ทุกคนถูกพาไปตรงหน้ากรงอันแข็งแกร่ง หงห้าฉีกถุงสีดำที่คลุมหัวออกทีละคน เมื่อเห็นผู้ชายหลายสิบคนที่มีสีผิวต่างกัน เขาพูดอย่างเย็นชาว่า:”ในเมื่อพวกนายล้วนเป็นสายลับ คาดว่าคงจะเข้าใจและเก่งภาษาจีนกันหมด ข้าจะแนะนำตัวให้รู้จัก ข้าชื่อท่านหงห้า เกิดในจินหลิง! ในดินแดนแห่งนี้ ฉันไม่กลัวใครนอกจากอาจารย์เย่ ไอ้พวกขยะอย่างพวกแกมาที่นี่ ก็เท่ากับว่าเป็นหมาที่ข้าเลี้ยง ต้องเชื่อฟังคำสั่งสอนของข้า มิฉะนั้น ข้ามีวิธีทำให้พวกแกไปเสียยังจะดีกว่ามีชีวิตอยู่ซะอีกชีวิต!”

เมื่อสายลับสิบกว่าคนเห็นว่าตัวเองอยู่หน้ากรงเหล็กขนาดใหญ่ ก็เริ่มประหม่าทันที

หนึ่งในนั้นโพล่งออกมาว่า:”เราต้องการปฏิบัติต่ออย่างมีมนุษยธรรม!”

หงห้าเข้าไปตบหน้าเขาอย่างแรง และด่าว่า:”เย็×แม่ง พวกมึงมาเป็นโจรในที่ๆของกู อยากมาขโมยของของพวกกู แล้วยังมีหน้ามาขอให้กูปฏิบัติอย่างมนุษยธรรม?! แกไว้ชีวิตหมาๆของพวกมึง ก็เพราะยังเห็นว่าอย่างน้อยพวกมึงยังมีประโยชน์ในอนาคตบ้าง มึงไม่คุกเข่าลงขอบคุณอาจารย์เย่ที่ไว้ชีวิตพวกมึง แถมยังหน้าด้านมาพล่ามกับกูอีก?”

หลังจากนั้น หงห้าก็พูดกับลูกน้องของเขาทันที:”ไป ให้ช่างเชื่อมเชื่อมที่ครอบเหล็กที่เราทำไว้สำหรับทิเบตันมาสทิฟก่อนหน้านี้ ครอบไว้ให้เขาตรงนี้สักอันเลย เอาหัวของไอ้โง่นี้มาครอบล็อคไว้ซะ ห้ามให้เขากินข้าวสามวัน! ถ้ายังกล้าส่งเสียงโวยวายอีก ก็เย็บปากหมาของมันซะ! ”

ความดุร้ายของหงห้า ทำให้สายลับที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีรู้สึกเสียวสันหลังทันที

ดังนั้นทุกคนจึงหุบปากอย่างรู้มาก รอการตัดสินใจของหงห้าอย่างหวาดหวั่น

จริงๆแล้วพวกเขารู้ดีว่า การแอบเข้าไปในบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน เพื่อขโมยความลับหลักนั้นผิดกฎหมาย บวกทั้งตัวตนของพวกเขาพิเศษ หากเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาทางตะวันตกจะไม่ยอมรับ ดังนั้นตอนนี้ได้แต่ยอมให้คนอื่นทำอะไรก็ได้ ในเวลาเดียวกันก็ฝากความหวังให้กับประเทศของตนจะมาช่วยเหลือตนเอง

ในไม่ช้า ช่างเชื่อมภายใต้ทีมของหงห้าก็ใช้เหล็กเส้นบาง ๆ เชื่อมหน้ากากกับชายผู้เคราะห์ร้าย แล้วสวมสิ่งนี้บนหัวของเขา คนที่ไม่รู้ว่าคงคิดว่าเลียนแบบนักฟันดาบ

หงห้าล็อคที่ครอบหน้าตรงด้วยล็อคสามห่วงที่ธรรมดามาก และพูดกับชายคนนั้นด้วยเสียงเย็นชา:”ฟังให้ดีนะ ถ้าแกกล้าเปิดที่ครอบหน้าด้วยตัวเอง ฉันจะมีคนเชื่อมเหล็กโลงศพ เชื่อมแกไว้เข้าไป! เข้าใจไหม?”

ทันทีที่ชายคนนั้นได้ยินดังนั้น เขาก็โค้งคำนับอย่างรวดเร็วและพูดว่า:”ผมเข้าใจ เข้าใจแล้วครับ!”

หงห้าสั่งลูกน้องที่อยู่ข้างๆ เขาด้วยเสียงเย็นชา:”ถอดเสื้อผ้าของพวกมันออกให้หมด เหลือบ็อกเซอร์ตัวเดียวให้พวกมัน แล้วยังพวกมันทั้งหมดไว้ในกรง!”

ลูกน้องหลายคนถอดเสื้อผ้าของคนกลุ่มนี้ออกทันที ตัดเคเบิ้ลไทร์ที่มือออกทีละข้าง แล้วดันเข้าไปในกรง

เนื่องจากทหารของสำนักว่านหลงยืนอยู่ข้างพวกเขา ไม่มีสายลับคนไหนกล้าต่อต้านเลย ได้แต่ลอดเข้าไปในกรงดีๆ

ทันทีที่เข้าไปในกรง คนกลุ่มนี้รู้สึกสิ้นหวังทันที

สำหรับมนุษย์ กรงนี้ถือได้ว่ามีความแข็งแรงมาก เหล็กเส้น 30 มม. เชื่อมตัดกัน เหลือเพียงช่องว่างสี่เหลี่ยมจัตุรัสยาว 10 ซม. ช่วงว่างแค่นี้ อย่างมากก็แค่ยืดแขนออกได้ กรงขังที่แข็งแรงเช่นนี้ แทบจะไม่มีความเป็นไปได้ที่จะกำลังทำลาย

หลังจากที่คนทั้งหมดนี้ถูกขังในกรง ความหวังทั้งหมดของพวกเขาก็ฝากไว้ที่ประตูเหล็กนี้

คนพวกนี้ส่วนใหญ่เป็นยอดฝีมือในการไขกุญแจ ตราบใดที่เป็นตัวล็อคที่มีโครงสร้างทางกลปกติ ในสายตาพวกเขามันไม่ได้ยากเลย ตราบใดที่ถึงเวลาเหมาะสม จะแอบไขกุญแจล็อคเงียบ ๆ และมีโอกาสหนีรอด

แต่ว่า ในตอนที่พวกเขาคิดว่าจะไขประตูห้องขังได้อย่างไร พวกเขาเห็นลูกน้องของหงห้าสองสามคนลากสายไฟและเครื่องเชื่อมไฟฟ้าวิ่งเข้ามา นั่งยองๆ ที่ประตูห้องขัง และทำเสียงเปรี้ยงๆ ที่หน้าประตูเหล็ก

ทันใดนั้น ไฟที่เกิดจากการเชื่อมมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง

สีหน้าของคนกลุ่มนี้ซีดทันที และหัวใจก็สิ้นหวังสุดๆแล้ว

ประตูเหล็กถูกเชื่อมตาย ถ้าพวกเขาต้องการหนีจากที่นี่ แทบจะไม่มีทางเป็นไปได้ นอกจากการสับตัวเองก่อน!