ถึงตอนนี้ตู้จ้งจำหยางเฉินได้แล้ว สองตาแดงขึ้นมาทันที มองเงาร่างของชายหนุ่มที่ยืนขวางอยู่ข้างหน้าตัวเขาอยู่ เขาให้รู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทุ่มเทลงไป คุ้มค่าแล้ว
กระแสกดดันจากพลังบูโดที่พุ่งสูงรุนแรงนั้น ถึงนาทีนี้ กระแสพลังบนตัวเขา เหมือนคลื่นน้ำที่ลดถอย หายฮวบไปในพริบตา
สภาพที่เห็นทั้งตัว เหมือนอยู่ในสภาวะคนป่วยหนัก
“ผู้เฒ่าตู้！”
หยางเฉินไม่สนใจนักบูโดประเทศซัน รีบหันตัวกลับ ถลันก้าวขึ้นไปข้างหน้า ประคองรับตัวตู้จ้งที่กำลังเซจะล้มลงไว้
สองตาตู้จ้งเปียกแฉะ แต่บนใบหน้าอิ่มเอิบด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น พูดว่า “ข้าไม่เป็นไร เพียงแต่ใช้เคล็ดวิชาลับฝืนโหมพลังให้สูงขึ้นมา ตอนนี้พลังจากเคล็ดวิชาหมดสภาพลงเท่านั้น ที่โชคดีที่สุดคือ รอจนพบคุณได้ในที่สุด”
ได้ยินที่เขาพูด ผู้ชมทั่วทั้งบริเวณจึงเข้าใจ ตู้จ้งโดยแท้จริงแล้วมีพลังฝีมืออยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายชัด ๆ ทำไมในชั่วไม่ทันความคิด จู่ ๆ ก็ก้าวทะลุถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นสุดยอดได้ ที่แท้ ไม่ใช่การก้าวทะลุตามวิถีบูโด แต่เป็นการใช้เคล็ดวิชาลับฝืนผลักดันพลังให้สูงขึ้นมา
แต่เคล็ดวิชาที่กระตุ้นพลังให้สูงขึ้นในช่วงเวลาสั้นแบบนี้ ร้อยทั้งเก้าสิบเก้า ล้วนแต่จะมีผลข้างเคียง อีกยังมีบางเคล็ดวิชาลับ จะทำให้ฐานพลังบูโดของผู้ที่เอาออกมาใช้เกิดความเสียหายอย่างหนักอีกด้วย
หยางเฉินก็ไม่แน่ใจว่าเคล็ดวิชาลับที่ตู้จ้งใช้นั้นจะทำลายพื้นฐานพลังบูโดของเขาหรือไม่ เขาล้วงหยิบเอายาเม็ดออกมาเม็ดหนึ่ง บอกกับตู้จ้งว่า “ผู้เฒ่าตู้ ท่านกินยาเม็ดเม็ดนี้เข้าไปก่อนเลย”
อย่างไม่มีการลังเล ตู้จ้งก็กลืนกินยาเม็ดที่หยางเฉินส่งมาให้ลงไป
ยาเม็ดนั้นพอเข้าปากก็ละลาย เกิดเป็นสายกระแสอุ่น ไหลเคลื่อนเข้าไปสู่ทรวงใน
ในขณะเดียวกัน พลังการฟื้นฟู แผ่ซ่านออกมาจากภายในตัว ตู้จ้งให้รู้สึกเหมือนมีสายกระแสอุ่น ไหลเข้าไปทั่วทุกส่วนสรรพตลอดทั้งตัว
เดิมที่คิดอยู่ไว้ว่าตนนั้นต้องอยู่กับสภาพคนบาดเจ็บสาหัส ภายใต้พลังฟื้นฟูที่เข้มข้น เกิดการฟื้นฟูให้เห็นอย่างชัดเจน นี้ทำให้ตู้จ้งตื่นเต้นเต็มหัวใจ
ตัวเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลาย เขาเองเข้าใจดีอยู่อย่างมาก ยาเม็ดที่หยางเฉินให้เขากินเข้าไปนั้น ต้องมีค่าที่สูงยิ่ง ถ้ามีการนำไปประมูลขาย ต้องมีราคาระดับล้นฟ้า แต่หยางเฉินไม่ลังเลแม้แต่น้อย ส่งมาให้กินเฉย
คิดมาถึงตอนนี้ บนใบหน้าของตู้จ้งเต็มอิ่มด้วยความขอบคุณ
“ผู้เฒ่าตู้ ท่านลงไปก่อน เรื่องที่เหลือต่อไป มอบให้ข้าได้แล้ว！”
เห็นตู้จ้งกินยาเข้าไปแล้ว สีหน้าดีขึ้น หยางเฉินจึงได้เอ่ยปากพูดไป
