หลังจากที่ตู้เค่อล้มลงกับพื้น ไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะลุกขึ้น หมัดขวาของเขาเต็มไปด้วยเลือด และพังจนไม่รู้จะพังยังไงแล้ว
“อ๊าก…มือผม…มือของผมหักแล้ว…”
ตู้เค่อคร่ำครวญอย่างทรมาน และเสียงก็ดังก้องไปทั่วเวทีการแข่งขันของสำนักบู๊
กลุ่มนักบูโดในนั้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงกลางเวทีในเวลานี้นั้น ก็คือหยางเฉิน ซึ่งดูแล้วยังเด็กมาก ชกหมัดเพียงครั้งเดียว ก็ชกจนตู้เค่อบินออกไปไกล
จินฮุยยืนอยู่ที่เดิม สายตาของเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึง
เขารู้ดีว่า การโจมตีของตู้เค่อนั้นรุนแรงแค่ไหน และไม่มีโอกาสหลบเลี่ยงด้วยซ้ำ แต่เขาคิดไม่ถึงว่า หยางเฉินจะปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน และขัดขวางการโจมตีของ ตู้เค่อไว้
นี่ก็หมายความว่า ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา มีกำลังพอที่จะเอาชนะผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลายแล้วหรือ?
“คุณหยาง!”
ในเวลานี้ ตู้จ้งดึงสติกลับมาได้แล้ว และอุทานออกมา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ตู่ป๋อก็ค่อยๆดึงสติกลับมา มองหยางเฉินด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า“ในที่สุดคุณก็กลับมาที่สำนักบู๊แล้ว ถ้าคุณยังไม่กลับมาอีก สิทธิ์ของคุณก็จะถูกยกเลิกแล้ว”
หยางเฉินมองไปที่ตู้ป๋อด้วยความรู้สึกผิด และพูดว่า”ขอโทษครับ ผมมาสายแล้ว!”
ตู้ป๋อหัวเราะในทันที“มาได้ทันเวลาพอดี!”
หลังจากพูดจบ เขาก็มองไปที่ตู้ชีที่กำลังโกรธอย่างมีความหมาย และพูดด้วยรอยยิ้มว่า“ลุงเจ็ด การเดิมพันระหว่างเรา จบลงแล้วใช่ไหม?”
ตู้ชีไม่ได้ตอบตู้ป๋อ ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่หยางเฉิน และมีเจตนาฆ่าที่รุนแรงในดวงตาของเขา
ออร่าบูโดที่น่าสะพรึงกลัวได้แพร่กระจายไปยังหยางเฉิน
ในพริบตา หยางเฉินรู้สึกเหมือนกำลังถูกภูเขากดทับ
หยางเฉินก็ไม่ยอมอ่อนข้อ สบตากับฝ่ายตรงข้าม และไม่ได้รับผลกระทบจากแรงกดดันของบูโดของอีกฝ่ายเลย
ตู้ชีตะโกนเสียงดัง“ในเมื่อคุณเข้าร่วมสำนักบู๊ งั้นก็ถือว่าเป็นสมาชิกของสำนักบู๊แล้ว ปฏิบัติต่อเพื่อนร่วมสำนัก คุณกลับลอบโจมตี และยังลงมืออย่างโหดเหี้ยม คุณยอมรับผิดหรือยัง?”
หยางเฉินเยาะเย้ย“ลงโทษ?ผมผิดอะไร?ผมลอบโจมตียังไง?”
ตู้ป๋อพูดอย่างโกรธเคือง“ตู้ชี อย่ารังแกคนอื่นมากเกินไปนะ!เมื่อกี้นี้ ตอนที่ตู้เค่อลงมือกับจินฮุยอย่างโหดเหี้ยม ทำไมคุณถึงไม่ออกมาหยุดเขาล่ะ?ยังจำได้ไหมว่าเมื่อกี้คุณตอบผมอย่างไร?คุณบอกว่า เป็นเพราะตู้เค่อได้เปรียบในแดนบูโด ตามกฎของการแข่งขัน ไม่ก็ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งยอมแพ้ หรือไม่ก็ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งสู้จนอีกฝ่ายแพ้ จินฮุยไม่แพ้ ดังนั้นตู้เค่อจึงสามารถต่อสู้ต่อไปได้”
“ตอนนี้ คุณหยางแค่โจมตีแบบธรรมดา ก็ทำลายมือของตู้เค่อ นี้ก็ถือเป็นการโจมตีเพื่อนร่วมสำนักอย่างโหดเหี้ยมงั้นหรือ?”
