3 เล่ม 1 สอบสวน และเซเรน่า-ซามะ
ยังไงซะถ้างั้น ผมเดาว่ามันเป็นเวลาที่จะพูดเกี่ยวกับผม ชายที่เคยชื่อว่าทากาฮิโระ ซาโตะ
คนญี่ปุ่น เกิดและโตที่ฮอกไกโด อายุยี่สิบเจ็ด โสด หลังจากจบมัธยมผมเรียนและจบมหาลัยเทคนิคท้องถิ่น และทำงานที่บริษัทในพื้นที่ไม่นานหลังจากนั้น ผมเดทกับผู้หญิงที่ผมจีบติดในเน็ตเมื่อตอนอยู่มหาลัย แต่มันเป็นความสัมพันธ์ระยะไกล และไม่นานเราก็แยกกัน ผมถูกจ้างเป็นผู้ดูแลรรบบเน็ตเวิร์กของบริษัทแห่งหนึ่ง เพราะผมใช้พีซีได้ค่อนข้างดี แต่ผมไม่มีความรู้พิเศษดังนั้นผมต้องเรียนรู้ทุกอย่างจากตอนต้น ขณะที่ผมไปทำงาน
ผมใช้วันของผมในการแกะรอยการเข้าไปดูข่าวในเน็ตของพนักงาน เว็บสั่งองทางไกล การค้นหาที่ เกมในเบราเซอร์ที่น่าสงสัย และเว็บ-อีโระ*ระหว่างชั่วโมงทำงาน
TLN: ลามก
งานอดิเรกของผมคือการเล่นเกม แค่เล่นเกม ผมมีรสนิยมที่หลากหลายผมเล่นทุกแนวจากทั้งญี่ปุ่นและเกมตะวันตก ผมติดเกมเอฟพีเอส*เกมหนึ่ง และสามารถที่จะเป็นราชาสกอร์และแรงค์หนึ่งหลักหลังจากที่ใช้ความพยายามมากมายเป็นเวลาที่นับได้ว่านาน
มันไม่มีทางมากที่จะได้เป็นตำแหน่งหมายเลยหนึ่ง แต่ผมได้เลข 1 หรือ 2 ในญี่ปุ่นเวลานั้น ผมใช้วันของผมในการปาระเบิดใส่พวกโง่มากจนสายตาของผม กลายเป็นบางอย่างที่เพื่อนร่วมงานอธิบายว่า “คมสุดยอดและน่ากลัวเกินไปมาก”
แต่เวลาเหล่านั้นถูกแทนที่ด้วยเวลาที่ผมใช้ในการผจญภัยไปทั่วจักรวาลที่กว้างใหญ่ เมื่อสเตลล่าออนไลน์เปิด ผมก็อินกับมันมากด้วย
นั่นคือทั้งหมดที่ผมพูดได้เกี่ยวกับผม……โอ้ และอาหารโปรดของผมคือน้ำอัดลม ผมรู้สึกไม่พอเมื่อความซ่าๆนั้นลงไปที่คอของผม
ยังไงซะ ถ้างั้น ผมได้คุยเกี่ยวกับเรื่องไร้สาระมากมาย แต่สถานการณ์ปัจจุบันของผมคืออะไรล่ะ
“งั้นบอกผม ท่าน แค่ไปได้โลหะหายากจำนวนมากเท่านี้มาจากที่ไหนกัน?”
