ทหารทั้งหลายแห่งสำนักว่านหลงสีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
พวกเขาต้องการฐานกองหลังมาตั้งนานแล้ว ทว่าน่าเสียดายเนื่องจากสถานะพิเศษของพวกเขา ทำให้ทุกครั้งที่ลองดูก็จะล้มเหลวเรื่อยไป ประเทศและพื้นที่ส่วนมาก ไม่ว่าจะอย่างไรก็ไม่สามารถยอมให้พวกเขาสร้างฐานทัพภาคพื้นดินได้เลย
ดังนั้น แม้ว่าจะมีจำนวนมากเกินหมื่นรายแล้ว ครั้นพวกเขาก็ยังต้องกระจายทหารตนเองไปยังสถานที่ต่างๆ อีก ถ้าหากเจอการขับไล่ในที่แห่งหนึ่ง ก็จำเป็นต้องเคลื่อนย้ายพลไปสถานที่ต่อไปในการอาศัยชั่วคราวก่อน
หากสามารถมีฐานทัพอันมั่นคงได้ เช่นนั้นสำหรับพวกเขาแล้วก็เท่ากับมีบ้านอยู่อาศัย
เย่เฉินเอ่ยขึ้นมา: “จริงสิโพ้จวิน ฉันคิดว่าพรุ่งนี้นายไปอ่าวคูเวนเลยก่อนก็ได้นะ ไปชี้เป้าฐานริมฝั่งทะเลหน่อย แล้วก็ใช้โอกาสนี้แบ่งเขตอย่างละเอียดสำหรับส่วนรวมของทีมกับทีมส่วนกลางของนายสักหน่อย สำหรับทางซีเรีย รอให้ฉันจัดการธุระในมือเสร็จก่อนแล้วจะหาโอกาส ไปเจรจากับพวกเขาดูดีๆ ”
ว่านพั่วจวินเอ่ยอย่างสุภาพทันที: “กระผมรับทราบครับ!”
เย่เฉินเอ่ยขึ้นอีก: “ก่อนที่นายจะไป เลือกหนึ่งคนจากนายพลห้าดาวของสำนักว่านหลงออกมา แล้วก็จัดลูกน้องฝีมือดีสิบกว่านาย ให้ต่อจากนี้อาศัยอยู่ที่จินหลิงระยะยาว”
“รับทราบคุณเย่ ก่อนผมไปจะจัดการให้เรียบร้อย!”
ในเวลานี้ เย่เฉินได้รับเอกสารที่เฮ่อจือชิวส่งมา ภายในเอกสารนั้นได้เขียนรายละเอียดและแนบรูปภาพเรือทั้งหมดของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด นอกจากนี้ยังรวมไปถึงเอกสารเรือลำใหม่ที่บริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดซื้อมาเรียบร้อยแล้ว และเรือมือสองที่ซื้อมาจากที่อื่นอีกด้วย
เย่เฉินยื่นโทรศัพท์ให้ว่านพั่วจวิน เอ่ยว่า: “นายดูข้อมูลอย่างละเอียดของเรือเหล่านี้ แล้วเลือกลำที่เหมาะสมที่สุดสำหรับใช้เป็นฐานทัพบนเรือ”
ว่านพั่วจวินรับโทรศัพท์ไป หลังจากมองดูอย่างละเอียดแล้ว จึงเอ่ยกับเย่เฉินว่า: “คุณเย่ ในนี้มีเรือบรรทุกสินค้าเทกองสามหมื่นตัน ผมคิดว่าเหมาะสมมาก ดาดฟ้าเรียบแถมยังกว้างขวาง อย่างน้อยสามารถจอดเฮลิคอปเตอร์ได้หกลำ ภายในล้วนเป็นคลังเก็บสินค้าขนาดใหญ่ หากทำการซ่อมแซมปรับปรุงก็ถือว่าสะดวก ปรับเปลี่ยนนิดหน่อย อย่างน้อยก็จะสามารถพักได้ถึงหลายร้อยคน อีกทั้งน้ำหนักโหลดสามหมื่นตัน ก็สามารถเก็บน้ำมันเชื้อเพลิงรวมถึงกระสุนได้มากเพียงพอ สำหรับใช้เผชิญหน้ากับโจรสลัดก็ถือว่าเหลือเฟือแล้ว”
เย่เฉินยิ้ม เอ่ยว่า: “นี่คือเรือส่งสินค้าที่เก่าที่สุด บรรจุได้น้อยที่สุดของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดแล้ว ข้างบนเรือยังเขียนสัญลักษณ์ไว้ว่าอีกสามปีจะต้องทำการรื้อถอน นายเลือกลำนี้เพราะอยากจะช่วยฉันประหยัดเงินหรือไง?”
ว่านพั่วจวินรีบเอ่ย: “คุณเย่ เรื่องประหยัดเงินเป็นแค่หนึ่งเหตุผล แต่หลักๆ คือ พวกเราไม่มีความจำเป็นต้องใช้เรือขนส่งที่ใหญ่และดีกว่านี้ อันที่จริงสามหมื่นตันก็สิ้นเปลืองแล้ว เพื่อรับมือกับโจรสลัด ผมคิดว่าเรือลำเล็กหน่อยก็ไม่เป็นไร”
เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยอย่างจริงจัง: “เรือลำนี้ไม่ใช่แค่ให้พวกนายใช้เป็นฐานทัพบนทะเล รอหลังจากที่พวกนายเริ่มทำงานรักษาความปลอดภัยที่เขตความเสี่ยงสูงในอนาคตแล้ว การขนส่งคนและสิ่งของก็จะใช้เรือลำนี้แหละ”
เวลาต่อมา เย่เฉินเอ่ยตักเตือนว่า: “พวกนายจะต้องเตรียมพร้อมหลีกเลี่ยงอันตรายทีหลังให้เต็มที่ ถึงตอนนั้นนอกจากเฮลิคอปเตอร์แล้ว ต้องใช้สปีดโบ๊ทสมรรถนะสูงอีกหลายลำด้วย แม้เรือที่โจรสลัดใช้จะไม่ใหญ่มาก แต่เร็วมาก มีความคล่องตัวสูง พวกนายจะต้องวางกลยุทธ์ที่ได้ผลตอนปฏิบัติจริง”
ว่านพั่วจวินเอ่ยอย่างหนักแน่น: “คุณเย่ไม่ต้องห่วง ถึงตอนนั้นพวกเราจะสร้างกลไกทำงานที่สมบูรณ์รอบด้าน เราจะทำการรวมทหารคุ้มกันเรือติดอาวุธ ฐานทัพบนทะเล ฐานทัพชายแดนรวมทั้งฐานกองหลังไว้ด้วยกันด้วยวิธีที่เยี่ยมยอดที่สุด ถึงตอนนั้นจะไม่มีทางยอมให้เรือส่งสินค้าที่สำนักว่านหลงคุ้มกันได้รับอันตรายโดยเด็ดขาด!”
เย่เฉินยิ้ม เอ่ยว่า: “พละกำลังของสำนักว่านหลง ฉันเชื่อใจอยู่แล้ว ถึงตอนนั้นฉันตั้งตารอให้พวกนายเจอโจรสลัดหลายๆ ครั้งหน่อย แล้วทำสงครามอันสวยงามบนทะเลหลายครั้ง ถึงตอนนั้นกิจการจะมาหาถึงที่ตามกันไม่หยุดแน่นอน!”