อารูนน–ซาหวาด!
พบกันอีกครั้งกับสาวงามผู้น่ารักน่าชัง สวะสังคมที่ใครเห็นก็ต้องยืนปรบมือ เอลริสจังเองจ้าา!
ไม่ว่าจะยอมรึเปล่า ชั้นจะแทงทะลุหัวใจของคุณเอง!
แหวะะะ!!!
ยะ…อย่างเ-ี้ยเลย ถึงจะทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบก็เถอะ มันน่าขยะแขยงจนแทบอ้วกเลยล่ะ…ไม่ควรทำเรื่องที่ไม่ชินเลยนั่นแหละ
ต่อให้ตื่นเต้นแค่ไหนก็ไม่ควรทำอย่างนี้สินะ
ถ้ามีใครมองอยู่ล่ะก็ ชั้นคงจะฆ่าตัวตายไปแล้ว
แน่นอนว่าไม่มีใครอื่นอยู่ในห้องชั้นหรอก
ตอนที่นอนชั้นจะกางบาเรียคลุมห้องไว้ ต่อให้เป็นองครักษ์ของชั้นเองก็เข้ามาไม่ได้
นอกจจากนี้ชั้นยังผสมเวทย์กันเสียงเข้าไปด้วย
ทำอย่างนั้นไปทำไม? ก็เพราะว่าถึงชั้นจะโรลเพลย์เป็นเซนต์ก็เถอะ แต่ข้างในก็ยังเป็นตัวชั้นอยู่ดี
น่าเสียดายที่ชั้นไม่สามารถโรลเพลย์ต่อได้ในตอนที่ชั้นหลับอยู่ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชั้นจะพูดเรื่องอุดจาดแค่ไหนออกมาตอนที่อยู่ในฝัน
ในกรณีที่เลวร้ายที่สุด ชั้นอาจจะพูดอะไรแบบ “จะโม้กพี่มั้ย” หรือ “หน่มน้ม หน่มน้ม!” ตอนที่ไม่รู้สึกตัว
ต้องเผื่อเอาไว้ว่าชั้นอาจจะถูกแอบมองจากที่ไหนสักแห่งหนึ่ง เวทย์บาเรียเป็นเวทมนตร์แรกๆที่ชั้นเรียนตั้งแต่มาอยู่ในร่างเอลริสได้แค่ไม่กี่วัน
ก่อนอื่นก็ส่องกระจกก่อน ไม่ใช่แค่บำรุงรักษาผิวและผมเท่านั้น ชั้นยังใช้เวทมนตร์บูสต์ค่าความงามเพิ่มอีก 50 เปอร์เซ็นต์
ถ้าจะให้พูดล่ะก็ ผมของชั้นจะดูสลวยเปล่งแสงแบบที่ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ในโลกจริง ทั้งผิวและหน้าก็จะดูกระจ่าง ดูมีออร่า แบบว่ามีออร่าเกิดขึ้นจริงๆ อะไรแบบนั้น
เพราะว่าเนื้อในเป็นตัวชั้น อย่างน้อยเปลือกนอกเลยต้องสมบูรณ์แบบพอที่จะหลอกคนอื่นเค้าได้ ถึงมันน่ารำคาญอยู่หน่อยๆที่ต้องมาดูแลตัวเองอยู่ทุกวันก็เถอะ
ต้องโรลเพลย์เป็นเซนต์มาตั้ง 12 ปีนี่เป็นงานที่หนักเอาเรื่องเลยล่ะ เอาจริงๆชั้นก็ไม่รู้ว่าความจะแตกตอนไหน อยากจะคืนตำแหน่งเซนต์ให้เอเทอร์น่าแล้วไปใช้ชีวิตหลังเกษียนเร็วๆจัง
ถ้าทำได้ชั้นอยากจะอยู่ในบ้านซุงในป่าใกล้ถูเขา นอนเอื่อยเฉื่อยไปวันๆ รับลมธรรมชาติอะไรเทือกนั้น
แต่นั่นเป็นเรื่องในอนาคต เพื่อให้ได้มาซึ่งจุดจบแฮปปี้เอนดิ้ง ชั้นจะต้องวางแผนไว้ให้ดีซะก่อน
อย่างแรก จะมีนางเอกอยู่สามคนที่จะต้องตายในทุกรูทนอกจากรูทตัวเอง
