หลังจากกลับมาถึงยอดเมฆาแล้ว หม่าชาวก็กล่าวว่า “พี่เฉิน ดูเหมือนว่าคุณจะลืมอะไรบางอย่าง”
“เหรอ?”
หยางเฉินแสดงสีหน้าสงสัย ไม่เข้าใจว่าตนเองลืมอะไร
หม่าชาวกล่าวว่า “ก่อนหน้านั้นตอนที่อยู่สำนักบู๊ ฉีอิงเว่ยและฉีอิงเสว่ต่างก็มอบแหวนเก็บของให้คุณ ฉีอิงเว่ยเป็นคนเก่งอันดับต้น ๆ ของตระกูลบู๊ชั้นนำในโลกบู๊โบราณล่าง ในแหวนเก็บของของเขา ต้องมีสมบัติล้ำค่าอย่างแน่นอน”
“พรุ่งนี้พวกเราก็จะไปจงโจวแล้ว ถ้าก่อนไปจงโจว พวกเราสามารถปรับปรุงความแข็งแกร่งได้บ้าง มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับการเดินทางไปจงโจวของพวกเรา”
หลังจากได้ยินคำพูดของหม่าชาวแล้ว หยางเฉินก็จำเรื่องนี้ได้
เมื่อก่อนตอนที่เขาอยู่สำนักบู๊ เขาได้รู้ความอัศจรรย์ของแหวนเก็บของ แม้แต่ในโลกบู๊โบราณล่าง แหวนเก็บของ เป็นสมบัติล้ำค่าที่ใช้สำหรับการจัดเก็บของ มีเพียงบุคคลสำคัญของกองกำลังชั้นนำในโลกบู๊โบราณล่างเท่านั้น ที่มีสิทธิ์ครอบครอง
หยางเฉินหยิบแหวนเก็บของสองวงนั้นออกมา มองหม่าชาวและถามว่า “สิ่งนี้ใช้ยังไง?”
หม่าชาวกล่าวว่า “คุณปล่อยพลังจิตเข้าไปในแหวนเก็บของ จากนั้นกำจัดพลังจิตที่อยู่ในแหวนเก็บของ จากนั้นประทับพลังจิตของคุณ และคุณก็จะสามารถควบคุมแหวนเก็บของได้”
หยางเฉินเหลือบมองหม่าชาวด้วยความประหลาดใจ เขาคิดไม่ออกว่าหม่าชาวรู้วิธีใช้แหวนเก็บของได้อย่างไร?
ดูเหมือนเขาจะรู้ว่าหยางเฉินกำลังคิดอะไรอยู่ หม่าชาวกล่าวว่า “ก่อนที่ผมจะกลืนกินสายมังกร ผมได้รับการถ่ายทอดวิถีมารโบราณจากผู้ทรงพลังของสำนักมาร และได้รับความทรงจำส่วนหนึ่งของเขาอีกด้วย ก่อนหน้านั้นตอนที่ผมสร้างตราประทับวิถีมารไว้บนร่างกายของฉีอิงเว่ย ก็ได้รับการสืบทอดวิถีมารโบราณมาจากผู้ทรงพลังคนนั้นเช่นกัน รวมถึงวิธีการใช้แหวนเก็บของ ก็เป็นความทรงจำของผู้ทรงพลังคนนั้นเช่นกัน”
เมื่อได้ยินคำพูดของหม่าชาวแล้ว หยางเฉินมองหม่าชาวด้วยความอิจฉา และกล่าวด้วยรอยยิ้ม “นึกไม่ถึงว่าการที่คุณกลืนสายมังกรในคราวนี้ มันจะเป็นทุกขลาภ ไม่เพียงแค่ความแข็งแกร่งของคุณจะพุ่งทะยานสูงขึ้นเท่านั้น แต่คุณยังได้รับการสืบทอดวิถีมารโบราณจากผู้ทรงพลังคนนั้นอีกด้วย”
หยางเฉินยื่นแหวนเก็บของให้หม่าชาว และกล่าวว่า “แหวนเก็บของวงนี้ให้คุณ พวกเรามาดูด้วยกันว่าในแหวนเก็บของสองวงนี้มีของดีอะไรบ้าง”
หยางเฉินปล่อยพลังจิตของตนเองเข้าไปในแหวนเก็บของตามที่หม่าชาวบอก และขณะที่พลังจิตของเขากำลังจะเข้าไปในแหวนเก็บของ พลังกลืนกินที่น่าสะพรึงกลัวก็พุ่งไปที่พลังจิตของหยางเฉิน
หยางเฉินขมวดคิ้ว และทันใดนั้น พลังจิตที่ทรงพลังยิ่งกว่าก็ปะทุออกมาจากสมองของเขา และกลืนกินพลังจิตนั้นทันที
บูม!
