บทที่ 2516

ผ่านไปสักพักเขาก็โบกมือ และพูดอย่างจำใจ:”ช่างเถอะๆ เรื่องนี้มันน่าอัมอายมากๆ ฉันไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับคนอื่น…

เย่เฉินมองเห็นความเจ็บปวดบนใบหน้าของเขา ก็พูดปลอบใจทันที!”ต๊อกเตอร์เช่อ คุณไม่จำเป็นต้องโกรธยนาดนี้ คนหนุ่มสาวดื้อรั้น
หน่อยก็เป็นเรื่องปกติ และเท่าที่ฉันรู้ อัจฉริยะในสาขาต่างๆ ต่างมีนิสัยดื้อรั่นอยู่แล้ว เพราะหนุ่มสาวที่เป็นอัจฉริยะพวกนี้ ต่างก็มีความคิดอิสระ
เป็นของตัวเอง และพวกเขาก็จะสามารถทำเรื่องยิ่งใหญ่ได้สำเร็จ”

เฮ่อหย่วนเจียงเอามือจับหน้าอกของตัวอง และพูดด้วยความโกรธ:”คุณไม่รู้ว่าลูกสาวของฉันดื้อรั้นขนาดไหน! ถ้าเธอไปประเทศซีเรียแค่
ครั้งเดียว ฉันก็คงไม่ว่าอะไร เพราะสถานที่นั้นวุ่นวายมากๆ แต่มันเป็นความวุ่นวายในประเทศ แต่พวกเขาค่อนข้างเป็นมิตรกับชาวนและชาวจีน
โพ้นทะเล แต่ลูกสาวของฉัน…เธอ…เธอ….

หลังจากพูดคำว่าเธอหลายครั้ง เฮ่อหย่วนเจียงก็พูดติดขัดอีกครั้ง

เขาหน้าแดงด้วยความโกรธและพูดคำว่าเธอไปหลายครั้ง จากนั้นก็ถอนหายใจและพูด:”ลูกสาวของฉัน ฉันบอกเธอเมื่อหลายปีก่อน เธอ
อายุก็ไม่น้อยแล้ว มันถึงเวลาที่จะหาคู่ครองแต่งงานและมีลูก คุณรู้ไหมว่าเธอพูดอะไรกับฉัน?”

เย่เฉินส่ายหัวด้วยความสงสัย และถามด้วยความสนใจ:”เธอพูดว่าอะไร?”

เฮ่อหย่วนเจียงพูดด้วยความรู้สึกหดหู่:”เธอบอกฉันว่าเธอไม่ชอบผู้ชาย!!! คูณคิดดูสิ ผู้หญิงสวยๆอายุยี่สิบเจ็ดมี ไม่หาคู่ครองฉันไม่ว่า แต่
เธอบอกว่าเธอไม่ชอบผู้ชาย เธอชอบผู้หญิง! เธอตั้งใจจะกวนประสาทฉันใช่ไหม?”

เย่เฉินคาดคิดไม่ถึงจริงๆว่าจะได้คำตอบแบบนี้ เขาพูดด้วยความเขินอาย:”ด๊อกเตอร์เช่อ ฉันคิดว่าเธอกำลังพูดล้อเล่นกับคุณ เพราะคุณก็
เคยพูดแล้ว เธอมีนิสัยดื้อรั้น คุณให้เธอไปทิศตะวันออก เธอจะเลือกไปทิศตะวันตก แต่ความจริงเธออาจจะไม่ได้อยากไปทิศตะวันตกก็ได้ และ
การกระทำแบบนี้ เธอตั้งใจให้คุณรู้สึกโกรธ”

เฮ่อหย่วนเจียงปิดหน้าตัวเองและพูด”เห้อ! ฉันก็คิดแบบนี้มาตลอด แต่ใครจะคาดคิด เมื่อปีที่แล้วเธอพาแฟนสาวมาที่บ้าน เธอยังบอกฉัน
ด้วยว่าอีกสองสามปีจะแต่งงานกับแฟนสาว…”

เมื่อเย่เฉินได้ยินเรื่องนี้ อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

เฮ่อหย่วนเจียงในเวลานี้รู้สึกหดหู่ ถอนหายใจและพูด”คุณคิดดูสิ ในชีวิตของฉันมีลูกแค่คนเดียว ถ้าเธอแต่งงานกับแฟนสาวจริงๆ ฉันจะ
กล้าไปเจอหน้าบรรพบุรุษของฉันได้ยังไง?”