หนึ่งในนั้นคือแม่มด ซึ่งชั้นไม่แคร์ว่าจะตายอะไรยังไง
ปัญหาคืออีกสองคน
คนแรกคือนางเอกรองที่ชื่อ ลีน่า โทมัส จำได้ว่าเป็นขุนนาง ตระกูลวิสเคานต์หรืออะไรนี่แหละ
เธอเป็นเด็กว่าง่าย มีผมสีเขียว จุดเด่นของเธอคือแว่นตา
เธอยังมาพร้อมกับเซตติ้งที่ใช้บ่อยอย่าง”ถ้าเธอถอดแว่นแล้วจะกลายเป็นสาวสวย”อีกด้วย
ที่สำคัญเลยคือเธอคนนี้น่ะสภาพร่างกายไม่ค่อยดี ถ้าไม่ได้อยู่ในรูทตัวเองก็จะโดนตัดทิ้งออกจากเนื้อเรื่องกลางทาง
ในรูทของเธอ จะปรากฏว่าเธอนั้นป่วยเป็นโรคร้ายแรงอยู่ และเพื่อจะช่วยเธอ เวอร์เนลและพรรคพวกจำเป็นต้องหาวัตถุดิบมาปรุงยารักษาเธอ อย่างเช่นแมนดราโกร่า เกล็ดจากปีกมังกร ขนกริฟฟอน พวกตัวระดับบอสๆทั้งนั้นเลย ถ้าเป็นเซฟแรกก็จะหาทางเอาชนะพวกมันได้ยากมาก
แต่ตัวอีเวนต์จริงๆก็แค่หาวัตถุดิบมาน่ะนะ ไม่จำเป็นต้องไปสู้กับพวกบอสจริงๆ ฉะนั้นต่อให้เป็นเซฟแรกก็ยังเล่นรูทนี้ได้ แค่ต้องเตรียมการให้ดีหน่อย
วิธีทำให้เธอรอด…แค่ชั้นไปที่นั่นก็พอแล้วป่ะ?
ไม่อยากจะโม้หรอกนะ แต่เวทย์รักษาของชั้นน่ะคุณภาพดีกว่าพวกยาไม่รู้เท่าไร จนถึงตอนนี้ยังไม่มีอาการเจ็บป่วยไหนเลยที่ชั้นรักษาไม่หาย
สมมติว่ามันไม่ได้ผล…ตอนเหตุการณ์ตัวประกันของฟาร่าซังนี่จำได้ว่ามีมังกรและกริฟฟอนปนอยู่ในพวกปีศาจที่ชั้นจัดการไปด้วย แค่ใช้วัตถุดิบจากพวกนั้นก็ได้มั้ง
โอเค เคสนี้ถือว่าจบปัญหาแล้วหนึ่ง
คนต่อไปคือนางเอกรองที่ชื่อ ไอน่า ฟอกซ์
เธอไว้ผมทรงทวินเทลสีแดง และเธอก็เป็นลูกสาวของตระกูลวิสเคานต์ที่ล่มสลาย
ตระกูลของเธอล่มสลายไปก่อนที่เนื้อเรื่องหลักจะเกิดขึ้น ด้วยฝีมือของเอลริส
พ่อแม่ของไอน่าออกปากออกเสียงในเรื่องเลวๆที่เอลริสทำไว้ เอลริสที่เกิดรำคาญขึ้นมาเลยสั่งให้ทำลายทั้งตระกูลของไอน่า
ด้วยคำสั่งของเอลริส ตระกูลของไอน่าถูกกดขี่และโจมตีสารพัดจนทุกคนในตระกูลตายหมด เหลือเพียงไอน่าที่ถูกส่งไปอยู่ตระกูลอื่น
เป็นอีหอกหักจริงๆนั่นแหละ ยัยเอลริส(ตัวจริง)นี่…
แน่นอนว่าไอน่าแค้นเอลริสอย่างถึงที่สุด และวางแผนจะลอบสังหารเธอ
ไอน่าตั้งใจจะเรียนให้ได้ผลการเรียนสูงๆเพื่อจะได้รับเลือกให้เป็นองครักษ์ และหาโอกาสฆ่าเอลริสซะ
แต่เพราะเอลริสเดินทางมาที่สถาบันอยู่บ่อยครั้งเพื่อทำเรื่องชั่วๆ
ไม่รู้เพราะหมดความอดทนแล้วรึเปล่า เธอไม่รอช้าวางแผนฆ่าเอลริสซะเดี๋ยวนั้นเลย
