ตอนที่ 1 เริ่มเลย มาถ่ายทอดสดกินปลาหมึกกันเถอะ (1)
“บ้าเอ๊ย! นี่มันของฉัน ของฉันคนเดียว ไม่มีใครมาแย่งไปได้” สวี่หลิงอวิ๋นกระโดดขึ้นอย่างผู้กล้าและฟันผีดิบทั้งหลายที่อยู่บริเวณรอบข้าง และคว้าแกะที่กำลังจะตายขึ้นมาพาดบ่าอย่างว่องไว เธอกระโดดขึ้นสูงหลายครั้งจนสามารถขึ้นไปยังบนตึกสูงตระหง่านได้
บนตึกสูงมีหม้อและอุปกรณ์ปรุงรสหลายอย่าง
สวี่หลิงอวิ๋นปรุงเนื้อแกะอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะกินเนื้อแกะด้วยความสุขสำราญจนน้ำตาแทบจะไหลออกมา…มันช่างอร่อยเสียจริง!
นี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้วใช่ไหม? ที่เธอไม่ได้ลิ้มรสชาติของเนื้อที่แสนอร่อยเช่นนี้!
หลังจากที่เธอกินและดื่มด่ำกับรสชาติของเนื้อเสร็จ สวี่หลิงอวิ๋นที่กำลังจะล้มตัวลงนอนก็รู้สึกได้ถึงความว้าวุ่นในจิตใจ เธอล้มตัวลงนอนขณะสังเกตเห็นรอยฟันเล็ก ๆ บนหนังแกะ
“บัดซบ! แกะตัวนี้ถูกผีดิบกัด!”
นั่นแปลว่าเธอถูกพิษ!
บัดนี้ท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยเมฆสีเหลืองเข้ม แม้แต่พื้นดินยังกลายเป็นเม็ดทรายที่ไร้ชีวิตชีวา…
ชายคนหนึ่งยืนทอดน่องอยู่บนตึกสูงตระหง่านที่ตั้งอยู่บนพื้นดิน เผยให้เห็นสีหน้าวิตกกังวลขณะรายงานข้อมูลให้แก่หัวหน้า
“ท่านครับ อาหารถูกกินจนหมดเกลี้ยงแล้วครับ!”
“ทางเชื่อมมิติถูกปิดผนึกแล้ว หากเราไม่สามารถเปิดทางเชื่อมได้ภายในหนึ่งสัปดาห์ คนของเราอาจจะ…” ทุกคนอาจจะต้องอดตายบนดาวเคราะห์ที่รกร้างแห่งนี้
และบนที่แห่งนี้ยังมีปลาหมึกยักษ์ที่มีพละกำลังถึงหกดาวอีกด้วย!
หากเหล่านักรบไม่ได้รับอาหารเสริมพละกำลัง ไม่นานหลังจากนี้เจ้าปลาหมึกยักษ์อาจจะจัดการพวกเขาจนราบคาบ!
“ไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่! ท่านนายพล! องค์หญิงสามไม่ชอบอาหารที่ไร้รสชาติ เธอเขวี้ยงอาหารพวกนั้นทิ้งแน่ครับ!” ชายอีกคนในชุดเครื่องแบบทหารสีเงินรีบเข้ามารายงานหัวหน้า
“เขวี้ยงทิ้งเหรอ? ทหารทั้งหลายกำลังหิวโหย เธอกล้าดียังไงมาเขวี้ยงอาหารทิ้ง?” ทหารคนสนิทที่รายงานไปยังพลเอกรู้สึกโกรธจัดเมื่อได้ยินเช่นนั้น ทหารในกองทัพกำลังหิวโหยและยังต้องคอยตั้งการ์ดเป็นแนวหน้า แต่องค์หญิงสาม คนที่พวกเขาพยายามปกป้องกลับเขวี้ยงอาหารทิ้งเพียงเพราะมันไร้รสชาติ…!
“แต่ว่าปัญหาที่ใหญ่หลวงกว่านั้นในตอนนี้ คือองค์หญิงสามกำลังอารมณ์เสียและขับเครื่องจักรกลของทหารแล่นไปยังทิศตะวันตกเฉียงใต้แล้วครับ!”
“อะไรนะ? ไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้!” ทหารคนสนิทต่างรู้สึกตกใจเช่นกัน “ทำไมนายไม่หยุดองค์หญิงไว้? นายไม่รู้หรือไงว่าทางทิศตะวันตกเฉียงใต้เป็นที่ซ่อนตัวของปลาหมึกยักษ์ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ กองทัพของพวกเราทั้งหมดก็จะถูกฝังไปพร้อมกับเธอด้วย!”
