บทที่ 2187
เวลาเดียวกันนี้ เย่เฉินขี่รถหนีออกมาเป็นระยะทางร้อยเมตรนานแล้ว
เพื่อไม่ให้ถูกตู้ให่ชิงหาพบ แม้แต่กับข้าวเขาก็ยังไม่ซื้อ รุดไปยังTomson Rivieraทันที
ระหว่างทาง เขาโทรหาเฉินจี๋อข่าย อรับสายก็สั่งว่า “เหล่าเฉิน วันนี้มีคนไปป้านเก่าที่พ่อกับแม่ฉันเคยอยู่ นายช่วยไปสืบให้หน่อย ว่า
เป็นใครกันแน่!”
เฉินจี๋อขายถามอย่างแปลกใจ “คุณชาย วันนี้คุณไปบ้านเก่ามาเหรอ?”
“ใช่!” เย่เฉินพูด “ฉันเจอผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ที่นั่น เธอเห็นฉัน แล้วเรียกชื่อพ่อของฉัน ฉันอยากให้นายช่วยสี่บฐานะเธอให้ขัดเจนที่ แล้วก็
สีบให้หน่อยว่าคนคนนี้เป็นมิตรหรือศัตรูกันแน่ เคยเป็นอะไรกับพ่อฉัน”
“ครับ!” เฉินจี่อข่ายพูดอย่างไมลังเล “ผมจะไปให้สืบเดี๋ยวนี้!”
เย่เฉินกล่าวอีกว่า “จริงสิ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งต้องการให้นายช่วยจัดการให้ฉันที”
เฉินจี๋อข่ายรีบกล่าวว่า “คุณชายพูดมาได้เลย!”
เย่เฉินกล่าวว่า “สืบหน่อยว่ทุกคนที่ข้นเก่าตอนนี้เป็นยังไงบำง คดีของเขาจะไต่สวนเมื่อไหร่ นศาลจะประมูลขายตอนไหน ถึงเวลา
ฉันต้องการซื้อบ้านเกาหลังนี้มาให้ได้!”
“ได้ครับ คุณชาย ฉันจะไปสืบเดี๋ยวนี้!”
หลังจากนั้นเย่ฉินก็หาซุปเปอร์มาร์ก็ตที่อยู่ใกล้ๆ กับTomson Rivieraได้ ซื้อกับข้าวเล็กน้อยก็เตรียมกลับบ้น เพิ่งจะออกมาจาก
ซุปเปอร์มาร์ก็ต เฉินจี๋อข่ายก็โทรศัพท์เข้ามา
“คุณชาย ทั้งสองเรื่องรู้ผลแล้วครับ!”
เย่เฉินส่งเสียงฮืม แล้วกล่าวว่า “รายงานทีละเรื่อง!”
เฉินจื้อข่ายรีบกล่าวว่า “คนที่ไปบ้านเดิมของพ่อแม่คุณวันนี้ คือตู้ให่ชิง คุณหนูรองตระกูลตู้แห่งเย่นจิงครับ”
เย่เฉินขมวดคิ้วถามว่า “ตระกูลตู้? ตู่ไห่ชิง? มีที่มาอย่างไร?”
เฉินจี๋อข่ายพูดว่า “ตู่ให่ชิงคนนี้ ก็คือภรรยาของซูโสว่เต้าครับ”
“อะไรนะ?” เย่เฉินถามอย่างตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง “กรรยาของซูโสว่เต้า? แม่แท้ๆ ของซูจือเฟยกับซูจื่อหยู?”
“ถูกต้องครับ” เฉินจื่อข่ายกล่าว “ก็คือแม่ของซูจือเฟยกับซูอหยูนั่นแหละครับ วันนี้เธอมาจินหลิงแต่เช้าตรู่”
เย่เฉินถาม “แล้วเธอมาที่บ้านเดิมของพ่อกับแม่ฉันทำไม? เธอรู้จักพ่อฉันเหรอ?”
เฉินจี๋อข่ายอธิบายว่า “เรื่องนี้ คุณคงไม่ทราบ อันที่จริงตู้ให่ชิงคนนี้ ชอบพอคุณมาตลอด เพียงแต่ตอนนั้นพ่อคุณไม่ได้เลือกเธอ”
ที่นอกเหนือไปจากความประหลาดใจแล้ว จะมากจะน้อยเย่เฉินก็มีความกระอักกระอ่วนอยู่บางส่วน
ภรรยาของซูโสว่เต้า คนที่เธอซอบคือพ่อของตน นี่มันอยู่นอกเหนือความคิดอยู่บ้าง
เยเฉินนึกถึงเรื่องที่ซูรั่วหลีผู้เป็นลูกนอกสมรสของซุโสว่เต้าเพิ่งถูกสื่อญี่ปุ่นเปิดโปงไปเมื่อคืน วันนี้ตู้ไห่ชิงก็มาที่จินหลิง แถมยังไปที่บ้าน
เดิมของพ่อแม่ นี่มันจะใจร้อนเกินไปหน่อยหรือเปล่า? หากซูโสวเต้ารู้เกรงว่าคงโกรธจนกระอักเลือดแน่
เฉินจี๋อข่ายพูดอีกว่า “คุณชาย ยังมีเรื่องบ้านอีกครับ มีความคืบหน้าแล้ว”
เย่เฉินรีบกล่าวว่า “รีบพูดเร็ว!”
เฉินจื่อข่ายอธิบายว่า “คดีของเจ้าของบ้าน จะต้ดสินภายในสองวันนี้แล้ว คได้เงินมาโดยมิชอบของเขาเป็นเงินจำนวนมาก อีกทั้งเงิน
หมุนเวียนเกิดติดขัด จึงไร้กำลังที่จะชดใช้โดยสิ้นเชิง ดังนั้นนอกจากตัดสินโทษแล้ว คงจะรวบรวมเงินทองทั้งหมดของเขาเพื่อนำมาชดเชยให้
กับนักลงทุนผู้เสียหายไม่ได้ ดังนั้นหากอ่านคำตัดสิน บ้านหลังนี้จะเข้าสู่ขั้นตอนการประมูลขายทันที อย่างเร็วภายในหนึ่งสัปดาห์ก็น่าจะเริ่ม
ประมูลขายแล้ว!”
เย่เฉินได้ยินถึงตรงนี้ ในใจก็พลันยินดีขึ้นมา รีบกล่าวว่า “นายช่วยส่งชื่อให้ฉันที่ ถึงเวลาฉันจะเข้าร่วมประมูล ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องซื้อ
บ้านหลังนี้กลับมาให้ได้!”
เฉินจี๋อข่ายกล่าวว่า “ได้ครับคุณชาย เรื่องนี้ไว้ใจผมได้เลย!”
เย่เฉินส่งเสียงอิ่มคำหนึ่ง แล้วกล่าวว่า “เอาอย่างนี้ก่อนเถอะ ระยะนี้นายช่วยจับตาดูตู้ไห่ชิงคนนั้นให้ฉันที ในเมื่อเธอรู้จักพ่อฉัน อย่างนั้น
เป็นไปได้ว่าเธออาจจะคาดเดาฐานะฉันออก ตอนนี้ฐานะของฉันยังไม่อาจเปิดเผยได้ พยายามอย่าให้เธอหาฉันพบ”