บทที่ 2546

ตอนนี้ข้างล่างบันได มิชายวัยกลางคนหน้าตาจีนๆ นอยู่อย่างนอบน้อม รอเย่เฉินกับเฉินจี๋อข่ายลงมา เขารีบก้าวเข้ามา แล้วโค้งอย่าง
สุภาพ “สวัสดีครับคุณชาย ยินดีต้อนรับสู่เบรุตครับ”

เย่เฉินมองอีกฝ่ายอย่างประเมิน ชายวัยกลางอายรุ่นราวคราวเดียวกับเฉินจี๋อข่าย อายุประมาณ 30 กว่าปี ภาษาจีนของเขาเป็นมาตรฐาน
มาก ไม่เหมือนคนเชื้อสายจีน ที่อาศัยอยู่ต่างประเทศมานาน

ด้งนั้น เขาจึงเอ่ยถามว่า “คุณคือคนของตระกูลเย่เหรอ”

อีกฝ่ายรีบพูดว่า “ใช่ครับคุณชาย ผมเป็นโฆษกตระกูลเย็ในตะวันออกกลางครับ ผมชื่อหานกวางเย่า คุณท่านให้ผมปินมาจากซาอุดิ
อาราเบีย เพื่อช่วยคุณติดต่อ และให้ความช่วยเหลือเท่าที่จะช่วยได้ครับ”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ จากนั้นจึงถามเขาว่า “สถานการณ์ที่ซีเรียเป็นยังไงบ้าง”

หานกวางเย่าอธิบายว่า “ตอนนี้ฝ่ายค้านซีเรียยังคงถกเถียงกับสถานทูตอเมริกา แต่ครั้งนี้ท่ทีของสถานทูตอเมริกาแน่วแน่มาก ไม่มีท่าที
ประนีประนอมแม้แต่น้อย ดั่งนั้นผมเดาว่า อีกไม่นานพวกเขาคงหมดความอดทน”

เย่เฉินถามต่อว่า “สถานทูตอเมริกาไม่ต้องการแทรกแซงเรื่องนี้ หรือแอบวางแผนอะไรอย่างอื่นกันแน่”

หานกวางเย่าพูดอย่างเหนื่อยใจ “ตอนนี้เหมือนม่ต้องการแทรกแซงเรื่องนี้ เหตุผลเพราะว่าหลายปีก่อนหน้านี้ พวกเขาลงทุนลงแรง
เจรจา แต่ก็ไม่ได้ผลดีเท่าไร ตอนนี้หลังจากถอนทหารออก จึงไม่อยากเข้ามาเกี่ยวข้องอีก”

“นอกจากนี้ เยาวชนอเมริกันที่ถูกจับตัว ม่ใช่ลุกของบุคคลสำคัญหรือเศรษฐีชาวอเมริกัน ไม่มีเบื้องหลังใดๆ ฝั่งอเมริกาจึงคิดว่าเป็นเรื่อง
เลิก จึงจะปิดข่าวในอมริกา ในขณะเดียวกัน ยังสั่งไม่ให้สื่อยุโรปรายใหญ่ดำเนินการรายงานติดตามผล”

“เมื่อเป็นเช่นนี้ ถึงทั้ง 8 คน ที่โดนฝ่ายค้านจับไป ประชาชนชาวอเมริกันก็ไม่มีทางได้ยินเรื่องนี้”

พูดพลาง หานกวางเย่าหดหู่ใจ “อีกอย่าง สถานการณ์ในซีเรียตอนนี้ยุ่งเหยิงมาก ไม่เพียงแค่สงครามระหว่างกองทหารรัฐบาลกับฝ่าย
ค้าน ยังมีกองกำลังติดอาวุธเคร์ด พัวพันอยู่ด้วย”

“เบื้องหลังคนพวกนี้ยิ่งวุ่นวาย สหรัฐอมริกา รัสเซีย อิหร่าน และตุร ใส่ไฟอยู่เบื้องหลัง จึงทำให้ในประเทศซีเรียมีเสียงอาวุธทั้งวันทั้ง
คืน อีกอย่างไม่ว่าฝ่ายหนึ่งฝายใดสู้ขึ้นมา จะต้องสู้อย่างโกรธแค้น ไม่เหลือซากอย่างแน่นอน สถานทูตอเมริกาเตือนพลเมืองอเมริกันตั้งนานแล้ว
ถ้าไม่มีอะไร ห้ามไปซีเรีย เยาวชนอเมริกันห้ง 8 คน รู้แต่ก็ยังทำผิด ถ้าเกิดอะไรขึ้นจริง อเมริกาไม่ช่วยพวกเขา ก็เป็นเรื่องที่พูดกันได้”

เย่เฉินพยักหน้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม และถามเขาว่า “ครูฝึกโตตร่มมาหรือยั่ง”

“มาแล้วครับ” หานกวางเย่าพูดว่า “ครูฝึกกำลังทดสอบกระเป๋โดดร่มกับอุปกรณ์อยู่บนเครื่องบินครับ เดี๋ยวผมพาคุณไปเจอเขาครับ อ้อ
คุณชายครับ อีก 10 นาที เครื่องจะขึ้นบินนะครับ!”