“เหมือนที่ผมบอก มันเป็นบางอย่างที่ผมได้มาจากโจรสลัดที่ผมสามารถจะยิงร่วงไปก่อนหน้านี้ ต้องการคำอธิบายอื่นอะไรอีกล่ะ
ตอนนี้ผมถูกสอบสวนโดยเจ้าหน้าที่ท่าเรือ
มันยอดเยี่ยมที่แอลกอฮอล์ไม่ใช่ของผิดกฎหมายในโคโลนี่ แต่โลหะหนักถูกสืบสวนอย่างหนัก และจากใจ ไม่ว่าพวกเขาจะถามผมมากเท่าไหร่เกี่ยวกับเรื่องที่ผมไปได้มาจากไหน แน่นอนว่าผมก็ไม่มีความคิดใดๆเลยเหมือนกัน ดังนั้นผมไม่มีทางเลือกนอกจากจะพูดเรื่องนี้ให้ง่ายลง และภาวนาถึงสิ่งที่ดีที่สุด
ตัวตนของผมคือบอกตัวเองว่าเป็นทหารรับจ้าง โดยไม่มีสังกัดอย่างเป็นทางการ ผมไม่มีอะไรที่ยืนยันตัวตนของผม จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคนที่เด่นชัดว่าน่าสงสัยเข้ามาและนำโลหะหายากมา? น่าสงสัยอย่างแน่นอน มันเป็นเรื่องที่เล็ดไปด้วยความน่าสงสัย การที่เจ้าหน้าที่ที่ดูแลท่ายานสอบสวนคนแบบนั้นอย่างเข้มงวดนั้น อยู่ในเหตุผล
“……นายไม่มีเจตนาที่จะบอกผมว่าไปได้ของพวกนนี้มาจากไหนจริงๆเหรอวะ ท่าน?”
“ผมบอกนายแล้วเกี่ยวกับว่าผมไปได้ของพวกนี้มาก่อนหน้านี้ พวก ผมเริ่มเหนื่อยกับการคุยกลับไปกลับมาที่ไร้สาระนี้แล้ว ท่านเจ้าหน้าที่”
มันรู้สึกเหมือนคนนี้จงใจคุยวนรอบอ่าว เขารอให้ผมโมโหและหลุดข้อมูลที่มีประโยชน์ออกไปหรือ? หรือเขาตามหาบางอย่างอยู่โดยสิ้นเชิง? เหมือนค่าปิดปากหรออะไรบางอย่าง
อะไรวะ? เมื่อผมทำท่าว่าผมมีเจตนาที่จะจ่ายบ่าอย่างออกไปใต้โต๊ะเขาก็ตอบมาว่า “นายพยายามจะลากชั้นลงโดยการเสนอนั่นเหรอ หือห์? นายคิดการข่มขู่ชั้นหรือขอร้องใ้ชั้นปล่อยนายไปโดยการใช้ประโยชน์จากนั่นเหรอ?” ดูเหมือนพยายามจะตกลงกับคนซื่อสัตย์แบบนี้มันเป็นการเสียเวลาเปล่า
งั้นผมควรทำอะไรดีตอนนี้…?
ระหว่างที่ผมคิดเกี่ยวกับทางเลือกของผม ประตูของห้องสอบสวนได้เปิดกระทันหันโดยไม่มีการเคาะและบางคนได้เดินตรงเข้ามาข้างใน
มันเป็นผู้หญิงสาว ไม่ ถ้าพูดให้ถูกมันเหมาะสมกว่าที่จะเรียกเธอว่าเด็กสาว และเธอฮอตด้วย เธอมีรูปทรงที่สง่างาม และผมสีบลอนด์ที่เงางาม และตาสีแดงทับทิบ เธอใส่ชุดทหารสีขาว และมีผ้าคลุมสีแดงและติดดาบที่อยู่ในฝักอยู่ที่เอวที่บางของเธอ รูปลักษณของเธอดูเหมือนอัศวินผู้หญิงในอุดมคติหรือหญิงสาวนักรบที่งดงาม
เธอมอบความประทับใจของการเป็นเลดี้ในไม่กี่คำ แต่ผมสามารถที่จะสังเกตุในความลึกของตาเธอชั่วขณะหนึ่งว่ามีความคม และการมองล่าเหยื่อแว้บๆอยู่ภายใน ดูเหมือนเธอเป็นเลดี้ที่ไม่สามารถตัดสินได้ด้วยรูปลักษณของเธออย่างเดียว
“เซเรน่า-ซามะ*! ทำไม่านอยู่ในที่แบบนี้ ไมเลดี้?”
TLN: ท่าน
“ชั้นเห็นยานที่ไม่คุ้นเคยจอดอยู่ในท่ายาน เค้าเป็นเจ้าของยานเหรอ?”
“เอ่อ- เอ่อ-”
เจ้าหน้าที่ท่ายานที่อยู่ดีๆก็กระวนกระวายกับบางอย่างที่ดูเหมือนจะเป็นแทบเล็ตของเทอร์มินัลกับทหารหญิงที่ชื่อว่าเซเรน่า สายตาของเธอหันมาหาผมหลังจากที่มองของที่แสดงอยู่ในเทอร์มินัล
“นี่ค่อนข้างเป็นโลหะหายาจำนวนมาก คุณไม่ได้ของเหล่านนี้มาอย่างผิดกฎหมาย ใช่มั้ย?”
