บทที่ 2417
สิ่งที่คุณท่านใหญ่ซูเฉลียวฉลาดกว่าซูโสว่เต้าเล็กน้อยคือ เขาผ่านเบาะแสร่องรอย สร้างโครงร่างคร่าวๆในสมองของตัวเอง ในขณะ
เดียวกันอยู่ในโครงร่างนี้ ก็คำนวณการมีอยู่ของบุคคลปริศนาอย่างเย่เฉินออกมา
อันที่จริงซูเฉิงเฟิงป็นคนเจ้าเล่ห์ที่เฉลี่ยวฉลาดมากมโดยตลอด แผ่นการมากมายแทบจะไม่มีช่องหวแม้แต่น้อย เพียงแต่ว่าหลายครั้งก็
เพราะไม่สามารถที่จะคาดการณ์ตัวแปรอย่างเย่เฉินได้ งนั้นถึงด้พลาดไปเล็กน้อย ก็ก่อให้เป็นความผิดพลาดอย่างมหันต์ได้
ในครั้งนี้ เขาคาดเดาได้ว่าซูจือหยูไม่ตาย คาดเดาว่าจะต้องได้รับความช่วยเหลือจากผู้สูงส่ง ดังนั้นเขาถึงได้ตัดสินใจพยายามอย่างเต็มที่
จะกอบกู้ทั้งครอบครัวของซูโสว่เต้าคืนมา
จุตฝ่าฟันอันต้บแรก ก็ย่อมเป็นเจ้าบ้านอย่างซูโสว่เต้าเป็นธรรมดา
เมื่อกี้นี้โทรศัพท์สายนี้ ไม่เพียงแต่ปลอบใจซุโสว่เต้ ในขณะเดียวกันอยู่ตรงหน้าของชูโสว่เต้า และแสดงคำขอโทษต่อซูจือเฟยด้วย
ถ้าหากสองคนพ่อลูกนี้เชื่อคำพูดของเขา ถ้าอย่างนั้นทั้งครอบครัวสี่คนนี้ อย่างน้อยเขาก็กอบกู้คืนมาได้ครึ่งหนึ่งแล้ว
แม้ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่ซูโสว่เต้าจะยกโทษให้ซูเฉิงเฟิงอย่างง่ายดายขนาดนี้ แต่ในขณะนั้ ในใจของเขา ก็เพราะเมื่อกี้นี้คุณท่านใหญ่ช
เป็นคนยอมรับผิดเอง ก็ลดความรุนแรงลงเล็กน้อย
เนื่องจากว่า ตลอดชีวิตนี้ซูเฉิงเฟิงไม่เคยกัมหน้ายอมรับผิดกับใครมาก่อน ๆก็พูดขอโทษเอง ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ยิ่งไปกว่นั้น ซูเฉิงเฟิงก็คิดการมีอยู่ของปัจจัยสึกลับอย่างเย่เฉินคนนี้ไม่ออก ดังนั้น เขาไม่ทราบแรงจูงใจที่แห้จริงของการพูดเพื่อขอ
คืนดีของคุณท่าน
ประกอบกับว่าตัของเขาเองก็ถูกส่งตั๋วไปที่ออสตรเลี้ย ต่อให้คุณท่นจะทำเรื่องที่ผิดต่อเขา ก็ไม่มีความจำป็นต้องก้มหัวให้เขาเลย ถึง
ขนาด ที่ว่าคุณท่านสามารถที่จะกักบริเวณเขาไว้ในบ้าน จะได้ไม่เกิดหายนะขึ้นในภายหลัง นี่ก็เป็นรูปแบบการกระทำที่คงเส้นคงวาของคุณ
ท่าน
แต่คุณท่านไม่ได้เลือกวิธีนี้ แต่กลับเป็นคนก้มหัวยอมรับผิดเองและขอร้องให้ยกโทษให้ด้วย สิ่งนี้ทำให้ซูโสว่เต้ารู้สึกว่า คุณท่านอาจมี
ความเข้าใจอย่างแท้จริง มีความคิดกลับเนื้อกลับตัวใหม่มาชดเซยให้กับตัวเอง
