วันต่อมา การพิชิตเขาวงกตของพวกเรามาถึงจุดหยุดนิ่งโดยสมบูรณ์
「อืม น่าแปลกจริง ทำไมถึงไม่มีบันไดล่ะ?」
บ่นพึมพำขณะเกาหัว-แกร็กแกร็ก-ไปด้วย
พอมองดูไปที่แอปแผนที่ ทั้งหมดก็ถูกเติมเต็มแล้ว แล้วเพราะระบบกำหนดให้ต้องเข้าไปที่ทางตันด้วยตัวเอง มันจึงไม่มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นทางตันจากการเข้าใจผิด
เพราะตั้งแต่ที่ทำการสำรวจกำแพงอย่างระมัดระวังแล้วถึงค่อยบันทึกลงแอป จึงค่อนข้างมั่นใจว่าไม่มีการผิดพลาดหรือเข้าใจผิดอะไร
มีความเป็นไปได้อยู่ 2 อย่างคือ มีช่องโหว่บางที่, หรือมีบันไดหลายทาง
ถ้าเป็นอย่างแรกก็สามารถเดินสำรวจชั้นนี้อย่างละเอียดอีกได้ แต่ถ้าเป็นอย่างหลังล่ะก็เลวร้ายที่สุด
บันไดหลายทาง หมายถึงโครงสร้างที่ลำดับชั้นถูกแยกออกไปเป็นหลายๆเส้นทางที่ระดับกลาง
พูดอีกอย่างคือ เหมือนมีเขาวงกตหลายแห่งรวมอยู่ในเขาวงกตแห่งเดียว ในกรณีนี้ เวลาสำหรับการพิชิตจะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล เคยได้ยินมาว่าในเขาวงกตแรงค์สูงมีลูกเล่นที่เส้นทางสู่จ้าวจะไม่เปิดออก จนกว่าจะจัดการมอนสเตอร์ที่อยู่ปลายสุดของแต่ล่ะเส้นทางได้หมด ซึ่งนี้เป็นสาเหตุใหญ่ที่สุดว่าทำไมการพิชิตเขาวงกตแรงค์สูงถึงช้า
แต่ว่า ที่นี่มันแค่เขาวงกตแรงค์ E เข้าวงกตแบบนี้จะมีบันไดหลายทาง? ไม่ค่อยสมเหตุสมผลเลย
ในอีกด้านหนึ่ง นี่เป็นการทดสอบของกิลล์ มันอาจจะไม่แปลกก็ได้ถ้ามีการรวมทุกกรณีเข้าไว้ ความคิดแบบนั้นมีเข้ามาในหัว…..
ในความจริง มอนสเตอร์ที่ปรากฏในเขาวงกตนี้ก็มีหลากหลายมาก
ตั้งแต่ชั้น 1 – 10 มีมอนสเตอร์แรงค์ F ปรากฏแต่มันมีความหลากหลายมากกว่าเขาวงกตแรงค์ F ที่เคยพิชิตมา
ถ้าเป็นแบบนั้น ไม่ใช่ว่าเป็นไปได้ว่ามีลูกเล่นหรือกับดักหลายอย่างรวมเอาไว้อยู่ด้วย แม้ว่าจำนวนจะไม่มากก็ตาม อย่างงั้นเหรอ?