ตู้จ้งหันมองไปทางมุมค่ายประเทศซัน พูดเสียงทุ้มหนักว่า “ที่มากันคราวนี้ นักบูโดประเทศซันที่มาในฐานะผู้แข็งแกร่ง คือทิคาโนะ ทาเคชิตัวนายกสมาคมบูโดแห่งประเทศซัน เห็นว่าพลังฝีมือไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย เจ้าต้องระวังหน่อย”
สั่งกำชับกับหยางเฉินแล้ว เขาจึงได้หันตัวเดินออกไป
ขณะนั้น บรรดานักบูโดค่ายฝ่ายประเทศซัน แต่ละคนมีสีหน้าอึมครึมเป็นที่สุด อาโอกิ ยามาโตะเป็นถึงผู้แข็งแกร่งสายตระกูลบูโดประเทศซันทีเดียวนั้น กลับถูกหยางเฉินซัดลอยไปในแวบเดียว สำหรับประเทศซันนั้น เป็นเรื่องหยามกันอย่างแรง
ตั้งแต่หยางเฉินปรากฏตัวมา ทิคาโนะ ทาเคชิก็ไม่ยอมหลับตาลงอีก นัยน์ตาเฉียบคมทั้งคู่ จ้องติดอยู่ที่หยางเฉิน
โยชิดะ โชก็ไม่แสดงอาการโอหังอย่างก่อนหน้านี้อีก มีแต่ความหวาดผวาอยู่ในใจ เขารู้อยู่ว่าหยางเฉินมีพลังฝีมือแข็งกล้ามาก แต่ก็ไม่เคยคิดถึงได้ว่า หยางเฉินจะเก่งกาจถึงขนาดนี้ แค่จู่โจมใส่ทีเดียวก็ถล่มอาโอกิ ยามาโตะแพ้ไป
คามิชิโร กุนโต สีหน้าก็เห็นได้ว่าซีดเผือดลง ในทันใดนั้นเขาเกิดสงสัยขึ้น เมื่อคืนที่ยอดเมฆา คนที่ก่อเหตุการณ์ครึกโครมใหญ่โตขนาดนั้น จะใช่ไป๋หลี่จิงหวินหรือ
ตามที่พวกเขาเข้าใจ พลังฝีมือของหยางเฉิน ฝืนไปกันจริง ๆ ก็น่าจะได้แค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอด นั่นก็ถือว่าสุดขีดแล้ว
แต่ถ้าพูดถึงว่า หยางเฉินจะมีพลังฝีมืออยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอด แล้วจะเป็นไปได้ยังไงที่ถล่มอาโอกิ ยามาโตะระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นต้นแพ้ไปด้วยเพียงแค่หมัดเดียว？
ถึงบอกว่า ผู้ที่มีการทะลุทะลวงในฉับพลันเมื่อคืนนี้ ไม่ใช่ไป๋หลี่จิงหวิน แต่เป็นเจ้าหนุ่มน้อยที่อยู่ข้างหน้าคนนี้?
แน่นอน พวกเขามีแต่ความสงสัย
เมื่อคืนวานนี้ โยชิดะ โชก็ได้ปะมือกับไป๋หลี่จิงหวิน เพียงแต่ว่าตอนเผชิญต่อหน้ากับไป๋หลี่จิงหวิน โยชิดะ โชไม่มีทางที่จะเอาชนะได้เลย สุดท้ายทั้งสามต้องแยกจากกันไป
ฝ่ายด้านค่ายจิ่วโจว ผู้แข็งแกร่งสมาพันธ์บูโด พอเห็นหยางเฉินเข้าสนามมา แล้วก็ถล่มโอกิ ยามาโตะแพ้ไปแล้ว ต่างตื่นเต้นกันออกหน้า
มีแต่ติงเหวินจัว หน้าซีดเป็นไก่ต้ม
เขาไม่มีว่าจะลืม หยางเฉินพูดออกจากปากเอง จะให้เขาขึ้นรับศึกเป็นคนแรก จึงจะยอมรับเขาเข้าสมาพันธ์บูโด เขายังคิดว่าหยางเฉินใจปอดไม่กล้าปรากฏตัว ตอนนี้เห็นหยางเฉินอีก ทั้งยังมาแบบโชว์พลังที่ยิ่งใหญ่ออกสนามมา เขายิ่งกลัวหนัก
เมื่อกี้นี้ เขาถึงกับสบประมาทหยางเฉินกลางฝูงชน คราวนี้ หยางเฉินยังมีทางปล่อยเขาไปง่าย ๆ อีกหรือ？
“เมื่อตะกี้นี้ พวกนักบูโดประเทศซันของพวกเจ้าโอหังกันมากนะ？”
