พูดไป เฟ่ยเข่อซินก็เสริมว่า:”นอกจากนี้ จากข้อมูลเหล่านี้ จะเห็นได้ว่าไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับลุงใหญ่ซ่งหวั่นถิง และลูกพี่ลูกน้องของเธอ ในตำแหน่งกลางหรือระดับสูงของซ่งซื่อกรุ๊ป ซึ่งพิสูจน์ได้ว่าซ่งหวั่นถิงไม่เพียงแต่ท่วมท้นพวกเขาสองคนเท่านั้น ถึงขั้นบีบพวกเขาทั้งสองออกไปเลย……”
เมื่อพูดเช่นนี้ เฟ่ยเข่อซินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:”ฉันอยากรู้มากว่า หญิงสาวที่สูญเสียพ่อแม่ไปนานแล้ว และอยู่ในตระกูลอย่างไร้ตัวตน ทำทุกอย่างนี้ได้อย่างไร…… ”
เฉินอิ่งซานพูดว่า:”ฉันเดาว่าซ่งหวั่นถิงคนนี้ คงจะเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งด้วยความสามารถพิเศษ”
เฟ่ยเข่อซินเม้มปากแล้วพูดว่า:”ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่แข็งแกร่งธรรมดา ไม่อย่างนั้น เธอจะชนะการต่อสู้เพื่อทรัพย์สินนับแสนล้านได้อย่างไร?”
พูดไป เฟ่ยเข่อซินก็พูดอีกครั้ง:”และบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน! บริษัทก่อนหน้านี้คือบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อแห่งจินหลิง และบริษัทผลิตยาโคบายาของญี่ปุ่น ขนาดของทั้งสองบริษัทแตกต่างกันมาก บริษัทยาเว่ยซื่อสามารถพบได้ มูลค่าตลาดสูงสุดเพียงไม่กี่พันล้านหยวน แต่มูลค่าตลาดของบริษัทผลิตยาโคบายาที่อยู่ในจุดสูงสุดนั้นสูงถึงหลายร้อยพันล้านหยวน เป็น100เท่าของบริษัทยาเว่ยซื่อ”
“แต่บริษัทผลิตยาสองแห่งต่างประเทศกัน ขนาดต่างกัน และจุดสนใจต่างกัน กลับรวมกิจการสำเร็จแล้ว! ยิ่งกว่านั้น หลังจากการรวมกิจการ ทั้งคู่เป็นเพียงผู้ถือหุ้นรายย่อย แต่ผู้ถือหุ้นใหญ่เป็นบริษัทนอกอาณาเขตที่ลึกลับมาก”
“บริษัทผลิตยาทั้งสองนี้เป็นธุรกิจตระกูล ผู้ก่อตั้งบริษัทบาเว่ยซื่อชื่อเว่ยหย่งเจิ้ง และผู้ก่อตั้งบริษัทผลิตยาโคบายา ชื่อโคบายา ชิมาซาโอะ”
และผู้จัดการทั่วไปของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนตอนนี้คือเว่ยเลี่ยง เป็นลูกชายนอกกฎหมายของเว่ยหย่งเจิ้ง ผู้ก่อตั้งบริษัทยาเว่ยซื่อ เขาไม่เคยมีตำแหน่งที่เป็นทางการในบริษัทยาเว่ยซื่อมาก่อนเลย เป็นแค่คนขับและผู้ช่วยลูกครึ่งของเขาพี่เว่ยฉางหมิง”
“จะเห็นได้ว่าสถานการณ์ของเว่ยเลี่ยงในตระกูลเว่ยนั้น แย่กว่าสถานการณ์เมื่อก่อนของซ่งหวั่นถิงในตระกูลซ่งอีกมาก! ในตระกูลเว่ย ไม่มีปัญหาที่ไม่ได้รับความใส่ใจแล้ว แต่เป็นการถูกกดขี่ข่มเหงและเบียดเบียนอย่างรุนแรง”
“แต่ว่า ก็คือเด็กนอกกฎหมายที่ถูกกดขี่ และเขาประสบความสำเร็จในการพลิกตัวเป็นเจ้าของเมื่อปีที่แล้ว และสืบทอดบริษัทยาเว่ยซื่ออย่างราบรื่น!”
