ตอนที่ 81 ค่ำคืนงานฉลองในสลัม【1】

 

 

「ว้าวสุดยอดมากเลยค่ะ!」

 

 

 

 

 

 

ผ่านมาหกคืนหลังจากประกาศจัดงานเทศกาล

 

 

 

 

 

 

ลิลี่ส่งเสียงชื่นชมขณะที่เธอก้าวเข้าไปบนถนนสายหลักของสลัม

 

 

 

 

 

 

ความยุ่งเหยิงตามปกติได้มลายหายไป และแสงไฟจากโคมไฟตามถนนและเสียงขลุ่ยและกลองที่ผ่อนคลายสร้างบรรยากาศที่ชวนฝัน

 

 

 

 

 

กลิ่นหอมของอาหารรอบๆและเสียงที่มีชีวิตชีวาดังมาจากแผงลอยทุกที่

 

 

   

 

 

「คุณเซนอส งานเทศกาลดูน่าสนุกจังเลยนะคะ」

 

 

「อื้อ ถูกต้องแล้ว」

 

 

 

 

 

 

เซนอสพยักหน้าและมองไปที่ลิลี่

 

 

 

 

 

 

「ยังไงก็ตามแต่ ดิฉันดูเป็นไงบ้างเหรอคะ?」

 

 

 

 

 

 

ลิลลี่สวมชุดที่ไม่คุ้นเคย

 

 

เธอสวมชุดเดรสลายจุด มีคอปกผูกไว้ด้านหน้าและมีโอบิสีแดงพันรอบเอว

 

 

 

 

 

「นี่มันชุดยูกาตะนี่」

 

 

「หวาาา ดูเข้ากันสุดๆ」

 

 

 

 

 

 

ทันใดนั้นชั้นก็ได้ยินเสียงของคาร์มิลล่าดังข้างหู

 

 

ตอนนี้มองไม่เห็นเธอเลย ดูเหมือนว่าจะแอบตามมาโดยไร้ซึ่งตัวตน

 

 

 

 

 

 

「ชุดยูกาตะเป็นเครื่องแต่งกายที่เป็นทางการสำหรับงานเทศกาลต่างๆ」

 

 

「เอ่อ เรื่องนั้นรู้อยู่แล้วเฟ้ย แต่นี่จะทำให้ตรูหัวใจวายรึไง?」

 

 

「คุคุคุ……」

 

 

 

 

 

 

ขณะที่คาร์มิลล่าหัวเราะด้วยน้ำเสียงไม่เกรงกลัว ลิลี่เงยหน้ามองเซนอสด้วยความกลัวเล็กน้อย

 

 

 

 

 

 

「เอ่อ เป็นไงบ้างคะ……?」

 

 

「อืม ชั้นคิดว่าน่ารักมากเลยล่ะ」

 

 

「เอะเฮะเฮะ」

 

 

 

 

 

 

ลิลลี่ยิ้มออกมา

 

 

คาร์มิลล่าที่ปรากฏตัวอย่างแผ่วเบากล่าวอย่างภาคภูมิใจ

 

 

 

 

 

 

「ท้ายที่สุดข้าก็เป็นคนสร้างมันขึ้นมาล่ะน้อ ข้าน่ะภูมิใจว่ามันต้องออกมาน่ารักแน่นอน」

 

 

「ขอบคุณนะคาร์มิลล่าซัง」

 

 

「คุคุคุ…นี่ล่ะฝีมือของสตรี」

 

 

「สตรีอายุ 300 ปีอะนะ……?」

 

 

 

 

 

 

ขณะที่เดินไปบนถนนที่คนพลุกพล่าน ก็จะเห็นเวทีขนาดใหญ่ตั้งอยู่ตรงกลาง

 

 

ณ ตรงนั้นมีผู้นำของทั้งสามเผ่ายืนอยู่

 

 

 

 

 

 

「เอาล่ะได้เวลากล่าวทักทายแล้ว」

 

 

 

 

 

 

