The king of War บทที่ 2060 เทพบู๊ลงสู่โลกมนุษย์
เฮ่อจวินและคนอื่นๆ ล้วนแล้วมีสีหน้าที่แย่อย่างมาก เห็นว่าทั้งสองฝ่ายต่อสู้กัน พวกเขากลับไม่มีคุณสมบัติเข้าร่วมแม้แต่นิดเดียว
อี้เทียนเจียวเต็มไปด้วยความสับสนและพูด : “ตอนนี้พวกเราควรจะทำยังไงดี?”
อี้เฟยยางกำหมัดทั้งสองข้างแน่น กัดฟันพูด : “ต่อให้ฉีอิงเว่ยหยิ่งผยองมากแค่ไหน เขาก็ไม่กล้าทำอะไรพี่หลิ่ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พี่หลิ่วล้วนแล้วเป็นอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลหลิ่ว ถ้าหากพี่หลิ่วเกิดอะไรขึ้น ตระกูลหลิ่วไม่มีทางปล่อยตระกูลฉีอย่างแน่นอน”
เฮ่อจวินที่หงุดหงิดที่สุด ในเวลานี้เป็นคนที่สงบที่สุดคนนั้น พูดเสียงลึก : “ถ้าหากพี่หลิ่วถูกกำจัดจริงๆ พวกนายคิดว่า ตระกูลหลิ่วจะช่วยพี่หลิ่วแก้แค้นแทนจริงๆเหรอ และเปิดศึกกับตระกูลฉี?”
ได้ยินคำพูดนี้ อี้เทียนเจียวและอี้เฟยยางทั้งสองคน ล้วนแล้วตกอยู่ในความเงียบ
ความแข็งแกร่งของตระกูลหลิ่วและตระกูลฉีเทียบเท่ากัน ไม่มีทางเพื่ออัจฉริยะคนหนึ่งที่ถูกกำจัดไปแล้ว เปิดศึกกัน
ถ้าหากหลิ่วหรูเอียนถูกกำจัดจริงๆ ตระกูลหลิ่วจะต้องโวยวายอย่างแน่นอน แต่ว่า ตระกูลฉีก็จะจ่ายค่าชดเชยที่สอดคล้องกัน สีหน้าของตระกูลหลิ่วก็จะดีขึ้นเช่นกัน
แต่ถ้าต้องเปิดศึกจริงๆ เป็นไปไม่ได้!
จู่ๆเฮ่อจวินพูดอีกครั้ง : “พี่หลิ่วหุนหันพลันแล่นไปแล้ว! ไม่แน่ ฉีอิงเว่ยอาจจะรู้ว่าพี่หลิ่วอยู่ที่นี่ ก็เลยจงใจมาที่นี่ อันที่จริงเขามีการวางแผนเอาไว้ทั้งหมดแล้ว”
“เมื่อได้ยินนายพูดแบบนี้ มีความเป็นไปได้แบบนั้นจริงๆ ไม่น่าล่ะฉีอิงเว่ยมาโลกมนุษย์ นอกจากนี้ข้างกายจะมีผู้พิทักษ์แดนนภาขั้นสองสองคนแล้ว นอกจากนี้เขายังแอบพาเจ็ดนักบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นที่สนับสนุนมาอย่างลับๆด้วย”
“ดังนั้น เขาอยากยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ไม่เพียงแต่จะได้รับสำนักบู๊ และยังต้องการใช้โอกาสนี้ กำจัดพี่หลิ่ว”
อี้เฟยยางและอี้เทียนเจียวทั้งสอง จู่ๆก็มีความรู้สึกของการตรัสรู้
“ปัง!”
และในเวลานี้ ร่างหนึ่งกระอักเลือดและบินออกไป
สีหน้าของเฮ่อจวินทั้งสามคนเปลี่ยนอย่างมาก ดูเหมือนว่าจะตะโกนพูดพร้อมกัน : “พี่หลิ่ว!”
คนที่กระอักเลือดและบินออกไปก็คือหลิ่วหรูเอียน
อย่างไรก็ตามหลังจากโจมตีหลิ่วหรูเอียนบินออกไป ฉีอิงเว่ยไม่มีความหมายของการยั้งมือ เท้าเตะไปที่พื้นหนึ่งที พุ่งไปทางที่หลิ่วหรูเอียนบินออกไปอย่างรวดเร็ว
“ฉันเคยพูดแล้ว หลังจากวันนี้เป็นต้นไป บนอันดับจอมคน ไม่มีชื่อหลิ่วหรูเอียนอีกต่อไป!”
ฉีอิงเว่ยตะโกนเสียงดัง โจมตีไปที่หลิ่วหรูเอียนอย่างหนัก
“ฉีอิงเว่ย！”
เฮ่อจวินทั้งสามเต็มไปด้วยความโกรธ ทั้งสามคนไม่มีความลังเลใดๆ ระเบิดพลังทั้งหมดพร้อมกัน พุ่งไปทางฉีอิงเว่ย
“หึ!”
ฉีอิงเว่ยหึอย่างเย็นชาหนึ่งที : “ไม่เจียมตัว!”
