ในเวลานี้ เฮเลน่าข้างๆ เธอดึงเธอไปข้างหลังทันที
เท็นโนไม่เคยฝันเลยว่าหลานสาวคนโตของเธอที่ป่วยตลอดเวลา สามารถยืนข้างหน้าเธอในช่วงเวลาวิกฤติได้ และสีหน้าไม่มีความหวาดกลัวเลยสักนิด นอกจากการซาบซึ้งแล้ว เธอยังชื่นชมท่าทีที่ไร้ความกลัวของเฮเลน่าอีกด้วย
แต่เธอกลับไม่รู้ว่า เหตุผลที่เฮเลน่าไม่กลัวอันตราย มันเป็นเพราะเธอรู้ถึงความแข็งแกร่งของเย่เฉิน!
ราชันสงครามแห่งสำนักว่านหลง ยังทนลูกน้องของเย่เฉินไม่ได้สักรอบด้วยซ้ำ
ว่านพั่วจวินที่เป็นสมาชิกคนสำคัญของสำนักว่านหลง ยังคุกเข่าต่อหน้าเย่เฉิน และขอขมา!
ด้วยความแข็งแกร่งที่ไม่มีใครเทียบได้ของเย่เฉิน ชายชุดดำเหล่านี้สามารถทำร้ายเขาได้อย่างไร!
แต่โอลิเวีย วิลเลียม และคนอื่นๆ ไม่รู้ความสามารถของเย่เฉิน
เวลานี้พวกเขาอยากฆ่าจนเสียสติไปแล้ว แค่รู้สึกว่าวันนี้ พวกเขาถ้าไม่ทำก็ไม่ทำ ถ้าจะทำก็ต้องทำให้ถึงที่สุด ฆ่าเย่เฉินและเท็นโน!
ถึงตอนนั้นก็ใส่ร้ายการล่วงประเวณีของเฮเลน่าใส่เย่เฉินจากนั้นก็เอาศพของเท็นโนไปแช่ในช่องแช่แข็งชั่วคราวหลังจากนั้นสองสามวันค่อยประกาศว่าเท็นโนสิ้นพระชนม์ด้วยสาเหตุธรรมชาติ โลกภายนอกจะไม่มีข้อสงสัยใด ๆเด็ดขาด
สำหรับเฮเลน่าผู้เห็นเหตุการณ์ หลังจากที่เธอกลายเป็นของเล่นของโอมาน ราโมวิชแล้ว ทั้งชีวิตนี้จะไม่มีโอกาสได้เห็นดวงอาทิตย์อีก ดังนั้นโอลิเวียจึงไม่กังวลเลยว่า หล่อนจะทำให้เรื่องในวันนี้รั่วไหลออกไปเลยสักนิด
เมื่อโอลิเวียเห็นเย่เฉินถูกชายชุดดำล้อมไว้ ในตอนที่คิดว่าตนมีโอกาสชนะแล้ว จู่ๆ ก็มีเงาลอยออกมาจากฝูงชน!
ชายชุดดำที่พุ่งเข้าหาเย่เฉินด้วยกริชคนแรก ตอนนี้ถูกเย่เฉินหักมือสองข้าง และโยนออกไปจากฝูงชน!
หลังจากนั้น การเปลี่ยนแปลงที่ผิดปกติก็เกิดขึ้น!
ชายชุดดำคร่ำครวญ และลอยออกจากใจกลางฝูงชนทีละคน และทุกคนก็ถูกหักมือโดยไม่มีข้อยกเว้น!
หลังจากนั้นผ่านไปเพียงสิบวินาที ชายชุดดำทั้งหมดก็ล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวดอย่างมาก และมือของพวกเขาก็หักเหมือนของวิลเลียม น่าเวทนาเกินกว่าที่จะทนดูได้!
ในเวลานี้ เย่เฉินยังคงยืนทำหน้าหยิ่งอยู่ที่เดิม แม้แต่เสื้อผ้าก็ไม่มีรอยย่นแม้แต่ครึ่งเดียว
ความแข็งแกร่งรวมกันของชายชุดดำเหล่านี้ ยังสู้นักบู๊สี่ดาวไม่ได้เลย
ดังนั้นต่อหน้าเย่เฉิน พวกเขาจึงไม่ต่างจากไก่อ่อน
โอลิเวีย วิลเลียม และคนอื่นๆ ตกตะลึงเมื่อเห็นสถานการณ์นี้!
ไม่มีใครคิดว่าความแข็งแกร่งของเย่เฉินจะแข็งแกร่งขนาดนี้!
เมื่อชายชุดดำที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีนับสิบคน อยู่ต่อหน้าเขา มันอ่อนแอมากเลย!
วิลเลียมกลับมารู้สึกตัวทันที หันหลังอยากจะวิ่งหนี แต่ยังไม่ทันวิ่งออกนอกประตู เขารู้สึกว่าคอเสื้อของเขาถูกกระชาก ก่อนจะหันกลับมามอง ก็ถูกเหวี่ยงออกไปกระแทกกำแพงอย่างแรง กลิ้งบนพื้น
ในเวลานี้ เย่เฉินปิดประตูห้องผู้ป่วยแล้ว มองไปที่โอลิเวียและคนอื่นๆ แล้วยิ้มพูดอย่างไม่ใยดี:”โอลืเวีย คุณว่าตอนนี้ผมถือว่าพลิกล็อคหรือไม่?”
โอลิเวียมองดูท่าทางขี้เล่นของเย่เฉิน ใบหน้าของเธอซีดด้วยความกลัว และเธอถามเสียงสั่นว่า:”คุณ……คุณเป็นใครกันแน่……ทำไมถึง……ทำไมถึงมีพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ได้? !”
เย่เฉินเย้ยหยันและถามว่า:”ผมเคยแนะนำตัวเองให้คุณรู้จักที่สนามบินไม่ใช่เหรอ? ทำไมคุณถึงลืมชื่อผมเร็วจัง?”
โอลิเวียพูดอย่างหวาดกลัว:”ไม่……ไม่ได้ลืม……”
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา:”พูดมาสิ ผมชื่ออะไร?”
โอลิเวียตกใจสุดๆ และพูดด้วยความตื่นตระหนก:”เย่….. เย่เฉิน……”
เย่เฉินถามอีกครั้ง: “ใครชื่อเย่เฉิน?”
โอลิเวียโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว:”คุณ……คุณชื่อเย่เฉิน……”
เย่เฉินจ้องเธอและพูดอย่างเย็นชา:”ดังๆหน่อย ผมได้ยินไม่ชัด! ใครชื่อเย่เฉิน?”
โอลิเวียตกใจ แต่เธอทำได้เพียงจำใจเพิ่มเสียงขึ้นเล็กน้อย แล้วพูดเสียงดังด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกลัว:”คุณ…… คุณชื่อเย่เฉิน!”