ตอนที่โดนไอน่าลอบจู่โจม เอลริสร้องอย่างกับหมูโดนเชือด ทำเอาชั้นหลุดขำเลยล่ะ
สุดท้ายแล้วการจู่โจมของเธอก็ถูกสกัดไว้โดยเลย์ล่าที่ทำหน้าที่เป็นองครักษ์ ไอน่าถูกจับและโดนคุมตัวไป มารู้ทีหลังว่าเธอถูกประหาร
แต่อีเวนต์นี้จะส่งผลอย่างใหญ่หลวงกับเนื้อเรื่องในภายหลัง
อย่างแรกก็คือเลย์ล่าที่มาสกัดการโจมตีไว้ เธอรู้สึกผิดและเริ่มจะตั้งคำถามในความเป็นอัศวินของเธอเอง ที่ส่งเด็กที่มีพรสวรรค์อย่างไอน่าไปตายโดยที่เธอไม่เต็มใจ
อย่างที่สองคือในการโจมตีครั้งนั้น ดาบของไอน่าได้สร้างรอยแผลให้กับเอลริส
ทำให้เซนต์ที่ไม่สมควรได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีอื่นนอกจากแม่มดกับตัวเซนต์เองได้รับบาดแผล เป็นหลักฐานแสดงให้เห็นว่าเอลริสคือเซนต์ตัวปลอม
เหตุการณ์นี้ส่งผลให้เลย์ล่าเริ่มรวบรวมหลักฐานความชั่วร้ายของเอลริสและทรยศเธอ รอยแผลบนตัวของเอลริสที่ได้จากไอน่ากลายเป็นหลักฐานที่ดิ้นไม่หลุดว่าเธอเป็นแค่เซนต์เก๊
หรือก็คือ ไอน่าเป็นคนที่จะนำไปสู่การลงทัณฑ์เอลริส
….และนั่นคือบทบาททั้งหมดของเธอในรูทอื่นที่ไม่ใช่รูทเธอเอง
เธอคือคนที่จู่โจมเอลริส จากนั้นก็หายไปจากเนื้อเรื่องโดยสมบูรณ์
ในรูทที่เธอเป็นนางเอก เนื้อเรื่องก็จะเป็นแบบเดินจนประมาณครึ่งเรื่อง ความแตกต่างก็คือเวอร์เนลจะให้ความร่วมมือในการจู่โจมด้วย และร่วมกันสู้กับเลย์ล่า
ด้วยความช่วยเหลือของเวอร์เนล ไอน่าสามารถเอาชนะเลย์ล่าได้ และสร้างบาดแผลที่ชัดเจนให้กับเอลริสโดยที่เธอไม่ตาย
หลังจากนั้นไอน่าและเวอร์เนลก็จะหลบหนีไปด้วยกัน และเริ่มใกล้ชิดกันมากขึ้นในระหว่างหนีจะกลายเป็นความรัก ไม่นานจากนั้นเลย์ล่าก็จะทำการทรยศและเปิดโปงความชั่วร้ายของเอลริส นำไปสู่การลงทัณฑ์เอลริส
ส่วนในโลกนี้…ชั้นไม่คิดว่าไอน่าจะมาโจมตีชั้นแต่แรกแล้วอ่ะนะ
บ้านตระกูลฟอกซ์ก็ยังอยู่ดี แถมชั้นยังไม่ได้ไปทำอะไรให้ใครแค้นด้วย
ก็มีความเป็นไปได้ที่โลกจะบังคับให้อีเวนต์เกิดขึ้น ทำให้ไอน่าคิดแบบว่า “ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่ข้าเกลียดท่าน!” แล้วสุดท้ายก็เกิดอีเวนต์ขึ้นอยู่ดี แต่ถ้าเป็นแบบนั้นชั้นก็คงทำอะไรไม่ได้
ต่อให้โดนโจมตีชั้นก็มั่นใจว่าจะไม่เป็นไร แถมถึงเธอโดนจับชั้นก็สามารถพูดให้เธอรอดโทษประหารได้ง่ายๆ
หรือก็คือ ปัญหานี้ก็เรียกได้ว่าคลี่คลายแล้วเหมือนกัน
เอาล่ะ…เหลืออะไรที่น่ากังวลอีกบ้าง?
