ในชั้นเรียนของฉัน มีผู้หญิงที่สวยที่สุดในโรงเรียนอยู่
ชื่อของเธอคือ ชิออน ซาเองุสะ
ในฐานะเซ็นเตอร์ของวงไอดอลชื่อดัง “Angel Girls” เธอเป็นที่รู้จักไม่เฉพาะในโรงเรียนแต่ยังเป็นที่รู้จักไปทั่วประเทศ และแม้กระทั่งหลังจบการศึกษา ความนิยมของเธอก็ไม่ได้ลดลงและเธอยังคงเป็นที่รักของทุกคน
รูปลักษณ์ของเธอนั้นสวยงามมากและตัวเธอมีความผสมผสานระหว่างความงามและความน่ารักที่ดึงดูดสายตาของผู้พบเห็นเสมอ
เธอเป็นคนร่าเริง เป็นมิตร ปฏิบัติต่อทุกคนด้วยความเมตตาและความเคารพ เป็นที่รักของทุกคนในโรงเรียนราวกับว่าเธอเป็นนางฟ้า
แต่ต่อหน้าฉันเท่านั้นที่เธอมักจะทำตัวน่าสงสัย และฉันเคยเห็นหน้าแบบต่างๆของเธอที่คนอื่นไม่เคยเห็น
บางครั้งเธอก็น่ารัก บางครั้งเธอก็ตลก และบางครั้งเธอก็แสดงความเป็นผู้ใหญ่ที่คุณคาดไม่ถึงจากคนที่อายุเท่าเธอ
– ยิ่งฉันรู้จักเธอมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งมีเสน่ห์มากขึ้นเท่านั้น
วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกตั้งแต่ฉันรับรู้ถึงความรู้สึกของฉัน
ฉันตื่นแต่เช้าและตัดสินใจไปโรงเรียนเร็วกว่าปกติเพราะฉันกังวลเกินกว่าจะอยู่ที่บ้าน
เหนือสิ่งอื่นใด ฉันอยากเจอซาเองุสะซังให้เร็วที่สุด
เมื่อฉันเปิดประตูห้องเรียน ฉันเห็นเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งอยู่ที่นั่นก่อนหน้าฉัน
ฉันไม่รู้ว่าเธออยู่ในห้องเรียนนานแค่ไหนแล้ว แต่เพื่อนร่วมชั้นของฉันคือซาเองุสะซังซึ่งนั่งถัดจากฉัน
ฉันเป็นเพื่อนที่ดีกับซาเองุสะซังอยู่แล้ว จนถึงจุดที่คุยกันในไลน์ได้ตามปกติ แต่ความจริงที่ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เราเจอกันในห้องเรียนตั้งแต่ฉันรับรู้ถึงความรู้สึกที่มีต่อเธอทำให้ ฉันค่อนข้างประหม่า
“โอ้ อรุณสวัสดิ์ ชิจัง! วันนี้คุณมาเร็วอีกแล้วนะ!”
“โอ้ อรุณสวัสดิ์! ทัคคุง!!”
ฉันสงบสติอารมณ์ลงได้และทักทายซาเองุสะผู้ซึ่งนั่งถัดจากเก้าอี้ของฉันและแสร้งทำตัวเป็นเป็นปกติ
เมื่อเธอรู้ว่าเป็นฉันที่ทักทายเธอ เธอรีบปิดหนังสือที่เธอกำลังอ่านอยู่และส่งคำทักทายกลับด้วยรอยยิ้มที่ดูเคอะเขิน
ซาเองุสะซัง ผู้รีบซ่อนหนังสือบางอย่างอย่างโจ่งแจ้ง เธอได้แสดงท่าทางน่าสงสัยตั้งแต่เช้านี้
ฉันสงสัยว่ามันคืออะไร และจำได้ว่า ซาเองุสะกำลังอ่านคู่มือความรักอยู่
หนังสือถูกปกปิดอย่างมิดชิด และฉันไม่แน่ใจว่ามันเกี่ยวกับอะไร แต่เมื่อพิจารณาจากขนาดของหนังสือและปฏิกิริยาของฉันที่มีต่อมันแล้ว มันน่าจะเป็นหนังสือเล่มเดียวกับที่ฉันได้อ่านในวันนี้ ดังนั้นฉันจึงอ่านบรรยากาศและตัดสินใจ ปล่อยมันไป
“วันเสาร์เป็นงานที่ดีนะ”
“อะ? ใช่ มันสนุกมาก!”