“ผมสาบานกับชีวิตผมเลยว่าผมไม่”
“หืมม… ทหารรับจ้างสไตล์ตัวเอง ไม่ได้สมัครกับสมาคมทหารรับจ้างที่แค่สามารถจะยิงโจรสลัดร่วง หือห์ คุณมีอะไรอย่างอื่นที่คุณประสงค์จะรายงานมั้ย ถ้างั้น?”
“ผมมีดาต้าของตำแหน่งของฐานหลักของพวกเค้าที่ยานของผม ผมได้มันมาจากการวิเคราะดาต้าแคชของโจรสลัดที่ผมยิ่งร่วง ดั้งเดิมแล้วผมมีแผนจะมอบข้อมูลนี้พร้อมกับการรับค่าหัวของยานโจรสลัดพวกนั้น แต่เมื่อเจ้าหน้าที่ที่รักของคุณได้ดูของในคาร์โก ผมถูกดึงมาที่นี่กระทันหัน”
ผมพูดในแบบที่ว่าเน้นหนักว่าสถานการณ์ปัจจุบันของผมมีปัญหาแค่ไหน ระหว่างที่ยักไหล่ของผมกับทหารหญิงตรงหน้าผม
ผมเดาว่าเธอเป็นบางคนที่อยู่ในสังกัดทหารของซิสเต็ม มันดูเหมือนยศของเธออยู่เหนือเจ้าหน้าที่ท่ายานไปอย่างมาก ผมเลยมีแผนที่จะแสดงกับเธอว่าผมมีท่าทีให้ว่าร่วมมืออย่างเต็มที่ เพื่อที่เธอจะพิจารณาปล่อยผมไป
“มันไม่มีหลักฐานที่บอกว่าคาร์โกของเค้าเป็นของที่ขโมยมา ถูกต้องมั้ย?”
“ค-ครับท่าน นั่นถูกแล้ว แต่ยังไง-”
“ยังไงซะถ้างั้น มันควรจะโอเคที่จะปล่อยเค้าไปสิ ชั้นเชื่อว่าเค้ามีแผนที่จะอันโลดคาร์โกของเค้ากับอานานิคมนี้ ถูกต้องมั้ย? เมื่อพิจารณาว่ามันเป็นการยากที่จะได้มาซึ่งเสบียงโลหะหายากใันทุกวันนี้ ชั้นไม่คิดว่านี่มันจะเป็นปัญหาที่ต้องกังวลเป็นพิเศษ ใช่มั้ย?”
“ย-ยังไงก็ตาม………”
“ยังไงก็ตามอะไร? นายมีความเห็นอื่นที่นายอยากจะแบ่งปันมันกับชั้น ลูกสาวของมาร์ควิสโฮลซ์เหรอ…”
“ไม่แต่ไมเลดี้…”
“พูดถึงแล้ว ชั้นได้รับรายงานเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่ท่ายานที่ทำให้สิ่งต่างๆยากขึ้นสำหรับยานที่จะอันโหลดคาร์โกของพวกเค้าข้างในโคโลนี่นี้ ถ้าไม่ยื่นเงินใต้โต๊ะก่อน
ทหารหญิงชื่อเซเรน่ายิ้มอย่างงดงามกับเจ้าหน้าที่ท่ายาน เจ้าหน้าที่ท่ายานที่ถูกยิ้มให้สั่นอยู่ในความกังวลใจ ผมก็สั่นอย่างไม่ได้ตั้งใจนี่เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่ารอยยิ้มนั้นน่ากลัวจริงๆ
“ผม- ผมจะไม่มีวันทำอะไรบางอย่างแบบนั้นครับ!”
“เราจะได้มาซึ่งโลหะหายากที่ราคาที่มีเหตุผล ทหารรับจ้างสไตล์ตัวเองคนนี้สามารถที่จะยิงโจรสลัดร่วงจะรับรางวัของเขาและได้อีเนลมา และจะใช้อีเนลนั้นซื้อของจากโคโลนี่ของเราหลังจากนั้น ด้วยเรื่องนี่ ทุกคนจะได้ประโยชน์ นายไม่คิดอย่างนั้นเหรอ
“ค- คับ มาดาม! ท่านพูดถูกต้องที่สุด! ผมจะทำเอกสารที่จำเป็นทันทีเลยครับ!”
