31 สลับฉาก เสียงของผู้ชมต่อโฆษณา
ที่โต๊ะอาหารเช้าของตระกูลซิลเวอร์จะมีเมจิกวิชั่นฉายอยู่เสมอ
――《คะ คณะละครไอซ์โรส『หญิงสาวในห้วงรัก』ขอความกรุณาด้วยนะคะ！》
นักแสดงหญิงที่ดูกระวนกระวายและแข็งทื่อให้ความรู้สึกเหนียมอายกำลังประกาศกำหนดการละครเวที เสื้อผ้าและรูปร่างของเธอดูเหมือนผู้ใหญ่ แต่เธอเป็นนักแสดงที่ดูเด็กกว่าที่เห็น
――《จะรอที่โรงละครนะคะ》
และถัดมาคือเด็กหญิงสีขาวที่ได้รับความสนใจมากขึ้นเรื่อย ๆ นับตั้งแต่ปรากฏตัวครั้งแรก
นักแสดงหญิงที่เต็มไปด้วยความประหม่า กับ เด็กหญิงที่ใจเย็นได้เหลือเชื่อ
ความแตกต่างโดยสิ้นเชิง ในทางกลับกันนั้นก็สะดุดตา
เนีย・ลิสตัน
ตั้งแต่ฤดูหนาว รายการที่มีชื่อของเธอก็เริ่มหลั่งไหลออกจากสถานีออกอากาศในดินแดนลิสตัน
และในเวลาไม่ถึงครึ่งปี คราวนี้เธอได้ขึ้นยืนบนเวที
“――ฟุมุ”
วิกซอน・ซิลเวอร์ ลอร์ดแห่งดินแดนซิลเวอร์กำลังดูภาพสะท้อนนั้นที่โต๊ะอาหารเช้า คิดแบบเดียวกันนี้ในทุกวันต่อเนีย・ลิสตันที่ปรากฎตัวให้เห็นตั้งแต่เช้าบ่อยครั้ง
（ทั้งดูมีชีวิตชีวา ทั้งดูสงบนิ่งจริง ๆ）
เด็กหญิงสีขาวที่สงบนิ่งอยู่เสมอจนแทบไม่น่าเชื่อว่าเป็นเด็กห้าขวบ
ตอนที่ข้าเห็นเธอเป็นครั้งแรก ข้าก็รู้สึกกังวล เพราะได้ยินว่าเธอพึ่งฟื้นตัวจากอาการป่วย ทั้งผิวที่ซีดและร่างกายที่ซูบผอม แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้เธอก็ดูมีเนื้อหนังมากพอที่จะดูเหมือนเด็กทั่วไป
――แม้ว่าทัศนคติและพฤติกรรมของเธอจะไม่เหมือนเด็กเลยก็ตาม
ทั้งไม่เคยเสียความเป็นตัวของตัวเอง และสงบนิ่งอยู่เสมอ จนไม่น่าเชื่อว่าเธออายุเท่ากับลูกสาวคนเล็กของข้า
ในรายการเยี่ยมชมธุรกิจที่จะได้เรียนรู้ประสบการณ์จากอาชีพต่าง ๆ เธอแสดงท่าทางต่าง ๆ นานา แต่ข้าไม่เคยเห็นอาการตื่นตระหนกหรือลุกลี้ลุกลนเลย
“เนียจังวันนี้ก็ยังดูเชยเหมือนเดิม นักแสดงหญิงนั่นก็เหมือนกัน…….”
คนที่พูดเหมือนเดิมทุกครั้งคือลูกสาวคนโตอายุยี่สิบเจ็ดปีของข้าซึ่งทำธุรกิจเกี่ยวกับเสื้อผ้า
พอไม่พอใจหรือคับข้องใจ ก็จะขมวดคิ้วเหมือนเดิมทุกครั้ง
นอกจากนี้ก็ยังไม่มีแผนที่จะแต่งงาน
“คุกๆๆๆๆๆๆ คุกฟู๊วๆๆๆ……เนียจ๊า~~งจะขึ้นเวทีด้วยล๊า~คุกๆๆๆๆ…….”
