“แน่นอน” ซ่งหวั่นถิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “นานาโกะเป็นคนที่ขอให้ฉันถามคุณ เธอมองแวบเดียวก็รู้ว่าเฮเลน่ากำลังสารภาพรักกับคุณ ฉันก็รู้สึกแบบเดียวกับเธอ”
ซ่งหวั่นถิงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย้ยหยัน “อาจารย์เย่ ตอนนี้คนทั่วโลกกำลังเดาว่าใครคือ YC และคาดว่าความนิยมนี้จะดำเนินต่อไปอีกสักพัก ระยะนี้คุณต้องถ่อมตนเล็กน้อย มิฉะนั้นคนอื่นจะเดาถูกว่าคุณคือ YC และจะเป็นปัญหาใหญ่”
เย่เฉินส่ายศีรษะและกล่าวด้วยความจำใจว่า “พวกเรามาคุยเรื่องการประมูลเถอะ”
เมื่อเห็นว่าเย่เฉินจงใจหลีกเลี่ยงหัวข้อนี้ ซ่งหวั่นถิงก็ไม่ได้กล่าวเยาะเย้ยอีก และกล่าวอย่างจริงจังว่า “อาจารย์เย่ คุณวางแผนอย่างไรกับการประมูลยาอายุวัฒนะครั้งนี้?”
เย่เฉินกล่าวว่า “ผมวางแผนที่จะให้ตระกูลเย่จัดร่วมกับตระกูลซ่ง ส่วนสถานที่นั้นก็เลือกที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง”
ซ่งหวั่นถิงรีบถามว่า “อาจารย์เย่ ถ้าตระกูลเย่เข้าร่วมอย่างเปิดเผย มันจะสร้างปัญหาโดยไม่จำเป็นให้กับสถานะของคุณหรือไม่?”
เย่เฉินกล่าวว่า “การประมูลครั้งนี้ผมนำยาอายุวัฒนะออกมาเท่านั้น และผมจะไม่เข้าร่วมการดำเนินการเฉพาะ เมื่อถึงเวลานั้นตระกูลเย่กับตระกูลซ่งจะเป็นคนที่อยู่เบื้องหน้า ตระกูลเย่ยังไม่เคยจัดประมูลวัตถุโบราณ ดังนั้นต้องอาศัยจี๋ชิ่งถังของพวกคุณนำของดีทั้งหมดออกมาสนับสนุนในงานประมูล”
ซ่งหวั่นถิงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เรื่องนี้คุณวางใจเถอะ ฉันจะนำคอลเลกชันที่ดีที่สุดของจี๋ชิ่งถังออกไป!”
หลังจากกล่าวจบ ซ่งหวั่นถิงถามอีกว่า “อย่างไรก็ตาม อาจารย์เย่ การนำยาอายุวัฒนะออกมาประมูลนั้น จำเป็นต้องแนะนำยาอายุวัฒนะ คุณต้องการพูดถึงชื่อของคุณไหม? เพราะคุณเป็นคนที่ผลิตยาอายุวัฒนะ”
“ไม่ต้อง” เย่เฉินส่ายศีรษะแล้วกล่าวว่า “ผมคิดเรื่องการแนะนำของยาอายุวัฒนะแล้ว คุณบอกว่าตระกูลซ่งได้รับความไว้วางใจจากผู้ขายลึกลับในเมืองจินหลิง โดยนำยาอายุวัฒนะออกมาประมูลสองเม็ด และตระกูลซ่งกังวลว่าจะไม่สามารถจัดการประมูลนี้ได้ดีพอ ดังนั้นจึงร่วมมือกับตระกูลเย่ สำหรับสถานะของผู้ขายลึกลับนั้น ตนเองได้สัญญากับอีกฝ่ายว่าจะเก็บเป็นความลับ”
เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ เย่เฉินบอกซ่งหวั่นถิงถึงรายละเอียดเกี่ยวกับรูปแบบโดยรวมของการประมูลในอนาคต
หลังจากซ่งหวั่นถิงฟังจบ เธอกล่าวด้วยความซาบซึ้งและแปลกใจว่า “อาจารย์เย่ สิ่งที่คุณพูดทั้งหมดเป็นความลับทางธุรกิจที่มีค่า ทำไมคุณถึงบอกฉันล่ะ?”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ความลับทางธุรกิจนั้นแบ่งคนเช่นกัน สำหรับคนนอกแล้ว บางอย่างเป็นความลับทางธุรกิจ แต่สำหรับเพื่อนแล้ว ถึงแม้จะเป็นความลับทางธุรกิจมันก็ไม่สำคัญ”
หลังจากหยุดไปชั่วครู่ เย่เฉินกล่าวต่อไปว่า “ผมให้ความสำคัญกับโอกาสนี้มาก ด้วยโอกาสดีเช่นนี้ ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องแบ่งปันให้เพื่อน และเป็นไปไม่ได้ที่ผมจะครองส่วนแบ่งทางการตลาดในอนาคตทั้งหมดของเมืองจินหลิงเพียงลำพัง และหวังว่าในอนาคตพวกเราทุกคนจะสามารถทำงานร่วมกันได้เป็นเวลายาวนาน และได้รับสิ่งที่ตนเองต้องการ”
ซ่งหวั่นถิงกล่าวอย่างซาบซึ้ง “อาจารย์เย่ หวั่นถิงเข้าใจแล้วค่ะ”
เย่เฉินพยักหน้าและยิ้ม จากนั้นกล่าวว่า “อย่างไรก็ตาม คราวนี้เหตุผลที่ผมต้องการร่วมมือประมูลยาอายุวัฒนะกับคุณ สิ่งสำคัญคือหวังว่าจี๋ชิ่งถังจะใช้โอกาสนี้สร้างอิทธิพลให้กับตนเอง และการประมูลจะสามารถดึงดูดมหาเศรษฐีชั้นนำของโลกมาที่นี่ ดังนั้นเมื่อเทียบกับพวกเราแล้ว Sotheby’s และ Christie’s จะตกเป็นเบี้ยล่าง”
“และมหาเศรษฐีจะมาที่เมืองจินหลิงเพื่อเข้าร่วมการประมูลครั้งนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ และหวังว่าของสะสมที่จะนำมาเข้าร่วมการประมูลจะมากขึ้นเรื่อย ๆ และพวกเราในฐานะผู้จัดงาน จะได้รับค่าคอมมิชชั่นจากพวกเขามากขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกัน”
“อย่างไรก็ตาม ผมสามารถให้สัญญากับคุณได้ข้อหนึ่ง ไม่ว่าการประมูลนี้จะจัดขึ้นเป็นระยะเวลานานแค่ไหน ตระกูลเย่จะนำยาอายุวัฒนะออกมาประมูลเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ส่วนการประมูลของสะสมอื่น ๆ ทั้งหมดนั้นมอบให้จี๋ชิ่งถังของคุณดำเนินการ ขอเพียงแค่คุณทำได้ดี ผมเชื่อว่าใช้เวลาไม่นาน ชื่อเสียงในด้านการประมูลของจี๋ชิ่งถังจะเหนือกว่าของ Sotheby’s และ Christie’s!”