บทที่ 2115
กลางดึก
เย่นจิง
ซูโสว่เต้ากลับถึงในบ้านของตัวเองอย่างยากที่จะซ่อนเร้นความหดหู่ไว้ได้
ในเวลานี้ ในใจของเขาสับสนเป็นอย่างมาก
เมื่อคืนนี้เอง เหออิงซิ่วแม่ของซูรั่วหลี ตั้งใจมาพบเขาที่ซูชื่อกรุ๊ปทันทีที่ทั้งสองคนพบกัน เหออิงซิ่วก็ถามที่อยู่ของซูรั่วหลีกับเขาอย่าง
วิตกกังวลมาก
แต่ทว่า ซูโสว่เต้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรจะตอบยังไง
เพราะว่า เขาก็ไม่รู้ว่า ซูรั่วหลีไปไหนกันแน่
เธอทั้งคน ก็เหมือนราวกับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่หลงเหลือเบาะแสอะไรทั้งนั้น
เหออิงซิ่วที่แขนขาดไปข้างหนึ่ง ร้องห้คุกเข่าให้กับซูโสว่ต้า หวังว่าเขาสามารถที่จะเห็นแก่ว่าชูรั่วหลีเป็นลูกสาวแท้ๆของเขา และทำทุก
อย่างเท่าที่ทำได้เพื่อตามหาที่อยู่ของเธอ
ซูโสว่เต้ารับปากแล้ว
ซูรั่วหลีเป็นลูกสาวแท้ๆของเขา สิ่งนี้มีผลของDNAยืนยัน ยิ่งไปกว่านั้นเหออิงซิ่วก็เป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตในปีนั้นของเขา เหตุผลที่
เหออิงซิ่วเสียแขนไปข้างหนึ่งทั้งหมดก็เพื่อช่วยเขา
ดังนั้น ไม่ว่าจะเห็นแก่ความเป็นลูกสาวแท้ๆหรือเห็นแก่ผู้มีพระคุณ ชูโสว่เต้าจำเป็นต้องรับปาก
แต่ทว่า ในใจของเขากลับไม่สบายใจมาก
เพราะว่า เขาเจอกับเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก
เป็นครั้งแรกที่ไม่มีเบาะแสที่อยู่ของคนคนหนึ่งแม้แต่น้อย
เนื่องจากวิธีการของตระกูลซูนั้นสุดยอดมาก ในอดีตที่ผ่านมา ตราบใดที่พวกเขาต้องการตรวจสอบคน ก็ไม่มีเบาะแสที่พวกเขาค้นหาไม่
เจอ
แต่ในครั้งนี้ ตระกูลซูดันหาเบาะแสอะไรไม่พบซะงั้น
ดังนั้น ซูโสว่เต้าก็เป็นห่วงสภาพความเป็นอยู่ของซูรั่วหลีในตอนนี้เป็นอย่างมาก
สิ่งที่เขากลัวไม่ใช่ว่าหาตัวซูรั่หลีไม่เจอ สิ่งที่เขากลัวคือ ซูรั่หลีอาจไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว
ดังนั้น เขาที่กลับมาถึงในบ้าน รู้สึกหนักใจมากมาโดยตลอด
ใช่ วินาทีที่ซูโสว่เต้าเปิดประตูห้องนอน ในห้องน้ำของห้องนอน มีหญิงวัยกลางคนที่สวยสง่างามก้าวเดินออกมาหนึ่งคน
ผู้หญิงคนนี้เพิ่งจะล้างเครื่องสำอางและอาบน้ำ ผมยาวถูกห่อด้วยหมวกคลุมผมแห้งแม้ว่าจะล้างเครื่องสำอางแล้ว แต่ผิวก็ยังเรียบเนียน
และสะอาดมาก มองดูก็เป็นคนที่สวยตั้งแต่กิด ยิ่งไปกว่านั้นเป็นผู้หญิงชั้นสูงที่บำรุงรักษาตามธรรมดาได้เหมาะสมเป็นอย่างมาก
ผู้หญิงคนนี้ ก็คือรักแห่ในชีวิตของซูโสว่เต้า ภรรยาของเขา ตู้ไห่ชิง
อำนาจของตระกูลตู้อยู่ในเย่นจิงยิ่งใหญ่มาก แม้ว่าทรัพย์สินจะแย่กว่าตระกูลซูเล็กน้อย แต่ไม่ว่าจะเป็นภูมิหลังตำแหน่งเส้นสายรวมทั้ง
อำนาจโดยรวม อันที่จริงไม่ได้แย่กว่าตระกูลซูมากนัก
อย่างใดอย่างหนึ่งในระดับพิเศษนั้น ถึงขนาดแข็งแกร่งกว่าตระกูลซูมากเล็กน้อย
ท้ายที่สุดแล้ว อยู่บนโลกไม่ว่าจะสถานที่ใด เงินก็ไม่ใช่ตัววัดความแข็งแกร่งมาตรฐานอย่างเดียว
ปีนั้นตู้ไห่ชิง เป็นผู้หญิงชนชั้นสูงที่ได้รับการยกย่องจากผู้คนมากที่สุด ในหนึ่งเดียว
พื้นเพทางครอบครัวของเธอ ทำให้เธอแทบจะกลายเป็นคนรักในฝันของทายาทเศรษฐีทั้งหมดในเย่นจิงปีนั้น
ซูโสว่เต้า ก็เป็นหนึ่งในนั้น
ตู้ให่ชิงในตอนนี้ แม้ว่าอายุจะผ่านมาครึ่งร้อยแล้ว แล้วก็มีลูกสองคน แต่เธอยังคงบำรุงรักษาราวกับหญิงสาวในวัยสามสิบ งดงามมีเสน่ห์
ตู้ให่ชิงเห็นซูโสว่เต้ากลับมา พูดด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อยว่า: “ทำไมกลับมาดึกขนาดนี้? เหนื่อยหรือเปล่าคะ?”
ซูโสว่เต้าฝืนยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “ไม่เป็นไร ผมไม่เหนื่อย ช่วงวันสองนี้งานยุ่งมากเป็นพิเศษ”