ขณะนี้พวกเรากำลังอยู่ในวังเอซเรอิลโดยมี จักรพรรดิ, จักรพรรดินี, เกรซ, เหล่าผู้คนทั้งหลายและผมรวมตัวกันอยู่ในห้องๆ หนึ่ง

“ช่วยเล่าสถานการณ์ตอนนี้ให้เราฟังหน่อยสิครับปู่บรูซ”

จักรพรรดิพูดกับชายชราที่อยู่ข้างๆ ด้วยความเคารพ ชายชรามีผมสีขาว ตาสีเขียวและหนวดเคราสีขาว

ด้วยพลังแห่งกาลเวลาได้ทำให้รอยเหี่ยวย่นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา บรูซ เอซเรอิล เป็นปู่ของแม่และจักรพรรดิ ซึ่งหมายความว่าเขาเป็นทวดของผมสินะ อ๊ะ…อีกอย่างหนึ่งคือเขาอยู่ในระดับจักรพรรดิด้วย

“นี่มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ ไม่คิดเลยว่าเด็กสาวทั้งสองคนจะปลุกสายเลือดขึ้นมาพร้อมกัน คนหนึ่งเป็นสายเลือดทางการทหารที่ยิ่งใหญ่และอีกคนเป็นสายเลือดทางด้านธาตุ”

“เด็กสมัยนี้นี่สุดยอดจริงๆ เลยนะ”

บรูซถอนหายใจด้วยความสุขและเสียใจ ความสุขเพราะพรสวรรค์ของพวกเธอ เสียใจเพราะพวกเธออาจไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้

บรูซมองไปทางเกรซหลานสาวของเขาที่ผ่านอะไรมามากมาย เขาลังเลว่าควรจะพูดเรื่องที่ลูกสาวของเธอมีโอกาสตายดีไหม แต่สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจพูดตามความจริง

“เกรซเพื่อให้พวกเธอปลุกพลังขึ้นได้อย่างเต็มที่ พวกเธอจะต้องผ่านเส้นทางของโลกประวัติศาสตร์ของเรา แต่ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของพวกเธอ โอกาสที่พวกเธอจะทำสำเร็จคือ 0%”

คำพูดของบรูซทำให้ทั้งห้องเงียบในทันที แม้แต่จักรพรรดิที่มีใบหน้าเย็นชาก็ยังขมวดคิ้ว เกรซหน้าซีดจนแทบล้มลงกับพื้น

แต่ผมที่อยู่ด้วยช่วยพยุงเธอเอาไว้ หลังจากนั้นผมก็พูดขึ้นมา

“พวกเธอเลือกที่จะไม่ปลุกสายเลือดไม่ได้เหรอครับ?”

“ไม่ได้หรอกนะ ถึงพวกเธอจะเลือกได้ พวกเธอคงจะทำให้ตัวเองพิการ”

บรูซถอนหายใจ เขามองไปที่เด็กชายที่กำลังพยุงแม่ของตัวเองอยู่ เขายังคงไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเด็กชายขี้อายเมื่อก่อนจะเปลี่ยนไปขนาดนี้

เขามักจะรู้สึกเหมือนว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเด็กคนนี้ แต่เขาไม่รู้สึกถึงภัยคุกคามใดๆ จากอีกฝ่าย ดังนั้นเขาเลยปล่อยออสตินไป

“มีวิธีอื่นอีกไหมครับ?”

ครั้งนี้จักรพรรดิเป็นคนถาม บรูซลังเลเล็กน้อยแต่สุดท้ายเขาก็ยอมตอบ

“มีอีกวิธี แต่ราคาที่ต้องจ่ายไม่ใช่น้อยๆ เลย”

จากนั้นเขาก็เล่าถึงวิธีการใช้พลังชีวิตชีวิตของเกรซเพื่อสนับสนุนสายเลือดซึ่งเมื่อได้ยินแบบนั้นผมก็ระเบิดขึ้นมาและปฏิเสธในทันที

“ไม่ ผมไม่ยอมแน่ครับ ถ้าท่านต้องการก็ใช้พลังชีวิตของผมก็ได้ครับ ไม่ใช่ของแม่”

คำพูดที่แน่วแน่ของผมทำให้เกิดความประหลาดใจในหมู่ผู้คนที่มารวมตัวกัน ซึ่งทำให้ผมได้แต้มความชอบในทันที ในตอนที่ผมต้องการจะเถียงต่อ เกรซก็จับตัวผมซะก่อน

