บทที่2352
ในเวลานี้ คุณท่านใหญ่ซูกลับส่ายห้วเล็กน้อยและพูดเบา ๆ ว่า:”หม่าฉงชิงจัดการเรื่องนี้ได้ไม่ดี แต่พ่อก็ยังไม่สงสัยในความจงรักภักดี
ของเขา”
ซูโสว่เต่อรีมพูดบิดเมือนความจริงทันที!”พ่อ! ตามคำกล่าวที่ว่ารู้หน้าไม่รู้ใจ! พ่อเห็นค่าหม่าฉงซิงมาตลอด แต่ใครจะรู้ว่าหม่าฉงซิงจะ
ทรยศพ่อภายใต้การล่อผลประโยชน์ของผู้อื่นรึเปล่า?”
คุณท่านใหญ่ซูฟนเสียงอย่างเย็นชา”โสว่เต่อ นายมองคำถามฟื้นฐานแบมนี้ไม่ออกเลยเหรอ? มันทำให้พ่อผิดหวังจริงๆ!”
“หา?”ซูโสว่เต๋อไม่รู้ว่าเหตุใดพ่อจึงพูดแบบนี้กะทันห์น และรีบอย่างร้อนรนพูดว่า:”พ่อ ยกโทษให้ผมที่โง่เขลา ขอให้พ่อบอกให้รู้ด้วยครับ”
คุณท่านใหญ่ซูถามอย่างเย็นชา:”ถ้ามีคนสามารถติดสินบนหม่าฉงซิงเพื่อจัดการกับตระกูลซู แล้วทำไมถึงให้หม่าฉงซิงไปจัดการกับจือห
ยูล่ะ? หม่าจงซิงเป็นยามส่วนตัวของพ่อ แล้วยังเป็นหัวหน้ายาม! เขาสามารถติดสินบนหม่าจงซิงให้มาฆ่พ่อได้ ต่อให้ฆ่าพ่อไม่ได้ อย่างน้อย
สร้างภัยคุกคามครั้งใหญ่ให้กับพ่อได้ เหตุใดจึงต้องใช้ความพยายามอย่างมากบนตัวผู้หญิงอย่างจือหยูด้วย?”
ซูโสว์เต่อเข้าใจทันที เหงื่อเย็นเยี่ยบซึมหลังของเขาทันที และคิดกับตัวเอง: ไม่นึกเลยว่าพ่อจะหลอกยากขนาดนี้……ดูเหมือนว่าจะฝืนให้
หม่าจงซิงรับบาปอีกต่อไปไม่ได้แล้ว ไม่เช่นนั้นพ่อจะสังเกตเห็นความผิดปกติอย่างแน่นอน!”
เมื่อคิดแบบนี้ ซูโสว่เต๋อก็เปลี่ยนสีหน้าทันที และพูดเห็นด้วยว่า:”พ่อ พอพ่อพูดแบบนี้ ผมก็เข้าใจทันที ดูเหมือนว่าหม่าฉงซิงคงจะไม่ทรยศ
พ่อ แต่ในเมื่อเขาไม่ได้ทรยศพ่อ และตอนนี้เขาก็หายไป ซึ่งพิสูจน์ได้ว่า คนที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนั้นแข็งแกร่งมาก! เราต้องระมัดระวัง!”
คุณท่านใหญ่ซูนวดขมับ:”ตอนนี้พ่อยังไม่ได้นึกถึงตัวการที่อยู่เบื้องหลัง อยังคงมีคำถามอีกมากมายที่ยังไม่เข้าใจ พ่อไม่เข้าใจว่าทำไม
หลิวจ้านถึงถูกยิง? ดูจากภาพที่เกิดเหตุ รถถูกชนจนเละขนาดนั้น แม้ว่าหลิวจ้านจะเป็นพระเจ้าก็ต้องตายแน่นอน ทำไมถึงยังมีคนยิงเขาอีก? ยิ่ง
เขาทำไม?”