เจ้าหน้าที่ท่ายานรีบยืนจากเก้าอี้ของเขา และออกไปจากห้องสอบสวน ม่ายอ่ะเขาดูเหมือนกับจะหนีเพื่อชีวิตที่รักมากกว่า ผมจบที่การอยู่ตามลำพังในห้องกับทหารหญิงที่เขาเรียกว่าเซเรน่า-ซามะ เซเรน่า จ้องตัวที่หนีไปของเจ้าหน้าที่ทายานชั่วครู่หนึ่ง จากนั้นเธอกลับมาให้ความสนใจกับผม
“ขออภัย เค้าทำเรื่องเกี่ยวกับงานของเค้าจริงจังเกินไป”
“ไม่ อืม…จะยอมรับมันมว่าผมดูค่อนค่าน่าสงสัย ผมเลยเดาว่ามันช่วยไม่ได้”
ใช่ ผมน่าสงสัยอย่างแน่นอน ดังนั้นมันเลี่ยงไม่ได้ ผมไม่มีประวัติทำงานอยู่ในกิลทหารรับจ้างในบริเวณนี้ จริงๆแล้ว มันไม่มีประวัติว่ายานผมอยู่ในระบบดาวรอบข้างด้วย
มากกว่านั้นดาต้าส่วนของชื่อของเรือเป็นทะเบียนนั้นคอรัป พวกเขาสามารถจะเทียบขอมูลไบโอเมตริกด้วยประวัติพวกน้นที่อยู่บนยานสำหรับเรื่องการรับรองความถูกต้อง ดังนั้นผมสามารถที่จะเก็บมันไว้แทนที่จะโดนยึดได้อย่างไรก็ไม่รู้้ แต่หนึ่งความผิดพลาดเล็กๆมันจะถูกนำไป
“ใช่มันมากพอที่มันจะไม่ทำให้ชั้นตกใจถ้าคุณบอกว่าคุณหลงมาจากกาแล็กซี่ที่ห่างไกลเข้ามาในกาแล็กซี่นี้ คุณสามารถจะมาถึงระบบดาวนี้ได้ยังไง?”
“ดูเหมือนมันจะมีอุบัติเหตุเมื่อยานของผมไฮเปอร์ไดร์ฟ ผมไม่มันใจว่าอุบัติเหตุเป็นหตุที่ทำให้มันเกิดขึ้นมั้ย แต่ผมคิดว่าผมเสียความทรงจำไป
“ระหว่างที่ผมสับสนว่าอะไรเกิดขึ้นผมถูกโจมตีโดยโจรสลัด ผมสามารถที่จะเอาชนะพวกเค้าได้อย่างไรก็ไม่รู้ เก็บคาร์โกของเขาและสามารถมาที่สถานีนี้หลังจากวิเคราะห์ดาต้า
“โชคดีที่ ผมสามารถที่จะจำชื่อของผมและความจริงที่ว่าผมเป็นทหารรับจ้าง”
ผมพูดเกี่ยวกับตัวผมเองระหว่างผสมความจริงกับคำโกหก ผมคิดเกี่ยวกับเบื้องหลังนี้ระหว่างที่อยู่ระหว่างการถูกสอบสวนโดยเจ้าหน้าที่ท่ายานก่อนหน้า ไม่มีส่วนไหนที่จะพิพาทเป็นพิเศษ แต่มันพูดได้ว่าเป็นเรื่อง เหนือจริงเกินไปจากมมุมมองของบุคคลอื่น
“คุณเสียความทรงจำ คุณพูด? คุณไม่ใช่สปายจากสหพันธรัฐเวเรเวอเรมเหรอ?”
“น่า มันเป็นบางอย่างที่เป็นไปไม่ได้ แต่ถ้าพูดว่าผมเป็นสปายจริงๆจาก…เอ่ออ…สหพันธรัฐเบเรเบเรเรเบเรเหรอ…?”