เพียงแค่พริบตาเดียว พลังจิตนั้นก็ถูกกลืนหายไปอย่างสิ้นเชิง
คราวนี้ ไร้สิ่งกีดขวางใด ๆ แล้วพลังจิตของหยางเฉินก็เข้าไปในแหวนเก็บของ
ขณะที่หยางเฉินประทับพลังจิตของตนเอง เกิดความสัมพันธ์ที่มหัศจรรย์ระหว่างเขากับแหวนเก็บของ
หยางเฉินรับรู้ทุกสิ่งที่อยู่ในแหวนเก็บของได้อย่างชัดเจน
หยางเฉินอดไม่ได้ที่จะกล่าวด้วยความประหลาดใจว่า “เป็นของที่มหัศจรรย์จริง ๆ!”
ไม่นาน เขาตกตะลึงเมื่อพบว่าแหวนเก็บของวงนี้เต็มไปด้วยหินขนาดเท่าลูกปิงปอง หินเหล่านั้นมีชี่ทิพย์ที่บริสุทธิ์มาก
สิ่งที่ทำให้เขาตกใจก็คือ มีหินใสขนาดเท่าลูกปิงปองหลายล้านก้อนเก็บไว้ในแหวนเก็บของ
หินเพียงก้อนเดียว ก็สามารถทำให้หยางเฉินสัมผัสได้ถึงชี่ทิพย์ทรงพลังแล้ว
นอกจากหินพวกนั้นแล้ว ยังมีเคล็ดวิชาการบำเพ็ญเพียรบางอย่าง
ในเคล็ดวิชาการบำเพ็ญเพียรเหล่านั้น หยางเฉินพบหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ“ฝ่ามือปีศาจอัคคี”
ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ ก่อนหน้านั้นตอนอยู่ที่สำนักบู๊ ตอนที่เขาต่อสู้กับผู้พิทักษ์ของตระกูลฉี และในช่วงวิกฤต อีกฝ่ายใช้ฝ่ามือปีศาจอัคคี ทำให้พลังของเขาพุ่งสูงขึ้นอย่างกะทันหัน
หยางเฉินกล่าวด้วยความตื่นเต้นว่า “นึกไม่ถึงว่าในแหวนเก็บของของฉีอิงเว่ย จะมีฝ่ามือปีศาจอัคคีซึ่งเป็นเคล็ดวิชาชั้นนำของตระกูลฉี”
เพียงแต่ ผลกระทบของทักษะการต่อสู้นี้รุนแรงเกินไป เมื่อใช้แล้ว หลังจากผลของฝ่ามือปีศาจอัคคีหายไปแล้ว แดนบูโดจะลดลงเล็กน้อย
ถ้าไม่ใช่ช่วงเวลาวิกฤต ฝ่ามือปีศาจอัคคีก็จะไม่มีประสิทธิผลมากนัก