“ใช่ มันเป็นแบบนั้น…..”
ฉันยิ้มกลับไปให้ซาเองุสะซึ่งยิ้มให้ฉันและบอกว่าเธอว่ามันเป็นช่วงเวลาที่ดี
เมื่อฉันเห็นซาเองุสะยิ้มให้ฉัน ฉันอดไม่ได้ที่จะจำได้ว่าวันนั้นเราจับมือกันที่แม่น้ำได้อย่างไง
เราจับมือกันเพราะอยากซ้อม แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม แค่คิดถึงตอนนั้นที่เราจับมือกันกลับบ้านด้วยกัน หัวใจของฉันก็เริ่มเต้นแรง
ดูเหมือนว่าซาเองุสะจะเป็นเหมือนกัน และเมื่อเราทั้งคู่หน้าแดงเล็กน้อย ฉันรู้สึกกระอักกระอ่วนและค่อยๆ ละสายตาไป
“โอ้ ใช่! นี้เป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้เห็นทาคายูกิและชิมิซุซังหลังจากวันนั้น!”
“ชะ ใช่แล้ว! ฉันรอที่จะได้เห็นเหมือนกัน!”
ราวกับจะล้างความอึดอัด ฉันจึงเปลี่ยนเรื่องและซาเองุสะซังก็ตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่ดูเคอะเขินบนใบหน้าของเธอ
สำหรับทาคายูกิและชิมิซุซังพวกเขารายงานกับฉันว่าพวกเขาเริ่มออกเดทกันแล้วในกลุ่มไลน์
เมื่อเราแสดงความยินดีกับพวกเขา ทาคายูกิส่งรูปของพวกเขาสองคนมาให้เรา
ทาคายูกิและชิมิซุซังดูมีความสุขจริงๆ และฉันมองภาพนั้นสักพักด้วยความรู้สึกอบอุ่น และบันทึกภาพไว้เพราะมันสำคัญมากสำหรับฉัน
ดูรูปไปพลางๆ ก็โล่งใจ เลยเก็บภาพไว้ก่อน
ฉันอยากมีแฟนให้เร็วที่สุด แต่ฉันไม่แน่ใจว่าฉันขอมากเกินไปหรือเปล่า ในเมื่อคนที่ฉันต้องการคือซาเองุสะซัง
แต่ในขณะที่ฉันกำลังคิดเรื่องนี้ ซาเองุสะส่งรูปภาพมาในกลุ่มไลน์
ฉันสงสัยว่ามันคืออะไร พอเปิดดูก็พบว่าเป็นรูปของเราสองคนที่ซาเองุสะถ่ายไว้ริมแม่น้ำเมื่อวันเสาร์
ซาเองุสะส่งสติ๊กเกอร์ให้ฉันด้วยท่าทางที่พอใจ
ราวกับว่าซาเองุสะกำลังพยายามจะแข่งกับนกเลิฟเบิร์ดสองตัวนั้น และฉันก็อายเล็กน้อย แต่ในขณะเดียวกันก็…… ฉันมีความสุขเล็กน้อยที่เธอใช้รูปของเราด้วยกัน
ทาคายูกิตอบหลังเขาได้รับรูปถ่ายสุดช็อคที่คาดไม่ถึง โดยกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าคุณสองคนกำลังออกเดทกันเลย” และชิมิซุซังก็ตามด้วย “เห็นด้วย”
ชิมิซุซังส่งสติ๊กเกอร์ชิโอรินใบหน้ายิ้มแย้ม และทาคายูกิตามด้วยส่งสติ๊กเกอร์
ชิโอรินที่พยักหน้าอยู่
–ใช่ อันที่จริง สติ๊กเกอร์ชิโอรินกำลังเป็นที่นิยมอย่างมากในกลุ่มของเราตอนนี้