คุณท่านเต็มใจที่จะชดเชยให้ตัวเองยินยอมให้ตัวเองกลับประเทศ นี่เทียบเท่ากับว่าเตรียมตัที่จะฟื้นสถานะทายาทของตัวเองคืนมา
ไม่มีใครที่จะมีปัญหากับทรัพย์สินนับล้าน ดังนั้น ในใจของซูโสว่เต้านอกเหนือจากประหลาดใจแล้ว ยังมีความตื่นเต้นอย่างหนึ่งที่ควบคุม
ไม่ได้
แต่ทว่ ด้านหนึ่งเป็นความโศกเศร้ากับความเป็นห่วงของลูกสาวแท้ๆที่เป็นหรือตายก็ไม่รู้ อีกด้านหนึ่งก็เป็นความตื่นเต้นกับความดีใจที่
กำลังเจอจุดเปลี่ยนให้ชีวิตดีขึ้น อารมณ์หลายอย่างที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงปะปนอยู่ด้วยกัน ทำให้ซูโสว่เต้าอดไม่ได้ที่จะละอายใจเล็กน้อย
เหตุผลที่รู้สึกละอายใจ ก็เป็นเพราว่า เขาคันพบว่า ตัวเองอยู่ภายใต้สถานการณ์ช่นนี้ ไม่สามารถที่จะหยุดความรู้สึกตื่นเต้นในส่วนลึก
ของหัวใจได้
สิ่งนี้ทำให้เขาเข้าใจความจริงอย่างถี่ถ้วน
ทำไมจึงมีการต่อสู้หลายครั้งเพื่อซิงบัลลังก์และอำนาจระหว่างศึกสายเลือดในสมัยโบราณเกิดขึ้น?
พี่ชายฆ่าน้องชายน้องชายฆ่าพี่ชายพ่อฆ่าลูกชายลูกชายฆ่าพ่อ และอื่นๆก็ไม่ใช่เรื่องแปลกในประวัติศาสตร์
เหตุผล ก็คือเพราะประโยชน์ที่วางอยู่ตรงหน้าของพวกเขานั้นยิ่งใหญ่มาก ใหญ่จนพอสามารถที่จะทิ้งสายเดียวกันและครอบครัวไว้ข้าง
หลัง
เสียสละญาติพี่น้องของตัวเอง ถ้าหากทำเพียงแลกกับหนึ่งร้อยหยวน มีคนไม่มากนักในโลกใบนี้ที่จะเห็นด้วย
แต่ว่า เสียสละญาติพี่น้องของตัวเอง ถ้าหากสามารถที่จะแลกได้หนึ่งหมื่นล้าน ถึงขนาดหนึ่งหมื่นล้านล่ะ?
เกรงว่า ผู้คนมากมายก็จะถูกผลประโยชน์มหาศาลนี้ทำให้เสียสติอย่างสมบูรณั
ซูโสว่เต้าก็เป็นคนธรรมดา ก็มีอารมณ์ความรู้สึกความปรารถนาแบบปุถุชนทั่วไป
หลังจากที่ถูกส่งตัวมาที่ออสเตรเลีย เขาจะสัมผัสถึงความรู้สึกที่สูญเสียอำนาจทั้งหมด และความรู้สึกสูญเสียนี้ทำให้เขาลืมไม่ลง
ตอนนี้ ในที่สุดก็เห็นโอกาสพลิกกลับมามีชัย ส่วนสึกในหัวใจของเขาจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร
ดังนั้น เขาจึงโทรหาซูจือเฟย มอกสถานการณ์กับเขาอย่างง่ายดาย ต่อจากนั้นก็กำชับเขาว่า, “จือเฟย พ่อว่าครั้งนี้ปู่ของแกตระหนักถึง
ความผิดพลาดของตัวเองแล้วจริงๆ ดังนั้นแกก็อย่าได้ขัดแย้งกับเขามากเกินไป รู้มั้ย?”