บทที่ 2104
หลี่เฉิงเฉียนลูกชายคนโตของจักรพรรดิถังไท่จงหลี่ซื่อหมิน ปีนั้นก็ถูกปลดเพราะไม่เชื่อฟังพ่อจักรพรรดิ;
ที่เลวร้ายที่สุด ยังต้องนับอ้ายซินเจหลั่ว.ยิ่นหริงแห่งจักรพรรดิคังซีในราชวงศ์ชิง เขาเป็นพี่ชายของอ้ายซินเจวํหลั่ว อิ้นเจินแห่ง
จักรพรรดิหย่งเจิ้น เพื่อนเหล่านี้ถูกจักรพรรดิคังซีปลดทั้งสองคน สุดท้ายถูกกักบริเวณในบ้านจนตาย สามารถเรียกได้ว่าอนาถอย่างยิ่ง
ซูโสว่เต้าก็เป็นกังวลว่า ถ้าหากตัวเองเพราะเรื่องของซูรั่วหลี ทำให้คุณท่านไม่พึงพอใจ เกิดคุณท่านก็ปลดตัวเอง ถ้าอย่างนั้นการสูญเสีย
ของตั๋วเองเรียกได้ว่าหนักหนาสาหัส จะสูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างที่พยายามสร้างมาครึ่งค่อนชีวิต
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซูรั่วหลีตัดสินใจว่า เกี่ยวกับเรื่องของซูรั่วหลี ตัวเองอยู่ต่อหน้าคุณท่านก็ต้องควบคุมอารมณ์ให้ได้มากที่สุด และต้องไม่
ทำให้คุณท่านมีความรู้สึกไม่พอใจอะไรก็ตามกับตัวเอง!
ลูกสาวก็มีความสำคัญ แต่ว่าตำแหน่งผู้นำตระกูลของตระกูลซูนั้น ก็สำคัญมากกว่า
ยิ่งไปกว่านั้น ลูกสาวคนนี้ยังเป็นลูกสาวนอกสมรสของตัวเองอีกด้วย!
ทางนี้ คุณท่านใหญ่บันดาลโทสะใส่กับซูโสว่เต้า ในใจของตัวเองก็ย่อมกังวลอยู่ไม่มากก็น้อย
อันที่จริงแล้ว เหตุผลที่เขาบันดาลโทสะใส่ซูโสว่เต้า เหตุผลหลักก็เพื่อซ่อนเร้นความร้อนตั๋วของตัวเอง
ท้ายที่สุดแล้ว การตัดสินใจหักหลังซูรั่วหลี เขาเป็นคนตัดสินใจออกมาเอง
คุณท่านได้คิดบัญชีก้อนหนึ่งมานานแล้ว อาชญากรรมที่ชูรั่หลีก่อขึ้นในประเทศญี่ปุ่นนั้น เรียกได้ว่าเลวร้ายมาก อยากจะซื้อเจ้าหน้าที่
ที่เกี่ยวข้องปล่อยเธอออกมา ต้นทุนมหาศาลไม่ว่า ยังง่ายดายที่จะรนหาที่ตายทำให้รัฐบาลญี่ปุ่นขุนเคืองใจ
ดั่งนั้น เขาถึงได้ตั้งใจ ที่จะร่วมมือกับกองกำลังป้องกันนองภาคพื้นดินญี่ปุ่น ตัวเองเอาซูรั่วหลีออกมา ค่อยให้กองกำลังป้องกันตนเอง
ภาคพื้นดินจับตัวกลับไป เห็นแก่หน้ากองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดิน
เนื่องจากว่าอำนาจของกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นอยู่ในรัฐบาลญี่ปุ่นก็ยังใหญ่มาก ตราบใดที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับกอง
กำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดิน ความก้าวหน้าที่ประเทศญี่ปุ่นในอนาคต รวมทั้งการร่วมลงทุนกับประเทศญี่ปุ่น ก็มีความสะดวกสบายมากยิ่งขึ้น
แต่ทว่า คุณท่านฝันก็คาดไม่ถึงว่า แต่เดิมแผนการที่ราบรื่น กลับเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ขนาดนี้
การหายตัวไปของซูรั่วหลี ทำให้เขาตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกในตอนนี้
ในอีกด้านหนึ่ง เขาไม่รู้ว่าควรจะอธิบายให้กับกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นยังไงและไม่รู้ว่าควรจะขจัดความขุ่นเคืองใจของ
ประชาชนญี่ปุ่นที่มีต่อตระกูลซูยังไง;
ในอีกด้านหนึ่ง เขาก็ไม่รู้ว่าซูรั่หลีเป็นหรือตายถ้าหากยั่งมีชีวิตอยู่ จะรู้เรื่องที่ตัวเองวางแผนสมรู้ร่วมคิดอยู่ลับหลังแล้วหรือยัง เกิดเธอรู้
แล้วมาแก้แค้นตัวเองในอนาคตั ตัวเองควรจะทำยังไง?