หรือว่าคิดมากเกินไป? ไม่สิ แต่ถ้าพิจารณาจากข้อมูลของเขาวงกตนี้ทั้งหมดถูกปิดกั้นเพื่อให้ได้เรียนรู้ประสบการณ์แล้ว มันก็สมเหตุสมผล
「คิดต่อไปมันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก ก่อนอื่นเลยก็ไปรอบๆชั้นนี้ดูอีกซักรอบ ถ้ามันยังไม่ได้ก็ไปลองดูชั้นบน ก็แค่ทำซ้ำๆไป อีกอย่าง ถึงจะพลาดคราวนี้ ก็สามารถพยายามใหม่อีกเรื่อยๆได้ไม่ใช่รึไง?」
「อืม อา…..นั่นสินะ」
เส้นตายในการทำการทดสอบนี้ให้เสร็จคือมกราคม แต่ไม่มีกำหนดจำนวนครั้งเอาไว้ อันที่จริง หากล้มเหลวไป 3 ครั้ง จะสามารถซื้อข้อมูลจากทางกิลล์ได้ด้วย
…..จริงอย่างที่ยัยนี่พูดมา ลองผิดลองถูกมันไปล่ะกัน
ช่วงเวลาแบบนี้ รู้สึกขอบคุณในลักษณะนิสัยของเร็นกะที่ช่วยดึงไปข้างหน้าเลย
พวกเราย้อนกลับมาที่ทางเข้าของชั้น ไปทางขวา และเริ่มสำรวจชั้นนี้ใหม่
มอนสเตอร์ในห้องที่เคยจัดการได้ปรากฏตัวขึ้นมาใหม่แล้ว จึงต้องเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด แต่ก็ตัดสินใจสู้ไปเพราะถือว่าเป็นโอกาศในการสะสมประสบการณ์
และเมื่อเปิดประตูสู่ห้องที่ 6
「หืม? โออออออออ้!」
ผมเปิดตากว้างไปที่มอนสเตอร์ตัวหนึ่งในห้อง
มีมอนสเตอร์ 3 ตัว 2 ตัวในนั้นเป็นเฮลล์ฮาวด์ที่คุ้นเคยดี ทว่าที่เหลืออีกตัวเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ขนาดประมาณ 10 เซนติเมตร
ร่างเล็ก, ผิวสีน้ำตาล, ปีกค้างคาว…..ไม่ผิดแน่ อิมป์ล่ะ
ตั้งแต่เป็นนักผจญภัยมานี่เป็นสาวมอนสเตอร์แรงค์ E ตัวแรกที่ได้เจอ ผมจึงเก็บความตื่นเต้นเอาไว้ไม่ได้
「โอ้ววว! ลุยเลย! จัดการ! ไม่ว่ายังไงก็ต้องเอาอิมป์นั้นมาให้ได้!」
กับผมที่เป็นแบบนั้น เร็นกะก็ทำท่าตกใจ
「จะมาตื่นเต้นอะไรนักหนา? ถ้าอิมป์ล่ะก็เคยเจอมาแล้วนิ แถมการ์ดก็ตกด้วยไม่ใช่เหรอ?」
「ยัยบ้า ไอ้นั่นมันเป็นผู้ชาย ถ้าเป็นผู้หญิงแล้วคนล่ะเรื่องเลย!」
「…..เอาเถอะ ยังไงก็ต้องจัดการ แต่อย่าคาดหวังให้มากนักล่ะ」
เร็นกะถอนหายใจแล้วยิงกระสุนแสง นั่นคือสัญญาณเริ่มการต่อสู้
ก่อนอื่นจัดการเฮลล์ฮาวด์ 2 ตัว เป็นคู่ต่อสู้ที่เคยสู้มาแล้วหลายรอบ ทั้งยูคิและเอลิซ่ากระแทกสุนัขสีดำล้มลงแล้วกัดคอกระจุยด้วยท่าทางเป็นการเป็นงาน
อิมป์บินไปรอบๆห้องและยิงเวทมา แต่ก็ถูกป้องกันไว้ด้วยเวทของเร็นกะ พอไปกลางทางก็อยู่ในสภาพวิ่งหนี
ความยุ่งยากของปีศาจตัวเล็กนี้ก็คือความสามารถในการหลบหลีก ด้วยขนาดที่เล็กและบินไปมาทำให้ไม่สามารถโจมตีโดน ตอนที่เจอครั้งแรกเป็นเรื่องลำบากกว่าจะจัดการลงได้
ทว่า ตอนนี้มันเป็นแค่ลูกไม้ตื้นๆที่รู้วิธีการรับมือแล้ว
ผมสวมหน้ากาก ให้พรรคพวกถอยกลับมา แล้วพ่นเสปรย์พริกไทยเข้าใส่