ทหารในชุดสีเงินเริ่มวิตกกังวลราวกับมดบนกระทะร้อน เขารู้ดีถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้…
องค์หญิงสามเป็นธิดาที่พระราชาโปรดปรานมากที่สุด เนื่องจากเคยมีคำทำนายไว้ตั้งแต่เมื่อตอนที่เธอถือกำเนิดว่าองค์หญิงสามจะสามารถเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของจักรวรรดิที่ถูกปิดกั้นจากโลกภายนอกแห่งนี้ได้
คำทำนายนั้นส่งผลให้ผู้คนต่างคาดหวังกับองค์หญิงสามเป็นอย่างมาก ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาสิบแปดปี องค์หญิงสามได้เติบโตขึ้นมาด้วยนิสัยหยิ่งทะนง เที่ยวเกเร ไม่รู้จักใฝ่รู้ใฝ่เรียนและมักสร้างแต่ปัญหาจนทำให้ผู้คนเริ่มสงสัยว่าคำทำนายนั้นคลาดเคลื่อนหรือไม่
ทว่าผู้ที่เขียนคำทำนายนี้คือผู้ทำนายอนาคตที่แม่นยำที่สุดของจักรวรรดิ คำทำนายทั้งหมดของเขามักเกิดขึ้นตามจริง ดังนั้นคำทำนายครั้งนี้ก็ไม่ควรผิดเพี้ยนมิใช่หรือ?!
แต่กิริยามารยาทขององค์หญิงสามนั้นกลับไม่เป็นที่พึงพอใจของผู้คนเสียจริง
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม หากมีอะไรเกิดขึ้นกับองค์หญิงสาม มันก็ควรเกิดขึ้นภายในเขตจักรวรรดิ…ไม่ใช่ในสนามรบ
พลเอกแอนดรูว์ โอคาซีนั่งนิ่งเงียบบนเก้าอี้ ขณะงอปลายนิ้วเคาะลงบนโต๊ะเบา ๆ ขาเรียวยาวของเขาซ้อนทับกันขณะนั่งไขว่ห้าง ผมยาวสลวยสีเงินพาดผ่านไปทางด้านหลัง ใบหน้าเว้าโค้งราวกับรูปขวาน คิ้วตัดตรงราวกับมีดดาบ ใต้ขนตาเรียวเผยให้เห็นว่าดวงตาคู่นั้นช่างดูเย็นชาและแน่วแน่ยิ่ง
ชายผู้นี้คือนายพลเอกของจักรวรรดิประกายดวงดาว และจะกลายเป็นจอมพลของจักรวรรดิที่ถูกขนานนามว่าเป็นเส้นทางแสงขอบฟ้าดวงดาวในอนาคต
เขาไม่เพียงแต่มีความสามารถในการบังคับบัญชาที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น แต่พลังของเขายังโดดเด่นไปจนถึง 8 ดาวแล้ว! นี่คือบุคคลที่สามารถเผชิญหน้ากับราชาของเหล่าเอเลี่ยนได้โดยตรง!
และที่สำคัญที่สุดเขายังเป็นที่รู้จักในฐานะชายหนุ่มที่รูปงามที่สุดในจักรวาลและเป็นที่หมายปองของผู้หญิงนับไม่ถ้วน!
“นายติดต่อองค์หญิงได้หรือยัง?” พลเอกถาม
“ยังไม่ได้ครับ! ตอนแรกมันขึ้นว่าการเชื่อมต่อถูกปฏิเสธ แต่ตอนนี้…” พลทหารชาลีอีไลกัดฟันก่อนจะพูดขึ้นว่า “สัญญาณขาดหาย!”
“บัดซบ! ถ้านายติดต่อเธอไม่ได้ นั่นแปลว่าองค์หญิงสามไปถึงถ้ำปลาหมึกยักษ์แล้วยังไงล่ะ!” ทหารคนสนิทหันกลับก่อนจะพูดวิพากษ์วิจารณ์ “เกิดอะไรขึ้นกับองค์หญิงสามกันแน่? ทำไมเธอถึงเอาแต่สร้างปัญหาให้กับพวกเรา แม้กระทั่งในยามวิกฤตแบบนี้!”
“ท่านพลเอก ท่านคิดว่าพวกเราควรทำยังไงดีครับ?!”
ชาร์ลเออร์วิน นายทหารคนสนิทจ้องมองผู้บังคับบัญชา
พลเอกโอคาซีขมวดคิ้วก่อนจะมองดูแผนที่ “ไปเอาเครื่องจักรกลของฉันออกมา ฉันจะไปช่วยชีวิตเธอ!”
“ท่านพลเอก! แต่อาการบาดเจ็บของท่านยังไม่หายดี! ท่านจะออกไปรบเองได้ยังไง? ผมจะเกณฑ์กำลังพลสักสองสามนายให้ไปช่วยองค์หญิงเอง” หลังจากที่นายทหารคนสนิทได้ยินว่าเขาจะไปช่วยองค์หญิงด้วยตนเอง จึงได้แต่นึกคิดว่านี่จะเป็นไปได้อย่างไร?
ท่านพลเอกคือความหวังเดียวของพวกเขา หากเกิดอะไรขึ้น…พวกเขาจะชดใช้ตราบาปนั้นได้อย่างไร?
“นั่นไม่ใช่ความคิดที่ดีเลย ท่านพลเอกครับ! เราจะไม่ไปช่วยองค์หญิงสามเด็ดขาด!” พลทหารชาร์ลกัดฟันขณะพูดต่อ “ยังไงพวกเราก็ไม่รู้ว่าจะต้องอดตายภายในกี่วัน จะตายช้าหรือตายเร็วนั้นต่างกันยังไง?!”