ตู้จ้งก็พูดอย่างโกรธเคือง“ไอ้แก่ แพ้ก็คือแพ้ พูดอะไรเยอะแยะ?นี่คุณจะไม่ยอมรับการเดิมพันของเมื่อกี้หรือ?”
ตู้ชีสูดหายใจเข้าลึกๆ และพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อระงับความโกรธของเขา
มองดูหลานชายคนโตของเขาถูกคนอื่นทำลายมือไปข้างหนึ่ง สำหรับเขา มันเป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่ง
ใบหน้าของตู้เค่อเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่บิดเบี้ยว เขากัดฟันและพูดว่า“คุณปู่ ฆ่าเขาซะ!”
ตอนที่ตู้ชีมองไปที่หยางเฉิน ในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างแรงกล้า
เขาปล่อยออร่าความกดดันของบูโดบนร่างกายไปทางหยางเฉิน จินฮุยซึ่งยืนอยู่ข้างๆหยางเฉิน รู้สึกได้ถึงพลังกดดันที่หลงเหลืออยู่ ที่ตู้ชีปลดปล่อยไปทางหยางเฉิน ซึ่งทำให้เขาทนไม่ไหวเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม หยางเฉินยังคงนิ่งราวกับระฆัง เหมือนไม่ได้รับผลกระทบอะไร
“ตู้ชี คุณต้องการทำอะไร?”
ตู้ป๋อรู้สึกถึงเจตนาฆ่าของตู้ชีที่มีต่อหยางเฉิน ก็ตะโกนอย่างโกรธเคือง และลุกขึ้นยืนทันที ออร่าบูโดบนตัวเขา ก็ปลดปล่อยออกมาและมุ่งไปทางตู้ชี
ในขณะนี้ ทั้งสำนักบู๊ เต็มไปด้วยความกดดันของบูโดที่น่าสะพรึงกลัว เพียงแค่ความกดดัน ก็ทำให้นักบูโดจำนวนมากรู้สึกถึงแรงกดดันมหาศาลอย่างหาที่เปรียบมิได้ ราวกับวันสิ้นโลก
ในทางกลับกัน ลมหายใจของหยางเฉินมั่นคง คนที่ไม่รู้ อาจคิดว่าเขาเป็นคนธรรมดา
ตู้จ้งก็รู้สึกตื่นตระหนก ตู้ชีเป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นเชียวนะ ถ้าตู้ชีต้องการที่จะโจมตีหยางเฉิน หยางเฉินจะสามารถหลบหนีไปได้หรือ?
“เจ้าหนู แกละเมิดกฎของตระกูลบู๊ และโจมตีเพื่อนร่วมสำนักอย่างโหดเหี้ยม ควรประหารชีวิต!”
ตู้ชีตะโกนเสียงดัง ทันใดนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืน
เท้าของตู้ป๋อขยับ ไปขวางไว้ตรงหน้าหยางเฉินในทันที จ้องไปที่ตู้ชีและกล่าวว่า “คุณคิดว่าผมไม่กล้าสู้กับคุณหรือ?”
ตู้ป๋อและตู้ชีต่างก็เป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น หากพวกเขาเปิดศึกกัน รู้เลยว่ามันจะทำให้เกิดโกลาหลมากขนาดไหน
กลุ่มผู้แข็งแกร่งของสำนักบู๊ ต่างก็ตกตะลึง
ในขณะนี้ หยางเฉินเยาะเย้ยและถามตู้ชี“คุณบอกว่าผมโจมตีไอ้ขยะนั่นอย่างโหดเหี้ยม ผมก็โจมตีมันอย่างโหดเหี้ยมงั้นหรือ?”
