The king of War บทที่ 2033 ใครสามารถปกป้องแกได้
ในขณะที่การต่อสู้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ความตะลึงภายในใจของไป๋หลี่หว้างเยว่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เขาเป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้น แต่หยางเฉินมีพลังแค่แดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นเท่านั้น ระหว่างทั้งสองคนมีช่องว่างขนาดใหญ่ แต่ว่าทั้งสองคนต่อสู้กัน หยางเฉินกลับสามารถรับมือได้ ไม่ถูกจัดการ
“นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”
เหรินเจี้ยนหรงเต็มไปด้วยความตะลึง เขารับไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ความจริงที่หยางเฉินสามารถต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้นได้ แต่ความจริงวางอยู่ตรงหน้า
อิงซวงเฉิงก็มีสีหน้าที่ตกตะลึงเช่นกัน เพราะว่าความหวาดกลัว ร่างกายล้วนแล้วสั่นไม่หยุด
พวกเขาชัดเจนอย่างมาก เว้นเสียแต่หยางเฉินตายวันนี้ ไม่อย่างนั้น หลังจากวันนี้ผ่านไป บนโลกใบนี้ไม่มีคามิโคโสะและสำนักพิษอีกแล้ว
ทางด้านค่ายสำนักเซิ่งกง เผยเชียนอินเต็มไปด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ดวงตาทั้งคู่จับจ้องไปที่หยางเฉินที่กำลังต่อสู้กับไป๋หลี่หว้างเยว่แน่น
นางฝึกฝนพลังของการกลับชาติมาเกิด เป็นวิธีการฝึกฝนที่แข็งแกร่งอย่างมากอย่างหนึ่ง ตามชื่อเรียกเลย เป็นการฝึกฝนโดยอาศัยการกลับชาติมาเกิด
สามารถพูดได้ว่า เธอถือได้ว่าเป็นผู้แข็งแกร่งที่ประสบกับผู้คนหลายชั่วอายุคน การรับรู้วิถีบู๊เหนือกว่าผู้อื่นมาก แม้ว่าวิถีบู๊ยังไม่ได้เข้าสู่แดนนภา แต่ก็เป็นเรื่องของในไม่ช้าก็เร็ว
ทั้งที่เธอก็มีประสบการณ์มากมาย ก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่า ในแดนนภา มีคนสามารถก้าวข้ามเขตแดนและต่อสู้กับผู้อื่นโดยไม่พ่ายแพ้
ต้องรู้ว่า ความแข็งแกร่งยิ่งแข็งแกร่ง โอกาสพรมแดนของการต่อสู้ยิ่งน้อย ยิ่งกว่านั้นยังเป็นแดนนภา
ฉินยีที่อยู่ด้านข้างเผยเชียนอิน ภายใต้ใบหน้าอันบอบบาง เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
เธอรู้ว่าหยางเฉินแข็งแกร่งอย่างมาก กลับคิดไม่ถึงมาก่อนเลยว่า หยางเฉินจะสามารถแข็งแกร่งได้ขนาดนี้
ฉินยีแอบพูดอย่างเงียบๆอยู่ในใจ : “พี่เขย สู้ๆ!”
“ตุ้ม!”
หลังจากการปะทะกันอย่างรุนแรงอีกครั้ง หยางเฉินและไป๋หลี่หว้างเยว่ถูกสะเทือนจนถอยหลังสองก้าว
บนใบหน้าของทั้งสอง ล้วนแล้วมีความเคร่งขรึม
“ลุงหว้างเยว่ หยุดได้แล้ว!”
ไป๋หลี่จิงหวินมองไปทางไป๋หลี่หว้างเยว่ พูดเสียงดัง ในน้ำเสียงยังมีความอ้อนวอน
ช่วงเวลาที่แดนบูโดของหยางเฉินยังไม่ได้เข้าสู่แดนนภา เขาก็ชื่นชอบหยางเฉินอย่างมาก ตั้งใจตีสนิท ตอนนี้ผ่านมาได้นานแค่ไหนเอง บูโดของหยางเฉินเข้าสู่แดนนภาแล้ว กระทั่งยังสามารถต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้นได้ เพียงพอที่จะพูดได้ว่าพรสวรรค์ด้านบูโดของหยางเฉินทำลายกฎธรรมชาติมากแค่ไหน
ความเย่อหยิ่งดังกล่าวต้องมีภูมิหลังที่ดี
ไป๋หลี่จิงหวินไม่ต้องการให้หยางเฉินและตระกูลไป๋หลี่มีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีต่อกัน ต่อให้ไม่สามารถเป็นเพื่อนกัน ก็ไม่สามารถกลายเป็นศัตรูเช่นกัน
หยางเฉินเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ สายตาจ้องไป๋หลี่หว้างเยว่แน่น
วิญญาณของเทพมารก่อนหน้านี้ครอบครองร่างกายของเขา เคยต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสาม
แต่ว่า ไป๋หลี่หว้างเยว่ กลับเป็นความหมายที่แท้จริงของหยางเฉิน อาศัยความแข็งแกร่งของตัวเองต่อสู้ ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด
ไป๋หลี่หว้างเยว่จ้องหยางเฉินแน่นและพูด : “คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ในโลกมนุษย์ นักบูโดแดนนภาเริ่มต้นคนหนึ่ง คาดไม่ถึงว่าจะบีบฉันจนถึงระดับนี้ได้”
หยางเฉินพูดอย่างเย็นชา : “ถ้าหากคุณล่าถอยตอนนี้ ผมสามารถทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
“หึ!”