ขณะที่กำลังหงุดหงิด ลูกน้องที่เขาไว้ใจที่สุดก็เดินเข้ามาอย่างรีบร้อน และพูดเสียงต่ำว่า: “คุณท่านฮอนดา โชจิของกองกำลังป้องกัน
ตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นโทรศัพท์มาอีกแล้ว เขาบอกว่าให้เวลาพวกเรายี่สิบสี่ชั่โมง ถ้าหากภายในยี่สิบสี่ชั่โมงพวกเรายังไม่สามารถที่จะส่งตัว
ของซูรั่วหลีให้พวกเขา เงินมัดจำหนึ่งพันานดอลลาร์ที่พวกเราให้พวกเขาไว้ ก็ไม่ต้องเอากลับคืนไปแล้ว…”
“อีกอย่าง ตอนนี้ฮอนดา โชจิโกรธเป็นอย่างมาก เขาคิดว่าพวกเราจงใจหลอกพวกเขา ดังนั้นเขาบอกว่า ถ้าหากพวกเราไม่ส่งตัวซูรั่วหลี
ออกมา งั้นจากนี้ไปเขากับพวกเขาก็เป็นศัตรูกันให้พวกเราระมัดระวังในทุกเรื่องหน่อย”
คุณท่านใหญ่ซูถอนหายใจ และด่าทอด้วยความโกรธว่า: “แมร่งเอ๊ย! ซูรั่วหลีหนีไปที่ไหนกันแน่? คนที่มีชีวิตอยู่ดีๆ คงจะไม่สามารถหาย
ไปในอากาศได้หรอกนะ!”
ลูกน้องคนนั้นรีบพูดว่า: “ตอนนี้ตำรวจทั่วทั้งประเทศญี่ปุ่นกำลังตามหาที่อยู่ของซูรั่วหลี กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินก็กำลังตรวจ
สอบเรือที่แล่นผ่านทุกลำในทะเลอย่างเข้มงวด ถ้าหากรั่วหลียังอยู่ในประเทศญี่ปุ่น งั้นเธอถูกตามหาออกมาก็เป็นเพียงปัญหาของเวลา; ถ้าหาก
รั่วหลีออกจากประเทศญี่ปุ่น งั้นเธอก็คงจะออกจากประเทศญี่ปุ่นทางน้ำ คำนวณจากเวลาที่เธอหายไปจนถึงตอนนี้ เธอน่าจะกลับมาในประเทศ
แล้ว”
คุณท่านใหญ่ซูขมวดคิ้วแน่เข้าด้วยกัน และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “ถ้าหากเป็นอย่างแรกก็ยังดี แต่ว่าถ้าหากเป็นอย่างหลัง งั้นก็
ลำบากแล้ว! เธอกลับมาในประเทศไม่มีเหตุผลที่จะไม่ติดต่อกับตระกูลซู นอกเหนือจากว่าเธอรู้ความจริงแล้ว! แบบนั้น จากนี้ไปพวกเราก็ค่อน
ข้างจะยุ่งยากแล้ว”
จากนั้น เขาสั่งการในทันทีว่า: “หวังเหลียง แกรีบส่งคนไปเฝ้าสังเกตการณ์ที่ตระกูลเหอ ถ้าหากซูรั่วหลีกลับมาในประเทศแล้วจริงๆ ไม่
ติดต่อกับพวกเรา ก็ต้องติดต่อกับคนในครอบครัวของแม่เธออย่างแน่นอน เฝ้าสังเกตการณ์ความเคลื่อนไหวของตระกูลเหอทั้งหมดอย่างใกล้ชิด
มีเหตุการณ์อะไรก็ตามเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยให้รีบรายงานฉันในทันที!”