เมื่อพูดจบ เขาก็บห์นไปมองเย่ฉิน และพูดอย่างจริงจัง”เเฉิน คุณลุงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่คุณนะ ตอนนี้ลูกสาวไม่ยอมสื่อสารกับ
ฉัน ฉันให้เธอทำอะไรเธอก็ไม่ยอมฟัง คุณช่วยพาเธอมาที่จินหลิง ให้เธอยอมทำงานอยู่ที่กับคุณ ถ้าคุณช่วยลุงทำเรื่องนี้สำเร็จ ลุงจะช่วยเหลือ
คุณทุกอย่าง และจะตอบแทนคุณอย่างแน่นอน!”

เย่เฉิรีบพูด:”ต๊อกเตอร์เฮ่อ คุณไม่ต้องพูดขนาดนี้ก็ได้ คุณเป็นเพื่อนร่วมชั้นและเพื่อนสนิทของแม่ และคุณก็เป็นญาติผู้ใหญ่ของฉันด้วย
ถึงแม้คุณไม่ช่วยอะไรฉันเลย ฉันก็จะหาทุกวิถีทางเพื่อช่วยคุณอย่างแน่นอน”

ย่เฉินพูดเสริมอีกว่า”ด็อกเตอร์เฮ่อ เอาอย่างนี้ละกัน คุณให้เบอร์ติดต่อของลูกสาวคุณมาให้ฉัน ฉันจะโทรไปคุยกับเธอเอง และดูว่าเธอ
จะสนใจงานด้านนี้หรือเปล่า”

“มันเป็นเรื่องที่เยี่ยมมากๆ”เฮ่อหย่วนเจียงตบหน้าอกของตัวเองเบาๆและพูด:”คุณวางใจ ถึงแม้เธอจะเป็นลูกสาวของฉัน เธอมีความ
สัมพันธ์กับฉันไม่ค่อยดีนัก แต่เธอมีความรับผิดชอบในการทำงานสูงมากๆ และจากมุมมองของฉัน เธอเป็นอัจฉริยะจริงๆ ถ้าเธอยอมมาช่วยงาน
ของคุณ และฉันค่อยช่วยเหลืออยู่เบื้องหลั่ง ฉันเชื่อว่จะสามารถทำให้ธุรกิจการขนส่งทางทะเลของคุณประสบความสำเร็จได้อย่างแน่นอน ดั่ง
นั้นเรื่องที่เกลี้ยกล่อมให้เธอมาที่จินหลิง ก็ต้องรบกวนคุณจริงๆ

เย่เฉินพยักหน้าและพูดอย่างจริงจัง:”ต็อกเตอร์เฮ่อโปรดวางใจ ฉันจะทำอย่างสุดความสามารถ”

เช่อหย่วนเจี่ยงรีบโบกมือและพูดอย่างจริงจัง:”เห้อ! อย่าเรียกด้อกเตอร์เช่อ มันดูเหินห่างเกินไป เรียกฉันว่าลุงเฮ่อดีกว่า!”

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:”ได้ครับ ลุงเฮ่อ”

เฮ่อหย่วนเจียงหยิโทรศัพท์อกมาและพูดกับเย่เฉิน:”วกเราสองคนเพิ่มเพื่อนทางวีแซทก่อน เดี่ยวฉันจะส่งนามบัตรวีแชทของเธอให้
คุณ ตอนที่คุณเพิ่มเธอเป็นเพื่อนห้ามบอกว่าฉันเป็นคนแนะนำ บอกเธอว่าคุณบังเอิญอ่านบทความของเธอในวารสารการเงิน และสนใจที่จะร่วม
มือกับเธอ”

ขณะพูด เฮ่อหย่วนเจียงก็พูดด้วยความเข้นอายว่า:”ลูกสาวคนนี้หยิ่งไปหน่อย คุณต้องค่อยพูดชื่นชมเธอ ถ้าคุณสามารถพูดชื่นชมจน
ทำให้เธอพอใจ เรื่องนี้ก็สำเร็จไปครึ่งทางแล้ว!”