ตอนที่ 3 คืนที่คลุมเครือ
ไม่มีแสงไฟที่ส่องสว่างและความวุ่นวายในเมือง มันเงียบสงบมากจนทำให้หนังศีรษะชาได้
หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์จากระยะไกลที่ดังขึ้นเรื่อยๆเมื่อใกล้เข้ามา …รถหยุดอยู่หน้าวิลล่าและดับเครื่องลง
ในตอนนั้น จากอารมณ์ที่สงบ เธอกลับรู้สึกกระวนกระวายใจแบบไม่เคยเป็นมาก่อน เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินขึ้นบันไดและเข้าใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ เธอก็ทำเป็นสงบไม่ได้อีกต่อไป!
ในขณะที่เธอรู้สึกไม่สบายใจอยู่นั้น ประตูก็ถูกเปิดออก
ด้วยเสียงฝีเท้าที่หนักแน่นนั้น เธอสัมผัสได้ว่ามีใครบางคนเข้ามาในห้องและหยุดอยู่ข้างเตียง เธอรู้สึกประหม่าอย่างมากและรีบลุกขึ้นนั่งบนเตียงทันที
เขา…เขามาแล้ว! เขาคือนายจ้างฉันเหรอ ?
เธอรู้สึกกระวนกระวายใจมากขึ้นเมื่อเตียงอีกข้างยุบตัวลง และนั่นชัดเจนว่ามีคนนั่งอยู่บนเตียง
หยุนซือซือพิงไปที่กำแพงด้วยความตื่นกลัว แต่โชคดีที่ในความมืดนั้นเธอมองเห็นได้จางๆ เธอเห็นเพียงเงาของร่างสูงตระหง่านอยู่ต่อหน้า ใจของเธอยังคงเต้นรัวด้วยความทำอะไรไม่ถูก
แม้ว่าเธอจะมองไม่เห็นใบหน้าของเขาคนนั้น แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงการแสดงตนที่แข็งแกร่งและน่าเกรงขาม โดยเฉพาะสายตาเย็นชาและก้าวร้าว ซึ่งราวกับว่าเขาเป็นกษัตริย์ที่สง่างามและหยิ่งผยอง สำหรับเขาแล้วเธอเป็นเหมือนเครื่องบรรณาการในสมัยก่อน
หยุนซือซืออ้าปากพูดอย่างคลุมเครือ ” คุณ … คุณเป็นใคร? “
ชายคนนั้นไม่ตอบ เขาเพียงขยับและตัวโน้มตัวเข้าหาเธอ
หยุนซือซือรู้สึกแค่ว่าเขาใกล้เข้ามามากขึ้น ทันใดนั้นร่างสูงสง่าก็กดลงที่เธออีกทั้งยังล็อคตัวเธอไว้ใต้ร่างของเขา เธอตัวสั่นเพราะต้องรับน้ำหนักตัวของเขา เธอตัวขดและขยับตัวไม่ได้เป็นลูกบอล เธอจับมือตัวเองไว้ที่หน้าอกอย่างประหม่าและแทบจะหายใจไม่ออก!
ชายคนนั้นไม่รอช้า ก็หรี่ตาและถกเสื้อผ้าเธอขึ้น ผิวที่ขาวเนียนราวกับน้ำนมของเธอสัมผัสกับอากาศ ทันใดนั้นมือใหญ่ของเขาก็ล้วงเข้าไป…
“เดี๋ยวก่อน!” เธออุทานด้วยเสียงสั่น “ฉัน … ฉันเห็นหน้าคุณได้ไหม”
“ทำไม?”
น้ำเสียงอ่อนเยาว์และทุ้มของเขา คล้ายกับไวน์แดงที่เข้มข้นและกลมกล่อม มันเป็นเสียงแหบแห้งที่สามารถดึงดูดผู้คนได้
“ ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย ฉันกลัว … ”
เขาหัวเราะและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า ” เธอไม่จำเป็นต้องเห็นและไม่จำเป็นต้องกลัว “
ร่างกายบอบบางของหญิงสาวที่ยังไม่พัฒนาเต็มที่ เธอยังบริสุทธิ์มาก เอวที่เรียวยาวของเธอ เขาสามารถจับมันได้ด้วยมือเดียว นิ้วที่เย็นเฉียบของเขาลูบไปที่ริมฝีปากเธอรอบๆอย่างรุนแรง “ เธอแค่หลับตา”
สัมผัสที่ละเอียดอ่อนนั้นสวยงามราวกับผ้าไหม
ปลายนิ้วของเขาที่ชื้นและเย็นได้สัมผัสกับผิวอุ่นของเธอ เธอก็อดไม่ได้ที่จะสั่น บวกกับความมืดที่อยู่ตรงหน้ามันทำให้ความกลัวของเธอเพิ่มมากขึ้น!
ริมฝีปากบางของเขาผละออกจากร่างกายเธอ เห็นได้ชัดว่าเขาคิดว่าเสื้อผ้าที่เหลือของเธอมันเกะกะ เขาจึงฉีกมันออกในไม่กี่วินาที
การเคลื่อนไหวที่รุนแรงของเขาทำให้หยุนซือซือตัวแข็งถื่อไม่กล้าขยับ
หัวใจของเธอเต้นรัวราวกับว่ามันกำลังจะพุ่งออกจากลำคอ
ความละอายใจ ความตื่นตระหนกและความกลัวทำให้เธอแทบหยุดหายใจ
ในตอนนั้นเธอเริ่มเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเอง
ตอนแรกเธอคิดว่าเธอทำได้ มันเป็นแค่การมีลูกให้เขา ถึงจะไม่มีประสบการณ์ แต่ในฐานะผู้หญิงนี่เป็นสิ่งที่ต้องเจออยู่แล้วในไม่ช้าก็เร็ว แต่ตอนนี้การเผชิญหน้ากับชายที่ไม่รู้จัก และมีอำนาจครอบงำเธอ เธอจึงสูญเสียความกล้าทั้งหมดที่มีตั้งแต่ต้น และเธอก็รู้สึกได้แค่ว่ากลัวมากๆเท่านั้น!
เธอเพิ่งโตเป็นผู้ใหญ่และยังไม่ได้สัมผัสกับความใกล้ชิดใด ๆ แม้แต่เด็กผู้ชาย เธอยังไม่เคยจับมือ แม้ว่าหัวใจของเธอจะดื้อรั้นแต่ก็ไม่สามารถต้านทานการรุกรานของเขาได้ และภายใต้การรุกรานนั้นเธอค่อยๆเปิดรับ