บทที่ 2642
เฮ่อจือชิวปรับท่นั่งของตัวอง และพูดด้วยความเยินอาย:”วกเขาขังพวกเราไว้ในห้องใต้ดิน ตอนแรกพวกเขาตั้งใจจะฆ่าพวกเรา
ทั้งหมด โชคดีที่ได้คุณเยมาช่วยไว้ทัน ไม่เช่นนั้นพวกเราคงโดนฆ่าตายทีละคนๆ……
เย่อหยวนเจียงพูดกับเย่เฉินด้วยความซาบซึ้งใจ:” เย่เฉิน คุณสามารถพาจีอชิวกลับมาได้อย่างปลอดภัย อาเป็นหนี้ชีวิตคุณจริงๆชีวิตของ
อาต่อจากนี้จะเป็นของคุณ ไม่ว่าคุณจะให้อาทำอะไร ถ้าอาเกิดความลังเลแม้แต่นิดเดียว ก็ให้อาโดนฟ้าฝาตาย!’
เย่เฉินริบพูดทันที:”คุณอาเฮ่อ ไม่ต้องพูดขนาดนี้ เรื่องนี้สำหรับฉัน มันไม่ไช่เรื่องยากอะไร และคุณก็ยังเป็นเพื่อนสนิทของแม่ฉันด้วย ฉัน
ช่วยคุณ มันก็เป็นเรื่องปกติ!’
เมื่อเฮ่อจือชิวได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอก็อุทานออกมาและพูด:”พ่อ! คุณเย่เป็นลูกชายของคุณนำอานที่พ่อพูดถึงบ่อยๆใช่ไหม?!”
“ใช่!”เฮ่อหย่วนเจียงพยักหน้าและพูด”เขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของคุณนำาอาน เขาชื่อเย่เฉิน!”
ดวงตาของเฮ่อจือซิวเป็นประกายขึ้นมาทันที เธอพูดกับเย่ฉินตัวยความตื่นเต้นดีใจ:”คุณเย่ พูดกันตามตรง แม่ของคุณเป็นไอดอลของ
ฉัน! เมื่อฉันรู้เรื่องราวต่างๆของแม่คุณแล้ว ทำให้ฉันตัดสินใจที่จะไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด และตอนที่ฉันอยู่ที่มหาวิทยาลัยสแตน
ฟอร์ด ฉันก็ได้รู้เรื่องราวมากมายเกี่ยวกับแม่ของคุณ ฉันนับถือแม่ของคุณมากๆจนไม่สามารถหาคำพูดมาอธิบายได้……
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สิกประหลาดใจ เขาคาดคิดไม่ถึงจริงๆ เฮอจือชิวจะรู้เรื่องราวของแม่เป็นอย่างดี
เรื่องนี้ทำให้เย่เฉินรู้สึกละอายใจมากๆ
เพราะตัวเองรู้เรื่องราวของเม่น้อยมากๆ และรู้เรื่องราวของแม่น้อยกว่าคนภายนอกด้วยช้ นี่คือเรื่องที่ตัวเองยังทำได้ไม่ดีพอ ไม่เช่นนั้น
ตัวเองคงหาทุกวิถีทางเพื่อเข้าใจซีวิตของแม่สมัยยังมีชีวิตตั้งนานแล้ว
ในเวลานี้ เฮ่อหย่วนเจียงมองไปที่เฮ่อจือขึ้ว พูดด้วยความเคร่งซริมและจริงจังว่า.”อซั่ว ฉันเคยรั่บปากกับเย่เฉินแล้ว หลังจากที่เขาช่วย
ซึวิตเธอกลับมา ก็ให้เธอมาเป็นคนรับผิดชอบธุรกิจการขนส่งทางทะ ะเล และฉันจะทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษา และค่อยช่วยเหลือพวกคุณอยู่เบื้อง
หลัง ตังนั้นการกลับมาอย่างปลอดภัยของเธอในครั้งนี้ เธออย่าเกลไถลไปไหนอีก เธอต้องตั้งใจทำงานที่เมืองจินหลิง พวกเราสองพ่อลูกร่วมมีอ
กัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกเราต้องช่วยเย่เฉินทำธุรกิจการซนส่งทางทะเลให้สำเร็จ!’