“ไม่ต้องหรอกออสติน แม่จะทำเอง ลูกไม่ต้องห่วงนะ แม่จะไม่ยอมเสียใครไปอีกแล้ว”

ผมทำเป็นโกรธก่อนจะผลักเธอแล้วออกจากห้องไป เมื่อผมแน่ใจแล้วว่าผมหนีมาไกลพอแล้ว สีหน้าโกรธของผมก็ค่อยๆ จางหายไป เหลือเพียงแต่ความสงบนิ่ง

‘ดูเหมือนว่าเราต้องใช้วิธีนั้นแล้ว’

จริงๆ แล้วมีวิธีการที่ง่ายกว่าในการแก้ปัญหานี้อยู่ นั่นคือให้คนๆ เดียวอุ้มนอร่าและเอลด้าขณะที่ทำการทดสอบแทนพวกเธอ

โลกประวัติศาสตร์ที่อาณาจักรเอซเรอิลครอบครองอยู่คือสิ่งที่บรรจุพลังของผู้สืบทอดสายเลือดในอดีตทั้งหมด มันมีทั้งสมบัติ อาวุธและมรดกของพวกเขาอยู่

แต่ปัญหาคือคนๆ หนึ่งได้รับอนุญาตให้เข้าไปได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นและก็มีหลายคนที่เคยเข้าไปแล้วด้วย แถมโลกประวัติศาสตร์เป็น “ความจริง” ในแง่หนึ่ง

หมายความว่าถ้าคุณตายในนั้น คุณจะต้องตายจริงๆ แม้ว่าคุณจะเป็นระดับจักรพรรดิ บททดสอบก็จะปรับเปลี่ยนไปตามความแข็งแกร่งของคุณโดยอัตโนมัติ

ถ้าผมเอานอร่ากับเอลด้าไปด้วย ผมจะต้องทำการทดสอบในส่วนของคน 3 คน ซึ่งโดยปกติแล้วไม่ต่างจากการไปตายเลย

ใครมันจะเข้าไปทั้งที่รู้ว่าจุดจบคือความตายกัน??

ผมควบคุมตัวเองให้เดินไปยังห้องที่มีพี่สาวและน้องสาวของผมอยู่ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในนั้นก็พบเข้ากับเหล่าเมดหลายคนที่กำลังดูแลพวกเธออยู่อย่างดีที่สุด

ภายในห้องนั้นมีโอลิเวียที่กำลังนั่งด้วยท่าทางกังวลอยู่ด้วย เธอเองก็เปลี่ยนไปเช่นกัน ไม่เพียงแต่สวยขึ้นเท่านั้น ออร่ารอบๆ ตัวเธอก็เปลี่ยนไปเช่นกัน ทำให้เธอดูเป็นผู้หญิงที่มีความมั่นใจและแข็งแกร่ง

พอเข้าห้องไปผมก็พูดขึ้น

“เมดทุกคนช่วยออกไปก่อนนะครับ ผมมีเรื่องต้องคุยกับเจ้าหญิงโอลิเวียเป็นการส่วนตัวครับ”

หลังจากที่ผมพูดจบทุกคนในห้องก็แยกย้ายกันออกไป

“มีอะไรงั้นเหรอออสติน?”

“ก่อนที่ผมจะพูด เราย้ายไปพื้นที่ที่ส่วนตัวมากกว่านี้ได้ไหมครับ?”

พูดจบผมก็ชี้ไปยังห้องที่เชื่อมกับห้องปัจจุบันที่เราอยู่ เธอมองมาที่ผมเล็กน้อย แต่สุดท้ายเธอก็พยักหน้าและเข้าไปยังห้องที่ผมพูด

“ท่านโอลิเวีย จำที่ท่านเคยพูดไว้เมื่อ 3 ปีที่แล้วได้ไหมครับว่าท่านติดหนี้ผมอยู่?”

“ใช่ ทำไมหล่ะ?”

“ถ้างั้นผมอยากให้ท่านจ่ายหนี้คืนในวันนี้ครับ”

“นายต้องการอะไรหล่ะ?”

เธอถามกลับด้วยแววตาที่สั่นไหว

“ผมต้องการให้คุณแอบพาผมและพี่น้องของผมเข้าไปในโลกประวัติศาสตร์ครับ”

“ว่าไงนะ?! นายบ้าไปแล้วเหรอไง?!”

ด้วยความฉลาดของโอลิเวีย เธอเข้าใจเจตนาของผมในทันที ซึ่งเธอไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง

“ไม่ ไม่มีทาง นายต้องตายแน่”

“ผมไม่ได้อ่อนแออย่างที่ท่านคิดหรอกนะครับ ท่านโอลิเวีย”

เมื่อพูดจบผมก็ปลดผนึกของอาจารย์เพื่อให้เธอรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของผม

“น -นาย ได้ยังไงกัน?”

