เฟ่ยเข่อซินจำการสนทนาที่ได้ยินเมื่อกี้ และถามเขาว่า:”ฉันเห็นคุณถูกคนของหงห้าขวางไว้ หรือว่าอีกฝ่ายไม่ต้องการพบคุณ?”
“ใช่……”สมิธถอนหายใจแล้วพูดว่า:”หงห้าบอกว่าคนบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนไม่ต้องการพบผม”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าและถามเขาอีกครั้ง:”จริงสิ คุณสมิธ เมื่อกี้คุณบอกว่าอยากพบคุณเย่ ขอถามหน่อยได้ไหมคะว่า คุณเย่นี้เป็นใครเหรอคะ?”
สมิธพูดว่า:”คุณเย่เป็นผู้ดูแลฝ่ายปฏิบัติการของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน เขาเป็นคนรับผิดชอบการขายยาทั้งหมด ครั้งก่อน เขาตัดสินใจให้ยาเกิดใหม่เก้าเสวียนกับเรายี่สิบกล่อง”
เฟ่ยเข่อซินถามเขาอีกครั้งว่า:”คุณเย่ที่คุณว่า ชื่ออะไร?”
สมิธครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า:”ผมเคยเจอเขาแค่ครั้งเดียว ดูเหมือนครั้งที่แล้วไม่ได้บอกชื่อเลย ตอนที่เว่ยเลี่ยงแนะนำเขาให้ผมรู้จัก ก็บอกแค่ว่าเรียกคุณเย่”
เฟ่ยเข่อซินถามต่อ:”คุณเย่หน้าตายังไง?เขาอายุเท่าไหร่?”
สมิธคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า:”เขาดูเหมือนอายุยี่สิบกว่า สูงและดูดี แต่ถ้าให้อธิบายโดยละเอียด ผมก็จำไม่แม่น เพราะเคยเห็นเขาแค่ครั้งเดียว”
เมื่อพูดถึงเช่นนี้ สมิธก็นึกอะไรขึ้นได้ และพูดต่อว่า:”จริงสิ คนคนนี้แข็งกระด้างมาก และเด็กมาก แต่การพูดคุยกับเขานั้น มันเป็นเรื่องที่กดดันมาก”
เฉินเข่อซินพยักหน้า และมั่นใจว่าคุณเย่คนนี้น่าจะเป็นอาจารย์เย่ที่เธอเจอ
เมื่อคิดเช่นนี้ เธอจึงถามสมิธอีกครั้ง:”คุณสมิธ คุณมาที่นี่เพื่อยาเกิดใหม่เก้าเสวียนเท่านั้นเหรอ?”
สมิธไม่รู้ว่าเฟ่ยเข่อซินหมายถึงอะไร แต่เมื่อนึกถึงเรื่องของหน่วยสืบราชการลับของสหรัฐไม่สามารถเปิดเผยได้ ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าและพูดว่า:”ใช่ ผมมาที่นี่เพื่อยาเกิดใหม่เก้าเสวียน ทำไมคุณเฟ่ยถึงถามอย่างนั้นล่ะ?”
เฟ่ยเข่อซินหยุดชะงัก และถามเขาด้วยท่าทางจริงจัง:”คุณสมิธ คุณเคยได้ยินยาอายุวัฒนะหรือไม่?”
สมิธส่ายหัว และถามด้วยความประหลาดใจ:”ยาอายุวัฒนะคืออะไร? เป็นยาด้วยเหรอ?”
“ถือว่าใช่แหละ”เฟ่อเข่อซินพูดว่า:”ยาอายุวัฒนะ ว่ากันว่ากินเม็ดเดียวก็สามารถรักษาทุกโรคได้ และยืดอายุอีกสิบปีหรือยี่สิบปี”
“นี้มัน……”สมิธพูดอย่างตกตะลึง:”ยานี้……คงจะไม่มีอยู่จริงสินะ……”
เฟ่ยเข่อซินยิ้มเล็กน้อยและพูดนิ่งๆ:”ตอนนี้ฉันไม่แน่ใจว่ามีอยู่จริงหรือไม่ แต่ว่าอีกไม่กี่วันจะมีการประมูลในจินหลิง และตอนนั้นยาอายุวัฒนะจะอยู่รายการสุดท้าย”
สมิธพูดอย่างลำบากใจ:”คุณเฟ่ย ถ้าผมจำไม่ผิด คุณเป็นนักศึกษาดีเด่นของมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดใช่ไหม ผมได้ยินมาว่าคุณเข้าเรียนที่สแตนฟอร์ดตอนอายุ 15 และได้รับปริญญาเอกตอนอายุ 21 ใช่ไหม?”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า และพูดเยาะเย้ยตัวเอง:”คุณสมิธ คุณอยากจะบอกว่า ฉันที่สำเร็จการศึกษาจากสแตนฟอร์ด ไม่ควรเชื่อในสิ่งที่ขัดกับตรรกะทางวิทยาศาสตร์ ใช่ไหม?”
“ใช่……”สมิธพูดอย่างจริงจัง:”ผมไม่เชื่อว่าบนโลกนี้ จะมียาที่สามารถรักษาโรคได้ทั้งหมดจริงๆ ยิ่งไม่เชื่อว่าในโลกนี้จะมียาที่สามารถยืดอายุคนได้สิบหรือยี่สิบปี ถ้ามีสิ่งนี้อยู่จริงๆ เกรงว่าโลกทั้งโลกคงจะบ้าคลั่ง”
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างช่วยไม่ได้:”บอกตามตรง ฉันก็ไม่ค่อยเชื่อนัก แต่มีเศรษฐีชั้นนำมากมายที่เชื่อสิ่งนี้ รวมทั้งปู่ของฉันด้วย”
เฟ่ยเข่อซินพูดต่อ:”น่าเสียดาย ที่กลไกการประมูลยาอายุวัฒนะครั้งนี้เป็นความลับเกินไป และเป็นไปไม่ได้เลยที่จะนำออกจากสถานที่จัดประมูล ดังนั้นถึงแม้ว่ามันจะมีผลเช่นนั้นก็ตาม เกรงว่าโลกภายนอกก็จะไม่รู้ และต่อให้โลกภายนอกรู้ มันไม่มีหลักฐานจริง พวกเขาก็คงจะได้ยินแบบเดียวกับคุณ และจะไม่เชื่อ”
สมิธเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า:”คุณเฟ่ย ผมจะเข้าร่วมการประมูลนี้ได้อย่างไร? ผมสามารถไปดูได้ไหม?”
“ไม่มีโอกาสแล้ว”เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างจริงจัง:”การลงทะเบียนสิ้นสุดแล้ว ถ้าคุณสมิธต้องการเข้าร่วมล่ะก็ รอครั้งหน้าเถอะ!””