สายตาของหยางเฉินมองไปทางด้านค่ายฝ่ายประเทศซัน ทิคาโนะ ทาเคชิคนที่อยู่ตำแหน่งที่นั่งประธาน พูดด้วยเสียงหนาวเยือก “ข้าก็อยากรอดู พวกนักบูโดประเทศซัน จะยังทำโอหังไปได้ถึงเมื่อไหร่กัน”
ทิคาโนะ ทาเคชิจ้องหยางเฉินตาเขม็ง กระแสความกดดันของพลังบูโดขนาดใหญ่ แผ่กระจายออกมาจากตัวของเขา มุ่งตรงเข้าหาหยางเฉิน
แต่ทว่า เผชิญกับพลังกดดันของทิคาโนะ ทาเคชิ หยางเฉินไม่ได้รู้สึกมีผลกระทบเลยแม้แต่น้อย ยังยืนปักหลักมั่นอยู่ที่เดิม จ้องตาใส่กับทิคาโนะ ทาเคชิ
โยชิดะ โชกับคามิชิโร กุนโต ที่ยืนอยู่ข้างทิคาโนะ ทาเคชิเห็นภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ ต่างมีสีหน้าตื่นตระหนก ถ้าให้ตัวเขามารับพลังกดดันนี้จากทิคาโนะ ทาเคชิเอง ก็ยังไม่สามารถยืนหยัดอยู่อย่างนิ่งสงบขนาดนี้ได้
ส่วนนักบูโดอื่น ๆ ของประเทศซัน ยิ่งให้รู้สึกขยาดจนไม่กล้าหายใจเสียงดัง ขนาดอาโอกิ ยามาโตะ ยังถูกหยางเฉินอัดใส่แพ้ไปในพริบตา แล้วจะอะไรกับระดับอย่างพวกเขานี้？
ในขณะนั้นเอง อาโอกิ ยามาโตะกระเสือกกระสนยืนขึ้นมา สีหน้าเต็มไปด้วยความสยองโหด เมื่อกี้นี้ เขาถึงกับสลบวูบไป ขนาดใครเป็นคนซัดเขากระเด็นลอยไป ตัวเขาเองยังไม่รู้เลย
จนกระทั่งมองชัดไปเห็นหน้าตาของหยางเฉิน จึงร้องลั่นอย่างตกใจ “แกนี่เอง”
เทียบกับโยชิดะ โชกับคามิชิโร กุนโตแล้ว เขารู้ดีถึงพลังฝีมือของหยางเฉินมากกว่า แต่ทว่า เขาไม่คิดเลยจริง ๆ ว่า หยางเฉินจะร้ายกาจถึงขนาดนี้ หมัดเดียวก็ทำเอาเขาสลบวูบไปเลย
หรือจะว่า คนที่ทะลุทะลวงขึ้นไปเมื่อคืนนี้ที่ยอดเมฆา คือหยางเฉิน
เหมือนกับโยชิดะ โชกับคามิชิโร กุนโต ก็คิดกันแบบนี้
เห็นนักบูโดในค่ายฝ่ายประเทศหยางไม่มีใครกล้าขึ้นเวทีประลอง นักบูโดทางค่ายฝ่ายจิ่วโจว ทั้งหมดตื่นใจกันจนเฮกันขึ้นมา
บรรยากาศในพื้นที่ ก็เกิดคลื่นอารมณ์พลุ่งพล่านขึ้นอย่างสูง
ตู้จ้งหลังจากได้กินยาเม็ดที่หยางเฉินให้มาแล้ว ส่วนที่บาดเจ็บได้ถูกสยบลง เขามองไปทางค่ายฝ่ายประเทศซัน พูดน้ำเสียงเหยียดหยามไปว่า “เมื่อตะกี้นี้ พวกเราทั้งสองฝ่ายได้มีการตกลงเดิมพันกันอย่างหนึ่ง ถ้าหากค่ายประเทศซันแพ้ นักบูโดประเทศซันทั้งหมดที่อยู่ในวันนี้ ต้องคุกเข่าขอขมา กล่าวคำขออภัยกับนักบูโดจิ่วโจว！”
“แน่นอน หากพวกเราค่ายฝ่ายจิ่วโจวแพ้ พวกบูโดจิ่วโจวที่อยู่ที่นี่ทั้งหมด ก็จะคุกเข่าขออภัยจากนักบูโดประเทศซัน”
คำพูดนี้ตั้งใจพูดให้หยางเฉินฟัง เนื่องจากตอนที่พูดเรื่องนี้กัน หยางเฉินยังไม่ได้อยู่ด้วย
หยางเฉินขยับเชิดมุมปากขึ้นเล็กน้อย มองไปที่ค่ายฝ่ายประเทศซัน พูดเสียงเยือก “คนต่อไป ใครจะเข้ามาตาย？”
ทิคาโนะ ทาเคชิลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ เอ่ยปากขึ้นพูด “ในเมื่อเจ้าขอตาย ข้าก็จะส่งเสริมเจ้า！”