ไป๋หลี่หว้างเยว่พูดอย่างโกรธเคือง : “คำพูดไม่เล็กเลยนะ! กล้ามาข่มขู่ฉัน วันนี้ แกตายสถานเดียว!”
พร้อมกับสิ้นสุดเสียงของเขา ออร่าที่แข็งแกร่งมากกว่าเดิม ระเบิดออกมาจากบนตัวเขา
สีหน้าของไป๋หลี่จิงหวินเปลี่ยนอย่างมาก รีบตะโกนพูด : “ลุงหว้างเยว่ ใจเย็น ๆ!”
ไป๋หลี่หว้างเยว่เตรียมจะใช้วิชาลับ เพียงแค่ใช้วิชาลับ ความแข็งแกร่งจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก
ถึงเวลานั้น หยางเฉินจำเป็นต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยจริงๆ
สีหน้าของหยางเฉินเคร่งขรึมอย่างมาก จ้องไป๋หลี่หว้างเยว่เอาไว้แน่น เขารู้สึกได้ถึงแรงสั่นที่มาจากจิตวิญญาณส่วนลึกแล้ว
ภายในร่างกายของไป๋หลี่หว้างเยว่ มีออร่าที่น่าสะพรึงกลัวค่อยๆ ตื่นขึ้น
ดูเหมือนว่า วันนี้ต้องต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตายแน่ๆ ไม่อย่างนั้น เป็นไปได้อย่างมากที่จะทิ้งชีวิตเอาไว้ที่นี่
สีหน้าของลี่เฉินเคร่งขรึมอย่างมาก จ้องไป๋หลี่หว้างเยว่เอาไว้แน่นและพูด : “เป็นถึงผู้แข้งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้นของตระกูลไป๋หลี่ในโลกบู๊โบราณ เผชิญหน้ากับนักบูโดแดนนภาเริ่มต้นของโลกมนุษย์คนหนึ่ง คาดไม่ถึงว่าจะใช้วิชาลับ ช่างไร้ยางอายจริงๆ”
ระหว่างที่พูด เขาเดินมาอยู่ข้างกายหยางเฉิน
ภายในใจของหยางเฉินซาบซึ้งใจ ลี่เฉินมีเพียงความแข็งแกร่งแดนนภาเริ่มต้น คาดไม่ถึงว่าจะยืนออกมาในเวลาแบบนี้
หยางเฉินพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น : “ผู้อาวุโส นี่เป็นความแค้นระหว่างผมกับตระกูลไป๋หลี่ คุณถอยไปอยู่ข้างหลังเถอะ!”
ลี่เฉินไม่มีความหมายของการถอย มองหยางเฉินและพูด : “แม้ว่าฉันจะช่วยคุณได้ไม่มากเท่าไหร่ แต่ก็สามารถสู้อย่างสุดความสามารถ ช่วยคุณลดแรงกดดันได้บ้างเล็กน้อย”
ลี่เฉินล้วนแล้วเป็นการหาเรื่องตาย เกรงว่าไป๋หลี่หว้างเยว่เพียงแค่โจมตีก็สามารถฆ่าเขาได้ในหนึ่งวินาที
“คุณหยาง ท่านเจ้าสำนัก ยังมีผม!”
และในเวลานี้ มารแดงก็เดินมาข้างหน้าเช่นกัน เต็มไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ พูดเสียงดัง
“มีผมด้วย!”
“มีผมด้วย!”
ต่อจากนั้น เหมิงคุนและมู่ชิงสองคน ก็ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าวเช่นกัน
หยางเฉินมองดูคนหลายคนที่ยืนอยู่กับตัวเอง ในสายตาเต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจ
เพียงแต่ ความแข็งแกร่งของไป๋หลี่หว้างเยว่แข็งแกร่งเกินไป ต่อให้ลี่เฉินพวกเขาเข้าร่วม ก็ช่วยอะไรเขาไม่ได้
“ขอบคุณผู้อาวุโสทุกท่าน!”
หยางเฉินพูดอย่างจริงจัง : “แต่ว่า ไป๋หลี่หว้างเยว่แข็งแกร่งเกินไป ทุกคนเข้าร่วมกับผม เป็นเพียงเส้นทางแห่งความตาย หยางเฉินขอร้องให้ผู้อาวุโสทุกท่านได้โปรดถอยด้วย!”