“ระวังปากของนายหน่อย!” พลเอกโอคาซีเอ่ยขึ้น “นายลืมไปแล้วหรือยังไงว่านายกำลังใส่ชุดทหารของจักรวรรดิอยู่!”
พลทหารชาร์ลกัดฟันกรอดขณะจ้องมองพลทหารชาลีอีไลในชุดทหารสีเงินด้วยสายตาดุร้าย จากนั้นจึงมอบรีโมทคอนโทรลเครื่องจักรกลตัวใหม่ให้พลเอกโอคาซี ก่อนจะเดินออกไปอย่างโกรธเคือง
โอคาซีรับที่คอนโทรลเครื่องจักรกลและเดินออกไปจากห้องบัญชาการ
ทันทีที่พลเอกโอคาซีตัดสินใจออกไปช่วยองค์หญิง พลทหารทั้งหลายต่างลุกขึ้นยืน แม้ว่าพวกเขาจะหิวโซ แต่ก็ไม่สามารถละทิ้งให้พลเอกออกไปสู้รบเพียงลำพังได้ พวกเขาจึงขอติดตามพลเอกโอคาซีไปร่วมสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ในครั้งนี้เช่นกัน อย่างน้อยการตายในสงครามก็ยังดีเสียกว่าตายเพราะหิวโซ!
ในอีกทางด้านหนึ่ง สวี่หลิงอวิ๋นตื่นขึ้นมาด้วยอาการกระสับกระส่ายและหิวโซ
เกิดอะไรขึ้นกัน? เธอกินเนื้อแกะก่อนตายใช่หรือไม่? แต่ทำไมถึงยังหิวอยู่อีก? ถึงเจ้าเนื้อแกะนั้นจะมีพิษ แต่ก็ทำให้อิ่มได้เหมือนกันแหละน่า!
โธ่เอ๋ย…ขนาดก่อนตาย เธอยังได้กินอาหารดี ๆ เลย แต่ทำไมถึงยังหิวอยู่อีกล่ะ? หญิงสาวพยายามลืมตาขึ้นด้วยความยากลำบากและศีรษะของตัวเองก็เจ็บปวดเหลือเกิน
“บ้าจริง! นั่นคืออะไรน่ะ? ใช่ปลาหมึกที่ฉันชอบหรือเปล่านะ?” สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกน้ำลายสอ และมันแทบจะไหลออกมาเลอะเปื้อนเสื้อผ้าของเธอ
ตอนนี้หญิงสาวอยู่ในเครื่องจักรรูปร่างแปลก ๆ มีรูปทรงคล้ายถ้วยขนาดใหญ่ที่สามารถมองทะลุออกไปทางด้านนอกได้ ดูเหมือนว่าเจ้าเครื่องจักรนี้จะอยากบีบเธอให้ออกไปด้านนอกเสียเต็มทน
“แล้วฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย?” เมื่อคิดได้เช่นนั้นก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างกะทันหัน ความทรงจำแปลก ๆ เริ่มปรากฏขึ้นในหัวของเธอ
ปรากฏว่าสถานที่ที่เธออยู่ในปัจจุบันนั้นคือ จักรวรรดิบนเส้นทางของแสงขอบฟ้าดวงดาวอันไกลโพ้นที่มีแสงดาวเป็นแหล่งพลังงานหลัก นั่นก็คือจักรวรรดิประกายดวงดาว และเธอกลายเป็นองค์หญิงสาม
ตอนที่เธอถือกำเนิด ผู้ทำนายอนาคตของจักรวรรดิได้ทำนายว่าเธอจะเป็นผู้ที่มาเปลี่ยนแปลงจักรวรรดิที่ถูกปิดกั้นจากโลกภายนอก
จักรวรรดิที่ถูกปิดกั้นจากโลกภายนอกเหรอ? สวี่หลิงอวิ๋นยกยิ้ม ถ้าจักรวรรดิที่ว่านั้นหมายถึงเจ้าปลาหมึกยักษ์ที่น่ารักเหล่านี้ เจ้าพวกปลาหมึกยักษ์และกุ้งรูปร่างแปลก ๆ ก็คงจะเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมที่สุดไปเลย!
สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดล้วนเป็นของเผ่าพันธุ์เอเลี่ยนและพวกมันมีความสามารถในการฟื้นฟูพละกำลังที่แข็งแกร่ง ในเส้นทางแสงขอบฟ้าดวงดาวนี้มีเพียงสองจักรวรรดิที่เหลือรอดอยู่ พวกมันสามารถสร้างดาวเคราะห์ดวงใหม่ได้ภายในเวลาน้อยกว่าสิบปี แต่โดยสัญชาตญาณแล้ว พวกมันมักจะกัดกินดาวเคราะห์ดวงอื่น ๆ จนสิ้นซาก และไม่ปล่อยให้สิ่งมีชีวิตเหลือรอดอยู่ต่อ จากนั้นพวกมันจะทะลุทางเชื่อมมิติไปยังดาวดวงอื่นและสร้างความหายนะอีกครั้ง…