บทที่ 2585
เครื่องบินโดยสารคองคอร์ดรูปทรงเรียวยาว อกจากสนามบินนานาชาติเบรุตเมืองหลวงของเลบานอน
เครื่องบินทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ผ่านก้อนเมฆ แล้วแล่นโดยความเร็วสูง มุ่งหน้าไปยังหัวเชี่ย
บนเครื่องบิน เฮ่อจือชิวนั่งอยู่ข้างหน้าต่าง มองไปข้างนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย
จนถึงตอนนี้ เธอยังคงรู้สึกว่าประสบการณ์ที่ผ่านมากว่าหนึ่งชั่วโมง เหมือนกับความฝัน
แต่ว่า เธอมองสำรวจเย่เฉินที่นั่งหลับตางี่บอยู่ไกลๆครู่หนึ่ง และสามารถรู้สึกได้ว่า ทุกอย่างไม่ใช่ความฝัน แต่เป็นชีวิตจริง
เมื่อนึกถึงเรื่องที่เย่ฉินไปที่ซีเรียเพียงลำพัง ช่วยตัวเองออกมาจากความตาย ในใจของเฮ่อจือชิวนอกจากความซาบซึ้งแล้ว ก็รู้สึกละอาย
ใจเป็นอย่างมาก
เธอรู้สึกว่า ตัวเองเรียนหนังสือมานานหลายปี ศึกษาเรื่องเศรษฐศาสตร์ และการเงินมาหลายปีแล้ว แต่สุดท้ายเธอก็ไร้เดียงสาจนมองผ่าน
ความเป็นมนุษย์ได้
ในตอนแรก เธอก็คิดว่าตัวเองไม่ได้ละอายใจที่ทอดทิ้งเพื่อนฝูง แต่ตอนนี้พอคิดอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว เพื่อนแต่ละคนของตนไม่ได้หวัง
ดีอะไรเลย
จากมุมมองของพวกเขา ตัวเองยอมตายไปกับพวกเขา ก็ไม่ยอมให้ตัวเองได้มีโอกาส
ถึงจะเป็นพวกเขาก็ตาม เดิมที่มีโอกาส แต่กลับถูกพวกเขาทำมันพังอย่างไร้ยางอาย
เป็นผล ทำให้พวกเขาทำลายโอกาสของพวกเขาไป และเริ่มรู้สึกโกรธอย่างยิ่งที่พวกเขามีโอกาสจากไป
คนแบบนี้ ทำให้เธอรับรู้ได้ถึงความชั่วร้ายของมนุษย์เรา
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เธอจึงลุกขึ้นจากที่นั่งของตัวเองอย่างเงียบๆ หลังจากนั้นก็ก้าวเดินไปข้างๆของเย่เฉิน แล้วนั่งลงช้าๆ
เย่เฉินที่กำลังหลับตางีบอยู่นั้น รู้สึกได้ว่าข้างกายมีคนนั่งลงมา จึงลืมตาขึ้น พอเห็นว่าคือเฮ่อจือซิว เขาก็ยิ้มเบาๆ แล้วเอ่ยถามเธอ
ว่า”ทำไมไม่อาศัยโอกาสตอนที่เครื่องบินกำลังบินในไม่กี่ชั่วโมงนี้ พักผ่อนดีๆล่ะ?
เฮ่อจือซิวพูดอย่างเขินๆ”ในใจสับสนวุ่นวายมากเลยค่ะ นอนไม่หลับ…..
