปที่เฝิงเสียวหว่านและกล่าวว่า”เสียวหว่าน คุณรู้สึกไหมว่าท่าทีในวันของเจ้าเมืองมู่ที่มีต่อเรานั้นดูกระตือรือร้นเกินไปหน่อยไหม?”
เฝิงเสียวหว่านยิ้มและพูดว่า“นิดหน่อย บางทีเขาอาจต้องการให้ฉันช่วยรักษาขาของเขา แต่เห็นว่าพี่หยางยังไม่ตื่น ดังนั้นจึงไม่เอ่ยปากขอ?”
หวยหลันส่ายหัว”ไม่เหมือน!ฉันรู้สึกว่าต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่นอน และนั่นคือสาเหตุที่เจ้าเมืองมู่ซึ่งเดิมทียังมีความลังเลอยู่ ได้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดที่จะช่วยเราถึงที่สุด”
หลายวันที่ผ่านมา หวยหลันอยู่อย่างกระวนกระวาย เพราะกลัวว่าเจ้าเมืองมู่กดดันมากเกินไปและจะทอดทิ้งพวกเขา
แต่ตอนนี้ ความกังวลเหล่านั้นหมดไปแล้ว
แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอก็รู้สึกได้ว่าเจ้าเมืองมู่ได้ตัดสินใจที่จะปกป้องพวกเขาให้ถึงที่สุด
ในเวลานี้ เจ้าเมืองมู่ได้กลับไปยังที่พักของเขาแล้ว
“ท่านเจ้าเมือง!”
นักดาบเงาเพชฌฆาตโค้งคำนับเล็กน้อย
เจ้าเมืองมู่มองไปที่นักดาบเงาเพชฌฆาตและกล่าวว่า“เมื่อกี้ ผมสัมผัสได้ถึงสถานการณ์ของหยางเฉิน ในตำแหน่งจุดตันเถียนของเขา สัมผัสได้ถึงพลังของผนึก”
เมื่อได้ยินดังนั้น นักดาบเงาเพชฌฆาตก็ตกใจ”พลังของผนึก?ท่านหมายถึง จุดตันเถียนของหยางเฉินถูกผนึก?”
เจ้าเมืองมู่พยักหน้าและกล่าวอย่างเคร่งขรึม“แม้แต่ผม ก็ไม่สามารถรู้สึกถึงสถานการณ์ภายในจุดตันเถียนของหยางเฉินได้ พลังของการผนึกนี้แข็งแกร่งมาก”
“วิธีการเช่นนี้ เกรงว่ามีเพียงผู้แข็งแกร่งแดนนภาเท่านั้นที่ทำได้”
นักดาบเงาเพชฌฆาตพยักหน้าเห็นด้วยและกล่าวว่า “ดูเหมือนว่า เหตุผลที่หยางเฉินยังไม่ตื่นขึ้นมาจนถึงตอนนี้ เป็นเพราะจุดตันเถียนของเขาถูกผนึกโดยผู้แข็งแกร่ง”
“เพียงแต่ว่า ผมไม่เข้าใจจริงๆว่า ทำไมอีกฝ่ายถึงปิดผนึกจุดตันเถียนของหยางเฉินล่ะ?”