มารแดงพูดด้วยสีหน้าที่ดูความตายเป็นเรื่องปกติ พูดเสียงดัง : “หยางเฉิน คุณล้วนแล้วไม่ต้องพูดอะไร วันนี้ต่อให้ต้องตาย พวกเราก็จะต่อสู้กับคุณไปพร้อมกัน”
“พวกเขามาจากโลกบู๊โบราณ ก็สามารถรังแกนักบูโดของโลกมนุษย์ได้อย่างตามอำเภอใจเหรอ? พวกเราไม่พอใจ”
“พวกเขาไม่เพียงแค่ท้าทายคุณเพียงคนเดียว แต่เป็นทั้งโลกมนุษย์ พวกเราไม่สามารถมองดูคุณยอมรับชะตากรรมคนเดียว”
มู่ชิงและเหมิงคุนทั้งสองคน ก็ไร้ความกลัวเช่นกัน
และในเวลานี้ ไป๋หลี่หว้างเยว่ได้เปิดใช้งานวิชาลับอย่างสมบูรณ์ ออร่าของความน่าสะพรึงกลัว ออกมาจากบนร่างกายของเขา
“มีคนที่ไม่กลัวตายจริงๆเลยนะ มดฝูงหนึ่ง กล้าท้าทายอำนาจของตระกูลไป๋หลี่ ใครมอบความกล้านี้ให้พวกแก?”
ไป๋หลี่หว้างเยว่ตะคอกด้วยความโกรธ
ไป๋หลี่จิงหวินจ้องไป๋หลี่หว้างเยว่ที่อยู่ตรงหน้าแน่น พูดด้วยความโกรธ : “ลุงหว้างเยว่ คุณห้ามลงมือ!”
“ไสหัวไปสะ!”
ไป๋หลี่หว้างเยว่พูดตะคอก
ไป๋หลี่จิงหวินไม่มีการหลบ พูดด้วยความโกรธ : “วันนี้ ผมเป็นตัวแทนของหัวหน้าพันธมิตรตู้มาหาคุณหยาง ตอนนี้ผมตอบตกลงกราบไหว้หัวหน้าพันธมิตรตู้เป็นอาจารย์แล้ว ลุงหว้างเยว่ไม่ใช่ว่าจะไม่ไว้หน้าผมหน่อยเหรอ?”
ไป๋หลี่หว้างเยว่ขมวดคิ้วเอาไว้แน่น เขาคิดไม่ถึงเลยว่า ไป๋หลี่จิงหวินจะใช้ตัวตนของหัวหน้าพันธมิตรตู้มากดดันตัวเอง
ไป๋หลี่หว้างเยว่ถามอย่างเย็นชา : “แกกำลังข่มขู่ฉัน?”
ไป๋หลี่จิงหวินพูดอย่างเคร่งขรึม : “ผมก็แค่กำลังพูดความจริง ต่อให้หยางเฉินปฏิเสธเข้าร่วมพันธมิตรพิทักษ์ เขาก็เป็นเพื่อนของผมเช่นกัน ตอนนี้มีผมอยู่ ไม่อนุญาตให้คุณลงมือกับเขาอย่างแน่นอน”
ใครก็คิดไม่ถึง ไป๋หลี่จิงหวินทำเพื่อหยางเฉิน มาเผชิญหน้ากับไป๋หลี่หว้างเยว่ซึ่งๆหน้า
แม้แต่ตัวหยางเฉินเอง ล้วนแล้วเซอร์ไพรส์เช่นกัน
เกิดความเงียบขึ้นทันที ทุกคนต่างมองไปทางไป๋หลี่หว้างเยว่
ดวงตาทั้งคู่ของไป๋หลี่หว้างเยว่หรี่ลงเล็กน้อย ลึกลงไปในดวงตา มีแสงแห่งความเยือกเย็นฉายออกมา
เงียบสักพักหนึ่ง ไป๋หลี่หว้างเยว่หัวเราะอย่างเสียดสี พูดอย่างเยาะเย้ย : “แค่แก ก็อยากจะขวางฉันเหรอ?”
สิ้นสุดเสียง ออร่าของความแข็งแกร่ง ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขาโดยตรง
“ตุ้ม!”
เพียงแค่เห็นเขาโบกมือหนึ่งที ฝ่ามือตกลงบนหน้าอกของไป๋หลี่จิงหวินโดยตรง ไป๋หลี่จิงหวินกระอักเลือดออกมา ร่างกายบินออกไปโดยตรง
หลังจากไป๋หลี่จิงหวินถูกโจมตีจนบินออกไป ดวงตาที่ไม่แยแสของไป๋หลี่หว้างเยว่ตกลงบนร่างของหยางเฉิน พูดอย่างเย็นชา : “ฉันอยากจะเห็นจริงๆ ตอนนี้ ยังจะมีใครปกป้องแกได้อีก!”