อิมป์ร่วงลงพื้นราวกับแมลงถูกยาฆ่าแมลงพ่นใส่ ใบหน้าสวยๆเปื้อนน้ำตาและน้ำมูกพร้อมกับดิ้นไปมา และแล้วอุ้งมือของยูคิก็ฟาดลงอย่างไร้ความปราณี แล้วมันก็หายไปอย่างง่ายดาย
พอยูคิยกอุ้งมือขึ้นก็พูด
「อะ มาสเตอร์! การ์ดอิมป์ตกมาด้วยฮะ!」
「ว่าไงนะ!? จริงดิ เยี่ยมมาก!」
ผมวิ่งไป หยิบการ์ดอิมป์ขึ้นมา
ภายในการ์ด เป็นภาพของเด็กผู้หญิงผมสีเงินพร้อมรอยยิ้มดูทะเล้น ดูจากอายุน่าจะพอๆกับเร็นกะรึเปล่า? เป็นเด็กสาวโลลิแสนสวยที่ต้องทำให้นิชิดะอิจฉาและร้องไห้แน่
「อู้วววว การ์ดเด็กผู้หญิงตกมาจริงๆด้วย」
「ของมันก็แน่อยู่แล้ว การ์ดทั้งหมดมันก็ตกมาแบบนี้แหละ」
เร็นกะพูดพร้อมสายตาเย็นชา ผมจึงอธิบายขณะเก็บความตื่นเต้นเอาไว้
「ไม่หรอก เรื่องนั้นมันก็จริงอยู่ แต่ไม่ค่อยจะได้เจอมอนสเตอร์ผู้หญิงเลย แถมในตลาดก็มีจำนวนน้อยเอามากๆ จนคิดว่ามันต้องมีการสร้างขึ้นมาที่ไหนแน่ๆ」
「มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไงกันเล่า แล้ว จะใช้นั่นเหรอ? เป็นแค่แรงค์ E นะ」
「อืม นั่นสินะ」
ผมเอามือไว้ที่คางพลางคิดถึงคำถามของเร็นกะ
จะขาย หรือจะใช้ ว่ากันตามตรงจะขายไปก็ไม่ใช่เรื่องแย่ ราคาซื้อขายของการ์ดแรงค์ E อยู่ที่ 10,000 – 100,000 ถ้าเป็นการ์ดอิมป์นี้น่าจะได้ประมาณ 50,000 หรือ 60,000
แต่นั่นเป็นแค่กรณีที่ขายให้กับทางกิลล์ สำหรับการ์ดเด็กผู้หญิงแล้วนอกจากการขายให้กับกิลล์ ยังมีตัวเลือกที่จะขายมันให้กับนักผจญภัยอื่นโดยตรงด้วย
ทางกิลล์ไม่ได้สั่งห้ามการแลกเปลี่ยนการ์ดระหว่างตัวบุคคลเอาไว้ ทว่าก็จะไม่ทำอะไรหากเกิดปัญหาเกี่ยวกับมันขึ้นมา
และอันที่จริง ได้ยินมาว่าการแลกเปลี่ยนส่วนตัวนำพามาซึ่งปัญหามากมาย
แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องยากที่จะหลีกเลี่ยงปัญหา หากว่าผู้ขายสามารถควบคุมการแลกเปลี่ยนได้
จ่ายเป็นเงินสดเท่านั้น ทำการแลกเปลี่ยนแบบเห็นหน้ากัน เท่านี้ก็ลดโอกาศที่จะเกิดปัญหาลงไปได้มาก นั่นก็เพราะปัญหาการโกงกันที่ใหญ่ที่สุดจะอยู่ทางฝั่งคนขาย
มาดูการ์ดกันอีกรอบ
【เผ่า】อิมป์
【พลังต่อสู้】65
【ทักษะติดตัว】
– ภูติปีศาจ
– จอมเวทฝึกหัดระดับพื้นฐาน
【ทักษะเรียนรู้】
– หัวใจปีศาจตัวน้อย
– หัวใจทุ่มเท
พอค้นหาสกิลจากในแอปก็เจอตามนี้
ภูติปีศาจ : ภูติของปีศาจ, ไม่ใช่ภูติที่กลายร่างไปเป็นปีศาจ แต่เป็นตัวตนที่เหมือนกับภูติในหมู่เผ่าปีศาจ, ค่าบวกต่อเวทมนตร์
จอมเวทฝึกหัดระดับพื้นฐาน : สามารถใช้เวทโจมตี・ฟื้นฟู・สนับสนุน・สถานะผิดปกติ ระดับพื้นฐานได้
หัวใจปีศาจตัวน้อย : ลักษณะนิสัยชั่วร้ายเล็กน้อย, ไม่ฟังคำสั่งตามอารมณ์, ค่าบวกต่อการเคลื่อนไหวอิสระ
หัวใจทุ่มเท : มีหัวใจที่ทุ่มเทให้กับคนที่ใส่ใจ, ค่าบวกอย่างมากต่อการกระทำต่อสิ่งที่ใจรัก
…..นี่มันเป็นสกิลที่ดูไม่เลวเลยไม่ใช่รึไง?