สิ้นสุดเสียงของเขา เดิมทีโจมตีไปทางหลิ่วหรูเอียน เปลี่ยนไปโจมตีเฮ่อจวินทั้งสามคนอย่างรวดเร็ว
“ปัง ปัง ปัง!”
การโจมตีที่รุนแรงสามครั้ง ราวกับสายฟ้าฟาดลงบนหน้าอกของเฮ่อจวินทั้งสามคน
เพียงแค่เห็นร่างของหนุ่มสาวสามคน เหมือนว่าวที่เชือกขาด กระอักเลือดและบินออกไปสิบกว่าเมตรโดยตรง ตกลงพื้นอย่างหนัก แม้แต่แรงของการลุกขึ้นยืนก็ไม่มีแล้ว
“ฉีอิงเว่ย！”
หลิ่วหรูเอียนลุกขึ้นมาอีกครั้ง มองดูทั้งสามคนที่ถูกโจมตีจนบินออกไป ใบหน้าโกรธจัด ดวงตาทั้งคู่จ้องฉีอิงเว่ยและพูด : “สารเลว แกสมควรตาย!”
สิ้นสุดเสียง กลิ่นอายบูโดที่ทำให้คนหวาดกลัว จู่ๆก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเธอ
บูม!
พื้นดินใต้เท้าของเธอแตกโดยตรง รอยแตกเป็นชุดๆหนาเท่าแขน กระจายไปทุกทิศทุกทาง
ฉีอิงเว่ยขมวดคิ้วแน่น ในสายตามีความจริงจังเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย
หลิ่วหรูเอียนในตอนนี้ กลิ่นอายที่กระจายออกมาจากบนร่างกาย มันเป็นกลิ่นอายของนักบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น
“หึ!”
ฉีอิงเว่ยพูดอย่างเย็นชา : “ไม่ใช่แค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ฝึกฝนวิชาลับ ฉันก็มีเหมือนกัน!”
เขาไม่มีความลังเลใดๆ ทันทีที่หลิ่วหรูเอียนใช้วิชาลับ เขาก็ใช้วิชาลับเช่นกัน
กลิ่นอายที่ไม่แพ้หลิ่วหรูเอียน ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา
จอมคนที่มาจากโลกบู๊โบราณล่างสองคนนี้ ในเวลานี้ล้วนแล้วเริ่มเคลื่อนไหวจริงๆแล้ว ออร่าที่ทรงพลัง ทำให้นักบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นที่อยู่ในสถานที่ ล้วนแล้วละอายใจเล็กน้อย
แดนบูโดของพวกเขายังไม่ทะลวงถึงแดนนภา ก็สามารถใช้พลังของแดนนภาได้แล้ว ถ้าหากพวกเขาทะลวงถึงแดนนภา จะแข็งแกร่งมากเพียงใด?
“พี่ชายของฉันเป็นจอมคนอันดับหนึ่งในโลกบู๊โบราณล่าง!”
ฉีอิงเสว่ กอดอก มองดูร่างของฉีอิงเว่ยเต็มไปด้วยความจองหอง
ร่างของตู้จ้งปกคลุมไปด้วยเลือด มองดูผู้แข็งแกร่งแดนนภาทั้งห้าของหลิ่วหรูเอียน ล้วนแล้วพ่ายแพ้อย่างต่อเนื่อง บนใบหน้าของเขา มีความเศร้าระเบิดออกมา
“สวรรค์ต้องการทำลายสำนักบู๊ของฉันเหรอ?”
ดวงตาทั้งคู่ของตู้จ้งแดงก่ำ เงยหน้ามองดูท้องฟ้า
เขานั้นสามารถอัญเชิญตราประทับแห่งเทพสุดท้ายออกมาได้ แต่ว่าต่อให้อัญเชิญออกมาตอนนี้ จัดการปัญหาที่อยู่ตรงหน้าแล้วจะยังไง?
นับแต่นี้เป็นต้นไป เกรงว่ายังจะมีกองกำลังจากโลกบู๊โบราณล่างมารุกรานอีก
สำนักบู๊ที่ไม่มีตราประทับแห่งเทพ ไม่มีความสามารถในการปกป้องตัวเองได้เลยด้วยซ้ำ
และเขาสัญญากับหยางเฉินแล้ว จะใช้ตราประทับแห่งเทพมาระงับพลังสายเลือดมังกรในร่างกายของหม่าชาว ถ้าหากเขาใช้ตราประทับแห่งเทพตอนนี้ นับแต่นี้เป็นต้นไป หยางเฉินยังจะปกป้องสำนักบู๊ต่อไปหรือไม่?
ในเวลานี้ หลิ่วหรูเอียนและฉีอิงเว่ยเปิดศึกกันอีกครั้ง การต่อสู้ระหว่างพวกเขาทั้งสองอยู่ในระดับแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอด แต่ว่ามันไม่ได้ด้อยไปกว่าพลังการต่อสู้ของแดนนภาขั้นหนึ่งเลย
“ปัง!”