ตู้ชีกล่าวอย่างเย็นชา”นี่คือความจริงที่ทุกคนในสำนักบู๊เห็นกับตา ทำไมถึงไม่ใช่ล่ะ?”
“อย่ามาพูดมั่ว!”
ตู้ป๋อคำรามด้วยความโกรธ”หยางเฉินเพียงแค่โจมตีอย่างไม่ตั้งใจ มือของตู้ชีก็ถูกทำลาย ถ้าหยางเฉินต้องการจะฆ่าเขาจริงๆ ตู้ชียังจะรอดถึงตอนนี้เหรอ?”
“ตู้ชี คุณอย่ามาใช้ความอาวุโสของคุณ มาใส่ร้ายหยางเฉิน อย่าลืมสิว่า ผม ตู้ป๋อต่างหากที่เป็นเจ้าสำนักของสำนักบู๊!”
ตู้ชีพูดอย่างโกรธเคือง“แม้ว่าคุณจะเป็นเจ้าสำนัก แล้วไงล่ะ?ผมเป็นถึงลุงเจ็ดของคุณเชียวนะ!และยังอาวุโสที่สุดในสำนักบู๊ คุณจะลงมือกับผมเพราะคนนอกงั้นหรือ?”
ตู้ป๋อจ้องไปที่อีกฝ่ายโดยไม่ละสายตา กัดฟันแล้วพูดว่า”หยางเฉินไม่ใช่คนนอก เขาเข้าร่วมสำนักบู๊แล้ว เช่นนี้ เขาเป็นสมาชิกของสำนักบู๊ของผมแล้ว ถ้าคุณอยากรังแกผู้น้อย อย่าโทษผมที่หยาบคายกับคุณแล้วกัน”
ตู้ชีจ้องมองอย่างโกรธจัดและตะโกนว่า“คุณต้องการลงมือกับผมงั้นหรือ?”
ตู้ป๋อพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ถ้าคุณจะลงมือกับหยางเฉิน ผมก็จะลงมือ!ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ลองดู!”
ทั้งสองฝ่ายไม่มีใครยอมใคร
ทั้งคู่เป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น หากพวกเขาเริ่มต่อสู้กัน สำหรับสำนักบู๊ มันไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน
หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัส มันจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับสำนักบู๊
ขณะที่ทุกคนให้ความสนใจกับตู้ป๋อและตู้ชี หยางเฉินก็พูดขึ้นทันทีว่า“ในเมื่อคุณบอกว่าผมลงมืออย่างโหดเหี้ยมกับไอ้ขยะนั่น ก็ถือว่าใช่แล้วกัน!”
ทันทีที่เสียงนั้นลดลง เขาก็ขยับตัวทันที
“คุณกล้าเหรอ!”
สีหน้าของตู้ชีเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาคำรามและกำลังจะพุ่งเข้าไป
แต่ว่า ทุกอย่างก็สายเกินไปแล้ว
ตอนที่เขากำลังจะพุ่งเข้าไป หยางเฉินก็ปรากฏตัวต่อหน้าตู้เค่อ และเท้าข้างหนึ่งเหยียบไปที่หน้าอกของตู้เค่อแล้ว
“งั้นผมจะแสดงให้เห็นว่า อะไรคือความโหดเหี้ยม!”
หยางเฉินพูดอย่างเฉยเมย
“ซ่า!”
เมื่อเสียงของเขาลดลง กระดูกแตกหักก็ดังขึ้น
เห็นเพียงตำแหน่งหน้าอกของตู้เค่อที่เพิ่งโดนหยางเฉินเหยียบ ก็จมลึกลงไป
ดวงตาของตู้เค่อเบิกกว้างขึ้นทันที ในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสยดสยอง และสีหน้าท่าทางแบบนี้ ก็หยุดไว้ในวินาทีสุดท้ายของชีวิต
ตู้เค่อ ตายแล้ว!
ตายตาไม่หลับ!