ถึงแม้จะมีพลังต่อสู้ที่ต่ำ แต่สำหรับคนที่อยากได้การ์ดประเภทนี้ก็น่าดึงดูดพอตัว
การที่มีไม่ฟังคำสั่งตามอารมณ์จากหัวใจปีศาจตัวน้อย ให้ความรู้สึกในแง่ลบ แต่ด้วยหัวใจทุ่มเทก็สามารถหักล้างกันได้ จำเป็นที่จะต้องทำให้อิมป์ตกหลุมรักแต่มันก็มีคนจำนวนมากที่เร่าร้อนกับของแบบนี้ ซึ่งพอเป็นแบบนั้นแล้วเจ้าหัวใจปีศาจตัวน้อยจะกลายเป็นอะไรที่ไม่สามารถต้านทานได้ไหวเลย
ถ้าหากว่าขายดีๆ จะสามารถขายในราคาเดียวกับราคาตลาดหรือมากกว่าได้เลย ถ้าอย่างน้อย 400,000 ก็ยาก…..
หากรวมกับรายได้จากเดือนก่อน จะสามารถเปิดแพ็คได้เพิ่มอีก 1…..
เสียงล่อลวงของปีศาจกำลังเข้าครอบงำ
ประสบการณ์ที่ทำสำเร็จ ทำให้ผมหลงเสน่ห์ของกาชาเข้าไปเต็มๆ
ในอีกด้านหนึ่ง ก็อยากจะเอามาใช้ด้วยตัวเอง
ไม่ใช่เพราะเรื่องสกิล แต่เป็นความจริงที่ว่าเป็นการ์ดเด็กผู้หญิงใบแรกที่ผมได้มาด้วยตัวเอง
ไหนๆแล้วก็อยากจะใช้ด้วยตัวเอง แต่สุดท้ายมันเป็นแรงค์ E….. ค่าพลังต่อสู้ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของปาร์ตี้ ไม่สิ มันยังน่าดึงดูดที่สามารถใช้เวทได้ทุกรูปแบบ เหนือสิ่งอื่นใด ยังมีที่ว่างในการอัญเชิญอยู่อีก 1 แต่ถ้าใช้แล้วมันจะเป็นยังไง…..แค่เอาขำๆ หรือจะเอาไปขายแล้วเอากาชา…..
2 ความคิดกำลังแข่งกันอยู่ในหัว
คิดซ้ำไปซ้ำมาซ้ำไปซ้ำมา แล้วก็ตัดสินใจ
「ก-ก่อนอื่นก็มาลองใช้ดูละกัน」
ที่ผมเลือกก็คือ พักเอาไว้ก่อน
ถ้ายังไม่ตั้งชื่อให้จะขายเมื่อไหร่ก็ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็ไม่สายเกินไปที่จะเอามาใช้ไปก่อนซักพัก
「เย้ พรรคพวกใหม่ล่ะ! ตั้งตารอดูเลยฮะ!」
「เพราะว่าเป็นรุ่นน้อง จะจัดให้หนักเพื่อไม่ให้เสียชื่อเลย」
「……………」
ยูคิที่ดีใจอย่างไร้เดียงสา, เร็นกะพร้อมรอยยิ้มฉบับนักเลง, และเอลิซ่าสีหน้าไร้ความรู้สึกแต่ดูจะมีความสุข แล้วผมก็คิด
อาเร๊ะ แบบนี้ก็ขายไม่ได้แล้วรึเปล่าเนี่ย?