ผู้พิทักษ์แดนนภาขั้นหนึ่งในค่ายของหลิ่วหรูเอียนถูกฆ่าอีกคนหนึ่ง
ตอนนี้ นักบูโดแดนนภาห้าคนในค่ายของหลิ่วหรูเอียน ตอนนี้เหลือเพียงนักบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอดสามคนแล้ว
การสูญเสียงแบบนี้ สำหรับหลิ่วหรูเยียนคงจะสาหัสอย่างมากใช่ไหม?
“คุณหยาง ต้องขออภัยด้วย!”
ตู้จ้งมองไปทางหลิ่วหรูเอียนที่ถูกฉีอิงเว่ยข่มเหง จากนั้นมองไปทางนักบูโดในค่ายของหลิ่วหรูเอียนพ่ายแพ้และตายอย่างต่อเนื่อง ดูเหมือนว่าเขาจะตัดสินใจแล้ว
สามารถพูดได้ว่า หลิ่วหรูเอียนกำลังทำหน้าที่พูดแทนสำนักบู๊ เธอสูญเสียงนักบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นไปสองคนแล้ว ตัวเองยังใช้วิชาลับในการต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย
ตู้จ้งไม่สามารถทำได้แค่ยืนมองดู ผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังปกป้องสำนักบู๊ ตายในสำนักบู๊
ไม่ว่าหลิ่วหรูเอียนจะตาย หรือว่าได้รับบาดเจ็บสาหัส ตระกูลหลิ่วไม่เปิดศึกกับตระกูลฉีก็ได้ แต่ว่า จะต้องทำลายสำนักบู๊เพื่อระบายความโกรธอย่างแน่นอน
ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างนั้นสามารถทำได้แค่ใช้ตราประทับแห่งเทพ
“ตุ้มตั้ม!” จู่ๆตู้จ้งก็คุกเข่าลงบนพื้น
เพียงแค่เห็นเขาหยิบปืนเทพบู๊ที่ส่องแสงสีเงินออกมา
“พัฟ!”
ทันใดนั้นเขาก็กัดปลายลิ้น ถุยเลือดที่เต็มปากใส่บนปืนเทพบู๊ทันที
วินาทีต่อมา ปืนเทพบู๊ราวกับว่ามีชีวิตแล้ว ระเบิดขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที
บูม!
แรงกดดันบูโดที่ทำให้คนใจสั่นแห่งหนึ่ง ทันใดนั้นมันก็กระจายออกจากปืนเทพบู๊ที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า
นักบูโดทุกคนล้วนแล้วรู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันแข็งแกร่งนี้ หยุดต่อสู้ทีละคน แต่ละคนแหงนมองท้องฟ้าด้วยความตกใจ
ปืนเทพบู๊ลอยอยู่เหนือสำนักบู๊ อำนาจฟ้าที่น่าสะพรึงกลัว กำลังกระจายออกมาจากปืนเทพบู๊
“นี่คือ?”
ฉีอิงเว่ยเต็มไปด้วยความตะลึง มีความกลัวจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ
หลิ่วหรูเอียนก็เงยหน้ามองปืนเทพบู๊เช่นกัน จู่ๆก็คิดอะไรบางอย่างอออกมา ตกตะลึงทันที : “ตราประทับแห่งเทพของสำนักบู๊!”
พูดจบ เธอมองไปที่ตู้จ้งที่กำลังกราบอยู่บนพื้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความสับสน
เธอรู้ดี สำนักบู๊มีตราประทับแห่งเทพแค่อันเดียวเท่านั้น และเหตุผลที่สำนักบู๊สามารถยืนอยู่บนภูเขามารได้ ปกป้องแดนเหนือได้นานขนาดนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะตราประทับแห่งเทพ
ตอนนี้ ตู้จ้งกลับอัญเชิญตราประทับแห่งเทพที่มีหนึ่งเดียวเท่านั้น
ตู้จ้งกระแทกหัวอย่างแรงบนพื้น ตะโกนเสียงดัง : “เจ้าสำนักรุ่นที่สิบเก้าของสำนักบู๊ ตู้จ้ง อัญเชิญเทพบู๊ลงสู่โลกมนุษย์!”
“บูมเกร๊กเกร๊ก!”
พร้อมกับเสียงตะโกนของเขา เสียงฟ้าร้องนับไม่ถ้วน ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งหมดตกลงไปที่ปืนเทพบู๊
ปืนเทพบู๊รายล้อมไปด้วยสายฟ้า ราวกับอาวุธเทพที่ตกลงมาในโลกมนุษย์
แรงกดดันบูโดที่ทรงพลัง จู่ๆก็ระเบิดออกมาจากปืนเทพบู๊
ต่อจากนั้น ปืนเทพบู๊กลายร่างเป็นร่างขาวที่เป็นภาพลวงตา
ร่างสีขาวยืนอยู่กลางอากาศ ราวกับเทพองค์หนึ่งที่มาจากสวรรค์ทั้งเก้า
บทที่ 2059 การต่อสู้ของกลุ่มแดนนภา
บทที่ 2061 ความโกรธเกรี้ยวของเทพบู๊