ฉันเต็มไปด้วยความเขินอายและยินดีกับปฏิกิริยาของพวกเขา และตอนนี้ฉันเซฟรูปไว้อีกสามครั้ง
ขณะที่ฉันคุยกับซาเองุสะอยู่พักหนึ่ง จำนวนคนในห้องเรียนก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้นเมื่อเพื่อนร่วมชั้นมาโรงเรียน
จากนั้นเมื่อเกือบทุกคนมาถึงโรงเรียน ทาคายูกิที่ฉันพูดถึงก่อนหน้านี้ก็เข้ามาในห้องเรียนช้าอีกตามเคย
และถัดจากเขา ชิมิซุซังก็เข้ามาพร้อมกัน
เมื่อเห็นพวกเขา ทุกสายตาในห้องเรียนก็หันมามองพวกเขาทันที
หากพวกเขายืนข้างกัน พวกเขาคงไม่ได้รับความสนใจมากนัก
เหตุผลเดียวที่พวกเขาถูกจับตามองก็เพราะพวกเขาจับมือกัน
เพื่อนร่วมชั้นทั้งชายและหญิงต่างก็ประหลาดใจเมื่อรู้ว่าทั้งสองคนเริ่มออกเดทด้วยการจับมือกัน
ฉันยิ้มอย่างขมขื่นกับสถานการณ์ในชั้นเรียน โดยคิดว่ามันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่สิ่งนี้จะเกิดขึ้น เนื่องจากพวกเขาสองคนเป็นบุคคลที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในชั้นเรียน แต่ทาคายูกิและชิมิซุซังก็เดินมาหาเราโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง
และพวกเขาทักทายเราในตอนเช้าตามปกติ เราก็เลยทักทายพวกเขาเช่นกัน
“คุณทั้งคู่โดดเด่นเหมือนกับนิ้วหัวแม่มือที่พันแผลอยู่เลย”
“เอาล่ะ ฉันเอาซากุระโกะไปแล้ว ดังนั้นมันช่วยไม่ได้ เดียวมันก็คงจะสงบลงในเร็วๆนี้”
“ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันรับทาคาชิมา”
พวกเขาหัวเราะกันและดูเหมือนจะมีความสุข
ฉันสังเกตเห็นว่าพวกเขาเปลี่ยนวิธีการเรียกกันตั้งแต่เริ่มคบกัน
การได้เห็นพวกเขาอยู่ด้วยกันทำให้ฉันคิดว่าการมีความสัมพันธ์กับใครซักคนเป็นเรื่องดี
ฉันคิดว่าถ้าฉันสามารถเรียกซาเองุสะซังได้ด้วย ฉันคิดว่า…… แต่แล้วฉันก็รู้ว่าเราเรียกกันอยู่แล้วว่า ชิจัง และ ทัคคุง
-ฮะ? มันไม่แปลกเหรอ?
เมื่อฉันหันไปมองที่ซาเองุสะโดยนึกถึงสิ่งนี้ เธอกำลังจับมือของชิมิซุและแสดงความยินดีกับเธอด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเธอที่ตอนนี้พวกเขาได้คบกันแล้ว
“…… ล้ำค่า”
“……ใช่ มันล้ำค่า”
ขณะที่เราเฝ้าดูสาวสวยสองคนยิ้มให้กัน จูงมือกัน ทาคายูกิและฉันได้บรรลุพุทธภาวะในเช้าวันนี้