อ-เอาเถอะ ยังไงก็เรียกมากันก่อน
「โย้ช อิมป์ จงออกมา!」
การ์ดเปล่งแสง แล้วร่างเล็กๆก็โผล่ออกมา
「—-จะ~จะ~จ็าง~! อิมป์จังมา! แล้ว!」
เด็กผู้หญิงร่างขนาดฝ่ามือโผล่ออกมาอย่างร่าเริง ทำการมองไปรอบๆ แล้วมาหยุดมองที่ผม เริ่มทำการจ้องตั้งแต่หัวจรดเท้า
「อืม…..」
「อ-อะไรเหรอ?」
「60…..ไม่สิแถมให้น่าจะได้ 70 คะแนน!」
「หา?」
เอ๋? ให้คะแนน? คงไม่ใช่หน้าตาใช่ไหม? แล้วคะแนนนั้นมันก็แทบจะไม่ได้แตกต่างกับทางนี้เลยด้วย!
「แล้ว นั่นมันมีความหมายไปในทางที่ดีหรือแย่ล่ะ?」
「ไม่ได้ล้มเหลว ยังมีที่ให้พัฒนาได้อีก เลือกเอาอย่างที่ชอบละกัน?」
อิมป์ยิ้มกรุ้มกริ่มเผยให้เห็นเขี้ยวโผล่มา มันเป็นรอยยิ้มของปีศาจที่ทั้งน่ารักและน่าชังไปพร้อมกัน
「แล้ว?」
「เอ๋?」
「ก็~บอก~ว่า แล้วชั้นล่ะ? เป็นไงบ้าง? ผ่าน, ไม่ผ่าน? ได้, หรือเสีย?」
อิมป์พูดขณะใช้ตัวทั้งตัวขยับเข้ามาใกล้ แล้วผมก็ ฟุมุ…..จ้องมองไปที่ปีศาจตัวจิ๋วที่ราวกับเป็นตุ๊กตาและคิด
ผิวสีน้ำตาลมีน้ำมีนวล ผมสีเงินเป็นประกาย, ผมทรงบ๊อบที่ยาวไปด้านข้าง ทำให้ดูมีสไตล์ราวกับเป็นนางแบบในนิตยสาร, ดวงตาสีฟ้าไพลิน มีลักษณะคล้ายตาแมว, ชุดที่ใส่อยู่เหมือนเป็นชุดเดรสทรงเสื้อชั้นในบางๆ เผยให้เห็นขาเรียวยาว
สรุปแล้ว ถ้าแค่รูปลักษณ์ก็ได้คะแนนเต็ม แต่โดยส่วนตัวชอบหน้าอกใหญ่มากกว่า
ว่าแล้วก็
「90…..ไม่สิ 80 คะแนนละมั้ง」
「เอ๋? ทำไมถึงหักไป 10 คะแนนล่ะ?」
อิมป์ทำแก้งป่องไม่พอใจ
「คำนึงถึงโอกาศในอนาคตไปด้วย ไงล่ะ」
เอาคืนจากที่พูดมาเมื่อกี้ ดวงตาของอิมป์เปิดกว้างขึ้นมาเล็กน้อยจากคำตอบของผมแล้ว…..