พูดจบ เธอก็มองไปที่เย่เฉิน แล้วพูดอย่างละอายใจว่า”คุณเย่คะ วันนี้ขอโทษด้วยนะคะ”
เย่เฉินอมยิ้ม”คุณทำเพื่อเพื่อนเหล่านั้นของคุณงั้นเหรอ? ”
“ลืม……เฮ่อจือชิวพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดอย่างสะท้อนใจว่า”ฉันคิดไม่ถึงจริงๆว่าพวกเขาจะเป็นคนแบบนี้ คุณพูดถูก ฉันยังเข้าใจจิตใจ
ของมนุษย์ได้ไม่ดีพอ อาจจะเป็นเพราะว่าขาดประสบการณ์ในการใช้ชีวิตในสังคม”
เย่เฉินพูดอย่างยิ้ม”ยิ่งไม่มีประสบการณ์ในสังคมมากเท่าไร ก็ยิ่งพิสูจน์ได้ว่าตั้งแต่เล็กจนโตคุณถูกปกป้องเป็นอย่างดี มีเด็กจำนวนมาก
ที่อายุสิบกว่าปี ก็มีประสบการณ์มากแล้ว กลับกันมันก็เป็นการพิสูจน์ว่าครอบครัวของพวกเขาคุ้มครองปกป้องคุณได้ไม่ดีพอ”
พูดจบ เย่เฉินก็พูดขึ้นมาว่า”อีกทั้ง สิ่งที่พวกคุณประสบมานั้นค่อนข้างพิเศษ คนปกติธรรมดาทั่วไป ภายใต้สถานการณ์ปกติ ไม่มีทางถูก
กองทัพประเทศอื่นลักพาตัว ทั้งโลกมีประชากรหกถึงเจ็ดพันล้านคน ในโลก คาดว่าคนที่มีประสบการณ์แบบนี้ ยังไม่มีหกถึงเจ็ดพันด้วยซ้ำ คุณ
มีโอกาสได้สัมผัสกับประสบการณ์ หนึ่งใน99.99%ของประชากรทั้งหมด แค่ครู่เดียวก็สามารถสะบัดคนจำนวนมากพวกนี้ไว้ด้านหลังได๋”
เฮ่อจือชิวรู้สึกละอายใจมากยิ่งขึ้น จึงพูดด้วยใบหน้าแดงก่ำ”คุณอย่าล้อเล่นกับฉันเลย ฉันรู้ดีว่าเรื่องของตัวเองตั้งแต่ต้นจนจบจัดการได้
งี่เง่ามากขนาดไหน”
เย่เฉินพูดอย่างเห็นด้วย”ถ้าให้ผมวิจารณ์ตามความเป็นจริง เรื่องของพวกคุณจัดการได้งี่เง่าจริงๆนั่นแหละครับ แต่ก็ทำถูกไม่มีผิดเลย
แต่พวกคุณผิดที่ยืนผิดจุด ถ้าพวกคุณอยากให้โลกใบนี้มีสงครามน้อยลง พวกคุณไม่ควรเผยแพร่การต่อต้านสงครามในซีเรีย แต่ควรประกาศ
มันที่หน้าทำเนียบขาว เพราะบ้านเกิดของพวกคุณ มีส่วนรับผิดชอบต่อสงครามอย่างน้อย50%ในสังคมสมัยใหม่ทั่วโลก”
เฮ่อจือชิวพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดอย่างรีบร้อนว่า”คุณเยคะ อันที่จริงฉันอยากบอกว่า ฉันไม่ใช่พวกคนABCนะคะ……”
เย่เฉินถามอย่างแปลกใจ”อะไรคือคนABC? ”
เฮ่อจือซิวรีบพูดขึ้นมาว่า”คนABCความหมายก็คือคนจีนอย่างพวกเราที่เกิดและเติบโตในอเมริกา มีพันธุกรรมและรูปร่างหน้าตาของคน
ผิวเหลือง แต่มีความคิดและทัศนคติเหมือนกับคนผิวขาวชาติตะวันตกค่ะ”
เย่เฉินถามอย่างสนใจ”หรือคุณไม่ใช่คนที่มีความคิดความอ่านของคนผิวขาวชาติตะวันตกกัน?”
เฮ่อจือซิวส่ายหัวไปมา แล้พูดขึ้นมาว่า”ถึงฉันจะเกิดและเติบโตในอเมริก มีสัญชาติอเมริกันก็จริง แต่พ่อแม่ของฉันอบรมสั่งสอนฉันมา
ตั้งแต่เด็ก ว่ารากเหง้าของฉันอยู่ที่ห้วเซี่ย ให้ฉันจงจำเอาไว้ ไม่ว่าจะเดินไปที่ไหน ฉันก็เป็นคนหัวเชี่ย”