ถ้าจะให้พูด ก็ยังเหลืออีเวนต์ที่เกี่ยวกับแม่มดอยู่
ในรูทของเกมในโลกเดิม แม่มดดูเหมือนจะรู้อยู่แล้วว่าเอเทอร์น่าคือเซนต์ เธอจะคอยชักใยอยู่เบื้องหลัง นำไปสู่ความตายของตัวประกอบจำนวนมาก
แต่…ดูเหมือนว่าในโลกนี้ แม่มดจะไม่รู้ว่าเอเทอร์น่าคือเซนต์ตัวจริง
ถึงฟาร่าซังจะมีโอกาสสามารถฆ่าเอเทอร์น่าตอนไหนก็ได้ที่ชั้นใต้ดิน เธอกลับโดนใช้เป็นตัวประกันเพื่อล่อชั้น(เซนต์เก๊)ให้ไปหา
…สงสัยแม่มดจะไม่ได้ฉลาดอย่างที่ชั้นคิดซะล่ะมั้งเนี่ย?
ถ้าคิดกันตามปกติ ก็ไม่น่าสับสนเซนต์ตัวจริงกับเซนต์เก๊ที่เนื้อในเป็นไอ้สวะได้เลยนะ
คนปกติก็ว่าไปอย่าง แต่แม่มดนี่เป็นขั้วตรงข้ามกับเซนต์ไม่ใช่เหรอ ไม่รู้ได้ไงวะ?
เออ แต่เป็นอย่างนี้ต่อไปมันก็สะดวกกับชั้นมากกว่าล่ะนะ
ถ้าพูดถึงแม่มด…จริงๆชั้นสามารถไปจัดการเธอตอนนี้เลยก็ยังได้
ชั้นรู้ตำแหน่งของแม่มดรุ่นปัจจุบันอยู่แล้ว ถ้าชั้นต้องการ ก็แค่บังคับให้เธอสู้เร็วกว่ากำหนดและจัดการเธอซะ
เพราะว่าชั้นมีพลังความมืดในร่างกาย ต่อให้เวทย์ปกติจะมีประสิทธิภาพลดลงเมื่อสู้กับแม่มด ชั้นก็ยังสามารถสร้างความเสียหายให้เธอได้ แต่เธอก็สามารถตีทะลุเกราะชั้นได้เช่นกัน
ถ้าเป็นในเกม เวอร์เนลเลเวล 70 สามารถสู้กับแม่มดได้อย่างสูสี
ถ้ามีเอเทอร์น่าอยู่ด้วย ก็จะสามารถเอาชนะแม่มดได้ตั้งแต่เลเวลประมาณ 40
และ…ถ้าใช้เกมเป็นมาตรฐาน สเตตัสของชั้นสูงกว่ากว่าเวอร์เนลเลเวล 99 อย่างเทียบไม่ติด ชั้นสามารถจัดการศัตรูที่เวอร์เนลลำบากที่จะจัดการได้แบบง่ายๆ เจ้าพวกนั้นเจาะผ่านบาเรียของชั้นไม่ได้ด้วยซ้ำ
ถ้าจะพูดก็คือ ถึงชั้นจะสู้กับแม่มดตอนนี้ การโจมตีของชั้นจะ”มีประสิทธิภาพลดลง แต่ก็ยังรุนแรงอยู่ด้วยความห่างชั้นของสเตตัส” และการโจมตีของแม่มดก็จะกลายเป็น “สมควรจะได้เปรียบ แต่สเตตัสห่างกันเกินไป เลยทำดาเมจไม่ค่อยได้” ดูยังไงชั้นก็ไม่มีทางแพ้เลย