โซเฟียพูดด้วยน้ำเสียงคุ้นเคย

 

 

 

 

 

 

「ก็ไม่ได้อยากจะพูดยาวหรอกนะ ดังนั้นจะพูดให้กระชับเรียบง่ายที่สุด แต่ก่อนอื่น ขอขอบคุณทุกคนที่ช่วยกันจัดงานเทศกาลครั้งนี้ขึ้นมา และทุกคนที่เข้าร่วม การจัดงานเทศกาลในยุคสมัยที่ทุกเผ่าต่างชิงดีชิงเด่นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย」

 

 

 

 

 

 

โซเฟียมองดูลิซาร์ดแมน มนุษย์หมาป่า ออร์คและเผ่าพันธุ์อื่นๆที่รวมตัวกันอยู่หน้าเวที

 

 

 

 

 

「และต้องขอบคุณบุคคลอันแสนสำคัญที่ทำให้ฉันจัดงานแบบนี้ขึ้นได้」

 

 

 

 

 

 

สายตาของเธอหันมาจ้องเซนอสที่อยู่ริมกลุ่มฝูงชน

 

 

โซเฟีย ริงก้า และลีฟกวักมือเรียกเสียงดัง

 

 

 

 

 

 

「อาจารย์คะ ช่วยมากล่าวเปิดงานเทศกาลหน่อยค่ะ」

 

 

「ท่านเซนอส ขอเชิญขึ้นเวทีเลยนะค้าาา」

 

 

「อืม เซนอสควรจะกล่าวเปิดงานนะ」

 

 

「เอ๊ะ ชั้นเหรอ?」

 

 

 

 

 

 

เซนอสประหลาดใจและชี้ไปที่ตัวเอง ขณะที่คนรอบตัวต่างส่งเสียงเชียร์

 

 

 

 

 

 

「ขอโทษด้วย….พอดีชั้นไม่อยากเด่นสักเท่าไร……」

 

 

「คุณเซนอส ถ้าคุณไม่ไปดิฉันจะไปเองนะคะ?」  

 

 

 

 

 

 

ลิลลี่กล่าวเช่นนั้น เซนอสเลยไม่มีทางเลือกนอกจากขึ้นเวที

 

 

หลังจากได้รับเสียงปรบมือและเสียงเชียร์ ชั้นกระแอมไอหนึ่งครั้ง

 

 

 

 

 

 

「อะแฮ่ม เทส เทส……」

 

 

 

 

 

 

ชิบหายล่ะ

 

 

ไม่เคยได้ยินเลยว่าจะมีฉากที่ฉันต้องเปิดตัวบนเวทีมาก่อน ดังนั้นเลยไม่ได้คิดคำพูดมาเลย

 

 

 

 

 

 

「สำหรับตอนนี้….ก็อย่าเจ็บตัวกันล่ะ ค่ารักษาของชั้นน่ะ――」

 

 

 

 

 

 

พูดจบก็ส่ายหัว

 

 

หายใจเข้าลึกๆและเริ่มพูดใหม่อีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

「เฮ้อ ถ้าบาดเจ็บแค่เล็กๆน้อยๆล่ะก็จะรักษาให้ เพราะงั้นสนุกกับงานเลี้ยงให้เต็มที่ แต่หากได้แผลใหญ่มาค่ารักษาคูณสองนะ!」

 

 

 

 

 

 

มีเสียงปรบมือจากเหล่าผู้ชม

 

 

 

 

 

 

หลังจากนั้นริงก้าก็อธิบายสั้นๆเกี่ยวกับงานเทศกาล

 

 

มีบูธหลายแห่งจัดเตรียมเกมเอาไว้และผู้ชนะจะตัดสินจากคะแนนรวม และผู้ชนะจะได้รับของรางวัลที่เลือกเอาไว้

 

 

 

 

 

 

「เพราะงั้นเฉลิมฉลองกันให้หัวทิ่มกันไปเลย หากมีเวลาก็เข้าร่วมเกมสะสมแต้มเข้าล่ะ」

 

