บทที่ 2536

หลังจากที่โทรเสร็จ เฉินจี๋อข่ายพูดกับเย่เฉินว่า: “คุณชาย ผมปรึกษาเพื่อนแล้ว และก็สอบถามช่องทางต่างประเทศบ้าง ตอนนี้อยากจะ
ไปซีเรีย เส้นทางที่ใช้เป็นประจำคือบินไปที่ไปตุรก็หรี่อฮิรักก่อน ต่อมาจากสองประเทศนี้สัญจรทางบกเข้าซีเรีย”

จากนั้น เฉินจี๋อข่ายก็พูดอีกว่า: “แต่ว่าสิ่งที่ค่อนข้างกระอักกระอ่วนอ ตุรกี่อยู่ทางเหนือของซีเรีย และอิรักอยู่ทางตะวันออกของซีเรีย
แต่ดามัสกัสเมืองหลวงของซีเรีย ดันอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของซีเรีย กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ไม่ว่าจะมาจากอิรักหรือตุรไปที่ดามัสก้ส ต้องเดิน
ทางสัญจรทางบกไกลหลายร้อยกิโลเมตร”

“ยิ่งไปกว่านั้น ภูมิประเทศในตะวันออกกลางมีความซับซ้อน การคมนาคมขนส่งไม่สะดวกนัก เพียงแค่ระยะทางช่วงนี้ อย่างน้อยก็ต้อง
ยี่สิบชั่วโมง”

เย่เฉินขมวดคิ้ว และเอ่ยปากพูดว่า: “ถ้หากฉันจำไม่ผิด ทางตะวันตกของซีเรียน่าจะเป็นเขตแดนติดต่อกันกับเลบานอนนะ? ยิ่งไปกว่า
นั้นมืองหลวงของทั้งสองประเทศก็อยู่ใกล้กันมาก ระยะทางเป็นเส้นตรงไม่ถึงหนึ่งร้อยกิโลมตร มินไปที่เลบานอนก่อน ค่อยเช้าซีเรียจาก
เลบานอนสะดวกกว่าไม่ใช่เหรอ?”

เฉินจี๋อข่ายพยักหน้า และพูดว่า: “คุณชาย เรื่องนี้เมื่อกี้นี้ผมก็ถามแล้ว”

“พูดตามทฤษฎี แน่นอนว่าเลบานอนอยู่ใกล้กับดามัสก้สมากกว่า แต่ว่าถ้หากสายการบินจากในประเทศไปเลบานอน เส้นทางก็จะไป
ถึงที่ซีเรียพอดี”

“ตอนนี้กองกำลังรัฐบาลซีเรียและฝ่ายต่อต้านกำลังต่อสู้กันเหมือนไม่มีค่า ยิ่งไปกว่านั้นทั้งสองฝ่ายมีอาวุธสกัดจากฟื้นสู่อากาศ ดังนั้น
สายการบินของประเทศไหนก็ไม่กล้าบินไปในเขตน่านฟ้าของมัน ทำได้เพียงวนรอบใหญ่ หลบหลีกเขตน่านฟ้าของซีเรีย”

“ตามเส้นทางของสายการบิน ถ้าเกิดหลบหลีกซีเรีย ระยะทางของเที่ยวบินจะเพิ่มขึ้นเกือบสองพันกิโลเมตร”

“ด้วยเหตุนี้ เครื่องบินเจ็ทส่วนตัของพวกเราก็บินไปรวดเดียวไม่ได้ จำเป็นต้องหาสนามบินแวะพักระหว่างทางเพื่อเดิมน้ำมัน”

“แบบนี้ ก็จำเป็นต้องประสานงานเพิ่มเติมเกี่ยวกับสนามบินสำหรับการแวะพักระหว่างทาง ถึงเวลานั้นลงจอดเติมน้ำมันหลังจากตรวจสอบ
ตามปกติแล้วค่อยบิน ก็จะเสียเวลาสองชั่วโมง”

“ยิ่งไปกว่านั้นถึงซีเรียแล้ว ยังมีปัญหาใหญ่อย่างหนึ่ง ตอนนี้ทางนั้นเพราะว่าใกลักับซีเรียเกินไป ดังนั้นเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงไฟสงครามที่