「ดีเลย! ชอบคำตอบนั้นนะ! เดี๋ยวให้คะแนนเพิ่มไปเลยอีก 5 คะแนน」
พอพูดแบบนั้นก็ยิ้มหน้าบาน ในที่สุดก็แสดงใบหน้าไร้เดียงสาที่เข้ากับอายุออกมา…..ดูเหมือนจะสามารถเอาคืนกลับไปได้นิดหน่อย
「ขอบคุณละกันจ้า」
「แล้ว พวกเธอคือพรรคพวกใหม่งั้นเหรอ?」
อิมป์หันกลับไป เผชิญหน้ากับเหล่าการ์ด
「…..ชื่อว่าเอลิซ่าค่ะ」
「ยูคิฮะ ยินดีที่ได้รู้จัก」
เริ่มด้วยเอลิซ่า ถัดมาเป็นยูคิที่ก้าวมาข้างหน้ากล่าวทักทาย ท้ายที่สุดที่ก้าวออกมาพร้อมความมั่นใจเต็มเปี่ยมคือเร็นกะ
「แล้วก็ตัวชั้นเร็นกะ อย่ามาถ่วงกันล่ะ เด็กใหม่」
「หืม….. ทุกคนมีชื่อกันหมดเลย」
อิมป์พึมพำแล้วหันหน้ามาทางผม
「เน่ เน่ แล้วชื่อชั้นล่ะ? เอาแบบที่น่ารักสุดๆด้วยนะ!」
「ห๋า!?」
ด้วยบางเหตุผล เร็นกะตอบสนองเป็นคนแรก
「เพิ่งมาใหม่แล้วมาขอชื่อนี่ไร้ยางอายสิ้นดี! ทำตัวให้มีประโยชน์ก่อนแล้วค่อยมาว่ากันจะดีกว่า!」
「หา? อะไรล่ะนั่น มันไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลยไม่ใช่เหรอ?」
「อ๋า? ชั้นเป็นรุ่นพี่นะ!」
「แล้วยังไง? น่ารำคาญมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว」
「ว่าไงนะ แก!」
เร็นกะเอื้อมมือเข้าคว้าอิมป์ แต่ก็ถูกหลบได้ แล้วยูคิก็เข้ามาแทรก
「น่าน่า ทั้ง 2 คนใจเย็นก่อนเถอะฮะ」
「หา? นี่แก อยู่ฝ่ายไหนกันแน่!」
「ก็ทั้งคู่นั่นแหละฮะ พวกเราเป็นพรรคพวกกันไม่ใช่เหรอฮะ」
「พรรคพวก? ไม่ละ ชั้นไม่ยอมรับยัยนี่แน่ ไม่มีความเคารพต่อรุ่นพี่เลย!」
เร็นกะชี้ไปที่อิมป์แล้วตะโกน
นี่หล่อน…..จู้จี้เรื่องลำดับชั้นจนน่าตกใจเลย เอาเถอะ ในหมู่เด็กนักเลงแล้วมันก็มีอะไรแบบนั้นอยู่สินะ
ถึงตัวผมเองจะดื้อดึงกับพ่อแม่และอาจารย์ แต่กับความสัมพันธ์แบบรุ่นพี่และรุ่นน้องยังคงเด็ดขาดอยู่ น่าจะนะ…..
