บทที่ 1980
ในขณะที่เธอกำลังเหม่อลอยนั้น เย่เฉินที่ยืนอยู่ด้านล่างของเฮลิคอปเตอร์ ก็เอื้อมมือมาหาเธอ
อิโตะนานาโกะคิดไม่ถึงจริงๆ เย่เฉินจะพยุงเธอลงจากเฮลิคอปเตอร์ ทำให้เธออิ่มเอมใจมากๆ
ถึงแม้เธอจะเป็นยอดฝืมือ และเคยทานยาอายุวัฒนะ ทำให้เธอแข็งแกร่งมากขึ้น แต่ในใจลึกๆแล้วเธอก็ยังเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อเห็น
ว่าเย่เฉินเป็นสุภาพบุรุษและมีน้ำใจมากๆ ทำให้เธอรู้สึกเขินอายทันที และเอื้อมมือของตัวเองออกไป พูดอย่างอ่อนโยนว่า:”ขอบคุณเย่เฉินซัง!”
เย่เฉินยิ้มและพูดเบาๆ:”ไม่เป็นไร มันเป็นสิ่งที่ฉันควรทำ”
ในเวลานี้ เอมิอิโตะเข็นนางาฮิโกะอิโตะเข้ามา เขาพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นว่า:”คุณเย่ ไม่คาดคิดเลยว่าพวกเราสองคนจะได้เจอหน้ากันเร็ว
ขนาดนี้!”
เย่เฉินฝืนยิ้มและพูด:” ใช่ ไม่คาดคิดเหมือนกันว่าจะเจอกันเร็วขนาดนี้ ช่วงนี้คุณอิโตะเป็นยังไงบ้าง?”
นางาฮิโกะอิโตะพนมมือและพูดด้วยความเคารพ:”คุณเย่ ช่วงนี้ฉันสบายดี หลังจากฉันได้รับบาดเจ็บแล้ว สุขภาพร่างกายไม่ค่อยดีนัก ฉัน
มักจะเป็นหวัดบ่อย ชอบอ่อนเพลียและเหงื่อออกง่าย ช่วงหลายวันนี้อากาศของโตเกียวเย็นลง ดังนั้นฉันวางแผนที่ว่าภายในสองสามวันนี้จะเดิน
ทางไปพักฟื้นที่เกาะมัลดีฟส์ ฉันก็ไม่คาดคิดเลยว่าจู่ๆคุณจะเดินทางมาญี่ปุ่นอย่างกะทันหันแบบนี้”
เย่เฉินพยักหน้า ชี้ไปที่ซ่งหวั่นถิงและพูด”คุณอิโตะ ฉันขอแนะนำให้คุณรู้จัก เธอคือเพื่อนของฉัน เธอชื่อซ่งหวั่นถึงเป็นประธานของซ่ง
ซื่อกรุ๊ป คุณซ่งเจอปัญหานิดหน่อย ดังนั้นการมาญี่ปุ่นในครั้งนี้ ฉันมาเพราะเธอ”
นางฮิโกะอิโตะมองไปที่ซ่งหวั่นถึง พูดด้วยความสุภาพ:”คุณซ่ง สวัสดีครับ ฉันชื่อนางาฮิโกะอิโตะ คุณเย่เป็นแขกอันทรงเกียรติของตระ
กูลอิโตะ คุณเป็นเพื่อนของคุณเย่ และแน่นอนว่าคุณก็เป็นหนึ่งในแขกอันทรงเกียรติของตระกูลอิโตะเช่นกัน พวกเรายินดีมากๆที่คุณมาเป็น
แขกของตระกูลเรา”
ซ่งหวั่นถิงโค้งคำนับอย่างสุภาพ:”คุณอิโตะ ขอบคุณมากๆ!”
ในเวลานี้ ซ่งหวั่นถึงรู้สึกประหลาดใจมากๆ
ด้วยฐานะและอิทธิพลของตระกูลอิโตะในญี่ปุ่น เธอรู้ดีอยู่แก่ใจ
ในญี่ปุ่น ตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุด ก็คือตระกูลอิโตะ
นอกจากตระกูลอิโตะแล้ว ก็เหลือเพียงบริษัทยักษ์ใหญ่ที่เป็นความร่วมมือของหลายตระกูล แต่ความแข็งแกร่งของตระกูลอิโตะ เมื่อ
เทียบกับบริษัทยักษ์ใหญ่เหล่านั้น ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็สูสีกันมากๆ
คิดไม่ถึงจริงๆ น่างาฮิโกะอิโตะของตระกูลอิโตะ จะให้ความเคารพกับเย่เฉินขนาดนี้ นี่ทำให้ธอตกใจกับความสามารถของเย่เฉินมากขึ้น
ในเวลานี้นางาฮิโกะอิโตะพูดพึมพำอยู่ในใจ:”ผู้หญิงที่ชื่อซ่งหวั่นถึง ไม่ว่ารูปร่าง หน้าตาหรือฐานะทางสังคม ก็ไม่แพ้ลูกสาวของฉัน เธอ
เป็นผู้หญิงที่สวยมากๆเหมือนกัน เธอดูสนิทสนมกับเย่เฉินมากๆ หรือว่า เธอกับเย่เฉินจะมีความสัมพันธ์ลับๆที่ไม่มีใครรู้? ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ
โอกาสที่ลูกสาวของฉันกับเย่เฉินจะมีสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกันก็คงจะยิ่งน้อยลง!”
ขณะที่เขาถอนหายใจอยู่ในใจ เอมิฮีโตะที่เป็นน้องสาวก็พูดทันที:”คุณเย่ อากาศด้านนอกหนาวมาก พวกเราเข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”
นางาฮิโกะอิโตะได้สติคืนมาและรีบพูดทันที:”ใช่ๆๆ! รีบเข้าไปคุยกันข้างในดีกว่า เมื่อเข้าไปแล้วก็ให้นานาโกะเตรียมน้ำชาเพื่อต้อนรับ
พวกคุณสองคน ในเวลาเดียวกันฉันก็จะสั่งให้พ่อครัวเตรียมอาหารเช้าด้วย”
ภายในห้องรับแขกสไตล์ญี่ปุ่น
เย่เฉินและซ่งหวั่นถึงนั่งลงบนพื้นใกล้ๆกัน
อิโตะนานาโกะคุกเข่าอยู่ข้างๆโต๊ะน้ำชา ชงชาให้ทุกคนอย่างสง่างามและไม่รีบร้อน
ในเวลานี้ เย่เฉินเอ่ยปากถามซ่งหวั่นถึง”หวั่นถึง เหตุการณ์ที่คุณเจอเมื่อคืน มันเกิดขึ้นได้ยังไง? คุณช่วยเล่ารายละเอียดทั้งหมดให้ฉัน
ฟังได้ไหม?”
ในเวลานี้ นางาฮิโกะอิโตะก็รีบพูดทันที!”คุณซ่ง ในญี่ปุ่นฉันก็มีอำนาจและอิทธิพลอยู่ไม่น้อย คุณช่วยเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดออกมา ฉัน
และตระกูลอิโตะ อาจจะช่วยคุณได้!”
ซ่งหวั่นถิงคำนับและพูด:”ขอบคุณอาจารย์เย่ คุณอิโตะและคุณนานาโกะมากๆ”
หลังจากที่เธอพูดขอบคุณเสร็จ ซ่งหวั่นถึงก็พูดต่อว่า:”การมาญี่ปุ่นของฉันในครั้งนี้ เพื่อมาทำข้อตกลงความร่วมมือกับบริษัทนิปปอนสตื
ฉันกับรองประธานบริษัทเจรจากันหลายรอบแล้ว จนกระทั่งเมื่อคืนนี้ ประธานบริษัทของพวกเขาต้องการเจอหน้าและเซ็นสัญญากับฉัน…”
“เนื่องจากประธานของพวกเขาอยู่ที่เขตนิชิทามะโตเกียว ดังนั้นฉันจึงนั่งรถตู้ออกไปตอนดึก ฉันไม่คาดคิดเลยว่าจู่ๆจะมีรถบรรทุกขับมา
ชนรถตู้ของฉันจนตกหน้าผา….”
นางฮิโกะอิโตะขมวดคิ้วและถามทันที:”เรื่องนี้มีความม่ชอบมาพากล ประธานของบริษัทนิปปอนสตีมีความสนิทสนมกับฉันมากๆ ตาม
สไตล์การทำงานของเขา เขาไม่ควรนัดคุณไปเซ็นสัญญาตอนกลางคืน ถ้าต้องเซ็นสัญญาจริงๆ ก็ไม่ควรเรียกคุณไปที่เขตนิชิทามะโตเกียว
เพราะคฤหาสน์ของเขาอยู่ใกล้ตระกูลของฉันมากๆ ใช้เวลาเดินทางเพียงไม่กี่นาที เมื่อคืนหลังจากทานอาหารเย็น เขายังมาเยี่ยมฉันที่คฤหาสนั
ด้วย!”