“สหพันธรัฐเวเรเวอเรม”
“ใช่ ในฐานะสปายจากสหพันธรัฐเวเรเวอเรม มันจะมีเหตุที่ผมจะขนโลหะหนักที่ไม่ทราบที่มา ขึ้นยานที่ไม่รู้จัก และเดินเข้ามาข้างในโคโลนี่เหรอ? และในฐานะที่บอกตัวเองว่าเป็นทหารรับจ้างที่ไม่ได้มีสังกัดด้วย มันแค่น่าสงสัยถ้าผมเป็นสปายมาสเตอร์ ผมจะเรียกสปายนั้นกลับมาทันทีหลังจากที่ผมอ่านแผนภารกิจที่ไร้สาระนั้นและกระทืบเค้าอย่างทั่วถึง”
คุณพูดได้ว่าทั้งหมดนี่เป็นอุบายขยายความ แต่นั่นมันมากเกินไป
“ชั้นคิดว่าชั้นจะทำอย่างเดียวกันถ้าชั้นเป็นสปายมาสเตอร์”
ทหารหญิง หัวเราะออกมาเบาๆ เธอน่ารักเมื่อเธอหัวเราะแบบนั้น แต่มันดูจะเป็นแนวกล้าสแดงออกและผมไม่เก่งกับคนเหล่านั้น
“ยังไงซะ ชั้นเดาว่านี่มันดีพอแล้ว ชั้นจะติดต่อกับฐานทัพดังนั้นได้โปรดเอาเลยแล้วรับรางวัลและส่งดาต้าแคชนั้น”
“ขอบคุณ”
เธอดูเหมือนจะออกจากห้องไปด้วยสีหน้าที่พอใจ ผมคำนับเธอจากความซาบซึ้งจากใจ…แต่หันมาก่อนจะไปถึงข้างนอก
“คุณเป็นคนที่น่าสนใจนะ เราจะมีภารกิจกวาดล้างโดยใช้ข้อมูลนั้นที่คุณพูดถึง ดังนั้นให้มั่นใจว่าเข้าร่วมด้วย โอเคมั้ย?”
เธอมอบรอยยิ้มที่น่าหลงไหลให้ผมและออกไปหลังจากนั้นมันไม่มีออร่าที่ท่วมท้นขอการบีบบังคับเหมือนก่อนหน้านี้ แต่ผมรู้สึกบางอย่างที่อันตรายจากรูปลักษณ์ที่งดงามนั้น
ภารกิจกวาดล้างโจรสลัดผลประโยชน์ดีอย่างแน่นอน… แต่ผมรู้สึึกว่าการเป็นเกี่ยวข้องกับเธอมันเป็นข่าวร้ายด้วยเหตุผลบางอย่าง
เจ้าหน้าที่ท่ายานกลับมาแปปหนึ่งหลังจากนั้น และในที่สุดผมก็ถูกปล่อยจากห้องสอบสวน ผมค่อนค้างหิวจากการทดสอบทั้งหมด
“ยังไงซะถ้างั้นเราจะดำเนินการกับการแลกเปลี่ยนโลหะหายาก ราคาเต็มของมันคือ 2,500,000 อีเนล ได้โปรดยืนยัน”
“ช่าย”
ผมใช้งานของทรงเทอร์มินัลข้อมูลทรงมือถือ และยืนยันว่า 2.5 ล้าอีเนลได้ส่งมายังบัญชีของผมแน่นอนแล้ว เครื่องบอกข้อมูลจิ๋วนี้ได้มีอยู่ข้างในห้องนั่งเล่นของกฤษนะด้วย และมันเป็นที่นิยมกอย่างกว้างขวางทั่วทั้งกาแล็กซี เด็กน้อยนี้สามารถทำงานเป็นเครื่องมือสื่อสาร นำทางอวกาศ กระเป๋า-อีและทำเรื่องเท่ๆอื่นได้อีกมาก
มีของดีๆอยู่ข้างในห้องนั่งเล่น แต่ที่ผมนำมันออกมาครั้งนี้ มีแค่เทอร์มินัลข้อมูลนี้และปืนเลเซอร์สำหรับป้องกันตัว ปืนเลเซอร์มาด้วยกันกับซองถูกยืดไปเมื่อผมถูกพาไปที่ห้องสอบสวน ดังนั้นผมให้พวกเขาคือนมันมาก่อนหน้านี้