เฮ่อจือซิวพยักหน้า พูดโดยไม่ลังเล:”พ่อ คุณโปรดวางใจ ฉันรับปากเรื่องนี้กับคุณเย่แล้ว……
ขณะพูด เธอกี้รีบพูดอีกว่า”นที่จริงฉันกังวลเรื่องความสามารถของตัวเองมาก……ครั้งนี้ที่เกิดเรื่องขึ้นที่ประเทศซีเรีย ท่ให้ฉัน
ตระหนักได้ว่าตัวเองมีข้อบกพร่องหลายด้น โดยฉพาะฉันดูคนไม่ป็น และฉันมองโลกในแง่ดีเกินไป ฉันเลยกังวลว่าตัวเองจะไม่มีความสามารถ
ขนาดนั้น……”
ในเวลานี้เย่เฉินเอ่ยปากพูด:”คุณเฮ่อ เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวล วกเราทำธุรกิจที่สุจริต ทำธุรกิจด้วยทรัพย์สิน การวางแผน ทรัพยากร
ลู่ทางและเส้นสายทางธุรกิจ พวกเราไม่ได้ทำธุรกิจด้วยการหลอกลวงซึ่งกันและกัน ดังนั้นคุณแค่บริหารธุรกิจให้ดี จัดการธุรกิจให้ชัดเจน และ
ติดต่อธุรกิจต่างๆให้เรียบร้อย ส่วนที่เหลือมันก็จะประสบความสำเร็จเอง
เมื่อพูดจบ เขายังพูดเสริมอิกว่า”คุณคิดดูสิ ไม่ว่าจะเป็นบิลกตส์ของบริษัทไมครซอฟท์ หรือว่าแลรี่เขจของกูเกิล แม้แต่ฮีลอนมัสกั
ของบริษัทเทลลา ขวกขาล้นแต่ป็นอัจฉริยะต้านเทคนโลยี หรือที่พวกเรารียกว่ทาสโปรแกรม พวกเขาก็ไม่เก่งเรื่องการดูคน และพวกเขาก็
ไม่ใช่ตนที่ซอบหลอกลวงซึ่งกันและกันตัวย แต่สิ่งที่พวกเขาซ่นาญอเทคนโลยี การตลาด และวิธีการใช้เทตโนโลยีของตัวเองเพื่อสร้าง
ผลิตภัณฑ์ที่ตอบโจทย์ความต้องการของตลาด ดังนั้นถ้าหากพวกเขาใช้ความสามารถของตัวเองและทำในสิ่งที่พวกเขาถนัตให้ดีที่สุด พวกเขา
ก็จะประสบความสำเร็จ พวกเราก็เช่นกัน!’
“คุณเย่ ในเมื่อคุณพูดถึงขนาดนี้แล้ว ฉันก็จะทำอย่างสุดความสามารถ และฉันจะไม่ทำให้คุณต้องผิดหวัง!”
เมื่อเฮ่อจือซิวได้ยินคำพูดเหล่านี้ เดิมจิตใจที่ประหมาและตื่นเต้นของตัวเองก็ค่อยๆสงบลงทันที
ถึงแม้เธอจะรู้สึกโล่งใจ แต่ร่างกายของเธอก็ยังคงรู้สึกอึดอัด
เนื่องจากเธอนั่งอยู่บนโซฟา ทำให้เธอรู้สึกฮดอัดมากขึ้นเพราะชุดชั้นในที่เลิกและรัดไร้อย่างแน่น และมันรัดแน่นจนทำาให้เธอหายใจไม่
ค่อยออก
แฮ่อหย่วนเจียงมองเห็นสีหน้าผิดปกติของลูกสาว เขาก็อดไม่ได้ที่จะถาม:”จือชิว เธอเป็นอะไรหรือเปล่า? เธอไม่สบายใช่ไหม?”