เนื่องจากยาที่ใช้ทดสอบล้มเหลว คนทั้งห้องปฏิบัติการจึงตกอยู่ในความสิ้นหวัง
สาเหตุของความสิ้นหวังนั้น ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่สามารถเลียนแบบยาเกิดใหม่เก้าเสวียนได้ พวกเขาได้เลียนแบบทุกอย่างแล้ว แต่ผลลัพธ์ที่ได้นั้นค่อนข้างแตกต่าง
ตอนนี้ ทุกคนเจอทางตัน
เลียนแบบออกมาเหมือนกันทุกอย่างแล้ว แต่ยังไม่มีประโยชน์ แล้วต้องทำอย่างไรถึงจะมีประโยชน์?
ร็อดเจอร์สตะลึงอย่างสมบูรณ์ เขาเดินไปมาพร้อมกับยาเลียนแบบ และกล่าวพึมพำว่า “แล้วต่อไปจะทำอย่างไร…..ต่อไปสามารถทำอย่างไร…..ผลิตยาออกมาเหมือนกันทุกอย่างแล้วแต่ยังใช้ไม่ได้ ต่อไปต้องทดลองในทิศทางอื่นหรือ?”
สีหน้าของนักวิจัยและพัฒนายาหลายคนเต็มไปด้วยผิดหวังเช่นกัน
พวกเขาทำงานแวดวงนี้มาหลายปีแล้ว และพวกเขาไม่เคยเจอเรื่องเหลือเชื่อเช่นนี้มาก่อน
สมิธคิดครู่หนึ่ง นึกอะไรขึ้นมาได้ และถามร็อดเจอร์สว่า “เป็นไปได้ไหมว่าบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนมีกระบวนการที่แตกต่างกันในขั้นตอนเตรียมการผลิต?”
ร็อดเจอร์สแตะหน้าผากตนเองและถามว่า “มีความหมายเฉพาะอะไร?”
สมิธกล่าวว่า “ตัวอย่างเช่น พวกเขาต้มแล้วผึ่งให้แห้ง หรืออบให้แห้ง หรือตากแดดเป็นเวลาเจ็ด เจ็ด สี่สิบเก้าวัน อะไรประมาณนี้…….”
ร็อดเจอร์สถามด้วยความสงสัยว่า “ทำไมต้องเป็นเจ็ด เจ็ด สี่สิบเก้าวันล่ะ? นี่มันเป็นตรรกะอะไร?”
สมิธกล่าวว่า “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ลูกสาวของผมกำลังอ่าน ไซอิ๋ว ภาคภาษาอังกฤษ ซึ่งเป็นเรื่องราวในตำนานของจีน ที่เหล่าเซียนกลั่นเม็ดยา มักใช้ตัวเลขกำลังสอง เช่น เจ็ด เจ็ด สี่สิบเก้า หรือ เก้า เก้า แปดสิบเอ็ด…..”
ร็อดเจอร์สกล่าวด้วยความอึดอัดว่า “นี่แม่งฉิบหาย มันละเอียดเกินไปแล้ว?”
สมิธกล่าวอย่างจริงจังว่า “ตอนนี้เรื่องนี้ได้กลายเป็นเรื่องซวนซวนมาก ดังนั้นพวกเราจึงต้องคิดพิจารณาว่ามีซวนซวนตรงไหนที่พวกเรายังไม่ได้สังเกตเห็นอีกหรือไม่?”
หลังจากนั้น สมิธกล่าวเพิ่มเติมว่า “อนึ่ง ได้ยินมาว่าการแพทย์แผนจีนนั้นมีรายละเอียดมากมาย เช่น ต้องเติมน้ำมากแค่ไหน ต้มนานเท่าไร และการต้มด้วยไฟอ่อนหรือไฟแรง ผลลัพธ์ที่ได้นั้นก็แตกต่างกัน…….”
สมิธนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ และรีบกล่าวเสริมว่า “อย่างไรก็ตาม ในไซอิ๋วยังบันทึกไว้ว่าบางครั้งการทำยาเม็ดต้องใช้น้ำไร้ราก ถ้าใช้น้ำอื่นอาจจะไม่สามารถบรรลุถึงประสิทธิผลของยาตามที่ต้องการได้!”
ร็อดเจอร์สถูขมับและถามเขาว่า “น้ำไร้รากนี่คืออะไร?”
สมิธกล่าวว่า “น้ำไร้ราก คือน้ำฝนที่ตกลงมาจากท้องฟ้าตามที่อธิบายไว้ในไซอิ๋ว เพราะว่าฝนตกลงมาจากท้องฟ้า จึงเรียกว่าน้ำไร้ราก”
ร็อดเจอร์สเกือบหมดสติและกล่าวโพล่งออกมาว่า “ไม่ว่าน้ำจะมาจากแหล่งไหน ก็เป็นน้ำไม่ใช่หรือ? ทำไมน้ำฝนถึงได้ดีกว่านำอื่น? ฝนก็เกิดจากไอน้ำที่ระเหยจากมหาสมุทรไม่ใช่หรือ?”
สมิธกางมือและกล่าวว่า “ดังนั้นนี่ก็คือซวนซวน! หากมีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ก็คือวิทยาศาสตร์ นั่นเป็นเพราะไม่มีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ ดังนั้นจึงเรียกมันว่าซวนซวน”
ร็อดเจอร์สถามเขาว่า “งั้นความหมายของคุณคือต่อไปพวกเราจะให้ทีมต่าง ๆลองใช้วิธีการต่าง ๆในการเตรียมสูตรนี้ เช่นบางทีมต้มด้วยไฟแรง บางทีมต้มด้วยไฟอ่อน บางทีมผึ่งให้แห้งตามธรรมชาติ บางทีมอบด้วยอุณหภูมิสูง? หลังจากนั้นก็ให้พวกเขาลองใช้น้ำที่แตกต่างกัน เช่น บางทีมใช้น้ำฝน บางทีมใช้น้ำบาดาล บางทีมใช้น้ำที่ละลายจากหิมะบนภูเขา”
สมิธกล่าวด้วยความอึดอัดว่า “ผมรู้ ฟังดูแล้วมันแปลกประหลาด แต่ผมคิดว่าไม่มีวิธีใดที่ดีไปกว่านี้แล้ว ทำเนียบขาวได้ให้โอกาสที่ยิ่งใหญ่แก่พวกเรา พวกเราคงไม่สามารถประกาศความล้มเหลวในเวลาไม่ถึงหนึ่งวันใช่ไหม? ถ้าเป็นเช่นนั้น ในสายตาของทำเนียบขาวแล้ว พวกเราก็ไม่แตกต่างไปจากคนขยะกลุ่มหนึ่ง?”
ร็อดเจอร์สอยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา และกล่าวโพล่งออกมาว่า “สมิธ…..พวกเราทุกคนล้วนเป็นนักวิทยาศาสตร์ ให้นักวิทยาศาสตร์ทำเรื่องซวนซวนแบบนั้น มันเหมือนไม่เป็นมืออาชีพ……..”
สมิธกล่าวว่า “ไม่มีทางเลือก ก็ต้องกัดฟันทำ มิเช่นนั้นจะให้ทำอย่างไรล่ะ?”