「ไม่ได้การยอมรับก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร」
ในอีกด้านหนึ่ง อิมป์ดูจะเป็นประเภทที่ไม่ชอบเรื่องแบบนั้น เล่นเส้นผมอย่างไม่สนใจ ท่าทางราวกับสาวแกลสมัยใหม่เลย
พอเห็นแบบนั้น เร็นกะก็หน้าแดงแล้วหันมาจ้องผม
「นี่แก คงเข้าใจดีสินะ ถ้าเกิดให้ชื่อยัยนี่ไปเฉยๆล่ะก็ ชั้นไม่มีทางยอมรับแน่!」
「เข้าใจแล้วเข้าใจแล้ว」
พอพูดแบบนั้นแล้วปลอบเร็นกะ คราวนี้เป็นทางอิมป์ที่บ่นมา
「เอ๋? ทำไมล่ะ? เอาชื่อให้ชั้นด้วยสิ~ ถูกปล่อยอยู่คนเดียวมันไม่ดูแย่เหรอ?」
พอเขาข้างฝั่งนี้ อีกข้างก็จะไม่ยอมสินะ แต่ถึงจะพูดอย่างนั้น คราวนี้ผมเองก็คิดเห็นเหมือนกับเร็นกะ เป็นเรื่องยากที่จะให้ชื่อเลย
「ขอเวลาในการคิดชื่อก่อนละกัน ด้านอิมป์เองก็ด้วย หวังว่าจะทำตัวให้ดีพอจนเป็นที่ยอมรับกับทุกคน เห็นกันแบบนี้ แต่ก่อนจะได้ชื่อต่างก็มีเรื่องกันมาพอตัวนะ」
「ฟุมุ…..ก็นะ เอางั้นก็ได้ คิดอะไรที่ดีๆหน่อยละกัน….. เท่านี้แหละ」
พอพูดจบ อิมป์ก็ขึ้นไปอยู่บนตัวยูคิ
…..ดูเหมือนเธอจะมองเห็นยูคิเป็นผู้พิทักษ์ของตัวเอง จะว่าไป ยัยนี้ก็นับว่าเป็นสมาชิกในเผ่าภูติด้วยสินะ สำหรับสุนัขเฝ้ายามแห่งภูติคูซี่แล้ว คงจะมองอิมป์เป็นสิ่งที่ต้องปกป้อง
แล้วทางด้านเร็นกะก็ดูจะไม่ได้สนใจที่ตัวน้องสาวถูกแย่งไปซะเท่าไหร่
ทั้งคู่สบตากัน
『…..ชิ』
เป็นการเดาะลิ้นไม่พอใจที่พร้อมเพรียงกันเป๊ะ
【Tips】ราคาการ์ด
ยิ่งการ์ดแรงค์มากเท่าใด อัตราดรอปจะยิ่งต่ำลงเท่านั้น และยิ่งจำนวนคนที่สามารถได้มันมีจำกัด ราคาตลาดก็จะยิ่งดีดสูง การ์ดตั้งแต่แรงค์ D ลงมามีล้นเหลือ ราคาจึงอยู่แค่ที่ 10% ของราคาตลาด แต่ราคาจะเริ่มเพิ่มขึ้นเริ่มจากการ์ดแรงค์ C
ด้วยเหตุผลนี้ หลายๆคนจึงไม่ขายการ์ดแรงค์ D ให้กับกิลล์ แต่นำไปขายกับนักผจญภัยอื่นแทน แต่นี่ก็นำไปสู่ปัญหา ทางกิลล์อะลุ่มอล่วยการแลกเปลี่ยนส่วนตัว แต่ในขณะเดียวกันจะไม่ยื่นมือเข้าไปยุ่งเมื่อเกิดปัญหา
อีกทั้ง หากซื้อการ์ดกับทางกิลล์ สามารถบันทึกให้มันเป็นค่าใช้จ่ายในการขอคืนเงินภาษีตอนสิ้นปีได้ แต่การซื้อกับนักผจญภัยอื่นจะไม่ถูกบันทึกว่าเป็นค่าใช้จ่าย เช่นเดียวกับอุปกรณ์เวท
A ราคาตลาด : ไม่มีจำหน่ายสำหรับสาธารณะทั่วไป
ราคาซื้อโดยกิลล์ : ไม่มี, เจรจาโดยตรงกับทางประเทศ อัตราดรอป : ไม่ทราบ
B ราคาตลาด : 100ล้าน – 1,000ล้าน
ราคาซื้อโดยกิลล์ : ระบบประมูล อัตราดรอป : 0.05%
C ราคาตลาด : 10ล้าน – 100ล้าน
ราคาซื้อโดยกิลล์ : ประมาณ 50 – 80% ของราคาตลาด อัตราดรอป : 0.1%
D ราคาตลาด : 1ล้าน – 10ล้าน
ราคาซื้อโดยกิลล์ : 100,000 – 1ล้าน อัตราดรอป : 1%
E ราคาตลาด : 100,000 – 1ล้าน
ราคาซื้อโดยกิลล์ : 10,000 – 100,000 อัตราดรอป : 5%
F ราคาตลาด : 10,000 – 100,000
ราคาซื้อโดยกิลล์ : 1,000 – 10,000 เยน อัตราดรอป : 10%