โหมกระหน่ำตัวเองและก็ได้ปิดชายแดนชั่วคราวแล้ว ถ้าหากคุณต้องการเดินทางจากเลบานอนไปยังซีเริย ทำได้เพียงแอบข้ามพรมแดน…”

เย่ฉินพยักหน้า และพูดด้วยสีหน้าที่จริงจังว่า: “ต่อให้จะต้องแอบข้ามพรมแดน ระยะทางเส้นตรงไม่ถึงหนึ่งร้อยกิโลเมตร ก็ค่อนข้างจะ
ประหยัดเวลาไปมาก”

เฉินจื่อข่ายรีบพูดว่า: “คุณชาย การข้ามพรมแดนไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ทั้งสองประเทศได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนา ในช่วงเวลาพิเศษ หากมี
ใครข้มพรมแดนอย่างผิดกฎหมาย ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งก็มีสิทธิ์ที่จะยิงในทันที ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ชีเริยไม่ได้เป็นเพียงแค่กองกำลังรัฐบาลซีเรีย
ยังมีกองกำลังฝ่ายต่อต้านด้วย สถานการณ์ชับซ้อนเกินไป ยากมากที่จะทะลุเข้าไปได้!”

เย่เฉินโบกมือ และพูดอย่างไม่แยแสว่า: “อันที่จริงก็ไม่ใช่ปัญหา ฉันมีวิธีที่จะทะลุข้ามพรมแดนเอง”

จากนั้น เย่เฉินก็พูดอย่างรำคาญเล็กน้อยว่า: “สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเวลาบินนานเกินไปจริงๆ เดิมที่จำเป็นต้องมินอย่างน้อยเก้าชั่วโมง ถ้า
หากใช้ทางอ้ม แล้วก็ต้องเพิ่มบินสองสมชั่วโมง ที่สำคัญระหว่างทางก็ยังต้องจอดหนึ่งครั้ง ก็ต้องบวกอีกหนึ่งถึงสองชั่โมง คำนวณแบบนี้
อย่างน้อยจะต้องใช้เวลาอีกสิบสามสิบสี่ชั่โมงถึงสามารถที่จะบินถึงซีเรีย นานเกินไปแล้ว ทางนั้นเรื่องราวของชีวิตคนเป็นเรื่องใหญ่สำคัญมาก
ฉันกลัวว่าเรื่องราวจะช้ไม่ได้นานขนาดนั้น…”

เฉินจี่อข่ายก็ตกอยู่ในห้วงความคิดในทันที เขาครุ่นคิดอยู่นาน ท้นใดนั้นก็นึกถึงะไรบางอย่างได้ และอ้าปากพูดว่า: “คุณชาย ดูจากใน
ปัจจุบัน มีทางเดียวที่จะแก้ไขปัญหาได้ สามารถทำให้คุณภายในสี่ชั่วโมงครึ่ง บินจากเมืองจินหลิงถึงเลบานอน! เพียงแต่ว่าปัญหานี้ผมทำไมได้
มีเพียงคุณเท่านั้นที่จะลองทำได้”

เย่เฉินรีบถามว่า: “ปัญหาอะไร?!”

เฉินจี่อย่ายตักเตือนอย่างรวดเร็ว: “คุณชาย คุณจำได้หรือเปล่า ตอนที่คุณไปที่ภูเขาฉางไบที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเพื่อชุ่มโจมตีราชา
บู๊ทั้งแปดในครั้งนั้น ผมบอกกับคุณแล้ว คุณปู่ของคุณใช้เงินจำนวนมากซื้อเครื่องบินคองคอรัดลำหนึ่ง?”

“ความเร็วในการบินของเครื่องบินคองคอร์ด คือสองจุดห้เท่าของสายการบินของเครื่องบิน ยิ่งไปกว่านั้น เครื่องบินคองคอร์ดลำนั้นที่
คุณปู่ของคุณซื้อยังได้รับการดัดแปลงและอัปกรดเป็นพิเศษ ซึ่งช่วยลดความสามารถในการบรรทุกของเครื่องบินและเพิ่มความจุเชื้อเพลิงของ
เครื่องบิน เติมน้ำมันครั้งเดียวบินได้หนึ่งหมื่นกิโลมตรด้วยความเร็วเหนือเสียง ไม่จำเป็นต้องลงจอดเติมน้ำมันกลางทาง สี่ชั่วโมงก็สามารถที่จะ
ส่งคุณไปถึงเลบานอนได้!”