ตอนที่ 126 เกมเดิมพัน【บทสรุป】
「หวาาา คุณเซนอสสุดยอดมากเลยค่ะ！」
「หึหึหึ….ก็อย่างที่ข้าบอกล่ะน้อ」
เซนอสทายเลขบนไพ่ได้สำเร็จ ลิลลี่กระโดดดีใจ และเสียงที่ตื่นเต้นก็ดังก้องมาจากไม้เท้า
――เอ๊ะ แล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้？
【หน่วยข่าวกรอง】พิสต้า จ้องไปบนไพ่ที่อยู่ตรงหน้ากำลังขมวดคิ้ว และดูเขาเดาความน่าจะเป็น 1/13 ได้อย่างง่ายดาย
โชคช่วยยังงั้นรึ――？
พิสต้ามองไปข้างหลังเขา
――ไม่เลย ฉันไม่คิดว่าเขาทำแบบเดียวกับฉันได้
เพื่อยืนยันว่าสิ่งที่อยู่ด้านหลังเป็นเพียงแค่กำแพงพิสต้ามองไปตรงหน้าอีกครั้ง
――โอเค ตราบใดที่ฉันทายถูกฉันก็จะไม่แพ้
พิสต้าหายใจเข้าลึกๆเหลือบมองพวกนักพนันที่กำลังมองดูเซนอส
ในจำนวนนี้เองก็มีคนรู้จักของพิสต้าด้วย
จริงๆแล้วมันเป็นเคล็ดลับง่ายๆที่ทำให้พิสต้าเดาไพ่ของเซนอสง่ายๆ
พวกนั้นกำลังดูการแข่งของเซนอสอยู่ด้านหลัง จากนั้น ก็มองเห็นไพ่ที่เซนอสจั่ว และบอกเลขไพ่ให้กับ【หน่วยข่าวกรอง】อย่างฉันคนนี้โดยการทำสัญญาณมือเพื่อบอกตัวเลข เป็นการซื้อ【ข้อมูล】เพื่อเอาตัวรอดไงล่ะ
แน่นอนว่าฉันไม่ได้บอกเรื่องนี้กับใคร และก็ไม่เคยทำแสดงความสนิทสนมชิดเชื้อกับพวกนั้นด้วย
พวกนั้นไม่ใช่เพื่อนของฉันจริงๆ ก็แค่เป็นพวกมีผลประโยชน์ร่วมกัน เหตุผลที่มาบ่อนเดือนละครั้ง และเหตุผลที่ทำเป็นจงใจพลาดสองครั้งในการแข่งกับลีฟ เพื่อป้องกันความแตกนั่นเอง
อย่างไรก็ตาม รอบนี้เป็นการเดิมพันที่เกี่ยวพันถึงชีวิต หากไม่ใช้เล่ห์กลแล้วพลาดขึ้นมาจะซวยได้
เพราะงั้นก็เลยเอาจริงแต่เริ่ม
「ตอนนี้ถึงคราวดาร์กฮีลเลอร์จังจั่วไพ่แล้วนะ แววตาของฉันน่ะไม่พลาดข้อมูลใดๆหรอกนะจะบอกให้
เตรียมตัวให้ดีล่ะ」
แน่นอนว่าคำพูดคำจาเป็นกลอุบายที่ไว้หลอกอีกฝ่ายให้ตายใจ
ก็แค่การปล่อยข้อมูลเท็จว่าทำเป็นเล่นเกมทางจิตวิทยา และทำให้พวกเขาเสียสมาธิเท่านั้นเอง
นั่นเป็นวิธีการสำหรับ【หน่วยข่าวกรอง】ที่สามารถบิดพลิ้วข้อมูลได้ตามอำเภอใจไงล่ะ
「……」
เซนอสวางมือลงบนคางและดูเหมือนจะคิดบางอย่าง
ในที่สุดเขาก็ดึงไพ่หนึ่งใบออกมาจากสำรับที่ซ้อนอยู่ตรงกลางโต๊ะ
เขาวางคว่ำมันโดยไม่ตรวจสอบเลยแม้แต่น้อย
「เอ๊ะ」
พิสต้าตกใจ
「ไม่ดูไพ่งั้นเหรอ？」
「ไม่มีปัญหา นี่คือการแข่งขันที่ทายเลขจากไพ่ที่จั่วได้ มันไม่สำคัญเลยว่าฝ่ายผู้จั่วไพ่จะรู้ตัวเลขบนไพ่หรือไม่ จริงไหม?」
「แต่ แต่」
ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงไม่สามารถรู้ไพ่ของเซนอสได้
เซนอสพูดอย่างใจเย็นกับพิสต้าที่พูดไม่ออก
「หากสามารถอ่านอากัปกิริยาของฝ่ายตรงข้ามได้ก็ไม่จำเป็นที่ชั้นจะต้องรู้ตัวเลข เพื่อให้เธอทายถูกหรอกจริงไหม?」
「……」
พิสต้ากัดฟันแน่น
――นี่เขารู้ไต๋ของฉันแล้วเหรอ？
เนื่องจากอีกฝ่ายเป็นคนเก็บอาการเก่ง จึงเป็นเรื่องยากที่อ่านสิ่งที่เขาคิด อย่างไรก็ตาม หากถามอะไรมั่วซั่วก็จะโดนสงสัยได้
พิสต้ากำหมัดแน่นและตัดสินใจพูดตัวเลขในใจอย่างไม่เต็มใจ
「……เจ็ด」
เมื่อฉันพลิกไพ่ดูกลับพบว่าบนไพ่ ปรากฏ เลขสี่
เสียงเหมือนถอนหายใจเล็ดลอดมาจากผู้ชม
――บ้าเอ้ย พลาดเหรอเนี่ย
น่าจะตั้งกฏให้มีการตรวจสอบไพ่ที่จั่วอยู่เสมอ โดยปกติแล้วการแข่งจะจบก่อนอีกฝ่ายจะรู้ตัว ดังนั้นฉันก็เลยไม่ทันระวัง ถ้ามันเป็นเกมง่ายๆในความน่าจะเป็น มันก็ไม่ง่ายที่จะชนะหรอก
อย่างไรก็ตาม ดาร์กฮีลเลอร์ก็น่าจะตกอยู่ในกรณีเดียวกัน
「ถ้าอย่างนั้นก็ตาชั้นทาย รีบๆจั่วไพ่ออกมาสิ」
เซนอสนั้นดูสงบและบอกให้เล่นเกมต่อ
――อาจจะมีเคล็ดลับบางอย่างงั้นเหรอ？
ไม่ นั่นมันเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการ ด้านหลังพิสต้ามีเพียงกำแพง ไม่มีใครมองเห็นไพ่เธอแน่
ในตอนแรกที่เลือกที่นั่งติดกำแพงเพราะกลัวศัตรูจะใช้เล่ห์กลแบบเดียวกัน
ดังนั้นความน่าจะเป็นของอีกฝ่ายที่จะเดาไพ่ถูกก็น่าจะเท่ากับฉัน
ถึงกระนั้น เพื่อความปลอดภัยพิสต้าทำแบบเดียวกับเซนอสวางไพ่ลงโดยไม่ตรวจสอบ
「อืมม……」
เซนอสหรี่ตาของเขาลงและมองที่ด้านหลังของไพ่ และหลังจากกระพริบตาอยู่หลายครั้ง ก็พูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ
「อืม ไพ่นี่ เลข เก้า สินะ」
「……」
พิสต้ากระแอมไอในลำคอ
ฉันไม่รู้เลขบนไพ่นี้ด้วยซ้ำ
แม้ว่าฉันคิดว่ามันไม่ง่ายเลย แต่รู้สึกว่าชีพจรของฉันเต้นเร็วขึ้น
แม้ว่าฉันจะสัญญากับตัวเองว่าต้องชนะเท่านั้น แต่สถานการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
หลังจากหายใจเข้าลึกๆสองสามครั้ง พิสต้าก็พลิกไพ่
เลขที่ออก คือ เก้า
「ทำไมกันเหมียว !」
พร้อมกับเสียงครวญครางของพิสต้า เสียงเชียร์ดังกระหึ่มไปทั่วชั้นใต้ดิน
เอลฟ์ตัวน้อยและเผ่าครึ่งมนุษย์เข้ามาจากด้านหลัง
「คุณเซนอสสุดยอดมากเลยค่ะ！」
「เก่งสุดๆไปเลยนะคะอาจารย์」
「เป็นไปอย่างที่คิดเลยนะเซนอส」
ริงก้าซึ่งเป็นสักขีพยานก็พับแขนเธอขึ้นและพยักหน้าเห็นด้วย
คำพูดของคามิลล่าที่มาจากไม้เท้าของลิลลี่
「หึหึหึ….ทุกอย่างเป็นไปตามที่ข้าคิดไว้เลยละน้อ」
「อย่ามาเนียนเลยยัยนี่？」
คามิลล่ายังคงพูดต่อไป
「อย่างไรก็ตาม เซนอส ดวงตาแดงก่ำเลยน้อ ดีใจที่ชนะขนาดนั้นเลยเหรอ?」
「เอ่อ ไม่ใช่หรอก ไม่ใช่แบบนั้น――」
เมื่อเขาปฏิเสธ คามิลล่าก็หัวเราะเบาๆราวกับว่ารู้อะไรบางอย่าง
「เฮ้อ ข้าเข้าใจน่า….นั่นคือสิ่งที่ข้าหมายถึงต่างหาก หึหึหึ……เจ้านี่ไม่เคยทำให้ข้าเบื่อเลยนะ」
「เอ่อหมายถึงอะไรเหรอคะคามิลล่าซัง？」
「นี่ รอก่อนสิ！」
ในเวลาเดียวกันกับคำถามของลิลลี่ พิสต้าก็ลุกขึ้นยืน
「หมายความว่ายังไง ฮิต ติดกันสองรอบ? มันไม่น่าจะเป็นไปได้นี่ หรือว่าโกงฉันงั้นเหรอเนี๊ยว！」
เซนอสเกาแก้มเพื่อตอบสนองความตื่นเต้นของพิสต้า
「ชั้นไม่ได้โกงอะไรทั้งนั้นแหละ ก็แค่จับตามองอย่างเอาเป็นเอาตายเลย」
「……ห๊ะ？」
「เนื่องจากนี่คือไพ่สำรับใหม่ ลำดับการเริ่มต้นของตัวเลขก็โดนเซ็ตเป็นค่าเริ่มต้น เพราะการตัดไพ่ใหม่ หากจ้องมองการตัดไพ่ตั้งแต่แรกจนจบ และเริ่มจั่วไพ่ก็จะทายเลขได้อย่างแม่นยำเลย」
「หะ จะบอกว่ามองเห็นอะไรแบบนั้นได้งั้นเหรอ……」
พิสต้าสับสนและหยิบไพ่ขึ้นมา เซนอสชี้ไปยังดวงตาที่แดงก่ำของเขา
「มันทำได้จริงๆนะ เพราะว่าชั้นเร่งการมองเห็นของชั้นเป็นแบบไม่กระพริบตาเลยชั่วคราวโดยใช้เวทย์เสริมพลังกาย ทำให้ชั้นมองเห็นได้เป็นช่วงเวลาสั้นๆเท่านั้น เพราะการทำแบบนั้นทำให้ตาของชั้นแดงแจ๋เลยไงล่ะ」
ดวงตาของพิสต้าเบิกกว้าง และเธอก็ประท้วง
「……หาาา? แบบนั้นมันอะไรกัน? มันโกงกันชัดๆเลยไม่ใช่เหรอ?」
「โกงเหรอ? ชั้นก็แค่ใช้ความสามารถที่ชั้นมี ก็เธอเล่นใช้ความสามารถของ【หน่วยข่าวกรอง】เพื่ออ่านจิตวิทยาของชั้นหรอเหรอ? หรือว่าเธอกันแน่ที่โกงชั้น？」
「อึกกกกกกกกกก」
เซนอสพูดด้วยน้ำเสียงสงบกับพิสต้าซึ่งริมฝีปากของเธอถูกปิดแน่น
「การแข่งขันก็คือการแข่งขัน ตอนนี้รีบคายข้อมูลของผู้บริหารระดับสูงมาได้แล้ว」
พิสต้าซึ่งถูกเซนอสและเพื่อนๆจับตามอง หันไปหาริงก้าที่อยู่ข้างๆราวกับกำลังขอความช่วยเหลือ ริงก้าได้แต่ส่ายหัวไปมา
「นี่คือการแข่งขันที่มีริงก้าเป็นผู้ตัดสิน เพราะงั้นขอเดิมพันด้วยศักดิ์ศรีของเผ่ามนุษยหมาป่าและให้ปฏิบัติตามกฏอย่างเคร่งครัด」
「อาโม่วววววววว……」
ปากของพิสต้าขยับ จากนั้นเธอก็ไหล่ทรุดด้วยความผิดหวัง
「เข้าใจแล้วเนี๊ยว……」
ตอนที่ 127 เงินน่ะมี
เนื่องจากมีผู้คนจำนวนมากที่นี่ ทั้งกลุ่มจึงตัดสินใจย้ายไปที่พักด้านหลังบ่อน
「ถ้าอย่างนั้น จะปล่อยให้พิสต้าเป็นคนเล่าแล้วกัน」
เมื่อริงก้าเสริฟ์น้ำให้ พิสต้าก็มองรอบๆหลายครั้งก่อนที่เธอจะยอมแพ้
「พอดีฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันดาร์กฮีลเลอร์จังมีเพื่อนเป็นผู้บริหารกิลด์ใต้ดินด้วยเหรอ？」
เซนอสนั่งลงตรงหน้าและพยักหน้า
「อืม ชื่อของเขาคือเวลริตต้า เขาเป็นเพื่อนสมัยเด็กที่ชั้นใช้เวลาอยู่ด้วยกันในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า」
「มีข้อมูลอื่นอีกไหม？」
「ถ้าให้ชั้นพูดก็ พวกเราฝึกเวทย์กับอาจารย์คนเดียวกัน ชั้นไม่ได้เจอเขาตั้งแต่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าถูกไฟไหม้ก็เลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไปในภายหลัง แต่ ชั้นได้ยินข่าวลือมาว่ามีผู้บริหารระดับสูงในกิลด์ใต้ดินเป็นผู้ใช้เวทย์รักษาขั้นสูงอยู่ด้วย สามารถรักษาอากาศบาดเจ็บได้ทุกประเภท เป็นคนฉลาดและมากพรสวรรค์ ดังนั้นก็คิดว่าน่าจะเป็นเวลริตต้าเพื่อนของชั้น」
ในทางกลับกัน ถ้ามันไม่ใช่ ก็ไม่จำเป็นต้องไปยุ่งเกี่ยวกับกิลด์ใต้ดิน
「……」
หลังจากเงียบไปสักพัก พิสต้าก็พูดช้าๆ
「ก่อนอื่นเลย ฉันไม่รู้ชื่อจริงของผู้บริหารระดับสูงสักคน เลยตอบคำถามเบสิคที่ว่ามีผู้บริหารระดับสูงชื่อเวลริตต้าไหมเนี๊ยว」
「งั้นเหรอ……」
เมื่อพิสต้ากล่าวแบบนั้น แต่เธอก็บอกว่า、「แต่――」
「มีผู้บริหารระดับสูงที่สามารถใช้เวทย์รักษาได้แน่นอน」
「……！」
「ฉันไม่เคยพบกับเขามาก่อน แต่ฉันเชื่อว่าเขาถูกเรียกว่า【แบล็คฮีลเลอร์ (黒の治癒師)】เมื่อหลายปีก่อน จู่ๆเขาก็ปรากฏตัวขึ้นและเรียกเก็บเงินค่ารักษาจำนวนมาก เพราะเขาเป็นคนของกิลด์ใต้ดินจึงไม่เปิดเผยตัวตนต่อสาธารณะชน ดังนั้นจึงมีคนจำนวนมากที่ต้องการการรักษา แม้ว่าจะต้องใช้เงินจำนวนมากก็ตาม เป็นผลให้ฉันได้ยินมาว่าเขาไต่เต้าขึ้นตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงในเวลาไม่นาน」
ระยะเวลานั้นมีความสม่ำเสมอเนื่องจากมีการดำเนินงานมาหลายปีแล้ว
เซนอสรู้สึกว่าหัวใจเขาเต้นรัวเล็กน้อย
「【แบล็คฮีลเลอร์】งั้นเหรอ สำหรับตอนนี้ชั้นคิดว่าควรไปที่กิลด์ใต้ดินและไปหาเขา」
ถึงกระนั้น พิสต้าส่ายหัว
「มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ ไม่มีทางที่จะได้พบกับผู้บริหารระดับสูงจากกิลด์ใต้ดินได้อย่างง่ายดาย」
「ถ้างั้นก็ไม่มีโอกาสได้พบเลยงั้นเหรอ？」
「ประการแรกเลยนะพวกเราไม่ทราบที่อยู่ของพวกผู้บริหารเลยเนี๊ยว」
「แล้วควรจะทำยังไงดีล่ะ？」
ขณะที่พิสต้าเกาแก้มของเธอ ก็ชูสองนิ้วต่อหน้าชั้น
「จริงๆแล้วมีสองวิธีล่ะเนี๊ยว」
「สองวิธี？」
「ใช่ ขั้นแรกก็คือแฝงตัวเข้ากิลด์ใต้ดินและไปสร้างผลงานระดับสูงจนไต่เต้าเป็นระดับผู้บริหารเหมือนกัน มีเพียงผู้บริหารเท่านั้นที่จะได้พบเจอหน้ากัน มีข่าวลือมาว่าการประชุมปกติจะมีแต่ผู้บริหารรายใหญ่มารวมตัวกัน เท่านั้นก็จะสามารถเข้าพบปะกับบุคคลที่นายต้องการได้ทันทีเนี๊ยว」
เซนอสพยักหน้าแล้ววางมือลงบนหน้าผาก
「งั้นชั้นก็ต้องเป็นผู้บริหารของกิลด์ใต้ดินงั้นเหรอ……」
「แล้วคิดหาวิธีอื่นแบบจริงจังได้งั้นเหรอ? ไม่มีทางที่จะทำแบบนั้นได้แน่ นี่เป็นตัวเลือกที่เป็นไปได้มากที่สุด แต่ถ้าจะเอาวิธีที่สองจะบอกให้ก็ได้ แต่มันก็โหดหินพอๆกันเลยนะ……」
「ว่าไง ไหนของเล่ามาสิ」
เมื่อชั้นขอให้เธอเล่าพิสต้าก็มองไปรอบๆและพูดว่า
「เป็นแขกของ【แบล็คฮีลเลอร์】ไงล่ะ」
「……เอ๊ะ？」
「【แบล็คฮีลเลอร์】เป็นอาชีพที่รักษาอาการเจ็บป่วยผ่านกิลด์ใต้ดินใช่ไหมล่ะ【แบล็คฮีลเลอร์】น่ะก็เหมือนกับดาร์กฮีลเลอร์จังไง」
「เข้าใจล่ะ ถ้าแสร้งทำเป็นลูกค้าของเขา ก็สามารถพบเขาได้ระหว่างที่รับการรักษาไง」
โซเฟียพยักหน้าข้างๆชั้น
「อืม กิลด์ใต้ดินคือกิลด์ที่เลือกทำทุกสิ่งอย่างเพื่อให้ได้เงิน บุคคลนั้นจะถูกปฏิบัติดีหรือแย่ก็ขึ้นอยู่กับเงินที่จ่าย」
หูแมวของพิสต้าที่ตั้งตรงก็เฉาลงทันที
「แต่ปัญหาก็คือเงินไงล่ะ นอกเหนือจากค่ารักษาที่สูงลิ่วแล้ว ได้ยินมาว่าหลังเป็นผู้บริหาร เขาไม่ค่อยปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณะชนอีก การจะดึง【แบล็คฮีลเลอร์】ออกมาได้นั้นต้องใช้เงินทุนมหาศาลเลยนะเนี๊ยว」
จากนั้นพิสต้าก็ถอนหายใจยาว
「ตอนนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าการพบปะกับผู้บริหารมันยากแค่ไหนเนี๊ยว？」
「อืม เข้าใจแล้ว ขอบคุณมากเลย」
「น่าเสียดาย แต่อย่าวางแผนอะไรโง่ๆนะ ยอมแพ้แล้วกลับบ้านแต่โดยดีซะเถอะ ฉันบอกสิ่งที่อยากรู้ให้หมดแล้วถ้างั้น――」
「ถ้าอย่างนั้น ชั้นขอเลือกตัวเลือกที่สองก็แล้วกัน ฉันขอฝากเธอเรียกเวลริตต้าให้มาทำการรักษาได้ไหม?」
「เอ๊ะ？」
พิสต้าซึ่งกำลังลุกขึ้นหันกลับไปมองเซนอสอีกครั้ง
「นี่ได้ยินที่เล่าไปไหม? หากต้องการรักษากับ 【แบล็คฮีลเลอร์】จะต้องใช้เงินจำนวนมากมายมหาศาลเลยนะ แค่จำนวนเงินนั้นน่ะอยู่ใช้ได้หลายสิบปีเลยนะ――」
「อืม ก็ได้ยินแหละ จริงๆแล้วก็อยากจะพูดอยู่หรอกนะ……」
เซนอสกระแอมไอในลำคอ
「ถ้าเรื่องเงินไม่มีปัญหา เพราะชั้นเองก็คิดค่ารักษาแบบเดียวกับหมอนั่นแหละ」
ตอนต่อไป →