ก็ประมาณว่าใช้โปเกมอนประเภทไฟเลเวล 100 สู้กับโปเกมอนประเภทน้ำเลเวล 5
แต่มันมีเหตุผลที่ชั้นไม่ไปสู้ในตอนนี้ เหตุผลที่ชั้นทำแบบนั้นไม่ได้
ถ้าชั้นจะทำ อย่างน้อยก็ขอเห็นฉากจบแฮปปี้เอนดิ้งของเอเทอร์น่าก่อน
ตอนนี้เลยทำได้แค่ไล่ต้อนแม่มดไปก่อน
ในที่สุด กำหนดการของชั้นก็ถูกกำหนดแล้ว
เริ่มจากหาลีน่า โทมัสแล้วใช้เวทย์รักษากับเธอ
ถ้าชั้นอยาก ชั้นก็แค่ให้เลย์ล่าเฝ้าดูไอน่า ฟอกซ์ไว้เผื่อเธอจะคิดโจมตี แน่จริงก็มาดิ
โอเค หมดเวลาคิดแล้ว
สลายบาเรียเรียบร้อย
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านเอลริส”
คนที่เคาะประตูก่อนที่จะเข้ามาในห้องก็คือเลย์ล่าที่ตามชั้นมาถึงโรงเรียนในฐานะองครักษ์
วันนี้ก็เท่เหมือนเคยเลยนะ
ใครมันกล้าเรียกสาวสวยคนนี้ว่าสต๊อกโกะกันฮะ?
ตูเองนี่หว่า
ชั้นเดินตามสต๊อกโกะไปจนถึงห้องเรียน
ทางเดินที่โหวกเหวกจนถึงเมื่อครู่ ทั้งนักเรียนและอาจารย์ต่างหยุดพูดและมองมาที่ชั้น
ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า รู้สึกดีจริงๆ สรรเสริญชั้นสิ! ยกหัวสูงเกินไปแล้ว เจ้าพวกสามัญชนทั้งหลาย
อ๊ะ นักเรียนส่วนใหญ่ที่นี่เป็นชนชั้นสูงนี่นา กลับกัน ชั้นที่ไม่มีชื่อตระกูลนี่แหละที่เป็นสามัญชน
ยกโทษให้ข้าพเจ้าด้วย หัวตูเองนี่แหละที่สูงไป เอ้าโค้ง
แต่ไอ้แบบนี้ทำให้ชั้นรู้สึกดีจริงๆนะ
ทำให้รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่ยิ่งใหญ่เลย
มันอาจจะช่วยไม่ได้ที่เอลริส(ตัวจริง)กลายมาเป็นคนที่หยิ่งยโส ก็เล่นถูกเลี้ยงดูมาในสิ่งแวดล้อมแบบนี้นี่นา
ถึงนั่นจะไม่ช่วยแก้ต่างให้เรื่องเลวๆที่เธอทำมาหรอก
ก็น่าคิดนะ ถ้าเอเทอร์น่าถูกเลี้ยงดูมาในสิ่งแวดล้อมแบบนี้ เธอยังจะเติบโตมาเป็นเซนต์ที่จิตใจงดงามอยู่รึเปล่า?