ลูกสาวคนที่สองอายุยี่สิบปี เป็นจิตรกรที่เป็นแฟนคลับของเด็กหญิงสีขาว
ยังไงก็ตาม วิธีที่เธอใช้ในการมองทั้งหัวเราะคุกๆๆทั้งยิ้มกว้างแทบเข้าไปเลีย มองยังไงก็แทบไม่ต่างจากอาชญากร
ในฐานะพ่อ ข้ารู้สึกเสียใจมาก ทั้งยังต้องมาคิดถึงเรื่องนี้ทุกวัน ――ส่วนการแต่งงานนั้นก็ดูห่างไกล
――ลูกสาวคนที่สามไม่ได้อยู่ที่นี่ เพราะเธออยู่ที่หอพักของสถาบันการศึกษาอาร์ตัวร์ แผนกมัธยมปลาย
และลูกสาวคนเล็กที่อายุไล่เลี่ยกับเด็กหญิงสีขาว――
“…………”
เธอดูอารมณ์ไม่ดีเหมือนเช่นเคย แต่ทว่า ก็เฝ้าดูภาพสะท้อนบนแผ่นคริสตัลเวทมนตร์อย่างแน่วแน่
――ข้าไม่รู้ว่าเธอเริ่มมองเนีย・ลิสตันเป็นคู่แข่งตั้งแต่เมื่อไหร่
แม้สีหน้าจะไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ไม่พยายามหันหน้าหนีภาพของเด็กสาวคนนั้น
เรเลียเรดลูกสาวคนเล็กซึ่งมักจะแสดงอารมณ์ให้เห็นอย่างชัดเจนอยู่เสมอ เป็นครั้งแรกที่ดูเหมือนว่ากำลังสะสมบางอย่างอยู่ภายใน
พูดได้ยากว่าข้าชอบหรือไม่
แต่แน่ใจว่ามีบางอย่างติดอยู่ในใจ
วิกซอนคาดเดาว่าสภาพจิตใจของเรเลียเรดเป็นเช่นนั้น
“เลเลีย อยากจะไปดูละครเวทีไหม?”
ใช้เวลาน้อยกว่าครึ่งวันในการเดินทางจากตระกูลซิลเวอร์ไปยังเมืองหลวง
หากออกเดินทางในตอนกลางคืน และนอนค้างคืนบนเรือเหาะ พวกเราจะไปถึงเมืองหลวงในตอนเช้า
การแสดงจะมีขึ้นเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ดังนั้นหากปรับตารางเวลาทำงานสักหน่อย ก็พอจะบีบให้เหลือเวลาว่างได้ประมาณหนึ่งวัน ――วิกซอนไม่ใช่ลอร์ดที่กระตือรือร้นมาตั้งแต่ต้น เขาต้องการที่จะส่งมอบดินแดนของตระกูลให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ และหากมีโอกาศก็อยากที่จะโดดงานทันที
“ริเคลจะไปค่ะ ทำไมไม่ไปพร้อมกันเลยล่ะคะ?”