“นอกจากนี้ หลังจากที่เว่ยเลี่ยงสืบทอดบริษัทยาเว่ยซื่อแล้ว แล้ว บริษัทยาเว่ยซื่อก็ไม่พบข้อมูลของเว่ยหย่งเจิ้ง รวมถึงใหญ่ของเว่ยเลี่ยง เว่ยฉางหมิง!”
“ถ้าเดาไม่ผิด สองพ่อลูกๆคู่นี้ถูกเตะออกไปแล้ว”
“ซ่งหวั่นถิงแค่เตะลุงใหญ่และลูกพี่ลูกน้องของเธอออกไป ยังไงซะ ปู่ของเธอซ่งจี่โม่ก็ยังมีชีวิตอยู่ ลองถอยออกมาดู ถ้าปู่ของเธอสนับสนุนเธออย่างเต็มที่ ก็คงเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะสืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูล ”
“แต่เว่ยเลี่ยงนี้ กลับไล่พ่อและพี่ชายต่างมารดาออกไป พ่อของเขาเป็นเจ้าของบริษัทยาเว่ยซื่อ ดังนั้นฉันเลยอยากรู้ว่า เขาซึ่งเป็นแค่ลูกนอกกฎหมายที่รับใช้พี่ชายในบ้านเท่านั้น เขาสามารถให้พ่อของเขายอมสละตำแหน่งให้เองได้อย่างไร? นี่มันไร้เหตุผลมากนะ!”
เมื่อเฉินอิ่งซานได้ยินแบบนี้ เธออดไม่ได้ที่จะอุทาน:”คุณหนู คุณว่าข้างหลังพวกเขาทั้งสอง จะมีคนสูงส่งช่วยอยู่รึเปล่า?”
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างหนักแน่น:”ต้องมีแน่นอน!”
พูดจบ เธอพูดเสริมว่า:”หลังจากที่เว่ยเลี่ยงสืบทอดบริษัทยาเว่ยซื่อ ก็รวมบริษัทยาเว่ยซื่อเข้าบริษัทยาเก้าเสวียนเลย แต่บริษัทยาเก้าเสวียนเป็นเพียงเปลือกนอกที่เพิ่งจดทะเบียนได้ไม่ถึงปีเท่านั้น แต่นี่ยังไม่จบ บริษัทผลิตยาโคบายาที่มีมูลค่าตลาดซึ่งมีมูลค่ามากกว่า 100 พันล้านหยวนยังรวมเข้าบริษัทยาเก้าเสวียนเองอีกด้วย มันน่าทึ่งมาก!”
เธอเปิดข้อมูลของบริษัทผลิตยาโคบายาทันที ชี้ไปที่รูปถ่ายของโคบายา ชิมาซาโอะ แล้วพูดว่า:”บุคคลนี้เป็นผู้ก่อตั้งบริษัทผลิตยาโคบายา และเป็นอดีตประธาน บริษัทผลิตยาโคบายา โคบายา ชิมาซาโอะ”
“แต่โคบายา ชิมาซาโอะคนนี้ถูกวางยาพิษ และเสียชีวิตไปนานแล้ว มีข่าวลือว่าโคบายา ชิอิจิโร่เป็นคนฆ่าพ่อของเขา น้องชายของเขาโคบายา ชิจิโร่เสนอรางวัลใหญ่ ฆ่าโคบายา ชิอิจิโร่เพื่อล้างแค้นให้พ่อ”
“แต่ว่า โคบายา ชิจิโร่หายตัวไปทันที โคบายา ชิอิชิโร่ได้เอาการควบคุมของบริษัทผลิตยาโคบายาใหม่ และจากนั้นก็รวมบริษัทผลิตยาโคบายา เข้าบริษัทผลิตยาเก้าเวียน และโคบายา ชิอิจิโร่ถึงกับยอมสละหุ้นของบริษัทผลิตยาโคบายา90% สำหรับสิ่งนี้!”
เฉินอิ่งซานพูดด้วยความสงสัย:”ตอนที่ฉันเห็นสิ่งนี้ ฉันคิดว่ามันแปลกเกินไป ฉันคิดไม่ออกจริงๆ ว่าใครจะยอมสละทรัพย์สิน 90% ของหลายร้อยพันล้านอย่างง่ายดาย?”