หรือมันจะตรงข้ามกันเลย เอเทอร์น่าอาจจะกลายเป็นทรราชย์ที่เห็นแก่ตัวแบบเอลริสตัวจริง…ก็เป็นได้
มนุษย์เกิดมาก็เป็นผ้าขาวกันหมดทุกคนนั่นแหละ สีจะค่อยๆเปลี่ยนไปอยู่ที่สภาพแวดล้อมที่โตมา สีที่เพี้ยนไปนิดเดียวอาจทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปเลยก็ได้
ถ้าลองคิดแบบนั้น…เอลริส(ตัวจริง)อาจจะพอนับได้ว่าเป็นเหยื่อของสถานการณ์ก็ได้
ชั้นเหรอ? ตัวชั้นน่ะมันดำมืดมาตั้งแต่แรกแล้ว เกิดมาใหม่นี่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ไม่ว่าจะผสมสีเข้าไปมากแค่ไหน สีดำก็ยังจะดำอยู่วันยังค่ำ
มาถึงประตูห้องเรียนแล้ว
ก็อยากจะเข้าไปอยู่หรอก แต่ใครบางคนนั่งจุ้มปุ๊กอยู่หน้าประตูทำให้เข้าไปไม่ได้
ตาลุงนี่เป็นใครน่ะ?
“แกกล้าขวางทางท่านเอลริส…”
สต๊อกโกะหัวร้อนจนเกือบจะเข้าไปบวกแล้ว ชั้นต้องรีบเอามือไปขวางไว้ก่อน
โอ้ย หยุดก่อนสต๊อกโกะ การกระทำแบบนั้นมันสำหรับพวกตัวร้ายนะ
แบบที่พวกผู้ติดตามตัวร้ายจะพูดแบบ “แกกล้าขวางทางท่าน XX!” จากนั้นก็เก็บคนที่มาขวาง
จะทำให้ชั้นเป็นตัวร้ายรึไง?
“อาา…ท่านงดงามยิ่งกว่าเดิมเสียอีกเมื่อมองดูใกล้ๆ…กระผมรอวันนี้มาตลอดเลย…วันที่ท่านจะมาที่โรงเรียนแห่งนี้…”
ไม่ดิ ตกลงสูเป็นไผเนี่ย?
ขนาดมองดูแบบละเอียดแล้วก็ยังจำไอ้หมอนี่ไม่ได้เลย
แต่จริงๆชั้นก็ไม่มานั่งจำพวกตัวประกอบชายอยู่แล้วน่ะนะ
อายุ…ประมาณยี่สิบกลางๆ หน้าตานี่ก็ถือว่าหล่อพอตัว ถึงจะไม่อยากยอมรับก็เถอะ
ตาตี่ จมูกโด่ง หน้ายาวหน่อยๆ
ผมเรียบมัดไว้ด้านหลัง เหลือไม่กี่เส้นทิ้งไว้ตรงหน้าผาก
เค้าใส่แว่นด้วย ให้ความรู้สึกเหมือนจะเป็นคนฉลาด
หน้าตาเหมือนกับตัวละครที่จะทำทีเป็นมิตรในช่วงเริ่มต้น แต่มาทรยศกันในตอนหลัง
เอ่อ ตกลงแกเป็นใครเนี่ย? คิดว่าน่าจะอยู่ในเกม แต่จำไม่ได้ว่ะ…
ไม่มีทางเลือก ต้องถามสต๊อกโกะผู้พึ่งพาได้ซะแล้ว
ชั้นส่งสายตาให้เธอไปทีนึง เธอดูเหมือนจะเข้าใจและไอเล็กๆ จากนั้นก็ตอบเหมือนไม่อยากตอบ
“คนผู้นี้เป็นอาจารย์ในสถาบันแห่งนี้ ชื่อว่า ซัปเปิ้ล เมนต์ ค่ะ”