“ไม่มีอะไรอย่างอื่น ใช่มั้ย ชั้นอยากจะไปหาสำนักงานใหญ่ของเซ็กเตอร์การ์ดเพื่อรับรางวัล เผื่อที่ผมจะกลับไปที่ยานและพักซักน่อย”
“ใช่ ไม่มีอะไรอย่างอื่น เราขอโทษที่ทำให้เสียเวลา”
“ถ้าเป็นอย่างนั้น เจอกัน”
มันจะไม่ได้อะไรมากกว่านี้ถ้าเตร่อยู่ที่นี่ ดังนั้นในที่สุดผมก็ได้ทิ้งออฟฟิศแผนกรักษาความปลอดภัยไว้ข้างหลัง จุดหมายต่อไปจะเป็นฐานทัพของระบบดาว แต่ขอบคุณทหารหญิงนั่นที่ชื่อเซเรน่า การดำเนินการนั้นราบรื่นกว่าเมื่อผมมา
ค่าหัวของโจรสลัดเหล่านั้นรวมกันเป็น 19,000 อีเนล และรางวัลจากข้อมูลนั้นคือ 150,000อีเนลได้ถูกมอบให้ผมโดยที่ไม่เอะอะมากรายได้สุทธิของผมตอนนี้ทั้งหมด 2,669,000 อีเนล! นั่นเยอะนะพวก!
ผมถามเกี่ยวกับราคาของสินค้าในโคโลนี่นี้ต่อจากนั้น และนี่คือสิ่งต่างๆทั่วไป: มันประมาณ 5 อีเนลสำหรับอาหาร 10 ถึง 15 อีเนลถ้าอยากกินให้แฟนซีกว่านั้นอีก 3 อีเนล สำหรับน้ำสะอาดหนึ่งลิตร ค่าจอดยาน 150 อีเนลต่อ 24 ชั่วโมง
หืม ดังนั้น อีเนลหนึ่งมันเท่ากับประมาน 100 เยน หือห์? โดยเอานั่นมาเป็นพื้นฐาน น้ำค่อนข้างที่จะแพง และการจอดยานต่อวันมัน 15,000 เยนก็ดูเหมือนจะค่อนข้างแพงด้วย
ยังไงซะ เมื่อพิจารณาว่านี่เป็นโคโลนี่และทั้งหมดนั้น แม้แต่อากาศที่ผมหายใจอยู่ก็ควรจะมีราคาค่อนข้างมาก และน้ำเป็นทรัพยากรที่สำคัญเท่ากัน ถ้าคุณมองันแบบนั้น ราคานี้ดูเหมือนจะมีเหตุผล เมื่อดูสถานการณ์
งั้น ถ้าผมไม่เช่าห้องข้างในโคโลนี่และแค่นอนบนยาน ค่าใช้จ่ายในการอยู่ที่โคโลนี่นี่ต่อวันควรจะประมาณ 15 อีเนลสำหรับอาหารสามมื้อ 12 อีเนลสำหรับน้ำ 4 ลิตร และค่าจอด 150 อีเนล ทั้งหมของทั้งหมด มันรวม 177 อีเนล
เฮ้ ผมสามารถอยู่ที่นี่ได้เป็นเวลา 40 ปีค่อนข้างง่าย ยังไงซะ ถ้าผมอยู่ที่นี่นานขนาดนั้น ผมมั่นใจว่าผมจะเจอกับปัญหากลุ่มอื่นๆอีก มัจะดีกว่าท่ผมจะหาบางที่และเปลี่ยนมันเป็นฐานและลงหลักปักฐานที่นั่น
ไม่ว่าอย่างไร ผมได้เงินมามากกว่าเพียงพอที่จะใช้จ่ายประจำวัน ตราบใดที่ผมไม่ใช่เงินเหมือนคนบ้า เพราะเมื่อคนสามารถจะได้เงินมาเยอะ มันเหมือนความกังวลทั้งหมดของพวกเขาแค่หายไปในอากาศบางๆ เพราะเมื่อผมกลับไปที่ยาน หลักฐานมันเป็นการเด้งในก้าวเท้าของผม
เป้าหมายเดือน 6/66
ค่าเน็ต 200/200
คีย์บอร์ดมือถือ 100/100
พาวเวอร์ซัพพลาย 400/500
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 0/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord