บทที่ 1992
ผู้หญิงที่อยู่ปลายสายพูดเบาๆ:”ในเมื่อคุณซ่งพักอยู่ที่โรงแรมบุรี งั้นก็รบกวนคุณซ่งเดินไปที่ดาดฟ้าเดี๋ยวนี้เลย”
“ดาดฟ้า?”ซ่งหรงวี่ขมวดคิ้ว:” ให้ฉันขึ้นไปดาดฟ้าทำไม?”
ผู้หญิงคนนั้นพูด:” เฮลิคอปเตอร์กำลังจอดรออยู่ที่ดาดฟ้า”
“เฮลิคอปเตอร์?”ซ่งหรงวี่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ในเวลาเดียวกันเขาก็เกิดความรู้สึกดูถูกเหยียบหยามทันที
เขาคิดอยู่ในใจ:”เย่เฉินและเพื่อนของเขา เป็นคนที่ไร้สาระมากๆ อยู่ในตัวเมืองยังต้องใช้เฮลิคอปเตอร์มารับด้วยเหรอ มีเงินเยอะมากจน
ไม่มีที่ให้ใช้จ่ายเหรอ? เช่าเฮลิคอปเตอร์หนึ่งลำก็คิดว่าตัวเองเจ่งแล้วเหรอ? การกระทำของพวกเขามันเชยและแย่มากจริงๆ?”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขายิ้มอย่างดูถูก หลังจากนั้น เขาก็พูดด้วยความสุภาพ:”ถ้าเป็นอย่างนี้ งั้นก็รบกวนพวกคุณรอที่ดาดฟ้าสักครู่ ฉันจะขึ้น
ไปเดี๋ยวนี้เลย”
“ได้ค่ะ ฉันจะรอคุณซ่งอยู่ที่ดาดฟ้า”
หลังจากที่ซ่งหรงวี่วางสายแล้ว เขาก็หัวเราะอย่างดูถูกทันที”ฮ่ๆๆ เย่เฉินคนนี้น่าสนใจมากๆ ฉันบอกว่าจะไปหาเขาเอง เขาก็บอกให้ฉัน
รอเพื่อนของเขามารับ และยังหาเฮลิคอปเตอร์มารับฉันอีก มันไม่ได้มีความหมายเลย?คิดว่าฉันเป็นคนบ้านนอกไม่เคยเข้าสั่งคมเหรอ? คิดว่าใช้
เฮลิคอปเตอร์เพียงลำเดียวก็จะทำฉันให้ฉันตกใจเหรอ?”
เลขายิ้มเบาๆ:”ประธานซ่ง ฉันคิดว่าเย่เฉินคนนี้เป็นเพียงแค่แสงจากหิ่งห้อย แต่อยากจะมาเทียบแสงจันทร์อย่างคุณ เขาไม่รู้จักประมาณ
ตนจริงๆ!”
ซ่งหรงวี่พูดอย่างเย็นชา:”โอ้ย ถ้าจะพูดถึงเย่เฉินคนนี้ เขาก็มีความสามารถอยู่ไม่มากก็น้อย อย่างเช่น ยาอายุวัฒนะที่ของเขา มันเป็นยาวิ
เศษจริงๆ! ฉันหวังว่าตอนที่ตัวเองแก่แล้วจะมียาอายุวัฒนะสักเม็ด…!
ขณะพูด ซ่งหรงวี่ถอนหายใจ โบกมือให้เลขาและพูด:”พอแล้ว ไม่พูดเรื่องพวกนี้แล้ว คุณไปดาดฟ้าพร้อมกับฉันเลย”
“ได้ค่ะ ประธานซ่ง!”
ซ่งหรงวี่พาเลขาคนสนิท มาถึงดาดฟ้าของโรงแรมบุรี
ในเวลานี้ บนลานจอดของดาดฟ้า มีเฮลิคอปเตอร์สีดำขนาดใหญ่จอดอยู่
เมื่อซ่งหรงวี่เห็นเฮลิคอปเตอร์ลำนี้ ก็รู้สึกประหลดใจเล็กน้อย และพูด:”โอ่โห เย่เฉินและเพื่อนของเขา ยอมจ่ายหนักจริงๆ เฮลิคอปเตอร์
ลำนี้น่าจะเป็นรุ่นซูเปอร์พูม่าของยุโรป ราคาโรงงานน่าจะประมาณหนึ่งร้อยห้าสิบล้านหยวน ถ้าด้ดแปลงเฮลิคอปเตอร์หน่อย ราคาน่าจะเกินสอง
ร้อยล้านหยวน เฮลิคอปเตอร์แบบนี้ เช่าบินระยะทางใกล้ๆครั้งหนึ่งคงต้องจ่ายหลายแสนหยวน”
เลขาหัวเราะและพูด:”ใช้เงินหลายแสนเพื่อโอ้อวดต่อหน้าประธานซ่ง เย่เฉินคนนี้มันบ้าไปแล้วหรือเปล่า!”