ซูโสว่ต่อดูงุนงงและพูดว่า:”มันเป็นแบบนี้จริงๆด้วย! ในภาพความละเอียดสูงที่พ่อให้คนไปหามา จะเห็นได้อย่างซัดเจนว่าหน้าท้องและ
ร่างกายส่วนล่างของหลิวจ้านถูกชนจนเละหมด ไม่จำเป็นต้องยิงหัวเขาอีกนัดเลย…..’
คุณท่านใหญ่ซูขมวดคิ้วและพึมพำาว่า:”ขอพ่อคิดดูก่อน….. ในเมื่ออุบัติเหตุเกิดขึ้นตามกำหนด งั้นก็พิสูจน์ได้ว่า จนตอนที่เกิดอุบัติเหตุ
ทุกอย่างยังคงเป็นไปตามแผน กล่าวอีกนัยหนึ่ง ตอนที่เกิดอุบัติเหตุ หม่าฉงซิ่งต้องอยู่ตรงนั้นแน่นอน…
ขณะที่พูด คุณท่านก็ค่อยๆย้อนคิดในใจละนิด:” ในเมื่อหม่าฉงชิงอยู่ในที่เกิดเหตุ ถ้างั้นตอนที่เขาเห็นจือหยูก็นั่งอยู่ในรถหลิวจัาน เขา
จะมีปฏิกิริยาอย่างไรเมื่อเห็น??”
ซูโสว่เต่อได้แต่เห็นด้วยคำพูดของพ่อ แล้วพูดว่า:”ถ้าหม่าฉงชิงไม่ได้ทรยศพ่อ งั้นตอนที่เขาเห็นจือหยู คงจะตะลึงมากแน่นอน…..
“ใช่!”คุณท่านใหญ่ซูพยักหน้า:”หม่าฉงซิเห็นว่าหลิวจ้านก็พาจื่อหยูขึ้นรถด้วย คงจะตกตะลึงมาก โกรธมาก ถึงกับกลัวมากๆ……
เมื่อพูดเช่นนี้ คุณท่านใหญ่ชูก็พูดต่อว่า:”เมื่อเป็นเช่นนี้ หม่าฉงซิงและหลิวจ้านจะต้องมีความขัดแย้งกันอย่างแน่นอน และเขาจะถามหลิว
จ้านอย่างแน่นอน ว่ใครเป็นคนสั่งให้เขาทำร้ายจือหยูยุ…..”
ซูโสว่เต่อตกใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้!
“จากการวิเคราะห์ของพ่อแล้ว หม่าฉงซิงอาจจะล่อลวงข้อมูลสำคัญจากหลิวจ้านได้……’
“แม้ว่าฉันจะไม่ได้ติดต่อหลิวจ้านโดยตรง แต่ฉันก็ให้คนติดต่อกับครอบครัวของหลิวจัานแล้ว จากนั้นก็ขอให้เขาจัดการนังซูจือหยูไปด้วย
ในนามของตระกูลซูที่ต้องการฆ่าคนอีกคนหนึ่ง…..”
“ถ้าฟอรู้ข้อมูลนี้ ก็จะรู้ว่า คนที่ต้องการฆ่าจือหยู คือตระกูลชูซู……
“เมื่อนั้น ฉันจะเป็นผู้ต้องสงสัยที่ใหญ่ที่สุด…..
เมื่อคิดแบบนี้ ซูโสวเต่อก็รีบพูดว่า:”ฟอ! ผมเห็นตอนนี้มีชาวเน็ตบางคนเริ่มสงสัยว่ตระกูลซูของเราคือคนอยู่เบื้องหลัง ตอนนี้ความสำคัญ
สูงสุดของเราคือ การประชาส้มพันธ์ในภาวะวิกฤตอย่างรวดเร็ว!”
คุณท่านใหญ่ซูพยักหน้าเล็กน้อย และโพล่งออกมา:”ดำนินการประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤตทันที และในขณะเดียวกันก็ประณาม
อาชญากรอย่างลิวจัานผ่านสื่อ และเสนอรางวัล 50 ล้นเพื่อรบรมบาะแสนมีค่า ! ใครก็ตามที่ช่วยสองแม่ลูกสาวได้ พ่อจะให้รางวัลหนึ่ง
ร้อยล้าน!”