นอกจากเคล็ดวิชานี้แล้ว ยังมีชี่ทิพย์ทรงกลมจำนวนมากมาย และมีของอาถรรพ์สามชิ้น
เพียงแต่ เมื่อของอาถรรพ์สามชิ้นนี้เทียบกับมีดโลหิต และกระบี่โอรสสวรรค์ของหยางเฉินแล้ว ไม่คู่ควรให้เอ่ยถึง
นอกจากของเหล่านี้แล้ว ไม่มีของดีอย่างอื่นอีก
หลังจากที่พลังจิตของหยางเฉินออกมาจากแหวนเก็บของ หม่าชาวกำลังรอหยางเฉินอยู่ และมีของบางอย่างวางอยู่ใต้เท้าของเขา
หม่าชาวกล่าวว่า “แหวนเก็บของที่อยู่ในมือของผม น่าจะเป็นของฉีอิงเสว่ นอกจากของเหล่านี้แล้ว ล้วนเป็นเครื่องสำอางและเสื้อผ้า”
หลังจากหยางเฉินเคลื่อนพลังจิต สิ่งของเหล่านั้นก็ปรากฏอยู่ที่ใต้ฝ่าเท้าของเขาทันที
คือของอาถรรพ์สามชิ้น เคล็ดวิชาฝ่ามือปีศาจอัคคี และชี่ทิพย์ทรงกลมขนาดเล็กอีกหลายลูกที่อยู่ในแหวนเก็บของ
หยางเฉินกล่าวว่า “ในแหวนเก็บของวงนี้ของผม มีของดีอยู่ไม่น้อย นอกจากสิ่งเหล่านี้แล้ว ยังมีชี่ทิพย์ทรงกลมเล็ก ๆ แบบนี้อีกมากมาย”
หลังกจากนั้น เขาหยิบชี่ทิพย์ทรงกลมลูกเล็ก ๆ ขึ้นมา มองหม่าชาวแล้วถามว่า “ทรงกลมเล็ก ๆ นี้มีชี่ทิพย์มากมาย คุณรู้ไหมว่ามันคืออะไร? ในแหวนเก็บของวงนี้มีลูกทรงกลมเล็ก ๆ แบบนี้ประมาณห้าล้านลูก”
หม่าชาวรับชี่ทิพย์ทรงกลมจากมือของหยางเฉิน หลังจากนั้นชี่ทิพย์ทรงกลมก็หายไปอย่างรวดเร็วจากมือของหม่าชาว ภายใต้สายตาที่ประหลาดใจของหยางเฉิน
หยางเฉินกล่าวด้วยความประหลาดใจ “มันคือ?”
เขารู้สึกได้ว่าลูกทรงกลมถูกหม่าชาวดูดซับแล้ว
หม่าชาวอธิบายว่า “นี่คือสกุลเงินแลกเปลี่ยนของโลกบู๊โบราณ เรียกว่าหินอาถรรพ์!”
หยางเฉินกล่าวว่า “หินอาถรรพ์?”