ริเคลวิต้า*――ลูกสาวคนที่สองมองมาที่ผู้เป็นพ่ออย่างข้า ก่อนหันไปมองเรเลียเรดแล้วแสดงรอยยิ้มกระยิ้มกระย่อง「คุกๆๆๆ? 」 ข้ากำลังจะพูดกลับไปว่า「อย่าไปมองหน้าด้วยท่าทางแบบนั้นสิ」พ่ออดทนได้ แต่
(*ขอบคุณคุณSarathมากครับ สำหรับคำแนะนำ คนแปลเป็นพวกไม่มีเซ้นส์ในการอ่านชื่อตั้งชื่อจริงๆ ฮา)
“โอเน่ซามะ กรุณาอย่ามองมาทางหนูด้วยใบหน้าแบบนั้นด้วยคะ”
เรเลียเรดไม่สามารถอดทนได้
“――ไม่ไปค่ะ ทำไมหนูต้องออกไปเพื่อพบเนีย・ลิสตันด้วยคะ อย่าพูดล้อเล่นสิคะ”
“คุฟุๆๆๆๆ ท่านพ่อแค่ถามว่า『จะไปดูละครเวทีกันไหม? 』 ไม่ได้ถามว่าจะดูเนียจ๊างเลยน๊า ขอโทษ ขอโทษ อย่าโยนส้อมสิ อันตรายน๊า！！”
ในท้ายที่สุดเรเลียเรดก็ไม่ได้ไปดูละครเวที
――ยังไงก็ตาม ภาพสะท้อนการแสดงรอบสุดท้ายก็ได้ออกอากาศในภายหลัง ตัวข้าตัดสินใจอยู่「ฝั่งออกไปดู」แทนที่จะเป็น「ฝั่งรอดู」
ในเวลาเดียวกันกับที่ครอบครัวซิลเวอร์กำลังคลี่คลายสถานการณ์อาหารเช้าอลวน
――《คะ คณะละครไอซ์โรส『หญิงสาวในห้วงรัก』ขอความกรุณาด้วยนะคะ！》
――《จะรอที่โรงละครนะคะ》
ในเมจิกวิชั่น นักแสดงนำหญิงที่ไม่เคยเห็นมาก่อน และเนียลิสตันที่เป็นหน้าเป็นตาให้กับดินแดนลิสตันที่รับบทบาทลูกของตัวเอกหญิง ทั้งสองคนยืนเรียงกล่าวคำทักทายในภาพสะท้อน
เธอพึมพำเล็กน้อยขณะกำลังดูภาพสะท้อนนั้น
“……มาแล้วสินะ”
เจ้าของห้องหรูหรากำลังรับประทานอาหารเช้าเพียงลำพัง
มีนางกำนัลหลายคนคอยอยู่เคียงข้าง แต่พวกเธอไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อยราวกับว่าพวกเธอเป็นเพียงเครื่องประดับ
จนกว่าผู้เป็นเจ้านายจะออกคำสั่ง
“ส่งข้อความถึงโอนี่ซามะ บอกเขาว่าฉันต้องการพบเขาในมื้อกลางวัน”
“เข้าใจแล้วเพคะ”
“ตารางงานวันนี้คือไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลใช่ไหม”
“เพคะ ตามกำหนดการแล้วจะเดินทางไปทันทีที่สถาบันเลิกเพคะ”
“เข้าใจแล้ว”
หลังจากการประกาศเรื่องละครเวที ภาพของเนีย・ลิสตันที่กำลังทำพาสต้าในร้านอาหารก็ถูกดึงกลับมา แต่เธอรีบทานอาหารเช้าอย่างรวดเร็ว และลุกขึ้นยืนทันที
――ฮิลเดโทร่า เจ้าหญิงองค์ที่สามแห่งอาณาจักรอาร์ตัวร์ ปีนี้อายุเจ็ดขวบ
「เจ้าหญิงที่คุณสามารถพบได้โดยไม่คาดคิด」――ด้วยคำพูดติดปากแจ้งเกิดดังกล่าว เธอได้รับความนิยมจากการปรากฏตัวบนเมจิกวิชั่นอย่างมาก เป็นชื่อที่ตอนนี้ในเมืองหลวงไม่มีใครไม่รู้จัก
เธอกำลังรอยู่
เด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวที่จะทะยานขึ้นมาเทียบเคียงกับตัวเอง
――เธอมั่นใจว่าในที่สุดเวลาก็มาถึงแล้ว
เห็นได้ชัดว่าตระกูลลิสตันเริ่มขายเนียอย่างสุดกำลัง
หากพวกเขาเติบโตต่อไปโดยไม่มีบางสิ่งเกิดขึ้น พวกเราจะได้พบกันในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า
ฉันตั้งตารอเวลานั้น และฮิลเดโทรร่าก็ลุกโชนไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่อยู่ลึกในหัวใจของเธอ