หลังจากที่ผมตัดสินใจที่จะเป็นวีทูบเบอร์แล้ว ผมก็ติดต่อต้นสังกัดผ่านอายากะ หลังจากนั้นไม่กี่เดือน ผมก็ต้องไปเจอกับคนใหญ่คนโตของบริษัท
ถึงอายากะจะพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูสบายๆว่า “เขาไม่ใช่คนน่ากลัวอะไรหรอก ไม่ต้องห่วง! หรือถ้านายกังวลล่ะก็ให้ฉันไปกับนายด้วยมั้ย ?”
แต่ผมก็ปัดตกข้อเสนอของอายากะอยู่ดี จะให้ไปกับเพื่อนสมัยเด็กล่ะก็คงน่าอายแย่
ผมมาถึงหน้าอาคารสำนักงาน สกายซันลิเวอร์ ดูเหมือนว่าสถานที่นี้จะไม่ถูกโชว์ให้เห็นบนอินเตอร์เน็ต และอายากะก็เน้นผมมาด้วยว่า
“อย่าพูดถึงโลเคชั่นของออฟฟิศเด็ดขาดเลยนะ !”
ม่าา..ผมไม่พูดออกไปหรอก
[เอาล่ะ….เข้าไปละนะ]
ผมเตรียมใจก่อนที่จะเข้าไปในอาคารสูงใหญ่ จากข้อมูลที่ได้มาออฟฟิศเหมือนจะอยู่ที่ชั้น 9 ของอาคารนี้ ผมขึ้นลิฟต์ที่พึ่งจะลงมาขึ้นไปที่ชั้นนั้น
อึก..เมื่อออกมาจากลิฟต์มีประตูสีขาวอยู่ข้างหน้าผมข้างๆมีโซฟาเล็กๆ และตรงนั้นมีชายหนุ่มสวมเสื้อยืดและคล้องบัตรidของพนักงานนั่งอยู่หรือว่าเขาคนนี้คือ..?
[เอ่อ..สวัสดีครับ ?]
เหมือนเขาจะรู้สึกตัวที่ผมทักทายเขาไป เขาลังเลที่จะทักทายผมกลับเล็กน้อย ผมเลยทักอีกรอบนึง
[สวัสดีครับ เอ่อ คือผม….]
[ได้ยินมาบ้างแล้วล่ะ เธอคือรุยคุงใช่มั้ย?]
[อะ..ใช่ครับ]
ดูเหมือนว่าเขาจะรู้เรื่องของผมมาก่อน เมื่อชายคนนั้นรู้ว่าเป็นผม เขาก็ยิ้มกลับมา
[ฮะๆ ตอนที่นายคอลแลปกับเรย์สุดยอดมากเลย ไมได้ขำหนักๆแบบนั้นมานานแล้ว]
[โอ๊ะ ขอบคุณครับ! คุณก็ดูด้วยสินะครับ]
[อืม แน่นอน ฉันหาข้อมูลมาหมดแล้ว มีหลายเรื่องที่ต้องพูดอยู่ ตรงนี้คงไม่ดีเท่าไหร่ ไปคุยกันตรงอื่นมั้ย ? ]
[ค-ครับ!]
ชายคนนั้นลุกขึ้นไปเปิดประตูด้วยคีย์การ์ดแล้วให้ผมเข้าไป
***
ผมตามเขาเข้าไปที่ห้องที่ดูเหมือนจะเป็นห้องประชุมเล็กๆ
[นั่งที่นี่ก็ได้นะ]
[อะ ครับ]
ผมนั่งลงบนเก้าอี้สำนักงานที่เขาให้ผมนั่ง แล้วชายคนนั้นก็นั่งลงตรงข้ามผมและแนะนำตัวอย่างสุภาพ
[งั้นก็ สวัสดีอีกครั้งนึง ผมชื่อ ชิโอซาวะ โยจิโร่ เป็นตัวแทนของบริษัทวีทูบเบอร์นี้ คิดซะว่าเป็นเหมือนประธานก็ได้]
[ป-ประธาน!? ตำแหน่งสูงขนาดนั้นเลยหรอครับ!]
ผมตกใจแล้วถอยออกมานิดหน่อย อายากะบอกอยู่ว่าเป็น”คนใหญ่คนโต”แต่ไม่คิดเลยว่าคนตำแหน่งสูงขนาดนี้จะมาคุยกับผมจากนั้นชิโอซาวะซังก็ส่ายหัวพร้อมกับยิ้มออกมา
[โอ้ ไม่ๆ ไม่ต้องเป็นทางการขนาดนั้นก็ได้ สตรีมเมอร์บางคนก็ตัดเอาแค่หน้าของผมไปใส่ในปกสตรีมก็มีมาแล้ว….]