อา จำได้แล้ว เป็นตัวละครศัตรูนี่เอง
ใช่แล้ว มีคนแบบนี้ด้วยนี่นา
ชื่อของเขาคือซัปเปิ้ล เมนต์[*Supplement = อาหารเสริม] คนสร้างน่าจะขี้เกียจตั้งชื่อแล้วเหลือบไปเห็นกล่องอาหารเสริมวางอยู่แถวนั้นพอดี เลยหยืบมาเป็นชื่อโต้งๆซะอย่างนั้น น่าจะประมาณนั้นแหละ
ชื่อเล่นในหมู่แฟนเกม ไอ้แว่นโรคจิต อายุ 25 ปี
เขาจะกลายเป็นศัตรูกับเวอร์เนลในแทบทุกรูท แล้วก็โดนกำราบอยู่ทุกรูทไป เป็นวายร้ายตัวประกอบแบบนั้นเอง
เขาเป็นพวกบูชาคลั่งไคล้เซนต์แบบสุดกู่ พยายามยัดเยียดภาพของเซนต์ในจินตนาการตัวเองให้คนอื่นๆ
แน่นอนว่าเอลริส(ตัวจริง)ไม่ใช่เป้าหมายของเขา ดูเหมือนว่าหมอนี่จะรู้ตัวว่าเธอเป็นตัวปลอมแต่เนิ่นๆเลย
เหตุผลก็คือ “สวะแบบนั้นไม่มีทางเป็นเซนต์” อคติล้วนๆแบบนั้นแหละ
ก็ถูกอ่ะนะ
หลังจากที่เอลริส(ตัวจริง)โดนประหาร เขาจะเริ่มทำตัวแอคทีฟ พูดอย่างมีความสุขว่า “ว่าแล้วเชียว ไอ้ตัวแบบนั้นน่ะไม่ใช่เซนต์อยู่แล้ว” และเริ่มออกตามหาเซนต์ที่แท้จริง
ซัปเปิ้ล เมนต์จะเริ่มสตอล์กกิ้งนางเอกที่มีค่าความชอบสูงที่สุดในขณะนั้น จากนั้นก็จะลักพาตัวเธอไป เพื่อเปลี่ยนเธอให้กลายเป็นเซนต์ในอุดมคติของเขา เป็นผู้ชายน่ารำคาญที่จะตายๆไปซะ
แต่เซนต์ในอุดมคติมีตัวตนอยู่แค่ในจินตนาการของเขาเอง
เขาจะไม่มีวันพอใจไม่ว่าเขาจะลักพาตัวใครมาก็ตาม เพราะว่าพวกเธอนั้นแตกต่างจากเซนต์ในอุดมคติของเขา ไอ้เวรนี่จะพูดราวๆว่า “เซนต์ไม่พูดแบบนี้” หรือ “นี่ไม่ใช่เซนต์ที่กระผมตามหา” และพยายามฝึกนางเอกให้เป็นตามที่ตนต้องการ สุดท้ายเวอร์เนลก็จะเข้ามาช่วย จัดการซัปเปิ้ล เมนต์ และสุดท้ายเขาก็ถูกไล่ออกจากโรงเรียน…บทของเจ้าหมอนี่ก็มีเท่านี้แหละ
อีเวนต์นี้จะไม่เปลี่ยนไปต่อให้คนที่เขาลักพาตัวมาจะเป็นเซนต์ตัวจริงอย่างเอเทอร์น่า
ในท้ายที่สุด “เซนต์ในอุดมคติ”ก็ไม่มีอยู่จริงนอกจากในหัวของเขาเอง
ให้คนแบบนี้เป็นอาจารย์ได้ โลกนี้มันเพี้ยนไปแล้วรึไง?
ก็นะ…ถึงจะเป็นแค่วายร้ายตัวประกอบ ก็ควรระวังไว้ก่อนดีกว่า
ถ้าแกทำอะไรแปลกๆล่ะก็ ชั้นนี่แหละจะใช้กำลังลบแกออกไปจากเนื้อเรื่องเองเลย