แม้ว่าเธอจะไม่สามารถบอกระดับที่แน่นอนของผมได้ แต่เธอก็พอจะรู้อยู่ว่าผมนั้นแข็งแกร่งกว่าเธอที่มีพลังต้นกำเนิดระดับ 2!!

ต้องรู้ก่อนว่าโอลิเวียได้ปลุกสายเลือดผู้ก่อตั้งของเธอขึ้นมาแล้ว แถมเธอยังมีทรัพยากรมากมายซึ่งทำให้เธอมีอำนาจมากในปัจจุบัน แต่แล้วผมกลับเหนือกว่าเธอ!! สิ่งนี้ทำให้ความภาคภูมิใจของเธอเสียหายอย่างมาก

แต่เธอก็ดึงสติตัวเองกลับมาอย่างรวดเร็ว

“จะแข็งแกร่งแค่ไหนก็อันตรายเกินไปอยู่ดี ฉันไม่ยอมหรอกนะ”

“โอ้? เจ้าหญิงผู้โด่งดังกำลังกลับคำพูดตัวเองงั้นเหรอครับ?”

คำพูดของผมทำให้เธอโกรธ เธอได้ดึงมานาออกมาเพื่อร่ายเวท แต่ก่อนที่เธอจะทำสำเร็จผมได้เคลื่อนไหวไปก่อนแล้ว ในพริบตาที่เธอกำลังดึงมานาออกมานั้นผมก็ได้มาหยุดอยู่ข้างหน้าเธอแล้ว

ผมสกัดขาเธอพร้อมกับจับมือของเธอไปไขว้ไว้ข้างหลังแล้วบังคับให้เธอคุกเข่าลงทำให้เธอเคลื่อนไหวไม่ได้อีก

ตอนนี้โอลิเวียถูกผมบังคับให้คุกเข่าโดยไม่สามารถใช้มานาได้อยู่

“น -นายรู้ผลลัพธ์ที่จะตามมาจากสิ่งที่นี่กำลังทำอยู่รึเปล่า?”

โอลิเวียคำรวมด้วยความโกรธและละอายใจ เจ้าหญิงผู้เป็นที่นับถือกลับถูกบังคับให้คุกเข่า การกระทำเพียงเท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้หัวออสตินหลุดออกจากบ่าได้ เมื่อเธออยู่ในสภาพคุกเข่าก็ทำให้ความสูงของเธอพอๆ กับเขาเลย 

“ผมไม่สนหรอกนะถ้าผมสามารถช่วยพี่น้องของผมได้ การที่จบลงด้วยความตายของผมก็คงมีความสุขดีนะครับ”

ผมคำรามใส่เธอกลับพร้อมกับเพิ่มแรงกดเธอลง คำพูดของผมทำให้หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น การแสดงตัวของผมครอบงำนำความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ของเธอไปสู่แสงสว่าง

“ฉันไม่สนและฉันไม่อนุญาตด้วย”

โอลิเวียตอบอย่างดื้อรั้น

‘โอ้เข้าใจหล่ะ เธออยากจะลองดีสินะ’

ผมเห็นแล้วว่าเธอดื้อขนาดไหน ผมไม่โกรธเธอหรอกนะ ถ้าโอลิเวียตัดสินใจอะไรไปแล้ว มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเปลี่ยนใจเธอ…แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยอะนะ

“งั้นเหรอ? ท่านไม่ยอมฟังผมสินะครับ…”

“ออสติน?”

เมื่อเห็นรอยยิ้มซาดิสต์บนใบหน้าของออสติน โอลิเวียก็รู้สึกราวกับว่ากำลังจะมีเรื่องร้ายๆ เกิดขึ้น เธอรู้สึกได้ว่าออสตินแตกต่างออกไปจากทุกที

“น -นายจะทำอะไรกัน?”

“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมแค่จะลงโทษท่านเท่านั้นเองครับ”

เมื่อได้ยินคำพูดของออสติน ดวงตาของโอลิเวียก็เบิกกว้าง เธอไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เธอพึ่งได้ยินเลย นี่คือออสตินคนเดียวกับที่เธอรู้จักรึเปล่า

“ลงโทษฉันเหรอ?”

“ใช่ครับ ผู้หญิงนิสัยไม่ดีต้องโดนลงโทษครับ”

 

 

 

-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy 
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต