ตอนที่83
ยิ่งไปกว่านั้นตัวเลือกนั้นเรียบง่าย แต่เหลือเชื่อความสามารถในการเพิ่มความเสียหายของอาวุธเป็น 500 ในระหว่างการต่อสู้เป็นตัวเลือกที่ยอดเยี่ยมที่ทำให้ผมสงสัยว่าควรทิ้งเงาโลหิตและถือเขี้ยวโลหิตแทนหรือไม่
แต่เงาโลหิตมีความสามารถในการเติบโต ทักษะที่ยอดเยี่ยมของเปลวไฟโลหิตและนอกจากนี้ยังมีข้อได้เปรียบด้านขนาดและความยาวเมื่อเทียบกับเขี้ยวโลหิตดังนั้นตอนนี้เช่นเดียวกับเขี้ยวอื่นๆ เขี้ยวต้องสาปต้องอยู่บนต้นขาของผม ในอนาคตถ้าผมรวมเงาโลหิตกับเขี้ยวโลหิตได้มันจะเป็นอาวุธที่ดีมาก
ด้วยเหตุนี้รายการทั้งหมดจึงถูกจัดระเบียบในที่สุด
ผมลุกขึ้นยืน
ตอนนี้ชั้นสองไม่มีอะไรทำ ทุกคนที่คุกคามผมตายหมด ไม่เหลือร่องรอยใด ๆ สัญญาที่ให้กับลี ชานยูสำเร็จแล้ว ถึงเวลาที่เขาต้องทำตามคำสัญญา
“คุณอยู่ที่นี่ไหม? เฟท?”
เขาพักอยู่ที่ทางเข้าชั้นสามตามที่เขาบอกผม เขาจับมอนสเตอร์ที่คล้ายกับแมงป่องเคี้ยวมันขณะที่มองมาที่ผมและโบกมือให้
“ขอบคุณมาก ตอนนี้ฉันฟื้นพลังแล้ว”
“ นั่นเป็นสิ่งที่ดี”
“ใช่ ดังนั้น…”
ดูเหมือนเขาจะลังเลเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าเขาก็เหวี่ยงหางของแมงป่องลงบนพื้นแล้วบอกผม
“ เฟท คุณรักษาสัญญากับฉัน ฉันคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ฉันจะต้องจ่ายเงินให้คุณ”
“คุณรู้ได้อย่างไร?”
ผมรู้สึกงงงวย แต่ลี ชานยูดูสับสนมากขึ้น
“ ฉันรู้ได้อย่างไร”
“ ที่ฉันสัญญากับคุณ?”
“คุณช่วยชีวิตฉัน.”
ผมชี้ไปที่ชั้นสอง “ฆ่านักล่าทั้งหมดแล้ว”
“ ตอนนี้คุณกำลังพูดถึงอะไร”
โอ้ เขาพูดถึงตอนที่ผมช่วยชีวิตเขาและหนีไปกับเขาไม่ใช่ตอนที่ผมฆ่าสมาชิกกิลด์ที่ไล่ล่าเขา
“ คุณฆ่าพวกมันทั้งหมดเลยเหรอ? คุณอยู่คนเดียวกับผู้ชายมากกว่าร้อยคน?!”
“ใช่.”
ผมทำลายกุญแจ 2F และกระตุ้นความโกรธของดันเจี้ยน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายทั้งหมดให้เขาฟัง
“ คุณกำลังโกหก? ฉันไม่อยากสงสัยในคำพูดของคุณ… แต่ไม่ว่าคุณจะแข็งแกร่งแค่ไหนคุณก็ไม่สามารถฆ่ามนุษย์ได้มากกว่าร้อยคนและไม่ถูกแตะต้องแบบนั้น”
ลี ชานยูไม่เข้าใจลักษณะเฉพาะของอุปกรณ์และทักษะของผม ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะตอบสนองเช่นนี้ บาดแผลใด ๆ ที่ผมรักษาไว้สามารถรักษาให้หายได้ด้วยการล่าเว้นแต่จะได้รับอันตรายถึงชีวิต นอกจากนี้หลังจากการต่อสู้สิ้นสุดลง ลำไส้เนื้อและเลือดทั้งหมดที่เกาะติดกับชุดเกราะและอาวุธของผมจะดูดซึมโดยเกราะและอาวุธของผม
กล่าวอีกนัยหนึ่งแม้หลังจากการต่อสู้ผมก็ยังคงรักษารูปลักษณ์ของตัวเอง
“ หากคุณมีข้อสงสัย คุณสามารถขึ้นไปตรวจสอบได้ มนุษย์ทุกคนที่เข้ามาในดันเจี้ยนนี้ตายหมดแล้ว” ผมบอกเขา
“ พลังของนักล่ากิลด์ฟินิกซ์นั้น…ทั้งหนึ่งร้อยสิบเจ็ดคนรวมทั้งหัวหน้ากิลด์เข้ามาในดันเจี้ยนนี้…”
“ ใช่ มีมนุษย์หนึ่งร้อยสิบเจ็ดคนที่ผมยืนยันว่าตายแล้ว”
ผมให้ความสนใจกับเรื่องนี้มากพอถึงขั้นละเลยมนุษย์หมาป่าเพลิง และแน่ใจว่าไม่มีมนุษย์คนใดหนีจากดันเจี้ยนนี้ได้ ทุกคนตายหมด พวกเขาส่วนใหญ่ถูกฆ่าด้วยมือของผม ส่วนที่เหลือถูกฆ่าโดยมอนสเตอร์
ด้วยเหตุนี้ดันเจี้ยนจึงปลอดภัยจากมนุษย์ในขณะที่ … ไม่มาก ในที่สุดเวลาก็หมดลง
นั่นคือเหตุผลที่จำเป็นต้องเรียนรู้ ผมจะซ่อนตัวตนของตัวเองได้อย่างไร? ดังนั้นแม้ว่าผมจะพบกับมนุษย์ ผมก็สามารถหลีกเลี่ยงการถูกสังเกตว่าเป็นพวกกลายพันธุ์ได้!
“ อย่างไร…”
แต่ดูเหมือนว่าจะยากที่จะเรียนรู้ในตอนนี้
“ ขอบคุณ…ไอ้บ้า ขอบคุณ…!”
ผมทิ้งชานยูที่อารมณ์เสียและเดินไปรอบ ๆ 3F ทดสอบอาวุธของผมกับมอนสเตอร์ระดับกลาง มันง่ายมากและไม่ต้องพยายามเลยที่จะบุกเข้าไปอย่างรวดเร็วและไปที่ชั้น 4
เมื่อผมกลับมาจากการล่าดูเหมือนว่าเขาจะมีสติสัมปชัญญะ เขาอยู่ในร่างมนุษย์หมาป่าดังนั้นผมจึงไม่สามารถอ่านสีหน้าของเขาได้
“ มันยังไม่จบ” เขากล่าว “ พวกเขาบอกว่ามีผู้แจ้งตำแหน่งที่พวกกลายพันธุ์อยู่”
เขาสลัดความเศร้าทั้งหมดออกไปหรือไม่? ตอนนี้ดวงตาของเขาเป็นประกายเย็นชา ผมเชื่อมั่นว่าวันหนึ่งเขาจะพบผู้ให้ข้อมูลและจัดการกับเขาได้
“ ตอนนี้ก็ถึงตาของฉันแล้ว”
“ใช่ วิธีที่พวกกลายพันธุ์สามารถหลีกเลี่ยงการถูกตรวจจับได้ และโลกในขณะนี้เป็นอย่างไร”
“ อย่างหลังนี้เป็นสิ่งที่คุณสามารถค้นพบได้โดยการออกไปข้างนอก ดังนั้นก่อนอื่นเรามาพูดถึงวิธีหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกสังเกตว่าเป็นคนล้มเหลว ฉันค่อนข้างสงสัยว่าทำไมคุณถึงไม่รู้เรื่องนี้”
เขาเอียงศีรษะ
“ มีรายการที่ผู้จัดการมอบให้กับผู้เล่นกลายพันธุ์ที่ผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศในเวที หากคุณใช้รายการเหล่านั้นคุณจะไม่ถูกจับโดยใบยืนยันตน มันเป็นระบบที่รุนแรงและมีเพียงผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้นที่จะได้รางวัล… แต่คุณไม่รู้จริงๆเหรอ? คุณ?”
ดี
เรื่องราวที่ไม่รู้จักปรากฏขึ้น
“ ปฏิกิริยานั้นคืออะไร” เขาถามผม
“อะไร?”
“คุณรู้ว่า ฉันกำลังพูดถึงสนามประลองที่ใคร ๆ ก็ไปถึงเลเวล 50 ได้…?”
แววตาของเขาเริ่มแปลกไป ผมสงสัยว่าผมสามารถลบล้างความไม่รู้ของผมได้หรือไม่ แต่ในไม่ช้าก็ยอมแพ้
เพราะเขาได้สังเกตเห็นแล้ว ไม่เพียงแต่เขาเป็นนักล่าที่มีทักษะเท่านั้น แต่ยังเป็นนักล่าที่ฉลาดอีกด้วย
“ …ดูเหมือนว่ายังมีอีกหลายสิ่งที่ฉันต้องอธิบายให้คุณฟัง”