เขาไม่รู้อะไรเลย ตอนนี้ต้องให้หม่าชาวอธิบายทุกอย่าง
หม่าชาวพยักหน้า “ในโลกบู๊โบราณ ไม่ว่าจะเป็นโลกบู๊โบราณล่าง โลกบู๊โบราณกลาง หรือโลกบู๊โบราณบน ล้วนใช้หินอาถรรพ์เป็นสกุลเงินแลกเปลี่ยน เพียงแต่ ในโลกบู๊โบราณล่าง มีเพียงหินอาถรรพ์ระดับต่ำเท่านั้น”
“และในโลกบู๊โบราณกลาง เป็นหินอาถรรพ์ระดับกลาง ส่วนในโลกบู๊โบราณบน เป็นหินอาถรรพ์ระดับสูง”
“หินอาถรรพ์ระดับต่ำมีชี่ทิพย์น้อยที่สุด และหินอาถรรพ์ระดับสูงมีชี่ทิพย์มากที่สุด”
หยางเฉินถึงได้เข้าใจประโยชน์การใช้สอยของหินอาถรรพ์
“นอกจากการทำหน้าที่เป็นสกุลเงินแลกเปลี่ยนของโลกบู๊โบราณแล้ว หินอาถรรพ์ยังมีบทบาทสำคัญอีกอย่างหนึ่ง คือเป็นทรัพยากรการบำเพ็ญเพียร หินอาถรรพ์มีชี่ทิพย์หนาแน่นมาก และในโลกบู๊โบราณ ถ้าปรมาจารย์ค่ายกลต้องการสร้างค่ายกล ก็ต้องใช้หินอาถรรพ์”
“เหมือนกับม่านพลังระหว่างโลกมนุษย์กับโลกบู๊โบราณล่าง ความจริงแล้ว มันเป็นค่ายกลม่านพลังที่ปรมาจารย์ค่ายกลใช้หินอาถรรพ์สร้างขึ้นมา”
“และแน่นอนว่า สำหรับนักบูโดแล้ว หินอาถรรพ์ก็มีความสำคัญมากเช่นกัน ตอนที่นักบูโดบำเพ็ญเพียร พวกเขาสามารถอาศัยดูดซับชี่ทิพย์ที่อยู่ในหินอาถรรพ์ เพื่อเพิ่มความเร็วในการบำเพ็ญเพียร เพราะความบริสุทธิ์และความหนาแน่นของชี่ทิพย์ที่อยู่ในหินอาถรรพ์ สูงกว่าชี่ทิพย์ที่อยู่ในอากาศมาก”
“ผมมีลางสังหรณ์ว่าในโลกใหม่ มูลค่าของหินอาถรรพ์จะพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอน”
หม่าชาวกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “ก่อนที่ม่านพลังจะถูกทำลาย หินอาถรรพ์เป็นทรัพยากรการบำเพ็ญเพียรที่สำคัญของโลกบู๊โบราณล่าง ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ม่านพลังถูกทำลายแล้ว สำหรับนักบูโดทุกคนในโลกบู๊โบราณล่างแล้ว ชี่ทิพย์ในอากาศลดลงไปมาก ถ้าสามารถได้รับหินอาถรรพ์จำนวนมากเพื่อใช้ในการบำเพ็ญเพียร มันจะเร็วกว่าการบำเพ็ญเพียรในโลกใหม่มาก”
หลังจากได้ยินคำพูดของหม่าชาวแล้ว หยางเฉินพยักหน้า
เขาหยิบหินอาถรรพ์ขึ้นมาหนึ่งก้อน แล้วใช้ตำราเทพสงคราม เวลาเพียงไม่กี่วินาที หินอาถรรพ์ขนาดเท่าลูกปิงปองก็หายไปจากฝ่ามือของเขาแล้ว
“ชี่ทิพย์หนาแน่นมาก มิน่ามันถึงได้กลายเป็นสกุลเงินแลกเปลี่ยนของโลกบู๊โบราณ”
หยางเฉินกล่าวด้วยความตื่นเต้น “ถ้าตอนที่ต่อสู้ แล้วสูญเสียพลังไปมาก สามารถดูดซับหินอาถรรพ์เพื่อฟื้นฟูความแข็งแกร่งทางร่างกายได้อย่างรวดเร็ว”
หลังจากกล่าวจบ เขาชี้ของอาถรรพ์สามชิ้นที่อยู่บนพื้น กล่าวกับหม่าชาวว่า “คุณดูสิ มีอะไรที่คุณใช้ได้บ้าง?”
หม่าชาวส่ายศีรษะ “ผมได้รับการถ่ายทอดวิถีมารจากผู้ทรงพลังคนนั้น แล้วผมยังมีดาบปีศาจ ซึ่งดีกว่าของอาถรรพ์สามชิ้นนั้นมาก”
หลังจากกล่าวจบ เขามองหยกแขวนโบราณที่อยู่ถัดจากของอาถรรพ์สามชิ้นนั้น ที่อยู่ใต้เท้าของหยางเฉิน สีหน้าเปลี่ยนเป็นประหลาดใจทันที