“ใช่”ซ่งหรงวี่พูดอย่างเย็นชา:”คุณเห็นอักษรสี่ตัวบนเฮลิคอปเตอร์หรือยัง?”
เลขาตัวอักษรสีขาวที่สะดุดตาบนเฮลิคอปเตอร์สีดำ และอ่านทีละตัว:”เ-T-O-U? ประธานซ่ง มันหมายความว่ายังไง? ดูเหมือนในภาษา
อังกฤษจะไม่มีคำนี้”
ซ่งหรงวี่พูดด้วยรอยยิ้ม:”มันไม่ใช่คำศัพท์ของภาษาอังกฤษ และเป็นภาษาญี่ปุ่นที่เขียนโดยอักษรโรมัน /-T0 -บสี่คำนี้ ถ้าออกเสียงโดย
ภาษาโรมัน น่าจะอ่านว่า’อิโตะ”
“อิโตะ?”เลขาขมวดคิ้ว.”ประธานซ่ง มันหมายความว่ายังไง ฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ”
ซ่งหรงวี่พูดอย่างจริงจัง:”คุณเข้าสั่งคมน้อยเกินไป อักษรสี่ตันี้สอดคล้องกับภาษาญี่ปุ่คำว่าอิโตะ มันหมายความว่า เฮลิคอปเตอร์ลำนี้
เป็นทรัพย์สินของตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น นั่นก็คือตระกูลอิโตะ”
“อ้า?!”เลขาอุทานทันที:”เป็นเฮลิคอปเตอร์ของตระกูลอิโตะ?! โอ้พระเจ้า เย่เฉินรู้จักคนของตระกูลอิโตะจริงๆเหรอ?!”
ซ่งหรงวี่จุ๊ปาก:”คนอย่างเขา? จะรู้จักคนของตระกูลอิโตะ คุณคิดว่าเขาคู่ควรเหรอ?”
เลขาถามด้วยความประหลาดใจ:” แล้วเฮลิคอปเตอร์ลำนี้ละ?”
ซ่งหรงวี่พูดด้วยรอยยิ้ม:”คุณไม่รู้เรื่องอะไรเลย ธุรกิจของตระกูลอิโตะ ครอบคลุมธุรกิจทุกด้านของญี่ปุ่น ตระกูลของพวกเขามีบริษัท
การบินที่ชื่อว่า’บริษัทแอร์อิโตะ!”
“บริษัทแอร์อิโตะ?”
“ใช่! มันคือบริษัทแอร์อิโตะ!”ซ่งหรงอธิบาย:”บริษัทนี้ดำเนินธุรกิจในการขนส่งระยะสั้น และบริษัทนี้ก็มีเครื่องบินสองร้อยกว่าลำ รวมถึง
เฮลิคอปเตอร์หนึ่งร้อยกว่าลำด้วย ซึ่งถือว่าเป็นบริษัทที่แข็งแกร่งมากๆ!”
“ฉันเดาว่าเย่เฉินกับเพื่อนของเขาเช่าเฮลิคอปเตอร์ลำนี้มาจากบริษัทแอร์อิโตะ!”
เลขาพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม:”เป็นอย่างนี้นี่เอง! เมื่อสักครู่คุณพูดว่าเฮลิคอปเตอร์ลำนี้เป็นของตระกูลอิโตะ ทำให้ฉันตกใจมากๆ ฉัน
ยังนึกว่าเพื่อนของเขาเป็นคนของตระกูลอิโตะ”
ซ่งหรงวี่พูดอย่างเย็นชา”เมื่อสักครู่ฉันพูดแล้ว เขาไม่คู่ควรรู้จักคนของตระกูลอิโตะ! อำนาจของตระกูลอิโตะในญี่ปุ่นในตอนนี้ เหมือน
กับตระกูลซูในประเทศของเรา เย่เฉินที่อาศัยการดูฮวงจุ้ยและเข้าร่างทรง เขาไม่คู่ควรที่จะรู้จักคนของตระกูลอิโตะอยู่แล้ว!”