 

 

 

 

 

ตามคำพูดของลีฟ ผู้เข้าร่วมแต่ละคนก็ไปที่ๆตัวเองอยากจะเข้าร่วม

 

 

 

 

 

 

「สุดท้ายแล้วก็มาอีหรอบนี้สินะคะ」

 

 

「ตอนนี้ก็มีแต่รอให้มันผ่านไปได้ด้วยดีล่ะ」

 

 

 

 

 

 

บนเวทีโซเฟียและลีฟต่างพูดคุยกัน

 

 

ริงก้าตะโกนเรียกทั้งสองคน

 

 

 

 

 

 

「โซเฟีย ลีฟ ริงก้าน่ะมีข้อเสนอ」

 

 

「มีอะไรงั้นเหรอ?」

 

 

「หวังว่าจะเป็นข้อเสนอที่น่าสนใจนะริงก้า?」

 

 

 

 

 

 

ริงก้าพยักหน้าช้าๆและพูดด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์

 

 

 

 

 

 

「ผู้ชนะในเกมเทศกาลจะได้เลือกรางวัลที่ตัวเองต้องการ นั่นก็หมายความว่าพวกเราก็มีสิทธิ์จะสารภาพรักกับท่านเซนอสด้วยใช่ไหม?」

 

 

「……!」

 

 

「……อึก」

 

 

 

 

 

 

เมื่อโซเฟียและลีฟเบิกตากว้าง ริงก้าก็ยังคงพูดต่อ

 

 

 

 

 

 

「ริงก้าอยากจะได้ท่านเซนอสมากๆเลยล่ะ เพราะงั้นยามที่เราตัดสินตามปกติมักจะโดนดุทุกที แต่ถ้าเป็นเกมล่ะผ่านฉลุย」

 

 

 

 

 

 

「……นานๆทีก็มีหัวคิดนี่น่าริงก้า ? น่าสนใจมากๆเลยล่ะ ฉันเองก็เอาด้วย」

 

 

「อืม ถึงเวลาที่ข้าเองก็ต้องแสดงความจริงใจให้เห็นสินะ」

 

 

 

 

 

 

โซเฟียเลียลิ้นของเธอขณะที่ลีฟดีดนิ้วตัวเอง

 

 

 

 

 

 

「หวาาา ดูเหมือนจะมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นด้วยล่ะ……」

 

 

 

 

 

 

ขณะนั้นเองลิลลี่ที่บังเอิญเดินผ่านใต้เวทีและได้ยินเนื้อหาก็รีบไปหาเซนอส

 

 

เซนอสที่ยืนอยู่ข้างๆคาร์มิลล่าที่โปร่งแสง มองกลับมาที่ลิลลี่ด้วยสีหน้าไร้กังวล

 

 

 

 

 

 

「เอาล่ะ พวกเราเองก็มาสนุกและผ่อนคลายกันเถอะลิลลี่」

 

 

「ขอโทษนะคะคุณเซนอส ลิลลี่ไม่มีเวลามาเล่นผ่อนคลายแล้วล่ะค่ะ」

 

 

「เอ๋?」  

 

 

「เพราะว่าศึกครั้งนี้ลิลลี่เองก็จะแพ้ไม่ได้ค่ะ……」

 

 

 

 

 

 

ลิลลี่พ่นลมหายใจออกมา จากนั้นนั่งลงและเริ่มมองไปรอบๆบูธเกมพร้อมกับฝีเท้าที่ว่องไวเหมือนนักฆ่า

 

 

 

 

 

 

「ลิลลี่ เป็นอะไรไปเนี่ย?」

 

 

「คุคุคุ….ก็ไม่รู้สิน้าา แต่ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องน่าสนใจเกิดขึ้นแล้วล่ะ」

 

 

 

 

 

 

บรรยากาศอันเงียบสงบของเทศกาลเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงและการต่อสู้ระหว่างหญิงสาวก็ได้เปิดม่านขึ้น