[ห-โห แย่มากเลยนะครับนั่น]
ถึงเขาจะเป็นประธานบริษัทวีทูบเบอร์ก็เถอะแต่จะใจดีเกินไปมั้ยที่ยอมให้ทำอะไรแบบนี้..หรือถ้าให้พูดตรงๆคือ พวกสตรีมเมอร์นี่เสียเส้นเสียสติไปหมดแล้วรึป่าว ? ทำแบบนี้เป็นเรื่องปกติหรอ ? นี่คอมมอนเซนส์ของผมหยั่งไม่ถึงเรื่องพวกนี้แล้วสินะ ?
[ ฮ่าๆ นั่นแหละเหตุผลที่สเกาท์เธอยังไงล่ะ คิดไว้แล้วล่ะว่ารุยคุงจะสอบผ่านแน่นอน แต่…ทำไมถึงเปลี่ยนใจกระทันหันล่ะ? ได้ยินมาจากเรย์จังว่ารุยไม่มีความตั้งใจที่จะเป็นวีทูบเบอร์น่ะ ]
[อะ เอ่อ คือว่า….ได้คุยกับอิบุกิซังนิดหน่อยละมั้ง ? ]
เมื่อพูดถึงอิบุกิซัง ชิโอซาวะซังก็พยักหน้าด้วยความสนใจ
[โห เข้าใจแล้ว ได้คุยกับ คิยามะ อิบุกิ นี่เอง แล้วเธอคิดว่าไงล่ะ? เธอคนนั้นดูเหมือนเจ้าหญิงแห่งดินแดนน้ำแข็งใช่มั้ยละ ? ]
[อา..ครับ อารมณ์ประมาณนั้นครับ ]
พอผมพูดตรงๆจากใจแล้วชิโอซาวะซังก็หัวเราะออกมา
[ฮะๆ นั่นสินะ แล้วอิบุกิซังบอกอะไรมาหรอ ?]
[เธอบอกแบบตรงๆเลยว่าถ้าไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำน่ะครับ]
[ฮะๆ สมแล้วที่เป็นอิบุกิซัง]
ชิโอซาวะซังปรบมือและหัวเราะมากกว่าเดิม ผมเดาว่าเขาคงเห็นภาพ ฉากๆนั้นได้ง่ายๆเลย
[แต่ เธอบอกผมว่าเรย์คุยโม้เกี่ยวกับผมสตรีมของเธอด้วย และเธอก็บอกให้ผมลองคิดดูถึงความหมายว่าทำไมเรย์ถึงพยายามชวนผมเป็นวีทูบเบอร์ขนาดนี้…]
[โห อย่างงี้นี่เอง แล้ว รีแอคชั่นเรย์จังเป็นไงบ้างล่ะ ?]
[ประมาณว่า…รุยมีพรสวรรค์มากๆเลยนะ แล้วเธอก็ถามผมว่า อยากร่วมงานกับเธอมั้ย ? ตั้งแต่นั้นมา… ก็รู้สึกว่าน่าจะเข้ากันได้ดีละมั้งครับ?]
ผมยิ้มออกมาตอนที่พูดออกไป ก็มันน่าอายนิดหน่อยเวลาพูดแบบนั้นจากปากตัวเอง
[ว้าว งี้นี่เอง…น่าทึ่งจริงๆ ในเมื่อตัดสินใจแล้ว ถ้าจะเปลี่ยนใจนี่ยากมากเลยนะ ที่ทำแบบนั้นได้แสดงว่านายมีพรสวรรค์จริงๆ ]
[ไม่หรอกครับๆ ผมแค่ยอมแพ้กับลูกตื้อเท่านั้นเอง]
[ฮ่าๆ ถ้าลองทำดูล่ะก็ คงเข้าใจความหมายเรย์อยากจะสื่อใช่มั้ยละ ?]
[อ่าา ก็คงแบบนั้นแหละครับ]
จากนั้นชิโอซาวะซังก็ยิ้มแล้วพยักหน้าเล็กน้อยจากนั้นก็วางกระดาษจำนวนนึงไว้บนโต๊ะ
[เอาล่ะ งั้น มาเข้าเรื่องกันดีกว่า… รุยคุง จริงๆ แล้ว ผมกำหนดวันสตรีมครั้งแรกของเธอไว้แล้วล่ะ ]
[เอ๊ะ ? เริ่มเมื่อไหร่หรอครับ]
จากนั้นชิโอซาวะซังก็ชูสามนิ้วขึ้นมา… อา บางทีอาจจะ 3 สัปดาห์ ? ไม่สิ อาจเป็นใน 3 เดือนก็ได้ ?
[อีก 3 วันน่ะ]
[ห้ะ…?]
——————————–
หลีงจากนี้ถ้าเว้นช่วงเกิน 5วันน่าจะอัพเป็นพาร์ทๆก่อนแหละ เดือนนี้งานแน่นมากสงกรานต์หยุดนิดเดียวอีกจะร้อง😢
ไปเสพโพสต์ & มีม พลางๆ ที่เพจ FB : Monica モニカ